บุบผาร้อยเสน่ห์ นิยาย บท 60

ตอนที่ 60 ข้อเสนอที่น่าอิจฉา

“ต้องเป็นคนของโหวเซ่อขวางไว้แน่” เฉิงซานพูดเสริมต่อ เมื่อเห็นซ่านเซียนหยวนโบกมือจึงได้พูดต่อ “นี่เป็นเพียงการคาดเดา จุดประสงค์ครั้งนี้ของโหวเซ่อน่าจะเป็นองค์ชายสี่ ถึงอย่างไรก่อนที่จะเข้าโจมตีพิษใช้ก็ไม่ได้ทำลายเลือดของพระชายา พวกมันคงไม่ได้คิดจะฆ่าพระชายา”

ซ่านจินจื๋อขมวดคิ้วคิดไม่ถึงเลยว่าคนของโหวเซ่อนั้นมีความแค้นอะไรกับซ่านเซียนหยวน

“ท่านอ๋อง แม่ทัพเซียวมาขอเข้าเฝ้าขอรับ” ทหารยามหน้าประตูเข้ามาถวายทำความเคารพ

“ให้เขาเข้ามา” ซ่านจินจื๋อดึงสติกลับมา

เฉิงซานไม่ได้พูดอะไรต่อ พวกเขายังไม่เข้าใจจุดประสสงค์ของโหวเซ่อมากนักและยิ่งไปกว่านั้นโหวเซ่อเองก็ไม่ใช่คนแคว้นชางหลานอีก พวกเขายิ่งไม่สามารถรู้ไปมากกว่านี้ได้อีก ถ้าหากว่าโหวเซ่อทำการค้ากับแคว้นอื่นความคิดที่จะลอบฆ่าองค์ชายก็สมเหตุสมผล

ถ้าหากเป็นเช่นนั้น เขานั้นก็เข้าใจกู้อ้าวเวยผิดไป

เพียงแค่เขาเห็นหน้ากู้อ้าวเวยก็เกิดโทสะขึ้นมาอย่างไม่มีอะไรสามารถเปรียบเทียบได้

เซียวไห่สวมชุดสีขาวเดินเข้ามาพร้อมกับถือไหเหล้าอย่างดีมาด้วย “ข้ามีเรื่องสำคัญมากราบทูลเกี่ยวกับพระชายาของท่าน”

โบกมือไล่คนออกไปและปิดประตูหน้าต่างให้สนิท เซียวไห่วางแก้วหยกสองใบที่ไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหนลงพร้อมกับรินสุราชั้นดี “วันนี้ คนของโหวเซ่อเข้าโจมตีองค์ชายสี่และพระชายา และเมื่อคืนวาน หยุนชิงหยางก็ได้รับข่าวสารมาและออกเดินทางในคืนเดียวกัน ในตำหนักที่ใหญ่เช่นนี้เหลือเพียงแค่หยุนฝูคนเดียวแต่คนของข้ากลับส่งเข้าไปไม่ได้”

“กองกำลังของตระกูลหยุนยังไม่ได้ออกไป ควรที่จะรอกู้อ้าวเวยเพื่อพิสูจน์ความแข็งแกร่งเสียก่อน” ซ่านจินจื๋อพูดต่อจากประโยคของเขา

เซียวไห่พยักหน้าพลางดื่มไปหนึ่งจอกจากนั้นก็พูดต่อว่า “ประเด็นสำคัญคือหยุนชิงหยางรู้ว่าคนของโหวเซ่อได้ลักลอบเข้ามาอยู่ในเมื่องเทียนเหยียนแต่กลับไม่ได้กราบทูลให้พระชายาทรงทราบ พวกเราไม่ทราบว่าตระกูลหยุนแห่งหลิ่งหนานนั้นมีจุดประสงค์อะไรกันแน่”

ตระกูลหยุนแห่งหลิ่งหนานผนวกกับโหวเซ่อทั้งสองตระกูลนี้ถูกเรียกว่าลึกลับ มีเพียงฝ่าบาทกับคนของตระกูลหยุนที่มีการติดต่อมากเกินไป และพวกเขาก็ส่งคนไปตรวจสอบหยุนชิงหยางบ่อยเกินไปกลับถูกขัดขวางทั้งหมด

“และในคืนเดียวกันหลังจากที่หยุนชิงหยางออกจากเมืองไป วันนี้ตอนเช้าพวกเราก็ได้รับข่าวว่าให้ขุดรากถอนโคนกองกำลังของโหวเซ่อให้สิ้นซากและฝ่าบาทก็ให้ความสำคัญแก่กู้อ้าวเวย ถ้าหากท่านได้รับความช่วยเหลือจากกู้อ้าวเวย ฝ่าบาทก็จะยิ่งเชื่อใจท่านและยังได้ตำแหน่งฮ่องเต้มาไว้ในมืออีกด้วย” เซียวไห่พูดเสริม

ซ่านจินจื๋อพยักหน้าหมายถึงตอบตกลง

เพราะเรื่องของซูพ่านเอ๋อ ทำให้เขานั้นมีความขัดแย้งกับฝ่าบาทและตั้งแต่ที่เขานั้นแต่งกู้อ้าวเวยเข้ามาฝ่าบาทก็ว่าง่ายขึ้นซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ดี

เขานวดขมับเบา ๆถ้าหากเป็นแบบนี้ไม่เท่ากับเขาหักหลังพ่านเอ๋อหรือ?

