บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 316

หยู่เหวินเห้าตกใจจนปากค้าง “ท่าน….”

ช่างมีแต่เรื่องแปลก เสด็จพ่อยินยอมที่จะให้เลิกร้าง? อีกอย่าง ฟังดูน้ำเสียงดูรังเกียจมาก

“ทำตามคำสั่งก็พอ” ฮ่องเต้หมิงหยวนพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด

ตั้งแต่นางแต่งงานเข้ามา ก็ไม่เคยหยุดก่อเรื่อง เรื่องเล็กเขาสามารถเห็นแก่หน้าโสวฝู่ แล้วมองข้ามไป ผลที่ตามมาของการปล่อยปละละเลยนี้คือความไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง เสียหน้าราชวงศ์ไม่เป็นไร แต่นางแอบสร้างความบาดหมางระหว่างพวกอ๋อง จะปล่อยนางอยู่ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว

ตอนนั้นชื่อเสียงของนางไม่ได้เป็นแบบนี้ ผู้คนต่างก็พูดกันว่านางอ่อนหวานเป็นกุลสตรี เป็นที่ชื่นชอบของทุกคนอย่างมาก

ฟังคำพูดพวกนั้นของฮูหยินแก่ตระกูลฉู่ในวันนี้ เขาก็โกรธอย่างมากแล้ว หน้าตาตระกูลฉู่ช่างใหญ่เหลือล้นจริงๆ

“เสด็จพ่อ” หยู่เหวินเห้ารวบรวมท่าที รีบพูดขึ้นว่า “ความหมายของท่าน เห็นด้วยกับสิ่งที่เจ้าเจ็ดขอหรือ?”

“ไม่เห็นด้วยจะได้หรือ? ถึงขั้นใช้กำลังต่อกันแล้ว” ฮ่องเต้หมิงหยวนพูดขึ้น อย่างแสดงให้เห็นถึงความอุตสาหะของการเป็นพ่อว่า “หลังจากเลิกร้างแล้ว ต่างคนต่างแต่งงานใหม่ ถือเป็นเรื่องดีของทั้งสองตระกูล”

หยู่เหวินเห้านับถืออย่างมาก เสด็จพ่อพูดได้อย่างเสแสร้งมาก เสแสร้งจนดูไม่ออกว่าเสแสร้ง เหมือนกับเป็นการกระทำด้วยใจอย่างยากลำบาก

“เรื่องนี้ ต้องกระทำให้แล้วเสร็จภายในเจ็ดวัน หากกระทำไม่สำเร็จ ให้กลับมารับโทษ ไปได้แล้ว”ฮ่องเต้หมิงหยวนพูดสั่ง

หยู่เหวินเห้ารับคำสั่ง เข้าไปหาอ๋องฉี ทั้งสองพี่น้องประคองกันออกไปจากวัง

ฮ่องเต้หมิงหยวนกลับยังต้องอ่านราชฎีกา ในฐานะที่เป็นฮ่องเต้ นอกจากเขาจะมีเก้าอี้ที่ค่อนข้างใหญ่กว่าคนอื่นตัวหนึ่งแล้ว ยังจะมีอะไรดีกว่าคนอื่น?

ฮ่องเต้ต้องทำงานที่ล้วนทำให้อายุสั้น

มู่หรูกงกงฝนหมึกอยู่ด้านข้าง พูดขึ้นอย่างดีใจว่า “ฮ่องเต้เห็นอ๋องฉีกับอ๋องฉู่ไม่บาดหมางกัน สามารถวางใจได้แล้ว”

ฮ่องเต้หมิงหยวนพูดขึ้นด้วยเสียงเข้มว่า “ลูกห้าเป็นคนเปิดเผย ลูกเจ็ดจิตใจใสซื่อ และโชคดีที่เป็นแบบนี้ หากเป็นคนอื่น คงจะลงมือทำร้ายกันแต่แรกแล้ว ถ้าไม่ทำร้ายกัน ต่อจากนี้ไปก็จะปากหวานก้นเปรี้ยว ราชวงศ์ทุกสมัย พี่น้องที่กลายเป็นศัตรูกันเพราะผู้หญิง มีนับไม่ถ้วน ดังนั้น เรื่องเลิกร้างในครั้งนี้ ต้องรีบจัดการโดยเร็ว จะปล่อยให้นางก่อเรื่องให้เกิดความบาดหมางอีกไม่ได้”

มู่หรูกงกงพูดขึ้นว่า “คืนนี้ที่ฮ่องเต้เรียกท่านอ๋องทั้งสองคนเข้าวังมาทั้งคืน ทั้งที่รู้ว่าอ๋องฉี ได้รับบาดเจ็บก็ยังไม่ยอมให้เขานั่งเสลี่ยง เพราะรู้อยู่แล้วว่าอ๋องฉู่จะต้องปกป้องเขา โดยเฉพาะตอนที่คุกเข่าแล้วก็ยกอยู่หน้าพระตำหนัก คาดว่าอ๋องฉีคงจะจดจำไปตลอดชีวิต ต่อไปเมื่อพบเจอกับเรื่องอะไร เขาก็จะเห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้อง”

ฮ่องเต้หมิงหยวนไม่พูดอะไร สีหน้าเคร่งเครียด

เป็นฮ่องเต้ไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นพ่อก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ยังจะต้องแสดงเป็นคนร้ายเพื่อให้พวกเขาได้ผ่านประสบการณ์ความยากลำบาก เพิ่มพูนกระชับความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของพวกเขา

แล้วใครจะรู้ถึงความทรมานใจของเขา?

มู่หรูกงกงก็พูดขึ้นอย่างเป็นห่วงว่า “ฮ่องเต้ หากอ๋องฉีกระทำเรื่องนี้ออกมาได้ไม่ดี ท่านจะโบยเขาอีกจริงหรือ?”

“เรื่องนี้เขาสามารถจัดการได้เป็นอย่างดี ในจวนของเขามีคนสามารถทำได้”ฮ่องเต้หมิงหยวนโบกมือ บ่งบอกว่าไม่ต้องพูดอีกแล้ว

มู่หรูกงกงแอบแปลกใจ จวนอ๋องฉู่มีใครสามารถกระทำเรื่องนี้?

ทางด้านหนึ่ง สองพี่น้องทุกข์ยากนั่งอยู่บนรถม้า หยู่เหวินเห้าไม่ได้ขี่ม้า สั่งให้มหาดเล็กพาม้ากลับไปยังจวนก่อน