บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 229

บทที่ 229 น้องสิบสามดีกว่าจริงๆ

ถ้าถามว่าคนที่เกิดคลื่นอารมณ์รุนแรงที่สุดในกลุ่ม นั่นคงเป็นจินอวี่

แม้เขาจะไม่ใช่คนก็ตาม

เดิมทีก่อนเข้าสนามรบบรรพกาล จินอวี่เป็นโอรสสวรรค์แห่งเผ่าเผิงปีกทองผู้ยิ่งใหญ่องอาจห้าวหาญ นอกจากข่งเมิ่งแล้ว เขาชายตามองโอรสสวรรค์ทั้งหมดในดินแดนทักษิณอย่างโอหังได้ เจอศัตรูในระดับเดียวกันยากมาก แทบจะไร้พ่าย

แต่หลังจากเข้าสนามรบบรรพกาลมา จินอวี่ถูกกระทบกระเทือนต่อเนื่องกัน

ก่อนอื่นโดนปืนประหลาดนั่นของฉินอวิ๋นตี๋ยิงใส่จนต้านไม่ไหวหน้าลากถูไปกับพื้น ต่อมาโดนมารโลหิตระดับดวงจิตดรุณผดุงครรภ์ ได้โอรสสวรรค์ศัตรูเสิ่นเทียนช่วยไว้ ก็ยิ่งไม่มีศักดิ์ศรีอะไรเหลือแล้ว

กว่าจะเจอมหาโชคลิขิตหอคอยเทพสงครามไม่ใช่ง่ายๆ ทั้งยังเจอวิชาอินทรีสวรรค์ปะทะมังกรที่หายสาบสูญไปนานในเผ่าเทพอินทรีสวรรค์

แต่กลับถูกกระทบกระเทือนหนักกว่าเดิม!

ข่งเมิ่งถูกประเมินให้เป็นธิดาสวรรค์ห้าดาว ติดอันดับเทพสงคราม

แต่เขากลับติดแค่ด่านโอรสสวรรค์สามดาว ทั้งยังเจอกับการประลองแบบเหยียบย่ำติดต่อกัน

จินอวี่สงสัยว่าดวงชะตาของตนถูกลดลงอย่างต่อเนื่องจนหมดหรือไม่ ถ้าไม่เช่นนั้นเหตุใดทุกครั้งถึงเจอกับวิญญาณวีรบุรุษที่เอาชนะทางตนตลอด

ครั้งแรกคือเหยียนเช่อ ชนรุ่นหลังเผ่าเทพคันศร ยิงจนจินอวี่เป็นรูพรุนทั้งตัว

คู่ต่อสู้คนที่สองคือหงส์ไฟสวรรค์ ความเร็วและการโจมตีไม่ด้อยไปกว่าจินอวี่ ชำนาญวิชาธาตุไฟ ก็ยิ่งเอาชนะทางจินอวี่อยู่หมัด

คู่ต่อสู้คนที่สามไม่ได้ชนะทางจินอวี่ขนาดนั้น ปัญหาคือจินอวี่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้เช่นกัน

เพราะอีกฝ่ายคือชนรุ่นหลังของเผ่าคุนเทพ ‘พันธนาการแห่งวารี’ ทำให้จินอวี่ใช้ความเร็วสูงสุดไม่ได้ ‘การแยกแห่งวารี’ ทำให้การฟันจู่โจมของจินอวี่แทบจะไม่มีผล

สุดท้ายลากจนจินอวี่หมดพลัง และพ่ายแพ้ไปอย่างจนปัญญา

…..

เติมเงินและประลองหลายต่อหลายครั้ง ทุกครั้งเหมือนจะห่างจากความสำเร็จแค่เล็กน้อย แต่ทุกครั้งก็เหมือนยังมีระยะห่างอีก

สุดท้าย ในที่สุดจินอวี่ก็พบโอรสสวรรค์ธาตุไม้ เห็นทีพญาเผิงจะได้พลิกตัวลบล้างความพ่ายแพ้แล้ว

ปรากฏว่าช่วงที่จินอวี่จู่โจมใส่โอรสสวรรค์ธาตุไม้อย่างห้าวหาญ ก็เกิดแสงสีสันตรงหน้าเขา ก่อนจะถูกบังคับให้ออกมา

ระยำ ข้าลุยเดี่ยวจนใกล้จะชนะแล้ว!

นี่เจ้าดึงสายเน็ตรึ

จินอวี่รู้สึกว่าหัวใจจะระเบิดออก!

เจ้าเข้าใจ…

ก็เหมือนกับเล่นเป็นวีรบุรุษฆ่าศูนย์ตายสิบ กว่าจะเจอไก่ในเกมให้ตบได้ จู่ๆ ไวไฟก็ตัดการเชื่อมต่อ

จินอวี่รู้สึกโมโหจนขนทั้งตัวจะลุกชันขึ้นมา

ถ้าไม่ใช่เพราะรู้สึกว่าตนอาจจะสู้ดวงจิตหอคอยเทพสงครามไม่ได้ ตอนนี้เขาคงโมโหจนขาดสติแล้ว!

“เพราะอะไรกัน! ดวงจิตเทพสงคราม ข้ายังประลองไม่จบ เหตุใดถึงบังคับให้ออกมา”

จินอวี่กลั้นเพลิงโทสะในใจไว้พลางจ้องหอคอยเทพสงครามสีม่วงที่ลอยข้างกายเสิ่นเทียน

เขาไม่เห็นร่างของเยี่ยฉิงชาง และเพราะเช่นนี้เอง เมื่อเจอกับหอคอยเทพสงครามที่มีเสียงสตรีน่าดึงดูด น้ำเสียงเขาถึงไม่ได้ฉุนเฉียวมากเป็นพิเศษ

“อินทรีทองหนุ่มเอ๋ย! ต้องขออภัยจริงๆ เพราะข้ายอมรับองค์ชายเสิ่นเทียนบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เป็นนายแล้ว ดังนั้นการฝึกฝนของทุกท่านจึงยุติไว้ชั่วคราวก่อน

ค่าใช้จ่ายในการท้าประลองครั้งนี้ของทุกท่าน ข้าจะเป็นคนจ่ายให้เอง แต้มเทพสงครามที่พวกท่านจ่าย ข้าก็จะคืนให้เป็นสองเท่า”

เสียงสตรีนุ่มนวลดั่งสายน้ำดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้โทสะบนใบหน้าจินอวี่ค่อยๆ หายไป

‘คืนแต้มเทพสงครามที่จ่ายไปครั้งนี้ให้ข้าสองเท่าหรือ’

จินอวี่พยักหน้าเหมือนมีความคิดบางอย่าง “ถือว่าเจ้าหอคอยมีจิตใจดี ไม่ได้ทำร้ายข้า!”

รอเดี๋ยว~!

แม่นางหอคอยนี่เพิ่งพูดว่าอะไรนะ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน