บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1800

เดิมเจ๋อหลานกับอานจือเดินตามเหลิ่งหมิงหยู่อยู่ด้านหลัง เมื่อมู่โถวมาปรากฏ เจ๋อหลานก็ดึงอานจือหลบไปในร้านด้านข้าง

ตอนนี้เห็นมู่โถวชักดาบออกมาตรงหน้าเหลิ่งหมิงหยู่ อานจือถามขึ้นอย่างเป็นห่วงว่า “น้องสาว ทำไงดี?”

“ไม่ต้องกลัว เด็กน้อยสองคน อีกอย่าง คุณชายหนิงของเจ้าก็อยู่” เจ๋อหลานพูดขึ้นอย่างใจเย็น

“ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย ห้ามพูดไปเรื่อย”

อานจืออายจนหน้าแดง สายตากลับอดไม่ได้ที่จะหันไปมองหนิงหงเจา

เจ๋อหลานขยิบตา พี่อานจือหวั่นไหวแล้ว

แล้วก็เป็นอย่างที่เจ๋อหลานคิด หนิงหงเจาไม่ได้ให้เด็กทั้งสองคนต่อสู้กัน เขาเดินออกมา ยื่นเกาลัดให้มู่โถวหนึ่งอัน แล้วให้มู่โถวยกปิงถังหูหลุให้กับเหลิ่งหมิงหยู่

“เจ้ารอไปก่อน รอเจอกับเจ้าครั้งหน้า ข้าจะสู้ให้ชนะเจ้า” มู่โถวยิ่งโกรธอย่างมาก กลับไม่กล้าขัดคำสั่งหนิงหงเจา ทำได้เพียงมองดูเหลิ่งหมิงหยู่เอาปิงถังหูหลุไปต่อหน้าต่อตา

เหลิ่งหมิงหยู่ไม่สนใจเขา จ่ายเงินอย่างเย็นชา รอคนขายทอนเงินให้อย่างเย็นชา รับปิงถังหูหลุมาอย่างเย็นชา แล้วก็จากไปอย่างเย็นชา

ไม่แม้แต่จะมองมู่โถว

“คุณชาย เขารังแกคนอื่นเกินไป” มู่โถวโกรธจนหน้าแดง จนแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว

หนิงหงเจาไม่รู้จะทำยังไง ทำได้เพียงลูบหัวของเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “พรุ่งนี้เรามาเร็วๆหน่อย ให้เจ้าได้ซื้อเยอะๆ"

“อืม” มู่โถวรับคำมาอย่างหน้างอ ยังไงก็ยังโกรธอยู่

“เวลาไม่เช้าแล้ว ไปกันเถอะ” หนิงหงเจาลูบหัวมู่โถว พร้อมหัวเราะพูดขึ้นว่า “เราไปซื้อขนมกุ้ยฮวา ที่ปากทางกัน”

“อืม” มู่โถวหน้างอ แล้วก็เตะก้อนหินเดินตามอยู่ด้านหลังเขา

ทางนี้ ทั้งสามคนแบ่งกันกินปิงถังหูหลุพร้อมกลับจวน หลังจากทานข้าวค่ำแล้ว อ๋องอานดื่มเหล้าไปพอประมาณ คุยกับเจ๋อหลานเป็นคุ้งเป็นแคว

ส่วนอานจือ กลับถูกพระชายาอานเรียกเข้าไปในห้อง

“เห็นแล้วหรือยัง? รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง?”

อานจือพูดขึ้นอย่างเอียงอายว่า “ท่านแม่ไม่รู้แล้วหรือ?”