บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 115
เดิมทีเสิ่นเทียนไม่อาจใช้มหาอัสนีเทพกำเนิดฟ้าหยินหยางปัญจธาตุอย่างแท้จริงได้ ได้แต่แปลงเอาจากเคล็ดห้าอัสนีฟ้าเที่ยงธรรม
ทว่าหลังจากรวมฐานรากมรรคขึ้นมาแล้ว พลังของเสิ่นเทียนก็ยกระดับจากพลังวิญญาณเป็นพลังฤทธิ์ ซึ่งต่างกันอย่างสิ้นเชิง
เขารู้สึกว่ามหาอัสนีเทพกำเนิดฟ้าหยินหยางปัญจธาตุตรงระหว่างคิ้วของตนมีปฏิภาณมากขึ้นด้วย
เขาหลับตาลงช้าๆ แสงสีทองตรงระหว่างคิ้ววูบไหว
“ทะลวง!”
สองมือประสานมุทราห้าอัสนีฟ้าเที่ยงธรรมอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตะโกนเสียงดัง
สายฟ้าสีทองพลันกระโดดออกมาจากระหว่างคิ้วของเขา ส่งแสงทองออกไปราวกับเบิกเนตรสวรรค์ ส่วนผิวกายของเขาก็รวมออกมาเป็นสายฟ้าหลายต่อหลายสายเช่นกัน
สายฟ้าเหล่านี้เป็นสีทอง เต็มไปด้วยความสูงศักดิ์และงดงาม
เสิ่นเทียนรู้สึกได้ถึงความแกร่งและสูงสุดจากแก่นรากสายฟ้าชนิดนี้
เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ค้อนสีม่วงทองทุกส่วนปรากฏขึ้นที่มือขวา
สายฟ้าสีทองแล่นผ่านมือเสิ่นเทียน หลั่งไหลเข้าไปกลางค้อนม่วงทอง ทำให้ทั้งค้อนเปล่งแสงระยิบระยับ
ตอนนี้ควบคุมพลังฤทธิ์ได้ ควบคุมอัสนีเทพกำเนิดฟ้าได้ เขารู้สึกว่าค้อนม่วงทองเปลี่ยนไปในมือของตน
เขาเหมือนรู้สึกถึงอารมณ์ความรู้สึกของค้อนม่วงทอง ค้อนเทพที่ลดระดับจากสมบัติวิญญาณชิ้นนี้เหมือนกำลังคืนชีพ
มันผสานรวมกับแก่นรากอัสนีเทพกำเนิดฟ้า แสงสีม่วงทองบนเปลือกนอกแกร่งขึ้นอย่างเร็วไว ตัวค้อนก็ใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน
ไม่นาน ค้อนม่วงทองจากตอนแรกที่มีขนาดราวหนึ่งฉื่อพลันใหญ่จนมีขนาดสูงเท่าคน ดูบ้าอำนาจ
“น่าสนใจ ดังนั้นนี่คือร่างจริงของเจ้าหรือ?”
เสิ่นเทียนสูดลมหายใจเข้าลึก ใช้สองมือกำค้อนม่วงทองแน่นแล้วชูขึ้นโดยพลัน
สายฟ้าสีทองแตกกระจายใส่ค้อนม่วงทองกับร่างเสิ่นเทียน ตอนนี้เขาเหมือนกับเทพสายฟ้าลงมาจุติ
เสิ่นเทียนพลันกระโดดลงจากหินตระหนักรู้ พร้อมกับปาค้อนยักษ์กระแทกลงพื้นด้านข้าง คลื่นลมกระแทกใต้หล้า
บึ้ม!
ได้ยินเพียงเสียงดังสนั่น ค้อนม่วงทองกระแทกลงพื้นอย่างแรง
วินาทีต่อมา พื้นแตกออกเป็นแสงสว่าง กระจายออกดั่งคลื่นน้ำ
ยอดค่ายกลป้องกันยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์ปกป้องทุกหย่อมหญ้าบนยอดเขาไว้ เมื่อเปิดยอดค่ายกลป้องกันภูเขา แม้แต่ผู้บำเพ็ญระดับแก่นพลังทองยังยากจะทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้บนพื้น
ทว่าเสิ่นเทียนปาค้อนลงมา กลับกระแทกออกเป็นหลุมดินใหญ่เท่าอ่างล้างหน้าชัดเจน
นี่หมายความว่าอะไร
หมายความว่าค้อนเมื่อครู่นี้มีพลังทำลายล้างเหนือกว่ายอดฝีมือผู้จริงแท้ระดับแก่นพลังทองมาก หากอานุภาพเช่นนี้แพร่งพรายออกไป จะทำให้ผู้บำเพ็ญระดับสร้างฐานนับไม่ถ้วนตื่นตกใจ นี่มันจะไม่ธรรมดาเกินไปแล้ว!
แน่นอน หลังปาค้อนออกไป เสิ่นเทียนก็พลังหมดโดยไม่เหนือความคาดหมายใดๆ อีกครั้ง
ค้อนม่วงทองหดกลับมาขนาดเท่าเดิมช้าๆ เสิ่นเทียนค่อยๆ นั่งยองลง
‘โอย ไม่ไหว เสียพลังวิญญาณมากไป เหนื่อยนิดๆ เลย’
ดูท่าทางการปะทุอัสนีเทพกำเนิดฟ้าทั้งหมดมาเสริมการต่อสู้จะยังกินแรงเล็กน้อย เอาไว้ใช้เป็นไพ่ตายแล้วกัน!
