บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1495

เรื่องอ๋องซุนลดน้ำหนัก ถูกพระชายาซุนพูดให้กับเหล่าสะใภ้ร่วมบ้านฟังตอนที่รวมตัวกัน พระชายาซุนยังคงประชดผู้ชายของตนเองยกใหญ่ ดูแล้วเขาไม่มีทางทำสำเร็จแน่ๆ

ครั้งนี้ แม้แต่หรงเยว่ที่มีนิสัยเปิดเผยตรงไปตรงมาก็มองท่าทีของพระชายาซุนต่อไปไม่ไหวแล้ว “มีภรรยาอย่างเจ้าที่ไหนกัน ไม่ง่ายเลยที่พี่รองจะตัดสินใจลดน้ำหนัก เจ้าไม่สนับสนุน ยังจะว่าเขาสารพัด ไม่แปลกเลยที่เขาจะไปอยู่ที่จวนเหลิ่ง ก็เพราะเกรงจะถูกท่านพูดโจมตีนี่เอง”

พระชายาซุนเอ่ยว่า “ข้าน่ะหรือไม่สนับสนุนเขา ข้าสนับสนุนมามากแล้ว เขาอดทนไม่ได้เอง ข้าไม่ได้ดูถูกเขา แต่เพราะว่าจำนวนครั้งที่ล้มเหลวมันมากเกินไป ข้าได้ยินเขาพูดว่าลดน้ำหนักจนรู้สึกเลี่ยนแล้ว ไม่เชื่อเจ้าก็รอดูต่อไปเถอะ ไม่เกินสิบวัน เขาก็ถอดใจแล้ว”

หรงเยว่พูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่สู้พวกเรามาพนันกันสักตั้ง เป็นอย่างไร ”

“ข้าเห็นด้วย ”หยวนหย่งอี้พูดขึ้นทันที ยังยื่นมือออกไปดันหยวนชิงหลิงเบาๆ ”พี่หยวน ท่านวางเดิมพันที่ใคร”

หยวนชิงหลิงพูดยิ้มๆว่า “ข้าไม่เอาด้วย”

หรงเยว่พูดว่า “เดิมพันคือหนึ่งพันตำลึง”

หยวนชิงหลิงรีบแก้ตัวทันที “เช่นนั้น.....ลองดูไม่เป็นไร”

หรงเยว่พูดยิ้มๆว่า “ท่านเดิมพันว่าพี่รองชนะใช่หรือไม่ ดี พวกเรามาเอาใจช่วยพี่รองกันสักตั้ง”

หยวนชิงหลิงที่จริงอยากจะเดิมพันว่าอ๋องซุนแพ้ เพราะว่าจำนวนครั้งที่อ๋องซุนถอดใจนั้นมีมากเกินไปแล้ว ไม่มีความน่าเชื่อถือเลย

แต่พอเห็นท่าทีของพระชายาซุนที่เหมือนจะกำชัยชนะไว้ในมือ ราวกับแน่ใจว่าพี่รองต้องถอดใจแน่ รู้สึกว่าอย่างไรเสียก็ต้องให้พี่ร้องกู้หน้าของตนเองกลับมาต่อหน้าภรรยาตัวเองสักครั้ง จึงยิ้มบางๆและพูดว่า “ใช้ ข้าเดิมพันว่าพี่รองชนะ”

ทุกคนต่างก็เดิมพันว่าพี่รองชนะ

ที่จริงการเดิมพันครั้งนี้คนที่เชื่อใจในตัวอ๋องซุนนั้นมีไม่มาก เพียงแต่รู้สึกว่าพระชายาซุนไม่สนับสนุนอ๋องซุน พวกนางจะยืนออกมาสนับสนุนเอง เพื่อแสดงท่าที ส่วนเรื่องเงินหนึ่งพันตำลึง เกรงว่าคงจะต้องเสียเดิมพันแน่ๆ

