บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 2053

แต่ว่า กลับมาพูดเรื่องสำคัญก่อน หยู่เหวินเซียวกับโล่หมันยังคงถามพวกเขาถึงสาเหตุที่ไม่ยอมแต่งงาน

หลังจากถามแล้ว ก็ไม่มีใครให้คำตอบที่กระจ่างได้ ก็แค่คำพูดเดียว ไม่อยากแต่งงาน และไม่เคยคิดจะแต่งงานด้วย

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องทำอีก

ผ่านไปไม่นาน ใต้เท้าจางก็ได้นำองครักษ์คุ้มกันมาส่งท่านน้าหยุนท่านน้าเมิ่งและชิวฉานมาถึงเมืองหลวงของแคว้นต้าโจว

เมื่อพวกนางเห็นเด็กๆ ก็ตื้นตันจนกอดกันร้องไห้ เหล่าท่านน้าต่างก็รู้สึกผิดมาก พี่หมันคลอดลูก แต่พวกนางกลับไม่ได้อยู่ช่วยนาง

พวกนางพูดถึงความยากลำบากของผู้หญิงระหว่างตั้งครรภ์จนถึงตอนคลอดลูก แล้วได้ยินว่าโล่หมันนั้นคลอดลูกในป่าที่แสนห่างไกล ก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น ไม่ว่าใครก็ห้ามไม่ได้

ทุกคนจึงจ้องมองโล่หมันตาไม่กะพริบ ผู้หญิงของนางนางก็ต้องปลอบใจเอง

โล่หมันได้แต่ไปบอกกับพวกนางว่า ตนเองตั้งครรภ์แค่สองเดือนเท่านั้น ยังไม่เคยรับรู้ถึงความลำบากของคนตั้งครรภ์เลย ก็คลอดลูกแล้ว

ส่วนเรื่องความเจ็บปวดตอนคลอดนั้น ก็รู้สึกเหมือนเวลากินอิ่มมากไปแล้วอยากจะวิ่งเข้าห้องน้ำ ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดมากมายขนาดนั้น

เหล่าท่านน้าได้ยินแล้วก็หยุดร้องไห้ทันที แต่เห็นทุกคนต่างก็ผอมลง ดำคล้ำขึ้น รับรู้ได้ว่าการใช้หนี้ในแคว้นต้าโจวนั้นลำบากมาก อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจ

ส่งคนที่ไทเฮาส่งมาให้กลับไปแล้ว หลังจากนี้จวนนี้ก็มีพวกนางสามคนซึ่งเป็นผู้หญิงคอยดูแลทั้งหมด พวกผู้ชายแค่รับผิดชอบทำงานข้างนอก พวกนางรับผิดชอบเป็นแนวหลัง รับประกันว่าพวกเขาจะมีมื้ออาหารร้อนๆให้กินหลังจากที่กลับจากการทำงาน

แต่โล่หมันกลับฟ้องพวกนางหลังจากที่จัดการทุกอย่างเสร็จแล้วอย่างไม่ค่อยจะฉลาดนักว่า องครักษ์เงาดำได้พูดพวกนางลับหลังว่าเป็นพวกไร้ความสามารถ ไม่มีประโยชน์ต่อใครเลย อีกอย่าง ก็เอาแต่ร้องห่มร้องไห้ และเอาแต่บ่น

ท่านน้าทั้งสองกับชิวฉานคว้าไม้แส้ได้ก็วิ่งไล่ตามองครักษ์เงาดำไปทันที องครักษ์เงาดำพลางด่าพลางวิ่งไปทางด้านนอก พี่หมันช่างใจดำจริงๆ แค่ฟ้องไม่พอ ยังใส่สีตีไข่อีก แต่ตนเองกลับแก้ต่างไม่ได้เลย เพราะเหล่าท่านน้ากับชิวฉานต่างก็เชื่อนางไม่เชื่อเขา

องครักษ์เงาดำหนีไปแล้ว จึงตีไม่ได้ แต่การแก้แค้นอยู่ในช่วงมื้อค่ำ เนื้อในถ้วยของเขาเห็นได้ชัดว่าน้อยกว่าคนอื่นมาก แต่มีผักกาดเต็มไปหมด

เรื่องนี้เขาทนไม่ได้ ยืนออกมาบอกว่าจะตีเขาก็ได้ แต่ไม่ยอมให้หักอาหารเขา

ท่านน้ากับชิวฉานเดินเข้าไป เวียนกันเหยียบเท้าเขาคนจะสองที จึงชดเชยเนื้อที่ขาดหายไปจากถ้วยของเขาคืนให้

ใต้เท้าจางไม่ปรากฏตัว หลังจากที่เขาส่งคนมาให้แล้วก็กลับไปอยู่ที่จวนที่ศาลหงหรูเตรียมไว้ให้ ที่นั่นมีอาหารมากมาย แทบจะเรียกได้ว่าฟุ่มเฟือย เขาไม่มีทางมาลำบากที่นี่แน่