เซียวไห่เหมือนรับรู้ได้ถึงความสงสัยของเขาจึงตบบ่าของเขา “นี่เป็นสัจธรรมของโลก ฝ่าบาทดูแลท่านอย่างดี หรือว่าท่านจะฆ่าเขาสักวัน?”

“ข้าเข้าใจแล้ว” สังหารองค์ชายประโยคนี้โจมตีเขา

ไม่ว่าเขาจะโหดร้ายอย่างไรเขาก็ไม่สามารถฆ่าพี่น้องที่ดีต่อเขาได้

“และข้าก็เห็นอุบายของพระชายาการที่ฝ่าบาทให้ความสนใจตระกูลหยุนเป็นพิเศษแบบนี้นับเป็นเรื่องที่ดี” เซี่ยวไห่หัวเราะจากนั้นก็หยิบใบรายการออกมาวางตรงหน้าซ่านจินจื๋อในนั้นเขียนจำนวนเครื่องปรุงยาจำนวนมาก “นี่เป็นรายการยาที่พระชายาใช้ตั้งแต่เข้าวังมา”

“ทั้งหมดนี่นางใช้คนเดียวหรือ?” ซ่านจินจื๋อรู้สึกว่ายาที่ใช้นั้นจำนวนค่อนข้างมากทีเดียว

“ใช้ประโยชน์ก็แค่ใช้ประโยชน์สิทำไมท่านพี่ต้องเอาใจนางด้วย? นางก็เพียงแต่ผู้ยิ่งตัวเล็ก ๆคนหนึ่งเท่านั้น” ซูพ่านเอ๋อน้ำตานองหน้านางรู้เพียงแค่นางแสดงออกอย่างพอดีซ่านจินจื๋อต้องเลือกทางเลือกอื่นเพื่อเธอแน่ ๆ

แต่ทว่าครั้งนี้ ซ่านจินจื๋อกลับตอบนางด้วยความเงียบอันยาวนานจึงได้พูดออกมา “นางไม่ใช่เพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆแต่นางจะช่วยข้าเข้าใกล้ตำแหน่งฮ่องแต้ได้และยังช่วยรักษาอาการป่วยของเจ้าได้อีกด้วยเก็บนางไว้ข้างกายนั้นถือว่าคุ้มค่า”

ซูพ่านเอ๋อตกตะลึง

ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะกู้อ้าวเวย ทั้งหมดเป็นความผิดของนาง

ท่านพี่จื๋อคงจะไม่ดื้อรั้นต่อนางเช่นนี้!

ความอิจฉาริษยาและความโกรธในใจเดือดพล่านออกมานับไม่สิ้นทว่าใบหน้าของนางกลับสงบนิ่ง และเดินเข้าไปยังข้างกายซ่านจินจื๋อพร้อมกับหัวเราะทั้งน้ำตา “ถ้าอย่างนั้น...ท่านพี่จื๋อสั่งให้กู้จี้เหยาเข้าวังไม่ดีกว่าหรือ กู้จี้เหยานั้นเกลียดท่านพี่อ้าวเวย พวกนางจำกัดกันเองและท่านก็ยังสามารถใช้กู้เฉิงเสี้ยงได้อีกด้วยดีไหมเจ้าคะ?”

ซ่านจินจื๋อขมวดคิ้ว อยากที่จะปฏิเสธคำขอที่มีเหตุผลที่ชัดเจน ไม่รู้ว่าทำไมนางถึงอยากจะดึงกู้จี้เหยาเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้นัก

ทว่าเมื่อมองเข้าในแววตาของซูพ่านเอ๋อเขานั้นอยากจะปฏิเสธแค่ไหนก็พูดไม่ออกทำได้เพียงแค่กอดนางเท่านั้น “ข้าจะฟังเจ้าทั้งหมด”

“นี่จะเป็นการดีต่อท่านพี่จื๋อมากกว่านะเจ้าคะ” ซูพ่านเอ๋อจมออยู่ในอ้อมกอดของเขา ปลายนิ้วมือประสานกันอยู่ที่แผ่นหลังของซ่านจินจื๋อแววตาของนางมีแต่ความโหดเหี้ยม

กู้อ้าวเวย ข้าจะไม่ยอมให้เจ้ามีชีวิตที่ดีแน่