บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 274

บทที่ 274 บุรุษ…ก็ต้องเร็ว! (2)

ก่อนหน้านี้ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกตแค่พุ่งเข้าไปในกองทัพผีร้าย ก็ทำให้พวกมันโกรธกันมากแล้ว

หากไม่ใช่เพราะเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จางหลงหยวนออกมือช่วยด้วยตนเอง ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกตคงไม่ได้ออกมาง่ายขนาดนั้น

ตอนนี้เสิ่นเทียนยังกล้าประมาทเช่นนี้ จึงทำให้ผีร้ายทั้งหมดโมโหทันที

อู้~

เสียงผีร้องไห้แหลมเล็กดังมาจากกลางเมฆร้ายสีดำ

ใบหน้าผีร้ายที่ดูน่าเวทนา อัปลักษณ์ และน่าสยดสยองลอยขึ้นมาจากเมฆชั่วร้ายช้าๆ ทั้งยังรวมพลังชั่วร้ายเป็นดาบ กระบี่ ขวาน และกริชกลางอากาศ แผ่พลังชั่วร้ายอันน่าพรั่นพรึงพลางพุ่งเข้าใส่เสิ่นเทียน

“บุตรศักดิ์สิทธิ์เสิ่นเทียนเสี่ยงตายเช่นนี้เลยหรือ”

“นั่นมันผีร้ายแก่นพลังทองหลายหมื่นนะ นี่ไม่ใช่ว่ารนหาที่ตายหรือ!”

“น่าเสียดายกว่าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จะได้บุตรแห่งโชคมาไม่ใช่ง่ายๆ วันนี้กลับต้องเสียไปรึ”

เสียงผู้คนร้องเสียดายดังขึ้น ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกตมมุมปากกระตุก “เจ้าเด็กบ้า เมื่อครู่ข้าก็ลองมาแล้ว มีคนควบคุมผีร้ายพวกนี้ในเงามืด พวกมันเข้ากันดีมาก ใช้กำลังคนเดียวทำลายไม่ได้เลย นี่มันก่อเรื่องชัดๆ ไม่ใช่หรือ!!”

สีหน้าของผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวขาวเต็มไปด้วยความกังวลเช่นกัน “ศิษย์พี่เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เรียกเทียนเอ๋อร์กลับมาเถอะ นี่มันเสี่ยงเกินไป”

แต่สิ่งที่เหนือความคาดหมายคือ ตอนนี้เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จางหลงหยวนไม่มีความกังวลใดๆ เลย

ประกายเซียนบนผิวกายเขากระเพื่อมเบาๆ “ไม่เป็นไร เทียนเอ๋อร์เป็นบุตรแห่งโชค มีสวรรค์คอยปกป้อง จะไม่เป็นอะไรแน่นอน พูดได้ว่าหัวใจสำคัญของการทำลายเขตแดนนี้อยู่ที่ตัวเทียนเอ๋อร์แล้ว”

หัวใจสำคัญในการทำลายเขตแดนอยู่ที่เสิ่นเทียนหรือ

คำพูดของเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ทำให้ทุกคนโดยรอบขมวดคิ้วเล็กน้อย

เสิ่นเทียนเป็นเพียงผู้จริงแท้ระดับกายทอง อายุยังเทียบกับเศษอายุพวกเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ

ในสถานการณ์วิกฤตที่ผีร้ายระดับกายทองหลายหมื่นตนปิดล้อม พวกเขาคิดไม่ออกจริงๆ ว่าเสิ่นเทียนจะฝ่าพวกมันด้วยตัวคนเดียวอย่างไร

“รอดูเถอะ! เมื่ออยู่ต่อหน้าบุตรแห่งสวรรค์ ไม่มีสิ่งใดที่ทำไม่ได้”

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เอ่ยเสียงเฉยชา ไม่มีคำพูดโน้มน้าวใดๆ เลย แต่คำพูดเขากลับมีความแน่ใจและมั่นใจมาก

ตอนนี้เองมีเสียงร้องดังขึ้นกลางเมฆชั่วร้ายมืดฟ้ามัวดินนั้น

อ๊าก!

เสียงร้องดังขึ้นก่อนจะมีร่างหนึ่งตกลงมาจากเมฆชั่วร้าย

เสิ่นเทียนรึ

ทุกคนเพ่งสายตามองไปทางร่างเงานั้น พบว่านั่นไม่ใช่เสิ่นเทียน แต่เป็นร่างคนสวมชุดคลุมดำคนหนึ่ง

มือถือธงประหลาดสีดำอันหนึ่งไว้ ผืนธงเต็มไปด้วยอักขระ ดูมืดทึมมาก

“เป็นยอดฝีมือลัทธิวิญญาณร้าย เขาซ่อนในผีร้ายพวกนี้ ใช้ธงหมื่นภูตผีควบคุมผีร้ายเสีย!”

