บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1826

เรื่องแต่งงานระหว่างหนิงหงเจากับอานจือตกลงกันเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองฝ่ายได้ร่วมตรวจดวงวันเกิด แลกของขวัญ รออีกสามปี หนิงหงเจาก็จะมาสู่ขอแต่งงาน

อีกสามปีค่อยแต่งงานกัน เพียงพอที่จะทำให้ชายหนุ่มที่มีความมุ่งมั่นมีความสามารถคนหนึ่งสร้างอนาคตของตนเอง และสามารถทำให้คนเป็นพ่อที่แก่แล้วคนหนึ่งพยักหัวยอมรับ

จิ่งเทียนไม่ได้บอกพวกขุนนางถึงเหตุผลที่แท้จริงในการออกเดินทางมาในครั้งนี้ เพียงแค่บอกว่าออกมาตรวจดูแคว้นจินในตอนนี้ หนิงหงเจาเดารู้เอง จึงแอบตามมา เขาก็อยากของขวัญให้กับแหล่งกบดานเหลยถิง

“เจ๋อหลาน……”

จิ่งเทียนกำลังจะเอ่ยปาก ก็เห็นเจ๋อหลานยิ้มพยักหัว

เมื่อเจ๋อหลานตกลง การไปทะลายโจรในครั้งนี้ก็มีคนเพิ่มขึ้น

เพราะใกล้เมืองหลวงของแคว้นจิน และผ่านเส้นทางหลักของเป่ยถัง ถนนทั้งหมดได้รับการซ่อมแซมอย่างสวยงามมาก เก็บกวาดได้อย่างสะอาด ทิวทัศน์ระหว่างทางก็สวยงามมากเช่นกัน

จิ่งเทียนตื่นเต้นมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาออกมาอย่างไม่คำนึงถึงสถานะของตนเอง ตื่นเต้นกับทุกสิ่งอย่าง มีเรื่องพูดกับเจ๋อหลานอย่างไม่จบสิ้น

เหลิ่งหมิงหยู่หอบดาบแล้วเดินตามอยู่ข้างหลังทั้งสองคน พูดคุยกับพวกเขาเป็นบางครั้ง เมื่อเทียบกันแล้ว จิ่งเทียนกลับดูเหมือนเป็นเด็กเสียมากกว่า

หนิงหงเจาไม่ไปรบกวนพวกเขาอย่างรู้ตัว พามู่โถวเดินตามอยู่ข้างหลังสุด

แต่ที่คิดไม่ถึงก็คือ มู่โถวที่ปกติจะตัวติดเขาไปไหนก็จะไปด้วย เริ่มหลบอยู่ข้างหลังเขามาตลอดตั้งแต่เมื่อกี้ ก้มหน้าก้มตาพร้อมพูดว่าปวดตา อยากกลับจวนแล้ว

“ทำไม?” เจ็บลูกตาที่จ้องโตเหมือนดั่งระฆังทอง? หนิงหงเจาไม่เชื่อคำพูดของเขาเลยสักนิด

และแล้ว มู่โถวเม้นริมฝีปาก บิดตัวไปมา ดวงตาเต็มไปด้วยความลังเล พร้อมพูดขึ้นว่า “คุณชาย ถ้าข้าบอกแล้วท่านอย่าโกรธนะ”

“อืม”

“วันนั้นท่านให้ข้าหยุด ข้าไปซื้อของกินเยอะมาก แล้วไปเจอกับเจ้าหญิงเจ๋อหลานกับคุณชายน้อยเหลิ่งน้องชายของนางพอดี ตอนนั้นข้าไม่รู้ว่าเขาคือคุณชายน้อยเหลิ่ง ข้าจึงไปท้าประลองกับเขา ยังข่มขู่เจ้าหญิง” มู่โถวก้มหน้าก้มตา ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งเล็กลง

หนิงหงเจาอึ้ง เหมือนจะจำวันนั้นได้ มู่โถวกลับมาพร้อมกับตาบวมสองข้าง บอกว่าไปฝึกฝีมือการต่อสู้กับจู้จื่อแล้วถือจู้จื่อทำร้าย ตอนนั้นเขามีเรื่องสำคัญต้องคิด จึงไม่ได้ถามอะไรมาก ที่ไหนได้เขาไปมีเรื่องกับคนอื่นมา