บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 116

ก่อนจะพบว่าปืนนี้มีความยาวราวๆ สามฉื่อ เป็นสีดำมืดทุกส่วน

แต่ปากปืนกลับเป็นสีทอง รูปทรงเหมือนดอกบัวสีทองที่ยังไม่เบ่งบาน

บนตัวปืนแกะสลักลวดลายมรรคาลึกลับยากจะคาดเดา มองปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่สมบัติวิเศษธรรมดา

ฉินอวิ๋นตี๋กล่าวว่า “ศิษย์พี่ แก่นเหล็กทมิฬหมื่นปีนี้ล้ำค่ากว่าแก่นเหล็กทมิฬธรรมดาหลายเท่าเลย ปืนนี่หลอมด้วยแก่นเหล็กทมิฬหมื่นปี แข็งแรงมากถึงขั้นรับแรงระเบิดจากยันต์ระเบิดอัสนีหลายแผ่นได้

ในตัวปืนซ่อนยันต์ระเบิดอัสนีไว้ร้อยใบ ทุกครั้งที่ศิษย์พี่เปิดตราเวทจุดชนวนระเบิดจะระเบิดยันต์ระเบิดอัสนีในนั้นห้าใบ ตอนนี้เองดอกบัวสีทองจะบานออก แล้วยิงตะปูเทพที่สลักตราเวททะลวงปราการไว้ตรงดอกตูมออกไป สังหารศัตรูได้ในพริบตา

ขณะเดียวกัน ตะปูเทพทะลวงปราการดอกที่สองที่ซ่อนอยู่ในตัวปืนจะถูกตราเวทส่งออกไปประกบอยู่ในดอกบัวใหม่ แค่ศิษย์พี่เปิดตราเวทจุดชนวนอีกครั้ง ตะปูเทพทะลวงปราการดอกที่สองก็จะถูกยิงออกไป ถ้าอีกฝ่ายไม่มีการป้องกันละก็ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งแก่นพลังทองรอบสามก็อาจจะต้องคับแค้นใจเช่นกัน”

ผู้แข็งแกร่งแก่นพลังทองรอบสามที่ฉินอวิ๋นตี๋บอก ก็คือผู้แข็งแกร่งระดับแก่นพลังทองช่วงปลาย

ในบรรดาผู้บำเพ็ญระดับแก่นพลังทอง ระดับนี้ถือว่าเป็นผู้ค่อนข้างแข็งแกร่งแล้ว

เมื่อได้ฟังฉินอวิ๋นตี๋อธิบายถึงวิธีการใช้ปืนปทุมฆาตเทพแล้ว เสิ่นเทียนยังอดปลงอนิจจังในใจมิได้

ต้องบอกว่าในโลกบำเพ็ญเซียนมีวิชาต่างๆ เป็นตัวช่วย การพัฒนาเทคโนโลยีจึงง่ายมากจริงๆ

ตนแค่บอกเจ้าพวกนี้ว่าไฟฟ้าแยกน้ำจะเกิดเป็นพลังหยินและหยาง จากนั้นชี้แนวทางการวิจัยให้พวกเขา ปรากฏว่าแค่สามเดือนสั้นๆ เจ้าพวกนี้กลับสร้างการผลิตอัตโนมัติครบวงจรกับปืนกลกึ่งอัตโนมัติยี่สิบนัดได้

ฉินอวิ๋นตี๋กล่าวต่อ “ในปืนนี้มีตะปูเทพทะลวงปราการยี่สิบดอก ในนั้นสลักตราเวทเคลื่อนวัตถุไว้ หลังจากศิษย์พี่จัดการศัตรูเสร็จแล้วก็ใช้ตราเวทดึงมันกลับมาบรรจุใช้ใหม่ได้

นอกจากนี้ ตัวปืนยังเป็นอาวุธสมบัติวิญญาณระดับกลาง มีอานุภาพไม่ธรรมดายิ่ง หลังจากศิษย์พี่หยดเลือดให้มันยอมรับเป็นนายแล้ว ก็จะใช้ปืนนี่ขี่เป็นอาวุธกระบี่บินสังหารศัตรูได้

ช่วงที่ฝ่ายตรงข้ามลดการป้องกันลง ก็กระตุ้นตราเวทจู่โจม เช่นนี้บางทีอาจจะเกิดผลเกินคาดก็ได้”

……

เมื่อเห็นฉินอวิ๋นตี๋มีใบหน้าหลงใหล ดวงตาหรี่ลงทั้งหมดเหมือนใสซื่อไม่มีพิษมีภัยโดยธรรมชาติ เสิ่นเทียนถึงกับตกใจ

ศิษย์น้องหนอศิษย์น้อง ตอนแรกข้าก็คิดว่าเจ้าเป็นเด็กเนิร์ดที่ไม่มีความคิดแผนการอะไร ไม่นึกเลยว่าเจ้าจะ…!

ฉินอวิ๋นตี๋เหมือนอ่านความคิดจากสีหน้าเสิ่นเทียนออก จึงรีบอธิบาย

“ศิษย์พี่อย่าเข้าใจผิด อันนี้ท่านแม่พูดตอนที่สร้างมันขึ้นมา ข้าเองก็คิดว่าสมบัติวิเศษชนิดนี้ดูไม่ถูกต้องชอบธรรมเช่นกัน”

เสิ่นเทียนยิ้ม “สมบัติวิเศษมีถูกต้องไม่ถูกต้องด้วยรึ อีกทั้งก็ไม่ได้ใช้วิธีการโหดเหี้ยมไร้ซึ่งมนุษยธรรมหลอมสมบัติวิเศษชั่วร้ายขึ้นมา ศิษย์น้องอย่าไปถือเลย”

เสิ่นเทียนพูดพลางโคจรพลังฤทธิ์ บีบแก่นสารโลหิตจากนิ้วชี้หยดหนึ่งลงบนปืนยาว

ทันใดนั้นปรากฏแสงสว่างวาววับ เขารู้สึกว่าตนกับปลายปืนสั้นกระบอกนี้เกิดการเชื่อมต่อกัน

ซ่า~!

เสิ่นเทียนประสานมุทรา ปืนปทุมฆาตเทพพลันสั่นไหวเบาๆ

เขาลองใช้พลังฤทธิ์ควบคุมปืนปทุมฆาตเทพ พบว่ามันไม่ได้ยากเลย

หลังหยดโลหิตรับเป็นนายแล้ว ปืนปทุมฆาตเทพขยับคล่องแคล่วมากเหมือนกับแขนขาของตัวเอง

เสิ่นเทียนควบคุมปืนปทุมฆาตเทพให้หันปากปืนช้าๆ เล็งที่หินยักษ์สูงประมาณหนึ่งจั้งก้อนหนึ่งข้างๆ

ปัง~!

เสียงดังขึ้นเบาๆ ปืนปทุมฆาตเทพสั่นไหวเล็กน้อย ดอกบัวตรงปากปืนเบ่งบานออกทีละกลีบ งดงามยิ่ง