บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 580

ฮ่องเต้หมิงหยวนไตร่ตรองการใช้คำครู่หนึ่ง “ตอบข้า เจ้ารู้มากน้อยเท่าไหร่”

บนใบหน้าของฮ่องเต้หมิงหยวนมองความดีใจความโกรธเคืองไม่ออก ดวงตาเฉยเมยเป็นอย่างมาก “หากว่าตรวจสอบความจริง ศีรษะนี้ของนางรักษาไว้ไม่ได้”

หยวนชิงหลิงไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร เพียงแค่ตอบรับคำหนึ่งด้วยใบหน้าเหยเก

ฮ่องเต้หมิงหยวนมองดูนาง “เจ้าคิดว่าข้าควรจะตรวจสอบให้ถึงที่สุด ตัดหัวแม่สามีของเจ้าทิ้งหรือ?”

หยวนชิงหลิงเงยหน้ามองดูฮ่องเต้หมิงหยวนด้วยความรวดเร็วเป็นที่สุด ในใจรู้สึกแปลกใจเป็นที่สุด ไม่ว่าอย่างไรเรื่องนี้ก็ไม่ควรถามนาง? เช่นนั้นก็เท่ากับก้าวก่ายการเมืองแล้วไม่ใช่หรือ?

นางคิดแล้วคิดอีก กล่าว “หม่อมฉันไม่รู้เพคะ เรื่องของราชสำนัก หม่อมฉันไม่กล้าก้าวก่าย”

ฮ่องเต้หมิงหยวนกล่าวอย่างเรียบๆ “ตอนนี้ข้าถามความเห็นของเจ้า เจ้าบอกมาก็ได้แล้ว”

นี่ไม่ใช่ว่าทำให้นางลำบากใจหรือ? นางบอกว่าตรวจสอบหรือไม่ตรวจสอบก็ล้วนไม่เหมาะสม ถ้าหากนางบอกว่าตรวจสอบ เมื่อตรวจสอบจริงๆแล้ว ตัดหัวเสียนเฟยแล้ว แม้ว่าโดยผิวเผินเจ้าห้าจะไม่พูดอะไร แต่ในใจจะสามารถไม่ถือสาได้หรือ?

หากบอกว่าไม่ตรวจสอบ แต่ต้องการปกป้องคนผิดทำเป็นไม่สนคนที่เป็นหายนะต่อประเทศทำร้ายราษฎรระดับนี้ ไม่มีทางที่จะยอมรับได้

เพื่อป้องกันตัวเอง นางทำได้เพียงกล่าว “เสด็จพ่อ หม่อมฉันไม่รู้จริงๆเพคะ และไม่กล้าไปก้าวก่าย”

ฮ่องเต้หมิงหยวนหัวเราะอย่างเย็นยะเยือก “ล้วนพูดกันว่าพระชายารัชทายาทตรงไปตรงมากล้าพูด วันนี้ข้าเห็นว่า กลับเป็นผู้ที่เก่งในการปกป้องผลประโยชน์ของตัวเอง”

หยวนชิงหลิงไม่รู้ว่าทำไมฮ่องเต้หมิงหยวนต้องกดดันนางไปสู่สถานการณ์การที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เรื่องนี้นางจะเข้าร่วมหรือไม่ มีผลกระทบอะไรต่อสถานการณ์โดยรวม?

นางไม่เอ่ยวาจา ก้นบึ้งของจิตใจคำนวณว่าฮ่องเต้หมิงหยวนกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่

ฮ่องเต้หมิงหยวนกล่าว “เรื่องนี้หากว่าจัดการแล้ว มีผลกระทบต่อเจ้าห้าเป็นอย่างมาก มีเสด็จแม่ผู้หนึ่งที่มีราคี เขาก็จะถูกคนประณาม อนาคตยิ่งมีความเป็นไปได้ว่าจะถูกคนเอาจุดนี้มาโจมตี แต่ว่าที่เจ้าเป็นห่วงไม่ใช่เรื่องของชื่อเสียง เสียนเฟยท้ายที่สุดเป็นเสด็จแม่ของเจ้าห้า หากว่าจัดการเรื่องนี้อย่างจริงจัง ศีรษะของเสียนเฟยก็ต้องย้ายที่อยู่แล้ว ดังนั้น ข้าคิดว่า ตอนนี้ไม่สามารถจัดการได้ เก็บไว้ก่อนเถอะ ยังไงก็ตามนางก็เก็บความชั่วร้ายไว้ไม่น้อยแล้ว”

หยวนชิงหลิงตอบรับต่ออีกคำหนึ่ง ไม่ได้แสดงความคิดเห็น รอเพียงฮ่องเต้หมิงหยวนพูด เขาแสดงท่าทีแล้ว ความจริงนางคาดเดาได้รางๆนิดหน่อย กระทั่งรู้สึกได้ว่าการคาดเดานี้ของตัวเองยังค่อนข้างวางใจได้

เป็นดังคาด ต่อจากนั้นฮ่องเต้หมิงหยวนกล่าว “แต่ ไม่จัดการนางก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่สืบสวน ในเมื่อเรื่องนี้โสวฝู่รู้เรื่องแล้ว ที่ควรตรวจสอบก็ยังต้องตรวจสอบ เพียงแค่ไม่มีผลกระทบต่อนางเท่านั้น วันนี้ข้าเรียกคนมาตรวจสอบตัวเลขแล้ว ทั้งหมดคือเงินแปดแสนตำลึง หากนางต้องการให้ซูต๋าเหอมีชีวิตอยู่ ก็ต้องคืนเงินที่โกงไปทั้งหมดแปดแสนตำลึงแล้วชำระเงินค่าปรับห้าแสนตำลึงทั้งหมดรวมเป็นหนึ่งล้านสามสิบตำลึง เช่นนี้ข้าจึงสามารถผ่อนปรนได้ เอานางออกไป แล้วไว้ชีวิตสุนัขชีวิตหนึ่งของซูต๋าเหอไปชั่วคราว”

เมื่อหยวนชิงหลิงได้ยินคำพูดนี้ก็รู้สึกว่าแผนการในใจของฮ่องเต้ลึกล้ำนัก เป็นตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จริงๆ ฆ่าซูต๋าเหอ ก็คือฆ่าหลานของไทเฮา ไทเฮาจะต้องความโกรธโจมตีหัวใจแล้วก่อความวุ่นวายป่วยเป็นอะไรอีก ดังนั้น เขาน่าจะไม่ฆ่าซูต๋าเหอทันที แต่หลังจากนั้นจะต้องคิดบัญชีย้อนหลังแน่นอน ในคำพูดของเขาคำว่า “ชั่วคราว” นั่นก็สามารถมองออกได้

ในเมื่อต้องการที่จะใช้ชีวิตเขาแล้ว ทำไมไม่ฉวยโอกาสเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง?

ดูท่า ฮ่องเต้ยากจนมากจริงๆ

ตอนนี้หยวนชิงหลิงแสดงความคิดเห็นแล้ว “หม่อมฉันคิดว่าเสด็จพ่อพูดมีเหตุผลเพคะ ตระกูลซูเป็นตระกูลใหญ่การค้ามากมาย ควรที่จะเอาเงินซื้อชีวิตเหล่านี้ออกมาได้”