บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 227

บทที่ 227 เจ้านี่ใช่เซียนแท้จริงแน่หรือ

พึงรู้ไว้ว่า พลังแห่งเงามืดลับบนที่ราบแห่งนี้เกิดขึ้นจากแก่นพลังสำคัญของวิญญาณร้ายระดับเตรียมเซียนนี้

เขาบุกโลกบำเพ็ญเซียนจากต่างแดนเมื่อหมื่นปีก่อน

อาศัยพลังบำเพ็ญระดับเตรียมเซียนของตนเซ่นไหว้โลหิตทุกชีวิตในห้าดินแดน

แม้แต่ระดับฝ่าด่านเคราะห์ยังตายตกในมือเขาไม่ใช่น้อยๆ เรียกได้ว่าเป็นคนเลวทรามที่สุดแห่งยุค

สุดท้าย อดีตเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์วัฏจักรก็ใช้ชีวิตตัวเองเป็นราคาต้องจ่าย ใช้ของวิเศษเตรียมเซียนถาดวัฏจักรหกมรรคปราบมันลง

หมื่นปีมานี้ ถาดวัฏจักรหกมรรคหลอมรวมต้นกำเนิดของราชามารวิญญาณมืดมาตลอด ทำให้มันบริสุทธิ์ในหกมรรคและกลายเป็นพลังแห่งเงามืดลับต้นกำเนิด

เดิมทีพลังแห่งเงามืดลับพวกนั้นจะสลายไปแล้ว แต่สาวกวิญญาณร้ายเมื่อสามพันปีก่อนพบที่แห่งนี้เข้า

ดังนั้นสาวกพวกนั้นจึงวางค่ายกลรวมพลังแห่งเงามืดลับขึ้นมาใหม่ ก็เพื่อวันที่มารสวรรค์พุ่งชนดาวร้ายชักสัวะในรอบสามพันปีนี้ ใช้วิชาลับเฉพาะช่วยราชามารวิญญาณมืดออกมาและได้ฟื้นพลังปราณเดิมกลับมาอย่างเร็วที่สุด

แต่วันนี้ ราชามารวิญญาณมืดกลับรู้สึกว่ามีคนขโมยพลังแห่งเงามืดลับของเขา

นี่ทำให้เขาโมโหจนแทบระเบิด

ถึงอย่างไรก็สามพันปีเต็มๆ!

เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าผ่านสามพันปีนี้มาอย่างไร

ตอนนี้จะหลุดพ้นแล้ว จะได้รวมพลังแห่งเงามืดลับที่ถูกสลายออกไปกลับมาทั้งหมด

เจ้ากลับบอกข้าว่ามีไอ้คนไร้ยางอายแย่งรากชีวิตของข้าไปอย่างนั้นรึ

สารเลว ข้าจะเอาเรื่องเจ้าให้ถึงที่สุด!

ราชามารวิญญาณมืดฝืนทะลวงออกจากผนึกของถาดวัฏจักรหกมรรค รวมพลังแห่งเงามืดลับจู่โจม

ทันใดนั้น ทั้งที่ราบเงามืดลับก็เกิดปรากฏการณ์ครั้งใหญ่ขึ้น

พลังแห่งเงามืดลับไร้ที่สิ้นสุดนั้นเริ่มกลายเป็นมารร้ายและภูตผีดุร้ายจำนวนมาก ทั้งที่ราบเหมือนกับมีภูตผีนับร้อยเดินกันในยามราตรี วิญญาณร้ายทุกตนแผ่กลิ่นอายพลังน่าสะพรึงเทียบเท่าผู้อริยะออกมา

“เจ้าบ้านี่แข็งแกร่งมาก ผู้อาวุโสเอาอยู่หรือไม่”

เสิ่นเทียนหวาดกลัวในใจนิดๆ แต่เยี่ยฉิงชางกลับค่อนข้างสงบนิ่ง

หอคอยเทพสงครามสีม่วงพุ่งออกมาจากจุดตันเถียนของเสิ่นเทียน สาดแสงเทพลงมา

“เย็นไว้ เจ้านี่ถูกค่ายกลกำราบไว้ โจมตีอะไรไม่ได้มากหรอก สัตว์ประหลาดพวกนี้ก็แค่มีพลังน่าตกใจ ความจริงสร้างหลอกขึ้นมาจากพลังแห่งเงามืดลับบริสุทธิ์ ไม่มีพลังโจมตีอะไรเลย”

เยี่ยฉิงชางลูบเคราพลางหัวเราะเบาๆ “พลังแห่งเงามืดลับเยอะขนาดนี้ พอจะเลี้ยงหอคอยเทพสงครามไปได้อีกนานเลย”

เมื่อเอ่ยจบ เยี่ยฉิงชางก็เริ่มใช้สองมือประสานมุทรา รอบกายวิญญาณเปล่งแสงเทพออกมา

จุดแสงสีม่วงขยับประกายรอบตัวเยี่ยฉิงชางราวกับดวงดารา ร่างเป็นแผนผังดาวลี้ลับ

แผนผังดาวนั้นเหมือนกับปลาบินยักษ์ ส่องสะท้อนข้างหลังเยี่ยฉิงชาง กลายเป็นปรากฏการณ์ปลาบินยักษ์หมื่นจั้ง

“ข้าเหลือเพียงเสี้ยววิญญาณ อานุภาพของวิชาลดลงไปมากจริงๆ”

เยี่ยฉิงชางส่ายหน้ายิ้มๆ “แต่ถ้าจะดูดพลังแห่งเงามืดลับแค่นี้ สบาย”

ทันทีที่พูดจบ หอคอยเทพสงครามก็หลอมรวมกับร่างเงาปลาบินยักษ์หมื่นจั้งเป็นหนึ่งเดียว ปลาบินยักษ์นั้นสมจริงขึ้นมาทันที

วิญญาณร้ายที่แผดเสียงร้องแหลมเล็กถูกดูดเข้ามาทางปากปลาบินยักษ์ทั้งหมด พริบตาเดียวก็ถูกทำลายภาพมายา กลายเป็นพลังแห่งเงามืดลับที่บริสุทธิ์ที่สุด

“บัดซบ สารเลว!

เก่งจริงก็ปล่อยข้าออกไป ให้ข้าสู้กับเจ้าอย่างยุติธรรม!

อาศัยตอนที่ข้าถูกผนึกขโมยแก่นพลังบริสุทธิ์ของข้าไป เจ้ามันไม่ใช่ลูกผู้ชาย!”

มีเสียงคำรามด้วยความโกรธของวิญญาณร้ายดังมาจากกลางที่ราบ

เยี่ยฉิงชางหัวเราะเยาะ “กับอีแค่เผ่าวิญญาณร้ายตัวเล็กๆ มีนิสัยแข็งกร้าวเสียเหลือเกิน ดูดมาให้ข้า!”

เมื่อพูดจบ แรงดูดของปลาบินยักษ์เพิ่มมากขึ้น พลังแห่งเงามืดลับทั้งหมดบนที่ราบถูกปลาบินยักษ์ดูดกลืนเข้ามาราวกับแม่น้ำร้อยสายรวมเป็นมหาสมุทร สะอาดหมดจด