บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1782

เรื่องเล็กน้อยไม่ส่งผลกระทบต่อการดื่มเหล้าพูดคุยกัน โดยเฉพาะผู้ชายที่ดื่มเหล้า จะพูดมาก วิวทิวทัศน์ตลอดการเดินทาง พวกเขาพูดออกมาอย่างตื่นเต้นเต็มไปด้วยความสุข

จากนั้น พวกผู้หญิงก็ตกใจอย่างมาก

เพราะเรื่องพวกนั้น พวกเขาไม่ให้ความสนใจเลย แม้กระทั่งตอนที่ดูสีหน้าก็ไม่แสดงท่าทีใดๆ เหมือนอย่างเห็นการชนไก่ในตลาด ถึงแม้พวกเขาจะยืนดูแปบหนึ่ง แต่ตอนที่ไป ต่างก็พูดว่าไม่สนุก

สุดท้าย ตอนนี้หลังจากดื่มเหล้าแล้ว คุยเล่าถึงเรื่องไก่ชนกันได้แบบนักพากย์สดๆ รายละเอียดเล็กๆน้อยๆก็ไม่ลืม แม้แต่ความตื่นเต้นและความกังวลใจของผู้ชมก็ยังพูดแสดงออกมา

แน่นอน ผู้ชมที่ตื่นเต้นนี้มีความเป็นไปได้อย่างมากที่เป็นตัวพวกเขาเอง ที่จริงพวกเขาตื่นเต้นมาก แต่ทำเป็นใจเย็น ไม่ได้แสดงออกมา

เสแสร้งจริงๆ

พวกนางต่างแสดงท่าทีอยากจะอาเจียน พร้อมหัวเราะเสียงดัง พวกหน่อมแน้ม

หลังจากดื่มรอบที่สาม รอบที่สิบสาม ทุกคนต่างมึนเมาแล้ว ถือเป็นการชดเชยความว่างเปล่าและความเหงาที่ผ่านมาของท่านชายสี่ได้บ้าง ค่อยยอมปล่อยให้ทุกคนกลับไป

เจ้าหญิงเห็นเขาดื่มจนเมามายแบบนี้ จึงเตรียมน้ำต้มสร่างเมา เตรียมผ้าขนหนู ดูแลปรนนิบัติด้วยตนเอง

ตลอดที่ผ่านมาที่อยู่ด้วยกัน ถึงแม้สามีตนเองจะรูปงาม แต่เห็นจนชินแล้วก็รู้สึกเฉยๆ คนนี้เมื่อพี่สะใภ้หกพูดขึ้นมา นางเพ่งจ้องมองขึ้นมา รู้สึกเหมือนเขายังหนุ่มมากจริงๆ

แน่นอนว่าไม่ได้ดูหนุ่มจนวัยเยาว์ เหมือนกับตอนที่เพิ่งรู้จักเขา แก่ลงไม่มาก

“ราชบุตรเขย ทำไมเจ้าถึงไม่แก่?” เจ้าหญิงถามขึ้นด้วยเสียงเบา

เดิมคิดว่าเขาเมาจนไม่รู้ตัวไปแล้ว กลับคิดไม่ถึง เขาพูดตอบด้วยเสียงเบาว่า “ข้าดื่มนมหมาป่าหิมะจนโต”

เขาลืมตาขึ้น ท่าทีเมามาย แววตาเบลอ ตรงหน้าเหมือนมีเจ้าหญิงสองสามคน หัวสมองมึนงง ตาจะปิดหลับลงแล้ว

“ดื่มนมหมาป่าหิมะก็สามารถทำให้หนุ่มได้หรือ?” เจ้าหญิงอึ้ง นมหมาป่าสามารถทำให้วัยเยาว์ตลอดไป ไม่เคยได้ยินมาก่อน

“หมาป่าหิมะ หมาป่าหิมะเผ่าพันธุ์แห่งเทพ” ท่านชายสี่พึมพำ แล้วก็พลิกตัวนอนหลับไป

เจ้าหญิงหัวเราะ ผู้ชายเวลาเมาพูดจาอะไรเชื่อถือไม่ได้จริงๆ