บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 2047

ข้างหลังมีคนต่อคิวเยอะมาก หมอใช้ให้พวกเขารีบอุ้มลูกกลับไป ถึงเวลาป้อนนมแล้ว

หมอยังพูดบ่นว่า คลอดก่อนกำหนดยังสามารถคลอดออกมาได้แข็งแรงขนาดนี้ ยังจะทุกข์ร้อนอะไร? ไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ

หยู่เหวินเสียวจ่ายเงินไปสองตำลึง ยาก็ไม่มี รู้สึกค่อนข้างเสียดาย จึงขอให้หมอสั่งจ่ายยาบำรุงร่างกายให้กับโล่หมัน ยังไงก็เพิ่งคลอดลูก ต้องบำรุงบ้าง

หมอโบกมือ พร้อมพูดขึ้นว่า “ดูสีหน้าแม่นางดีขนาดนั้น ปกติน่าจะได้อาหารอย่างดี ไม่จำเป็นต้องบำรุงอะไรแล้ว มีเนื้อทานเนื้อ มีไข่ทานไข่ก็พอ”

เมื่อกี้ตอนที่นางเข้ามายังอุ้มลูกเดินอย่างคล่องแคล่ว เหมือนคนเพิ่งคลอดลูกตรงไหน? แข็งแรงแบบนี้ไม่ต้องบำรุงอะไรให้สิ้นเปลืองเงินแล้ว

พวกเขาออกมาจากโรงหมอ จะว่าอย่างไรล่ะ? หมอเป็นหมอที่ดี แต่....เหมือนจะยังไม่ได้แก้ไขปัญหา

ด้วยความไม่วางใจ จึงไปหาหมอคนอื่นอีก ครั้งนี้ก็ตีฆ้องเหมือนกัน พวกเขาจ้องมองดูดวงตาของเด็กน้อย

นั่นถือว่าดวงตาเคลื่อนไหวแล้วหรือ? นั่นไม่ใช่การกะพริบตาปกติหรือ?

ครั้งนี้ หมอวัยกลางคนคนนี้สั่งยาให้ บอกว่าเมื่อบนใบหน้าเด็กเริ่มเหลืองค่อยให้ทานยานี้ หากไม่เป็นไร ก็ไม่ต้องให้กินยา

องครักษ์เงาดำยังถามหมอเรื่องที่ไม่ร้องไห้ ฟังไม่ได้ยิน จนหมอเริ่มหงุดหงิด ตะคอกพูดขึ้นว่า “ที่เจ้าพูดมาข้าก็รักษาไม่ได้ ป่วยมาจากในครรภ์แม่ ใครจะรักษาได้?”

ป่วยมาจากในครรภ์แม่ ฟังดูแล้วค่อนข้างรุนแรง อารมณ์ของทุกคนแลดูหนักอึ้ง

เจ้าบอกว่าโล่หมันตั้งครรภ์อย่างยากลำบากสองเดือนครึ่ง....แปดเดือนครึ่ง คลอดออกมาพร้อมโรค แบบนี้จะรับได้ยังไง

ถึงแม้ในใจหยู่เหวินเสียวจะทรมาน แต่ก็ยังพูดปลอบโล่หมันว่า “ตอนนี้ยังไม่แน่ ข้อสรุปจากที่ได้ตรวจเพียงแปบเดียวไม่ถูกต้องอย่างแน่นอน รอพวกเรากลับเมืองหลวงแล้วค่อยไปหาหมอตรวจดูอีก”

โล่หมันหันไปมองดูเขา พร้อมพูดขึ้นอย่างแปลกใจว่า “นี่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรือ?”

ทุกคนมองดูนางอย่างประหลาดใจ พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าไม่เป็นกังวล?”

“ข้าไม่เป็นกังวล หมอคนแรกแลดูน่าเชื่อถือ เขาบอกว่าไม่เป็นไรก็ต้องไม่เป็นไร หมอคนนี้มองก็รู้ว่ามีฝีมือไม่เชี่ยวชาญ คำพูดของเขาจะเชื่อถือได้อย่างไร”

ที่สำคัญที่สุดก็คือ ปัญหาใหญ่แค่ไหนพ่อก็สามารถจัดการได้ มีอะไรจะต้องเป็นห่วง?

“ถึงจะพูดเช่นนี้.....” หยู่เหวินเสียวครุ่นคิด แล้วก็พูดขึ้นว่า “ยังไงก็มีเงิน เราไปหาหมออีกคน"

พวกเขาไปหาหมออีกคนหนึ่ง ครั้งนี้หมอยิ่งอายุเยอะ ด้วยวัยที่ชรา ตอนที่ตรวจดูเด็กน้อย มือยังสั่นเทา

หลังจากที่เขาดูแล้ว จ้องมองดูสายสะดืออยู่นาน จากนั้นก็ชูนิ้วขึ้นมาหนึ่งนิ้ว วางลงไปวัด แล้วพูดขึ้นว่า “ต่อไปสายสะดือนี้หากไม่ดูแลดีๆ จะยาวขนาดนี้ สวมใส่เสื้อผ้าไม่สวย”

หยู่เหวินเสียวรู้สึกผิด ก็ดี จะได้สวมชุดว่ายน้ำไม่ได้