บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 479

“ทางเลือกอะไร”ลี่หยุนซูเกร็งร่าง มองจูนจิ่วอย่างกระวนกระวายใจอยู่ไม่สุข แล้วก็มองไปทางเหลิ่งยวน

นางรู้ว่านางหนีออกไปไม่ได้ ไม่พูดถึงเหลิ่งยวน แค่จูนจิ่วคนเดียว คิดถึงวันนี้ที่เห็นแค่ดวงตาของจูนจิ่ว นางก็สูญเสียพลังในการควบคุมร่างกายตนเอง ลี่หยุนซูหัวใจกระตุกอย่างตื่นตระหนก จูนจิ่วเป็นใครกันแน่ นางพบเจอกับอะไร ทำไมจึงต้องควบคุมนาง

จูนจิ่วเดินออกมาจากโต๊ะหนังสือ นางยืนอยู่ตรงหน้าลี่หยุนซูจ้องมองและพูดขึ้นว่า “ทางเลือกที่หนึ่ง เจ้ารู้ว่าข้าอยู่ที่ไหน และได้เห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็น เพื่อเป็นการรักษาความลับ ต้องฆ่าเจ้าเพื่อปิดปาก”

ลี่หยุนซูสีหน้าขาวซีดลงทันที อ้าปาก เอ่ยด้วยเสียงแหบแห้ง “ทางเลือกที่สองเล่า”

“เลือกข้าง ตู๋กูชิงกับข้า เจ้ายืนอยู่ฝั่งข้าก็สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ”จูนจิ่วพูด

ลี่หยุนซูได้ยินกลับนิ่งอึ้งไป นางเบิกดวงตากว้างอย่างไม่คาดไม่ถึง จ้องมองไปยังจูนจิ่วเขม็งอยู่เป็นเวลานาน จูนจิ่วปล่อยร่างกายให้ผ่อนคลาย ให้นางดู ผ่านไปชั่วครู่ลี่หยุนซูก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ “เจ้ากำลังพูดอะไร เจ้าไม่ใช่ว่าที่ภรรยาของพี่ตู๋กูหรอกหรือ ทำไมต้องยืนอยู่ข้างเจ้าด้วย”

“ลี่หยุนซู เจ้าน่าจะเห็นแล้ว วันนั้นข้าได้รับบาดเจ็บเพราะถูกคนวางยา และคนคนนั้นก็คือตู๋กูชิง”

เฮือก ลี่หยุนซูสูดลมหายใจเข้า นิ่งอึ้งไป

จูนจิ่วพูดต่ออย่างไม่รีบร้อนว่า “เขาวางยาข้า ข้าหนีมาได้ ข้าเองก็ฆ่าคนของเขาที่ชื่อเมี่ยวยู่เอ๋อ ฉะนั้น ข้าไม่สามารถกลับไปได้ ได้แต่เลือกสถานที่ที่ปลอดภัยต่อข้า และเจ้าก็มาได้ประจวบเหมาะพอดี”

“จูนจิ่ว เจ้าก็รู้ว่าข้าหลงรักพี่ตู๋กูจนหมดใจ ทำไมข้าต้องช่วยเหลือเจ้า ทำไมต้องเชื่อคำพูดของเจ้า”ลี่หยุนซูถามกลับไป

มุมปากโค้งขึ้น จูนจิ่วยิ้มอย่างเย็นชาสามหาว

สายตาเย็นชาของนางจ้องมองไปยังลี่หยุนซู “เลือกข้า อยู่ เลือกตู๋กูชิง ตาย ลี่หยุนซูเลือกหนึ่งข้อเถอะ”

ร่างกายของลี่หยุนซูแข็งทื่อ สีหน้าขาวซีดมองจูนจิ่วอย่างหวาดกลัว นี่เรียกการเลือกหรือ นี่มันไม่มีทางเลือกเลยต่างหาก ไม่อยากตายก็ต้องยืนอยู่ข้างนาง ลี่หยุนซูชื่นชอบตู๋กูชิง แต่แน่นอนว่าย่อมไม่ถึงขั้นที่จะยินยอมสละชีวิตเพื่อตู๋กูชิงได้

ยิ่งไปกว่านั้น ได้ยินเรื่องที่ตู๋กูชิงวางยาว่าที่ภรรยาของตนเอง เครื่องชั่งน้ำหนักในใจของลี่หยุนซูก็เอียงไปแล้ว

เวลาผ่านไปช้าๆ จูนจิ่วยังคงมีท่าทีเกียจคร้านเหมือนเดิม ไม่รีบไม่ร้อนรน กลับเป็นลี่หยุนซูที่ลมหายใจยิ่งอยู่ก็ยิ่งเร็วขึ้น ในใจราวกับมีหินก้อนใหญ่ๆทับเอาไว้ นางกัดฟัน

ลี่หยุนซูเอ่ยขึ้นว่า ：“ถ้าหากข้าเลือกเจ้า ต้องทำอะไร”

“ไม่บอกที่อยู่ของข้ากับใครทั้งนั้น นอกจากนี้ก็เอาแผนที่ของเขาสรรพสัตว์ให้ข้าหนึ่งแผ่น”

“แค่นี้หรือ”ลี่หยุนซูมึนงง

จูนจิ่วพยักหน้า “ใช่”

ท่าทีบนใบหน้าของลี่หยุนซูเต็มไปด้วยความคาดไม่ถึง นางคิดว่าจูนจิ่วจะใช้นางมาเป็นเครื่องมือในการต่อกรกับตู๋กูชิง แต่สุดท้ายแค่ต้องการให้นางรักษาความลับ แล้วก็ให้แผนที่หนึ่งแผ่น เพียงเท่านี้เองหรือ

นางพบว่าตนเองไม่เข้าใจจูนจิ่วเลยสักนิด นอกจากจะรู้ว่าจูนจิ่วงดงามมากเดิมพันหินทิพย์ก็ร้ายกาจที่สุด เป็นว่าที่ภรรยาของตู๋กูชิง นอกเหนือจากนี้ ลี่หยุนซูไม่รู้อะไรอีกเลย แม้แต่จูนจิ่วมาจากที่ใดนางก็ไม่รู้

ความปรารถนาที่จะมีชีวิตรอดทำให้ลี่หยุนซูตัดสินใจเลือก ด้วยความประหลาดใจ นางถามขึ้นว่า“ทำไมเจ้าต้องการแผนที่ของ เขาสรรพสัตว์ เจ้าจะไปเขาสรรพสัตว์หรือ”

“ทายถูกแล้ว”

เสี่ยวอู่หลบอยู่ที่เขาสรรพสัตว์ นางต้องไปพาแมวโง่ตัวนี้หรือจะพูดว่าเสือขาวโง่ตัวนี้กลับบ้าน ส่วนตู๋กูชิง ในดวงตาของจูนจิ่วที่ขรึมเข้มมีแววพิฆาตวาบผ่าน