บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 242

หยวนชิงหลิงแม้จะไม่อยากจะช่วยสนมซู การตายของสนมซูก็ไม่เกี่ยวกับนาง เพียงแต่ว่านางไม่อยากจะทำเรื่องนี้ ไม่อยากจะมองดูคนสิ้นใจต่อหน้านาง

นางกำลังมีครรภ์ ไม่อยากจะเห็นสิ่งที่โหดร้ายแบบนี้

“คดียังตรวจสอบไม่ชัดเจนเลย ทำไมฮ่องเต้ถึงต้องประทานความตายให้กับสนมซูแล้ว?” หยวนชิงหลิงถาม

มู่หรงกงกงกระซิบกล่าว “ประทานความตายให้กับสนมซู เป็นความคิดของไท่ซ่างหวง”

หยวนชิงหลิงมองมู่หรงกงกงอย่างตกใจ “เป็นความคิดของไท่ซ่างหวงเหรอ?”

หยวนชิงหลิงก็เลยเข้าใจทันที อะไรคือปะทะพระชายาทำร้ายพระชายา ใช้ข้ออ้างนี้ฆ่าสนมซู แล้วเรื่องที่เกิดในตำหนักหมิงหัว ก็จะถูกปกปิดไป

หยวนชิงหลิงกล่าว “ข้าจะไปเฝ้าไท่ซ่างหวง ประเดี๋ยวค่อยไปจัดการ”

มู่หรงกงกงกล่าว “ได้ ข้าน้อยจะรอพระชายาอยู่ตรงนี้”

หยวนชิงหลิงก้าวเดินไปอย่างรวดเร็ว ในเมื่อเป็นความคิดของไท่ซ่างหวง งั้นก็ไปขอร้องไท่ซ่างหวงให้ฮ่องเต้เปลี่ยนความคิด ส่งคนอื่นไปจัดการแทน ไท่ซ่างหวงเอ็นดูนาง น่าจะไม่อยากให้นางไปทำเรื่องที่โหดร้ายเช่นนี้

ไท่ซ่างหวงเดินหมากกับฉางกงกงในตำหนัก

หยวนชิงหลิงเข้าไปแล้ว ก็คุกเข่ากล่าว “เสด็จปู่ ท่านต้องช่วยข้า”

ไท่ซ่างหวงเงยหน้าขึ้น “ช่วยอะไรเจ้า?”

“ประทานความตายให้สนมซู เป็นความคิดของท่านใช่มั้ย? ท่านรู้หรือเปล่าว่าฮ่องเต้สั่งให้ใครไปควบคุมการลงโทษ?” หยวนชิงหลิงกล่าวอย่างลำบากใจ

ไท่ซ่างหวงถาม “ส่งใครไปรึ?”

หยวนชิงหลิงเกือบจะร้องไห้ออกมาแล้ว “ข้า เสด็จพ่อให้ข้าไปจับตามองสนมซูดื่มเหล้าพิษ ตอนนี้ข้ากำลังมีครรภ์ ไม่อาจทนดูสิ่งที่โหดร้ายแบบนี้”

ไท่ซ่างหวงขมวดคิ้ว “มีเรื่องแบบนี้ด้วย?”

หยวนชิงหลิงคลานไปข้างหน้าหนึ่งก้าว “ใช่ มู่หรงกงกงรออยู่ข้างนอกแล้ว ท่านต้องรีบช่วยข้าพูดหน่อย”

ไท่ซ่างหวงกล่าวอย่างไม่พอใจ “ดื่มเหล้าพิษอะไร? ความหมายของข้าคือประทานผ้าขาว ให้นางแขวนคอตาย ยังจะเตรียมเหล้าพิษอะไรอีก เหล้าพิษในวังนั้นแรงมาก ดื่มเข้าไปก็ตายทันที ยังมีอะไรน่าดู ฮ่องเต้ช่างใจอ่อนนัก”

หยวนชิงหลิงสะดุ้งไปหนึ่ง หันหน้า “ท่าน......ท่านว่าอะไรนะ? ข้าฟังไม่ผิดใช่มั้ย?”

ไท่ซ่างหวงโบกมือ กล่าวอย่างเอือมระอา “หูหนวกหรือไง? พอได้แล้ว ตามนี้แหละ แขวนคอ ยกเลิกเหล้าพิษ เจ้าไปจับตาดู สิ้นใจแล้วกลับมารายงาน”

หยวนชิงหลิงนั่งลงบนพื้น มองเขาอย่างประหลาดใจ “ท่าน.......”

ไท่ซ่างหวงหันหน้ามามองนาง “เจ้ากล้าฆ่าคนมั้ย?”

หยวนชิงหลิงส่ายหัวโดยสัญชาตญาณ

“จับตาดูคนตายเจ้าก็ไม่กล้า?”

หยวนชิงหลิงลังเลไปครู่หนึ่ง “ไม่ใช่ไม่กล้า เพียงแต่ไม่ดี”

“เจ้าตาย คนอื่นมาจับตามองเจ้าดีหรือไม่?” ไท่ซ่างหวงถามอีก

หยวนชิงหลิงรีบคุกเข่าตัวตรง “งั้นข้าก็ไม่เห็นด้วยแล้ว”

ไท่ซ่างหวงกล่าวอย่างเคืองๆ “เจ้าไม่แม้กระทั่งที่จะกล้ามองดูผู้หญิงที่ใส่ร้ายสามีของเจ้าฆ่าตัวตาย เจ้ายังมีประโยชน์อะไร? เจ้าจะใช้อะไรไปปกป้องลูกในท้องของเจ้า? ในสนามแห่งอำนาจ แต่ไหนแต่ไรก็กองเต็มไปด้วยกระดูก เจ้าคิดว่าใต้ฝ่าเท้าของตำแหน่งที่สูงเหยียบอะไรอยู่? ศพทั้งนั้น”

หยวนชิงหลิงรู้ วิชาประวัติศาสตร์ของนางไม่ได้แย่

เพียงแต่ รู้กับลงมือทำมันเป็นสองเรื่อง

หยวนชิงหลิงกระซิบถาม “ทำไมต้องฆ่าสนมซู?”