ลัทธิวิญญาณร้ายกับฝ่ายเซียนสู้กันมานานเป็นหมื่นปี ฝ่ายเซียนจึงเข้าใจในกลอุบายมากมายของลัทธิวิญญาณร้าย

ธงหมื่นภูตผีในนั้นคือหนึ่งในสมบัติวิเศษไม่กี่ชิ้นที่ชั่วร้ายที่สุดของลัทธิวิญญาณร้าย

สมบัติชนิดนี้มีเพียงผู้สูงศักดิ์สวรรค์ระดับหลอมรวมเทพเท่านั้นถึงจะหลอมสร้างได้ สามารถควบคุมผีร้ายหลายพันตัว วางเป็นค่ายกลภูตผีน่ากลัวหลายชนิดสังหารศัตรู

ธงหมื่นภูตผีที่คุณภาพสูงสุด ถึงขั้นควบคุมผีร้ายระดับดวงจิตดรุณได้หมื่นตน หลังวางค่ายกลแล้ว แม้แต่ผู้อริยะยังต้องเลี่ยงประกายคมไปชั่วคราว

แน่นอน ธงหมื่นภูตผีระดับนี้หายากมากจริงๆ ทั้งลัทธิวิญญาณร้ายอาจจะหาเจอแค่อันเดียว

ตอนนี้ผู้สูงศักดิ์สวรรค์ลัทธิวิญญาณร้ายคนนี้ที่ถูกเสิ่นเทียนฟันตกลงมา ถือธงหมื่นภูตผีธรรมดา

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์คนนี้ดูจะบาดเจ็บไม่เบา แขนซ้ายหักทั้งหมด ธงหมื่นภูตผีในมือถูกหักไปครึ่งส่วน

“เจ้าเด็กอวดดี หากไม่ใช่เพราะอยู่ในเขตแดนสรรพสัตว์เท่าเทียม มดปลวกอย่างเจ้าข้าใช้นิ้วเดียวก็บดขยี้เจ้าแหลกได้สบายๆ!”

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์คนนั้นเพิ่งเอ่ยจบ ก็พบว่ามีร่างสีแดงอมทองขยับวูบออกมาจากความว่างเปล่า

แสงสีทองคือเกราะศักดิ์สิทธิ์หุบเหวมังกรกับทองคำเซียนปีกปักษา

แสงสีแดงคือแสงกระบี่สีโลหิตจากกระบี่ฟ้าสังหาร

ชิ้ง~!

ท่ามกลางเสียงกระบี่กังวาน กระบี่ฟ้าสังหารพลันกลายเป็นกระบี่ยักษ์สีโลหิตหลายสิบจั้ง จากนั้นก็ฟันใส่ผู้สูงศักดิ์สวรรค์ลัทธิวิญญาณร้ายคนนั้นในฉับพลัน ตอกผู้สูงศักดิ์สวรรค์ลัทธิวิญญาณร้ายคนนั้นลงกับพื้นจนกายเนื้อสลายเป็นอากาศธาตุ

จิตต้นกำเนิดกลุ่มหนึ่งลอยออกมาจากกายเนื้อ คิดจะหนีกลับเข้าไปในเมฆชั่วร้ายด้วยความตื่นกลัว

น่าเสียดายก็แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าทองคำเซียนปีกปักษา เขาช้าเกินไปจริงๆ

เสิ่นเทียนย้ายร่างมาขวางหน้าจิตต้นกำเนิดนั้น บินขึ้นถีบมันไปทางกองทัพฝ่ายเซียน

“ทำดีมาก เทียนเอ๋อร์!”

สายฟ้าประกายเซียนบนผิวกายเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ขยับแสง ก่อนประสานมุทรา ปรากฏคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์สีทองเล่มหนึ่งในมือ

จิตต้นกำเนิดนั้นถูกเขาเก็บไปในมิติคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีแรงต่อต้านใดๆ เลย

……

“ไม่อยากเชื่อว่าจะหาผู้ควบคุมที่ซ่อนตัวในกองทัพภูตผีหลายหมื่นตัวพบ เจ้าหนูนี่แปลก จะให้มันเข้าใกล้เราไม่ได้อีกเด็ดขาด!”

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์ลัทธิวิญญาณร้ายหลายคนในเมฆชั่วร้ายสีดำมีสีหน้าเขียวปัด

พวกเขาเป็นคนควบคุมผีร้ายพวกนี้ ดังนั้นพวกมันถึงร่วมมือกันได้เข้ากันดีเช่นนี้

หากไม่มีธงหมื่นภูตผีควบคุม อย่าว่าแต่ไม่อาจคงรูปกองทัพภูตผีแข็งแกร่งเลย ลำพังแค่ผีร้ายพวกนี้แว้งกัดก็ทำให้ผู้สูงศักดิ์สวรรค์พวกนี้ปวดหัวแล้ว

“ทุ่มกำลังทั้งหมดฆ่าไอ้เด็กนี่!”

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์หลายคนในเมฆชั่วร้ายสีดำวางแผนกันอย่างจริงจัง

กองทัพภูตผีมืดฟ้ามัวดินนั้นมากกว่าครึ่งโจมตีใส่ค่ายกลของพันธมิตรฝ่ายเซียนต่อ พยายามทำลายค่ายกลให้เร็วที่สุด

อีกส่วนเล็กรวมเป็นพายุพลังชั่วร้ายน่าขนลุกหมุนม้วนเข้าใส่เสิ่นเทียนเหมือนจะกลืนกินฟ้าดิน

“ถึงจำนวนจะเยอะ แต่เสียดายที่ทุกตัวอ่อนแอกันมาก ขวางหน้าข้าไม่ได้เลย”

เสิ่นเทียนถือกระบี่ฟ้าสังหาร แม้จะไม่ได้ฝึกเคล็ดกระบี่สูงส่งอะไร แต่ทักษะการรบในใต้หล้าก็มีจุดมุ่งหมายเหมือนกันอยู่แล้ว อาวุธเป็นเพียงภาชนะที่ต่างกันเท่านั้น

แสงกระบี่สีแดงชั่วร้ายไหลเวียนดั่งสายน้ำใบไม้ร่วง ข้างหลังเสิ่นเทียนเกิดปรากฏการณ์กระบี่เทพทรงพลังนับไม่ถ้วน ทำให้มวลอากาศปริแตก

“ข้า หาพวกเจ้าเจอแล้ว!”

เสิ่นเทียนเผยรอยยิ้มเย้าหยอก พลันขยับปีกเทพทองคำข้างหลัง