เสิ่นเทียนตรึกตรองเงียบๆ ในใจ ทว่ามีไพ่ตายเพิ่มมาใบหนึ่งก็ยังดีกว่าไม่มี
คิดๆ ดูแล้ว หากศัตรูที่ชำนาญความเร็วบางพวกหลบการโจมตีระยะไกลของกุมอัสนีธาตุน้ำลำดับเก้ากับปืนหยินหยางพิฆาตอสูรได้ จนเมื่อเข้าประชิดตัวเสิ่นเทียนอย่างบ้าคลั่งด้วยการเฝ้ารอคอยและดีใจในชัยชนะ เตรียมจะบุกเข้ามาอีกระลอก กลับต้องพบเรื่องน่าสิ้นหวังคืออีกฝ่ายไม่ใช่สายแครี่ แต่เป็นไฟต์เตอร์กึ่งแทงค์
ตอนนั้นสภาพจิตใจฝ่ายตรงข้ามจะต้องระเบิดตูมแน่
‘ความจริงข้าเล่นแทงค์เก่งที่สุด
ตกใจหรือไม่ แปลกใจหรือไม่?’
เสิ่นเทียนเก็บค้อนม่วงทองแล้วหยิบศิลาวิญญาณจากแหวนเวหาออกมาฟื้นพลัง
ตอนนี้เอง มีคลื่นส่งมาจากป้ายคำสั่งบุตรศักดิ์สิทธิ์ มีศิษย์ส่งคำร้องขอเข้าภูเขา
เสิ่นเทียนส่งพลังฤทธิ์เข้าไปในป้ายคำสั่งบุตรศักดิ์สิทธิ์ ทันใดนั้นป้ายคำสั่งบุตรศักดิ์สิทธิ์ก็สะท้อนภาพข้อมูลทั้งหมดออกมากลางอากาศ
ทั้งหม้อเริ่มสั่นไหวเบาๆ ขึ้นมา มีสายฟ้าแตกกระจายรางๆ
ราวหลายลมหายใจต่อมา ยันต์อัสนีที่เปล่งแสงเทพแผ่นหนึ่งพุ่งออกมากลางหม้อ
เสิ่นเทียนรับยันต์อัสนีไว้ เมื่อปาลงพื้นข้างๆ แล้วจุดชนวนตาม
บึ้ม!
เกิดเสียงระเบิดดังครึกโครม บนพื้นไม่มีรอยใหญ่มาก แต่แรงกระแทกหมุนม้วนออกไป
จากการวิเคราะห์ระดับความแรงของกระแสพลังแล้ว เสิ่นเทียนมั่นใจได้คร่าวๆ ว่าอานุภาพของยันต์นี่ไม่เบากว่าก่อนหน้านี้เลย
จากตรงนี้จะเห็นได้ว่า พวกสตรีอย่างผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำมีขีดความสามารถที่ใช้ได้จริงๆ สร้างได้กระทั่งเครื่องผลิตยันต์อัสนีอัตโนมัติ
เสิ่นเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่เลวๆ มีสมบัติวิเศษชิ้นนี้ ไม่ว่าจะประสิทธิภาพในการผลิตหรือการเก็บความลับก็ดีขึ้นมากเลย”
ฉินอวิ๋นตี๋หรี่ตาลง “ใช่ ดังนั้นอวิ๋นตี๋เลยขอจากยอดเขาบัวทองคำมาให้ศิษย์พี่แบบพิเศษชิ้นหนึ่ง ภายภาคหน้าหากศิษย์พี่จะผลิตยันต์ระเบิดอัสนีหยินหยาง ก็ผลิตเองได้ทุกเมื่อเลย”
ฉินอวิ๋นตี๋พูดพลางมองเสิ่นเทียนด้วยสีหน้าเฝ้ารอคอย “ศิษย์พี่ท่านคิดว่าอย่างไรบ้าง”
ขอแค่ศิษย์พี่บุตรศักดิ์สิทธิ์ชอบของขวัญที่ให้ครั้งนี้ ภายหน้าก็อาจจะชี้แนะมหามรรคหยินหยางทวนวารีให้เป็นบางครั้งบางคราวก็ได้
ฉินอวิ๋นตี๋รู้สึกว่าการแอบมารดาขโมยสมบัติวิเศษมาให้ศิษย์พี่บุตรศักดิ์สิทธิ์ครั้งนี้ไม่เสียหลาย
ถึงอย่างไรถ้าเทียบกับศิลาวิญญาณอะไรนั่นแล้ว ฉินอวิ๋นตี๋ก็ยังชอบการวิจัยมากกว่า
เสิ่นเทียนเก็บหม้อหยินหยางเข้าไปในแหวนเวหา ก่อนจะพยักหน้า “ศิษย์น้องเจ้ามีน้ำใจจริงๆ”
พูดจบ เสิ่นเทียนก็มองไปที่ปืนสั้นกระบอกนั้นที่วางอยู่บนพื้น “นี่คือปืนพิฆาตอสูรฉบับปรับแก้รึ”
ฉินอวิ๋นตี๋หยิบปืนสั้นขึ้นมาส่งให้เสิ่นเทียน “ศิษย์พี่ เจ้านี่มารดาข้าใช้แก่นเหล็กทมิฬหมื่นปีหลอมขึ้นมา เทียบกับปืนพิฆาตอสูรหยินหยางธรรมดาแล้ว อานุภาพของปืนกระบอกนี้แรงกว่ามาก ทั้งยังรัวยิงได้ด้วย
ท่านแม่ข้าตั้งชื่อเฉพาะแบบพิเศษให้ปืนกระบอกนี้ด้วยว่า…ปืนปทุมฆาตเทพ!”
……………………
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน