บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 607

นายท่านเป็นคนโง่ สำนักเหลิ่งหลั่งของพวกเขารับเงินของซูต๋าเหอมาหนึ่งแสนตำลึงเพื่อเด็ดหัวของพระชายารัชทายาท ตอนนี้ หัวเด็ดไม่ได้ ยังต้องเสียเงินไปสองล้านตำลึง แม้แต่ตัวพวกเขาก็ยังถูกรัชทายาทกับพระชายารัชทายาทใช้งานแล้ว วันนี้ใช้คนของสำนักเหลิ่งหลังไปยี่สิบคน นี่มันคือเงินเท่าไหร่?

สิ่งที่สำคัญคือเจ้าสำนักเหลิ่งหลังผู้สง่างาม ยังได้ไปที่เขาโรคเรื้อนช่วยผู้ป่วยรักษาอาการป่วย

การค้านี้คำทุนเยอะไปหรือเปล่า?

อย่างไรก็ตาม จู่ๆที่หรงเยว่ก็ไม่คิดเช่นนี้แล้ว เพราะว่านางตามหาว่าที่สามีเจอแล้ว ต่อให้ต้องเสียเงินสิบล้านตำลึงมันก็คุ้มค่า

นางจึงดึงตัวหยวนชิงหลิงนั่งลงอย่างตรงๆ กล่าวอย่างจริงใจ “อันที่จริงข้านั้นมีเป้าหมายจริง ก็ไม่กลัวที่จะบอกกับท่าน”

หยวนชิงหลิงกล่าว “เจ้าพูดมาเถอะ”

ใบหน้าของหรงเยว่แดงขึ้นมาทันที “ข้าอยากแต่งงานกับอ๋องหวย พระชายาจะช่วยข้าได้มั้ย?”

หยวนชิงหลิงตะลึง “เจ้าชอบน้องหก?”

หรงเยว่ดึงมือของนาง ท่าทางเขินอายราวกับเด็กผู้หญิงแรกแย้ม ข้าสืบมาว่า “หลังจากที่เขาหายป่วย ยังไม่เคยคุยเรื่องแต่งงาน”

หยวนชิงหลิงพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว “ใช่...........ยังไม่แต่งงาน แต่ว่า..............”

นางนิ่งไปครู่หนึ่ง มองดวงตาที่หวานหยดย้อยสวยงามของนาง พูดไม่ออกว่าหลู่เฟยต้องคัดค้านเรื่องนี้อย่างแน่นอน

“แต่ว่าอะไร?” สีหน้าของหรงเยว่เปลี่ยนไปทันที “หรือว่าเขาจะมีคนที่ชอบแล้ว?”

หยวนชิงหลิงส่ายหน้า “ก็ไม่เคยได้ยินเขาพูดถึง”

หรงเยว่ยื่นมือกุมหน้าอกเอาไว้ “ตกใจหมดเลย ขอเพียงไม่มีคนที่ชอบ ไม่มีคู่หมั้น งั้นข้าก็จะแต่งงานกับเขา เพียงแต่ เมื่อกี้ท่านว่าแต่ว่าอะไร?”

หยวนชิงหลิงรู้สึกว่ายังไงก็ควรให้นางเตรียมใจไว้บ้าง “หลู่เฟยท่านแม่ของอ๋องหวยอาจจะไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ พระชายาของอ๋อง ส่วนใหญ่จะมาจากตระกูลที่มีอำนาจ......ไม่ใช่ว่าข้าดูถูกเจ้านะ ข้าไม่มีทางที่จะมีความคิดเช่นนั้น ในสายตาข้าทุกคนนั้นเท่าเทียมกัน อย่างไรก็ตาม ในสายตาของหลู่เฟยอาจจะไม่เป็นเช่นนี้ ฮ่องเต้ก็อาจจะไม่มองเช่นนี้”

หรงเยว่ยื่นมือไปกดปอยผมเอาไว้ “แต่ข้ามีสินสอดในการแต่งงาน”

“นี่มันไม่ใช่เรื่องเงิน”

“ห้าล้านตำลึง!”

“.............”หยวนชิงหลิงมองนางอย่างเหลือเชื่อ กลืนน้ำลายลงคอ “ห้าล้าน...........ตำลึง?”

“ร้านค้าสิบร้าน”

หยวนชิงหลิงจับมือนาง และพูดอย่างจริงจัง “หรงเยว่ ในชีวิตคนเป็นเรื่องยากมากที่จะได้เจอกับคนที่ตัวเองชอบ หากเจอแล้วห้ามพลาดโอกาสเด็ดขาด เจ้าวางใจเถอะ ข้าจะเป็นแม่สื่อเอง ข้าจะเอาชนะความยากลำบากทั้งหมดเพื่อให้เจ้าได้สมความปรารถนา”

รอยยิ้มของหรงเยว่อ่อนโยนยิ่งกว่าดอกไม้ “ขอบคุณพระชายารัชทายาท”

หยวนชิงหลิงยิ้มกล่าว “ดูเจ้าสิ จะเป็นคนในครอบครัวเดียวกันแล้ว ยังเรียกพระชายารัชทายาทอะไรอีก? ใช่แล้ว เจ้าเป็นคนจื๋อลี่ใช่มั้ย? ทางนั้นของพวกเจ้า........โดยปกติแล้วให้อั่งเปากับแม่สื่อเท่าไหร่?”

“คนอื่นข้าไม่รู้” หรงเยว่เชิดคางขึ้นเล็กน้อย “หากเรื่องนี้สำเร็จ อย่างน้อยข้าจะให้สองแสนตำลึง”

หยวนชิงหลิงรับปากทันที และสัญญาด้วยคำพูด ตบหน้าอกดัง“ตูบๆ” “เรื่องสำคัญของชีวิตเจ้า มอบให้ข้าเป็นคนจัดการ!””

นางเป็นคนกระตือรือร้น ชอบช่วยเหลือเศรษฐี

เงินสำหรับหลู่เฟยแล้วคงไม่ได้ผล แต่สำหรับฝั่งเสด็จพ่อ ตอนนี้หากให้เงินเสด็จพ่อ แม้แต่ประตูก็ยินดีที่จะเอาไปจำนองแล้ว

ดังนั้น การแต่งงานนี้ มีโอกาสแปดในสิบส่วน