นี่เดิมทีเป็นการเดิมพันเล็กๆที่หรงเยว่ได้เอ่ยขึ้นเท่านั้น ไหนเลยจะรู้ว่าพอกลับไปพูดที่สำนักเหลิ่งหลัง เหล่านักฆ่าที่ว่างงานกลับเปิดกระดานเดิมพันขึ้น โดยเอาใจให้หรงเยว่เป็นเจ้ามือ ยังทำให้การเดิมพันครั้งนี้ใหญ่ขึ้นจนครอบคลุมไปทั้งเมืองหลวง

เห็นได้ชัดว่า คนเหล่านี้นั้นว่างกันมากแค่ไหน

ข่าวนี้แพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว คนมากมายต่างก็รู้ว่าอ๋องซุนจะลดน้ำหนัก โดยมีเป่ยกั๋วกงท่านชายสี่เหลิ่งเป็นผู้นำ เปิดกระดานเดิมพัน จึงดึงดูดคนมากมายมาวางเดิมพัน

ไม่พูดไม่ได้ว่า คนที่ดูถูกอ๋องซุนนั้นมีไม่น้อยเลยจริงๆ คนของศาลหงหรูต่างก็ลงเดิมพัน แทบไม่มีคนเดิมพันว่าอ๋องซุนชนะเลย ต่างก็รู้สึกว่าเขาต้องแพ้

อ๋องหวยที่ถูกบีบบังคับจากหรงเยว่ด้วยความเข้มงวด ลากตัวอ๋องซุนที่ไม่รู้อะไรเลยขึ้นชั่งน้ำหนัก และประกาศน้ำหนักของอ๋องซุนให้ทุกคนภายนอกได้รับรู้ ภายในหนึ่งเดือนต้องลดให้ได้สิบชั่ง เช่นนี้เองการเดิมพันในระยะเวลาหนึ่งเดือน ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ

อ๋องซุนย่อมรู้เรื่องนี้ และเป็นพระชายาซุนที่บอกให้เขาฟังตอนที่ไปเยี่ยมเขาที่จวนเหลิ่ง เขาถามพระชายาซุน “เจ้าเดิมพันอะไร”

พระชายาซุนหัวเราะฮึๆ ยกมือขึ้นเอาหนังสือเดิมพันออกมา “ย่อมต้องเดิมพันว่าทานถอดใจ เงินหนึ่งหมื่นตำลึง อัตราต่อรองสูงมาก ขอเพียงท่านถอดใจ ข้าก็จะชนะสองหมื่นตำลึง”

อ๋องซุนโมโหมาก “เจ้ารอความพ่ายแพ้ไปเถอะ”

พระชายาซุนหัวเราะอย่างดูแคลน “เป็นสามีภรรยากันมาตั้งหลายปี ข้าจะไม่รู้จักท่านได้อย่างไร ท่านต้องถอดใจแน่ อย่าว่าแต่หนึ่งเดือนเลย แม้แต่สิบวันท่านก็อดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว”

อ๋องซุนเอ่ยอย่างโมโหว่า “นี่เจ้าดูถูกข้าเช่นนี้เชียวหรือ”

“ถูกต้อง ไม่เพียงแต่ข้าดูถูกท่าน คนในเมืองไม่น้อยต่างก็ดูถูกท่าน ท่านคงไม่รู้ คนที่เมืองหลวงเดิมพันว่าท่านแพ้ตั้งเท่าไหร่ มีเพียงหรงเยว่ที่เป็นนักพนันโง่ๆจึงจะเปิดการเดิมพันเช่นนี้ขึ้น ถ้าหากท่านแพ้แล้วยังต้องชดใช้สองเท่า ครั้งนี้นางคงต้องล้มละลายแน่”พระชายาซุนอวดดีเป็นอย่างยิ่ง

ด้วยความโมโหชั่ววูบของอ๋องซุน ได้ไล่ให้นางออกไป “หลังจากนี้หนึ่งเดือนค่อยมาหาข้า ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้า”