บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 721

หยู่เหวินเห้าด่าเช่นนี้ ทุกคนต่างก็รู้แล้วว่าคนของตระกูลซู ใส่ร้ายท่านชายสี่เหลิ่ง เพื่อให้ได้อภิเษกกับเจ้าหญิง รักษาฐานะตำแหน่งให้มั่นคง เพียงภายในเวลาสั้นๆคำพูดนินทา ว่าร้ายท่านชายสี่ ถูกร่ำลือออกไปอย่างรวดเร็ว

คนที่ชอบความตื่นเต้นไม่สนใจว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ยังไงก็ไม่มีคนสนใจว่าเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ และองค์ชายรัชทายาท ยังปกป้องน้องเขยของตนเอง อย่างไม่เห็นแก่สถานะของตนเอง ยังจะเป็นเรื่องเท็จหรือ? ดังนั้นจึงพูดต่อกันจากหนึ่งเป็นสิบ จากสิบเป็นร้อย ตระกูลซูกลายเป็นเป้าที่ประชาชนทั่วไปโจมตี

อ๋องจี้จะคิดได้อย่างไรว่าภายในนี้ ซ่อนความคดเคี้ยวไว้มากมายขนาดนี้ เดิมเขาแค่อยากเอาใจไทเฮา หากตระกูลซูประสงค์ร้าย เขาเสียใจที่เข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งที่น่ารังเกียจนี้ ยังทำให้ตนเองต้องถูกโบยไปด้วย เห็นใบหน้าที่แทบจะกินเนื้อคนของหยู่เหวินเห้า ก็ไม่กล้ามีเรื่องกับเขา รีบหนีบหางแล้วก็เผ่นหนีไปแล้ว

เดิมตระกูลซูคิดว่าไทเฮาจะมาเรียกร้องความยุติธรรม คิดไม่ถึงว่าทางด้านไทเฮาไม่ได้ส่งคนมา อ๋องจี้ก็ไปแล้ว ตระกูลซูรับมือกับความโกรธโมโหของหยู่เหวินเห้าไม่ไหว จึงต่างก็ต้องจากไปเหมือนกัน

หมันเอ๋อกลับไปรายงานหยวนชิงหลิง ตื่นเต้นอย่างที่สุด บอกว่าคนของตระกูลซู ถูกองค์ชายรัชทายาทโบยตีเหมือนดั่งลูกหมาตกน้ำ

หยวนชิงหลิงหัวเราะไม่ออกเลยสักนิด ถามหมันเอ๋อว่า “ฝ่าบาทล่ะ?”

“หลังจากคนของตระกูลซูไปแล้ว ฝ่าบาทก็ออกไปแล้ว ไม่รู้ว่าไปไหน”หมันเอ๋อพูดขึ้น

หยวนชิงหลิงถอนหายใจเบา พร้อมพูดขึ้นว่า “รู้แล้ว”

เขาน่าจะเข้าวังไปแล้ว ไทเฮาไม่มีทางไม่สนใจตระกูลซู และต้องป้องกันไม่ให้คนของทางด้านตระกูลซู ส่งคนเข้าวังไปบอกข่าวเสียนเฟย

วันขึ้นปีใหม่เช่นนี้ หากเสียนเฟยเดือดร้อนขึ้นมา และงานอภิเษกของเจ้าหญิงก็ยังไม่ได้จัดขึ้น ฮ่องเต้ไม่สะดวกที่จะทำอะไร

หยู่เหวินเห้าเข้าวังไปแล้วจริงๆ เขาไปขอรับโทษที่พระตำหนักไทเฮา

ไทเฮาไม่พบเขา ให้เขาคุกเข่ารออยู่ด้านนอก

ลมหนาวเย็นจัด เขาคุกเข่าอยู่บนพื้นหิมะ อย่างแน่นิ่ง

มีนางข้าหลวงไปทูลรายงานฮ่องเต้หมิงหยวน ฮ่องเต้หมิงหยวนก็ทำได้เพียงถอนหายใจเบาๆ อยากที่จะช่วยแต่ก็ไม่สามารถที่จะช่วยได้

ในใจเขารู้ดี เจ้าห้ายอมแบกรับความผิดโทษฐานอกตัญญูแทนเขา ตระกูลซูเป็นเหมือนก้างปลา ติดอยู่ตรงคอของเขา เอาออกไม่ได้ กลืนลงไปก็ไม่ได้ แตะต้องตระกูลซู ทำให้ไทเฮาโกรธส่งผลกระทบต่อสภาพจิตใจ กลายเป็นความอกตัญญู ไม่แตะต้องตระกูลซู พวกเขาก็ไม่รู้จักเจียมตัว ได้คืบจะเอาศอก ยิ่งแอบสมคบคิดวางแผนกับเสียนเฟย น่ารังเกียจอย่างมาก

โดยเฉพาะในสถานการณ์ตอนนี้ เขายิ่งต้องยับยั้งชั่งใจ เจ้าห้ายืนออกมา ทำสิ่งนี้เพื่อเขา เป็นการรับผลการกระทำแทนเขา

หวังว่าเสด็จย่าจะเอ็นดูหลาน ไม่ให้เจ้าห้าตกอยู่ในความน่าสงสารมากเกินไป

ทางด้านตระกูลซู มีฮูหยินหลายคนมาขอเข้าเฝ้าไทเฮา ล้วนถูกห้ามไว้ ไม่ให้เจอไทเฮา และเจอเสียนเฟยก็ไม่ได้ คนของตระกูลซู ต่างก็ร้อนใจเหมือนดั่งมดอยู่ในกระทะร้อน

ในขณะที่ไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากที่ไหนได้ ฮองเฮาฉู่สั่งจางกงกงในตำหนักออกไปทำธุระ เห็นเกี้ยวของฮูหยินใหญ่ตระกูลซูอยู่ด้านนอก จึงเดินไปทำความเคารพทักทาย