แม่นมสี่พูดขึ้นอย่างโมโหว่า “เจ้าไสหัวไปเลย พูดจาไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่รู้ว่าเป็นการทำร้ายจิตใจคนอื่นหรือ?”
ฉางกงกงเห็นนางมีปฏิกิริยาที่ค่อนข้างรุนแรง และก็เห็นสีหน้าหยวนชิงหลิงพระชายารัชทายาทที่ไม่พอใจ จึงจำต้องไป
หลังจากฉางกงกงกลับไปแล้ว ก็ไปทูลไท่ซ่างหวงว่า “ประโยคที่ท่านสั่งให้ไปพูดนั้น ข้าน้อยพูดแล้ว แต่พระชายารัชทายาทไม่พอใจ แม่นมสี่ยังไล่ข้าน้อยออกมา เรื่องนี้เป็นไปได้ยากแล้ว”
ไท่ซ่างหวงมองดูเขา พร้อมถามขึ้นว่า “พูดว่าอะไร?”
“ก็เรื่องที่ท่านบอกว่าหาเหลียงตี้ไง”
ไท่ซ่างหวงพูดขึ้นอย่างประหลาดใจว่า “เหลียงตี้? เหลียงตี้มาจากไหน?”
ฉางกงกงพูดขึ้นว่า “ก็ยังไม่มีไง? สู่ขอแล้วก็มีแล้ว”
ไท่ซ่างหวงพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “เจ้าว่าเจ้าสมควรถูกด่าไหม? ยังไม่มีเหลียงตี้ เจ้าก็ไปพูดก่อนแล้ว เจ้าเองก็เห็นใจที่นางต้องผ่าท้องคลอดลูกแฝดสามไม่ใช่หรือ? ทำไมครั้งนี้ถึงวิ่งไปพูดกับนางเรื่องเหลียงตี้ เสี่ยวฉางชี่ ข้าเห็นว่าเจ้ายิ่งแก่ก็ยิ่งโหดเหี้ยมอำมหิต เจ้าแก่มีพิษ”
ฉางกงกงพูดขึ้นอย่างอ้ำอึ้งว่า “ข้าน้อยโหดเหี้ยมอย่างไร? นี่เป็นสิ่งที่ท่านสั่งในวันนี้ไม่ใช่หรือ?”
“หุบปาก ข้าเป็นคนมีเมตตา ไม่กระทำเรื่องเช่นนี้ ตราบที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ ก็จะไม่มีเหลียงตี้ชายารองอะไร ถ้าหลังจากที่ข้าตายแล้ว อยากจะทำอย่างไรก็เชิญ”
ไท่ซ่างหวงถามขึ้นในขณะที่ฉางกงกงอยู่ในอาการสงสัยว่า “เด็กน้อยเป็นไงบ้าง?”
ฉางกงกงรีบถามขึ้นว่า “สบายดี ข้าน้อยอุ้มก็หัวเราะแล้ว หัวเราะจนใจแทบละลายกลายเป็นน้ำ”
“วันหนึ่งดื่มนมกี่ขวด? วันหนึ่งถ่ายกี่ครั้ง? วันหนึ่งฉี่กี่ครั้ง? วันหนึ่งนอนกี่ชั่วโมง? ข้าวเหนียวหายตัวเหลืองหรือยัง?”
ไท่ซ่างหวงถามคำถามเป็นชุด ฉางกงกงตกตะลึงจนตาค้างพูดอะไรไม่ออกอีก เพราะมัวแต่พูดถึงเรื่องเหลียงตี้ ยังไม่ทันถามถึงเรื่องพวกนี้ก็ถูกแม่นมสี่ไล่ออกมาแล้ว
ไท่ซ่างหวงเห็นเขางงเป็นไก่ตาแตก ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบาๆ พร้อมพูดขึ้นว่า “ยิ่งอยู่ก็ยิ่งใช้ไม่ได้ รู้แต่ว่าองค์ชายรัชทายาทจะต้องมีเหลียงหยวนเหลียงตี้ พวกนี้เกี่ยวอะไรกับเจ้า?”
พูดเสร็จ ก็พาตอเป่าไปเดินเล่นอย่างเชื่องช้า
ฉางกงกงตามออกไป นั่งอยู่ตรงหน้าระเบียง มองดูไท่ซ่างหวงพาตอเป่าไปเที่ยวเล่น
เขาค่อนข้างอึ้ง ไม่รู้ว่าเมื่อกี้ฟังผิดไปหรือเปล่า ไท่ซ่างหวงพูดว่าในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ ก็จะไม่มีเหลียงหยวนชายารอง? นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร?
ต่อไปองค์ชายรัชทายาทจะต้องสืบทอดบัลลังก์ สืบทอดตำแหน่งฮ่องเต้ นั่นก็จะต้องมีสนมอยู่ในวังหลัง มีลูกหลานสืบตระกูล
แต่ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะ ไท่ซ่างหวงพูดถูก เรื่องพวกนี้ เกี่ยวข้องอะไรกับเขาล่ะ?
ผ่านไปหลายวัน อาการตัวเหลืองของข้าวเหนียวน้อยในที่สุดก็ดีขึ้นแล้ว นี่ทำให้หยวนชิงหลิงค่อยวางใจ ทางด้านไทเฮาส่งคนมาถามทุกวัน ตอนนี้อาการตัวเหลืองดีขึ้นแล้ว เมื่อไทเฮาได้ยินเช่นนี้ ก็ประทานของมาให้ทันที
ช่วงนี้หยวนชิงหลิง รับของประทานจนมือไม้อ่อน
พระราชกฤษฎีกาแต่งตั้งองค์ชายรัชทายาทถึงแม้จะประทานลงมาแล้ว แต่พิธีการยังไม่ได้จัดขึ้น ความหมายของฮ่องเต้หมิงหยวนคือ จัดพร้อมกับวันครบเดือนของเด็กทั้งสองคน ไปกราบไหว้บูชาบรรพบุรุษที่วัดอิมพีเรียลบรรพบุรุษ หลังจากนั้นก็รอวันมงคลเพื่อจัดพิธีการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ
มีราชโองการแต่งตั้งองค์ชายรัชทายาท ประกาศไปทั่วทุกสารทิศ นี่ไม่ใช่เรื่องปกติ ดังนั้นวันที่มีพระราชโองการลงมา ฮ่องเต้หมิงหยวนได้ส่งคนนำหนังสือไปถึงประเทศเพื่อนบ้านโดยรอบ ด้วยความเร็วที่ขี่ม้าจนตายไปหลายตัว เชื้อเชิญพวกเขามาร่วมพิธี
ด้วยเหตุนี้ ช่วงเวลานี้หากจะถามว่าเจ้ากรมพิธีการกับภายในจวนยุ่งหรือไม่ พวกเขาคงไม่มีเวลามาสนใจประโยคนี้
ยุ่งจนควันลุกบนหัว ฝ่าเท้าลุกเป็นไฟ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...