บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1708

ที่เขาคิดไม่ถึงก็คือ เขาไม่ได้เกิดความรู้สึกกับเจ้าตาทับทิมสักเท่าไร แต่มันกลับพึ่งพิงเขาถึงเพียงนี้

มันรักสนุกขนาดนั้น แต่พอปล่อยให้มันอยู่ในป่าเขาลึก มันกลับไม่ไปไหน รอเขาอยู่ที่เดิม

“กลับไป? กลับไปกับข้าหรือ?” ซาลาเปาลูบหัวน้อยๆ ของมัน ดึงหญ้าเขียวในขนออก

อุ้มมือน้อยๆ เกาะมือเขาแน่น ไม่ยอมปล่อย

ไม่ยอมให้เขาไป และไม่ยอมให้เขาทิ้งมันด้วย

ซาลาเปาถอนใจเสียงหนึ่ง “ได้ พาเจ้ากลับไปแล้วกัน รอเจ้าโตแล้ว อยากกลับสู่ป่าเขาข้าค่อยส่งเจ้ากลับมา”

เมื่อนั้นหมาป่าต้าเปาก็เดินนำอยู่ข้างหน้าอย่างองอาจ

พอกลับถึงค่ายทหาร เจ้าตาทับทิมก็กินน้ำไปชามใหญ่ แล้วกินเนื้อชิ้นโตไปอีก จากนั้นก็นอนอยู่ที่พื้นอย่างอิ่มเอมใจ

ซาลาเปายังเอาเบาะเล็กให้มัน แต่มันกลับไม่นอน มันติดซาลาเปามาก

ซาลาเปานอนอยู่บนเตียง มันกระโดดขึ้นไม่ได้ จึงหมอบนอนอยู่ข้างล่างเตียง

หลังจากนั้นอีกหลายวัน ซาลาเปาไปไหนมันก็ตามไปทุกที่

แม้ซาลาเปาจะไปวิ่งตอนเช้า มันก็วิ่งตามอยู่ไกลๆ ขณะที่ฝึก มันก็หมอบอยู่ใกล้ๆ รอให้ซาลาเปาฝึกเสร็จกลับมาอุ้มมัน มันก็จะเป็นเด็กดีขดตัวอยู่ในอ้อมแขนซาลาเปา

ใกล้สิ้นปีแล้ว ค่ายทหารก็เริ่มผลัดเปลี่ยนกันหยุด ให้ทหารได้กลับไปเยี่ยมครอบครัว

วันหยุดซาลาเปาจัดอยู่ในช่วงปีใหม่ เพราะว่าน้องชายน้องสาวจะกลับมา

เซเว่นอัพกับโค้กมีช่วงวันหยุดสั้นๆ แค่แปดวันเท่านั้น น่าจะกลับมาช่วงใกล้ถึงวันสิ้นปี

ดังนั้นเวลาที่ทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้าจึงมีเพียงแปดวันเท่านั้น เขาวางแผนเวลาแปดวันนี้ แล้วบอกกล่าวกับเสด็จพ่อเสด็จแม่

หยู่เหวินเห้าลำบากใจมาก

“ก็จริง!” หยวนชิงหลิงก็เริ่มเครียดตาม

ฉลองปีใหม่ลำบากใจจริงๆ

“มิเช่นนั้นเจ้าไปหารือกับเสด็จปู่ บอกว่าไว้ปีหน้าค่อยไป” หยู่เหวินเห้าไม่อยากถูกทิ้งไว้ จึงได้แต่เกลี้ยกล่อมอู๋ซ่างหวง

แต่ไรมาอู๋ซ่างหวงก็ค่อนข้างเชื่อฟังเจ้าหยวน

แต่หยวนชิงหลิงกลับคิดว่าไม่ได้ เพราะอู๋ซ่างหวงตั้งตารอคอยมานานแล้ว ทั้งยังลงมือกระทำ หากตอนนี้ไปบอกพวกเขาว่าไปไม่ได้ ไฟได้ลุกไหม้จวนอ๋องซู่แน่

แต่เจ้าห้ายืนกรานให้นางไปพูด ด้วยความจนใจนางจึงต้องออกวังไปจวนอ๋องซู่ในตอนกลางวัน

หลังจากพูดเป็นพิธีร่วมกันแล้ว ก็เข้าประเด็นหลัก อึกๆ อักๆ ถามอู๋ซ่างหวง “ไม่ทราบว่า...หากค่อยไปทางนั้นปีหน้า จะดีกว่าหรือไม่?”

สามใหญ่หันมามองขวับทันที นัยน์ตาเข้มเย็นชา ราวกับคมมีดแหลมทะลุกลางใจ รอยยิ้มหยวนชิงหลิงพลันแข็งอยู่ที่มุมปาก