บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1226

สำนักงานหลักของท่านชายสี่คือจื๋อลี่ ครอบครองทุกสาขาอาชีพ แต่เขาทำธุรกิจอย่างไม่ผูกขาด คู่แข่งทางการตลาดมากมาย ถึงแม้จะเป็นเพื่อนกับเขาไม่ได้ แต่บางครั้งก็สามารถที่จะนั่งคุยกันได้บ้าง

วันนี้ท่านชายสี่กลับจื๋อลี่ เชิญนักธุรกิจท้องถิ่นที่ได้รับความเคารพนับถือหลายคนมาดื่มชาพูดคุยกัน แน่นอนว่าเป็นหลายคนที่ค่อนข้างเป็นมิตรดี เป็นคนที่เขาเคยออมมือให้

ในขณะเดียวกัน เขาก็เชิญเจ้าของเหอซิงถังมาด้วย เจ้าของเหอซิงถังชื่ออู๋ตงซิง โรงผลิตยาของเขา ถูกองค์หญิงฮุ่ยผิงโจมตี จนใกล้ล้มละลาย โดยเฉพาะสองปีนี้ ยากที่จะดำเนินกิจการต่อไป ท่านชายสี่ลงทุนซื้อโรงผลิตยาของเขา ดังนั้นเขาจึงยอมขายให้ท่านชายสี่แม้กระทั่งชื่อร้านด้วย

ทุกคนนั่งลงดื่มชาด้วยกันอย่างมีหน้ามีตาสักพัก จู่ๆท่านชายสี่ก็ดูจริงจังขึ้นมา มองดูทุกคนพร้อมพูดขึ้นว่า “ผ่านไปสักช่วงหนึ่ง ข้าอยากได้โรงหมอใหม่ขององค์หญิงฮุ่ยผิง แต่ข้าไม่ออกหน้า ใครสามารถออกหน้าแทนข้าได้บ้าง?”

อู๋ตงซิงอึ้ง แล้วถามขึ้นว่า “ท่านชายสี่ โรงหมอใหม่ขององค์หญิงฮุ่ยผิง ไม่นานก็จะเปิดกิจการแล้ว นางจะขายได้อย่างไร?”

“นางเปิดไม่ได้ ก็จะต้องขาย” ท่านชายสี่พูดขึ้น

“ความเป็นไปได้ที่จะเปิดไม่ได้มีไม่มาก ต่อให้ตอนนี้ในเมืองหลวงมีโรงหมอกับโรงพยาบาลของพระชายารัชทายาท แต่ความจริงแล้วไม่เพียงพอกับผู้ป่วยมากมายขนาดนี้ และเป่าหยวนถังก็อยู่ในเมืองหลวงมานาน มีรากฐานที่มั่นคง ตอนนี้ดูเหมือนพระชายารัชทายาทจะได้เปรียบ แต่ขอเพียงองค์หญิงฮุ่ยผิงลดราคาลงมา ก็ใช่ว่าจะสู้ไม่ได้” อู๋ตงซิงพูดขึ้น

ท่านชายสี่มองดูเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “จะทำโรงหมอให้ได้ดี ต้องอาศัยปัจจัยหลายด้านมากมาย แต่หากทำต่อไปไม่ได้ มีเพียงสาเหตุหลักอย่างเดียว”

ทุกคนต่างมองดูท่านชายสี่ หลายปีมานี้องค์หญิงฮุ่ยผิงอวดดีเผด็จการ แต่ราชสำนักก็ไม่สนใจนาง เห็นได้ชัดว่า จะแตะต้องนางนั้นยากยิ่งกว่าปีนขึ้นสวรรค์ ต่อให้ท่านชายสี่เป็นราชบุตรเขย แต่ยังไงก็ไม่ใช่สายเลือดเดียวกับฮ่องเต้ จะสู้กับองค์หญิงฮุ่ยผิงได้อย่างไร? แต่ท่านชายสี่มีความสามารถ พวกเขาต่างก็รู้

เถ้าแก่จางของโรงหมอหงฝูพูดกับท่านชายสี่ว่า “หากท่านชายสี่มีความต้องการให้ช่วย ก็พูดมาได้เลย”

ท่านชายสี่ยิ้มพร้อมพูดขึ้นว่า “ดี ตอนนั้นก็รบกวนเถ้าแก่จางด้วย”

หลังจากทุกคนไปแล้ว อู๋ตงซิงกลับรอถามถึงการพัฒนาของเหอซิงถังในอนาคต ท่านชายสี่มีแผนแต่แรกแล้ว ครั้งนี้ขายในนามชื่อเก่าของเขา รักษาหุ้นไว้ให้เขาหนึ่งส่วน ขอให้เขาวางใจรอรับเงินปันผลก็พอ

อู๋ตงซิงได้ฟังเช่นนี้แล้ว ค่อยวางใจ ก่อนจะจากไป ก็ถามท่านชายสี่อย่างแปลกใจอีกว่า “ท่านชายสี่ ทำไมท่านจะต้องจ้องทำลายองค์หญิงฮุ่ยผิง?”

ท่านชายสี่ก็ค่อนข้างเลื่อนลอย คิดอยู่สักพักแล้วพูดขึ้นว่า “ลูกศิษย์ของข้าบอกว่าอยากทำลายนาง ข้าในฐานะที่เป็นอาจารย์จะไม่ช่วยได้หรือ? อีกอย่าง ในเมื่อพูดแล้วว่าจะลงมือทำลาย ก็ต้องทำลายให้ถึงที่สุด ทำอะไรแล้วจะทำเพียงครึ่งเดียวหรือ?”

“ลูกศิษย์ของท่านชายสี่คือ?”

“พระชายารัชทายาทหยวนชิงหลิงไง” แววตาท่านชายสี่ยิ่งเลื่อนลอย เรื่องที่พระชายารัชทายาทเป็นลูกศิษย์ของเขา คนในเมืองหลวงล้วนต่างก็รู้ ทำไมคนในจื๋อลี่ถึงไม่มีใครรู้?

“โอ้” อู๋ตงซิงอ้าปากกว้าง ท่าทางเข้าใจทั้งหมดแล้ว

วันที่สิบสามเดือนสิบสอง โรงหมอขององค์หญิงฮุ่ยผิงจะเปิดทำการแล้ว ก่อนหนึ่งวัน หมอต้องเข้าไปประจำ แต่เมื่อถึงวันที่สิบสอง หมอที่รับปากว่าจะมาพวกนั้น กลับไม่เห็นแม้แต่เงา แล้วก็ไม่มาเลย