เข้าสู่ระบบผ่าน

บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน นิยาย บท 13

ร่างกายของเขาอบอุ่น มีกลิ่นแอลกอฮอล์รุนแรง และลมหายใจร้อน ๆ ของเขาก็รินรดอยู่ข้างหูของหญิงสาว

เขาไปดื่มมางั้นเหรอ?

เวินหนี่เรียกเขา “เย่หนานโจว”

แต่เย่หนานโจวกอดเอวของเธอไว้และฝังหน้าไว้บนผมของเธอ ก่อนจะพูดขึ้นเสียงต่ำ “อย่าขยับ ฉันขอกอดเธออีกหน่อย”

คราวนี้เวินหนี่หยุดเคลื่อนไหว

ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงดื่มเยอะขนาดนี้

เวินหนี่นอนอยู่บนผ้าห่มเป็นเวลานาน ร่างกายของเธอแทบจะแข็งทื่อ ได้แต่สงสัยว่าเมื่อไหร่เขาจะลุก

แต่เขาไม่มีทีท่าว่าจะลุกเลย เอาแต่สูดดมเธออย่างตะกละตะกลาม

นี่เขาคงจะไม่คิดว่าเธอคือลู่ม่านเซิงอีกแล้วหรอกใช่ไหม

เวินหนี่เรียกเขาอีกครั้ง “เย่หนานโจว…”

“เวินหนี่ ฉันอยากจะนอนแบบนี้อีกสักพัก”

เมื่อได้ยินแบบนั้น เวินหนี่ก็เงียบลงอีกครั้ง

การที่เขาเรียกชื่อเธอแสดงให้เห็นว่าเขาไม่คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนอื่น

เธอไม่ค่อยได้เห็นเขาในสภาพนี้ และมันก็ทำให้เธอค่อนข้างทำตัวไม่ถูก

แต่เธอก็ยังใจอ่อนกลัวว่าเขาจะหลับไปทั้งแบบนี้ และกลัวว่าเขาจะเป็นหวัด

เธอผลักเขาเบา ๆ “อย่านอนแบบนี้เลยค่ะ ไปอาบน้ำ ไม่ก็ห่มผ้าห่ม…”

เย่หนานโจวพลิกตัว ยกมือขึ้นก่อนจะรวบตัวเวินหนี่เข้ามาในอ้อมแขน เขากอดเธอไว้แน่น ปลายจมูกของเวินหนี่เต็มไปด้วยกลิ่นไวน์ และกลิ่นอันสดชื่นจากร่างกายของชายหนุ่ม

เธอทำอะไรไม่ถูกอยู่ชั่วขณะ พลางจ้องมองเขา

เขาไม่ได้หลับตา แต่ขมวดคิ้วเล็กน้อยมองเธอด้วยดวงตาที่ลึกล้ำราวกับว่าเขาไม่ค่อยพอใจ

แล้วทำไมเธอจะต้องมาคาดเดาว่าพอใจหรือไม่พอใจด้วย เธอคิดมากเกินไปแล้ว เธอไม่ได้อยากที่จะใส่ใจเขามากเกินไปเสียหน่อย

เย่หนานโจวยกมือขึ้นลูบหน้าผากของร่างเล็ก

ฝ่ามืออบอุ่นนั้นทำให้เธอรู้สึกแปลก เธอเอียงศีรษะเล็กน้อย เย่หนานโจวชะงัก ก่อนจะถามขึ้นอย่างระมัดระวังว่า “เจ็บเหรอ?”

เวินหนี่รู้สึกแสบจมูก อาจเป็นเพราะเธอเสียใจมามาก จึงทนไม่ได้กับความเป็นห่วงของเขา “ถามทำไมคะ?”

น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความคับแค้นใจ

เย่หนานโจวตบหลังเธอเบา ๆ ราวกับกำลังปลอบใจเธอ “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอไปสถานที่ที่อันตรายแบบนั้นอีกแล้ว”

นี่เขากำลังเป็นห่วงเธออย่างนั้นเหรอ?

ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เพิ่งจะบอกว่า การแต่งงานของพวกเขาเป็นเพียงข้อตกลง และบอกเธอว่าอย่าคิดไปไกล

เวินหนี่อดไม่ได้ที่จะมองเขาอีกครั้ง คราวนี้เขาหลับตาลง แต่มือของเขายังคงปลอบเธอต่อไป

ตอนนั้นเองที่เวินหนี่ก็รู้สึกว่าเขาเป็นของเธอ

มีเพียงเวลาที่เขาเมาเท่านั้น ความสัมพันธ์ของทั้งสองถึงจะใกล้ชิดกันมากขึ้นเหมือนคู่สามีภรรยาทั่วไป

เวินหนี่ยกมือขึ้น ต้องการสัมผัสใบหน้าของเขาและเข้าใกล้เขามากขึ้น แต่มือของเธอก็หยุดอยู่กลางอากาศ สุดท้ายสติสัมปชัญญะก็ลบล้างปรารถนาของเธอ

เพราะเธอรู้ดีว่านี่เป็นเพียงสิ่งชั่วคราว และเมื่อตื่นขึ้นมาในเช้าวันพรุ่งนี้ ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

เขาคือเย่หนานโจว และเธอเองก็คือเวินหนี่

เธอลดมือลงอีกครั้ง

เธอแนบหน้ากับอกของเขา รู้สึกถึงเสียงเต้นของหัวใจและลมหายใจที่สม่ำเสมอของเขา คงจะหลับไปแล้วสินะ

จากนั้นเธอก็พูดขึ้นด้วยความวางใจ “เย่หนานโจว หากคนที่คุณรักคือฉันก็คงจะดี แม้จะเพียงเล็กน้อยแต่ฉันก็มีความสุขมาก”

ที่จริงแล้วเธอเป็นคนพอใจอะไรง่ายมาก

แต่สำหรับเธอแล้ว ช่างเกินเอื้อมเกินไป

สุดท้ายเวินหนี่ก็หลับตาลง และหวังว่าเวลาจะหยุดลงที่ตรงนี้ ไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีก

แต่ท้ายที่สุดก็ต้องตื่นจากฝัน

เมื่อตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น พื้นที่ข้าง ๆ ก็เย็นแล้ว เย่หนานโจวออกไปตั้งแต่เช้า

เวินหนี่ลุกขึ้นและพบข้อความขนาดใหญ่ที่วางอยู่ข้างเตียงว่า ฉันไปบริษัท เธอพักผ่อนอยู่ที่บ้านไป อย่าลืมกินข้าวด้วยล่ะ

และมีบัตรเครดิตวางอยู่ข้าง ๆ

เวินหนี่หยิบมันขึ้นมาและนึกถึงเรื่องเมื่อวานที่เขาซื้อของให้ลู่ม่านเซิงไปห้าล้านบาท

เขาคิดจะชดเชยเธอด้วยวิธีนี้อย่างนั้นเหรอ?

เธอไม่รู้ว่าเย่หนานโจวกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ เขารักลู่ม่านเซิง แต่กลับไม่ยอมหย่ากับเธอ แบบนี้มันจะมีประโยชน์อะไร

เธอใช้ความกล้าหาญทั้งหมดเพื่อขอหย่า และมีชีวิตใหม่

บทที่ 13 1

บทที่ 13 2

บทที่ 13 3

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน