บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 221

หยู่เหวินเห้าพูดด้วยเสียงดีใจว่า “เขียนได้อย่างไรบ้าง”

หยวนชิงหลิงมองเขา “ก่อนหน้านี้ที่พวกท่านส่งจดหมายให้กันได้เก็บเอาไว้หรือไม่ ”

“เก็บเอาไว้ทั้งหมดเลย”

“เอาให้ข้าดูหน่อย”หยวนชิงหลิงพูด

หยู่เหวินเห้าสั่งให้ทังหยางไปเอามา เมื่อเห็นว่าจดหมายโต้ตอบของอีกฝ่ายก็ไม่ได้ต่างไปจากที่นางคาดเดาไว้ จึงคิดว่าบางทีเขาเองก็ไม่ได้คิดไปเองฝ่ายเดียวแล้ว พวกเขาสองคนนั้นรักใคร่กันจริงๆ

“แม่ทัพผู้นี้ แต่งงานหรือยัง”หยวนชิงหลิงถาม

“แต่งแล้ว”

“แล้วมีบุตรหรือยัง”

“ยังไม่มี เพิ่งจะแต่งงานได้ไม่นาน ”

หยวนชิงหลิงวางจดหมายลง “ภรรยาของเขารู้ถึงความสัมพันธ์เชิงชู้สาวของพวกท่านหรือไม่ ”

หยู่เหวินเห้าเบิกตากว้าง “นี่เจ้าพูดอะไร พวกเราแค่รู้ใจกัน ”

หยวนชิงหลิงหัวเราะ “พวกท่านรักกันด้วยใจจริง ”

ดูจากจดหมายของทั้งสองคนแล้ว แม่ทัพจิ้งถิงคนนี้น่าจะสามารถช่วยให้เขาได้ยาเม็ดอู๋โยวมาได้

หลังจากกินยาไปแล้ววันสองวัน หมอหลวงก็มาดูอาการ บอกว่าครรภ์ของหยวนชิงหลิงแข็งแรงดีแล้ว

หยู่เหวินเห้าคว้าตัวหมอหลวงออกไปนอกประตูทันที เอ่ยอย่างจริงจังว่า “แข็งแรงแล้วหมายความว่าอย่างไร”

หมอหลวงขยิบตา“แข็งแรงแล้ว ก็คือแข็งแรงแล้ว ”

“เช่นนั้นก็หมายความว่าสามารถออกกำลังกายที่พอเหมาะได้แล้วสิ เช่นออกไปเดินเล่นเบาๆ สักรอบสองรอบ ”หยู่เหวินเห้ากะน้ำหนักในการออกกำลังกายที่เหมาะสม ที่จริงสิ่งที่เขาต้องการรู้คือพลังที่สามารถใช้เดินเล่นไปรอบๆได้

หมอหลวงยิ้ม“ท่านอ๋องได้โปรดอย่าเพิ่งใจร้อน อีกหนึ่งเดือนข้างหน้าค่อยถามข้าน้อยเรื่องนี้แล้วกัน”

หยู่เหวินเห้าสะบัดแขนเสื้อเข้าไปในเรือนอย่างเย็นชา

หยวนชิงหลิงครรภ์แข็งแรงดีแล้ว ก็มีข่าวดีส่งมาว่า เรื่องการแต่งงานของฉู่หมิงหยางได้กำหนดไว้แล้ว จะแต่งเป็นพระชายารองของอ๋องจี้

ตอนที่หยวนชิงหลิงได้รับข่าวนี้ ยังคงนิ่งอึ้งอยู่พักใหญ่กว่าจะได้สติ “อ๋องจี้ นี่พลิกกลับสถานการณ์ได้ ช่างพลิกผันจริงๆ”

หยู่เหวินเห้าไม่สนใจ เอ่ยเสียงเรียบๆว่า “อยากจะแต่งกับใครก็แต่งไป”

“แต่ว่า พระชายารองคนนั้นเพิ่งจากไปได้ไม่นาน ก็รับพระชายารองคนใหม่เข้ามา นี่มันเหมาะสมหรือ”หยวนชิงหลิงถาม

หยู่เหวินเห้าพูดว่า “นี่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไร หาข้ออ้างอะไรก็ได้สักข้อก็พอแล้ว เช่น เพื่อเสริมสิริมงคลให้กับพระชายาจี้ ”

หยวนชิงหลิงนึกถึงฉู่หมิงหยางที่อวดดีไม่เห็นใครอยู่ในสายตาคนนั้น “เสริมด้วยการแต่งเจ้าสาวเข้ามา เกรงว่าจะเป็นการทำให้นางตรอมใจตายเสียมากกว่า ”

“ทางที่ดีควรตีกันให้วุ่นวายก็ดี จะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายกับพวกเรา ”หยู่เหวินเห้ารู้สึกระอาและเบื่อหน่ายกับการแก่งแย่งชิงดีของเหล่าสตรีในจวนต่างๆเหลือเกินแล้ว ต้องมาคอยเป็นกังวลอยู่เสมอว่าจะมีคนคิดแผนมาทำร้ายหยวนชิงหลิงหรือไม่

หยวนชิงหลิงเองก็รู้ดีแก่ใจ

ผ่านไปสองวัน รองพระชายาหยวนได้ให้คนส่งเทียบมา บอกว่าจะพามารดามาเยี่ยมที่จวน

หยวนชิงหลิงนึกขึ้นได้ว่ารับปากนางเอาไว้ จึงได้ให้คนส่งเทียบกลับไป บอกว่าพรุ่งนี้จะรอต้องรับการมาของฮูหยินหยวนและรองพระชายาหยวน

หยู่เหวินเห้าได้ยินว่าฮูหยินหยวนกับรองพระชายาหยวนจะมาเยี่ยม ก็พูดว่า “สามารถทำความรู้จักกันเอาไว้ จะได้มีคนไว้คลายเครียด”

หยวนชิงหลิงได้ยินเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ชื่นชมหยวนหย่งอี้อยู่ไม่น้อย ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า “แรกเริ่มรองพระชายาคนนี้คิดจะแต่งกับท่านนะ”

‘เป็นไปไม่ได้ ’หยู่เหวินเห้าปฏิเสธทันที “คนอื่นนั้นข้าไม่กล้ารับประกัน แค่ว่า แม่นางอี้คนนี้ไม่มีทางอยากจะแต่งงานกับข้าแน่”

หยวนชิงหลิงยิ้ม “ทำไมจึงได้มั่นใจนัก”

หยู่เหวินเห้าพูดว่า “นางเห็นข้า ก็เหมือนหนูเจอแมว อย่าว่าแต่จะแต่งงานกับข้าเลย แม้แต่เจอกันบนถนน ก็ต้องหลบหน้าทันที แต่ว่า ครั้งนี้นางมากับมารดา ถ้าให้นางมาเอง นางคงไม่กล้า”