บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 294

บทที่ 294 เกาะดาราเบิกฟ้า เมืองแห่งสุขาวดี

ภาคที่ห้า เกาะดาราทะเลเหนือ…แสงทองปกคลุมยอด

บทที่ 294 เกาะดาราเบิกฟ้า เมืองแห่งสุขาวดี

เอ๋าเย่ที่ยืนอยู่กลางอากาศอย่างโอหังรู้สึกว่าใบหน้ามังกรเฒ่าของตนแสบร้อนขึ้นมา

สายตาแปลกประหลาดรอบตัวพวกนั้นทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเองไปหมด

เอ๋าเย่กระแอมไอเบาๆ ก่อนจะทำเสียงหึ “ข้าเดินทางมาจากแดนไกล หรือว่านี่คือวิถีการต้อนรับแขกของแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์กัน”

ประกายเซียนบนผิวกายเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์กระเพื่อมรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

แต่น้ำเสียงยังคงเฉยชาและอ่อนโยน “จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร ข้าเตรียมงานเลี้ยงต้อนรับไว้แล้ว เชิญราชามังกรเข้าตำหนัก”

เมื่อเอ่ยจบ ยอดเขาวิญญาณใหญ่ทุกลูกในแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เปล่งแสงวิญญาณงดงามขึ้นพร้อมกัน

ในฟ้าดินมีเมฆเรืองรองร่ายระบำเป็นหย่อมๆ กระเรียนเซียนบินขึ้น ปลามังกรในลำธารกระโดดขึ้นทีละตัว เป็นทิวทัศน์ของฝ่ายเซียนที่ดี

ตอนนี้ฉู่หรงเหอไม่กล้าทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าแล้ว ไม่อย่างนั้นต่อให้เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จะตัดอารมณ์ความรู้สึกแล้ว ก็ยังจะสังหารเขาแน่นอน

เรื่องเกียรติยศของสำนัก ไม่ใช่เรื่องเล็ก!

รถลากมังกรเก้าตัวเคลื่อนเข้าโลกเล็กเทพสวรรค์อย่างยิ่งใหญ่ อำนาจมังกรมหาศาลแผ่คลุมฟ้าดิน

เพียงแต่เทียบกับก่อนหน้านี้แล้ว ตอนนี้เผ่ามังกรพวกนั้นดูหมดกำลังใจไปบ้าง แต่ละคนมีสีหน้าคับอกคับใจแปลกประหลาดยิ่ง

เพราะอะไรน่ะหรือ

พูดตรงๆ ก็เพราะถูกการแบ่งรุ่นกดดัน!

ราชามังกรดำเอ๋าเย่ถือว่ามีศักดิ์สูงมากในเผ่ามังกร ทว่าต่อให้เป็นเขาก็ยังต้องเรียกเสิ่นเทียนว่าท่านอา

แล้วองครักษ์เทพมังกรข้างกายเขาต้องเรียกเสิ่นเทียนว่าอะไร ต้องเรียกผู้อาวุโสพวกนั้นของแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ว่าอะไร

ไปๆ มาๆ ผู้อาวุโสของอีกฝั่งกลับเป็นคนรุ่นปู่เจ้าแล้ว

ยังจะอวดศักดาอะไรอีก จะไม่ขายหน้ามังกรหมดรึ!

…….

งานเลี้ยงต้อนรับของแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จัดวางไว้อย่างอลังการยิ่ง ถึงอย่างไรก็ต้อนรับราชามังกรดำ

ถ้านับกันจริงๆ แล้ว ฐานะของเกาะมังกรดำทะเลเหนือพอๆ กับหุบเขานิพพานแห่งดินแดนทักษิณ ดังนั้นการต้อนรับราชามังกรดำครั้งนี้ แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จึงจัดอย่างยิ่งใหญ่มาก

แต่ผู้อาวุโสของแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ทั้งหมดกลับไม่ได้รู้สึกคับแค้นใจที่ถูกกดขี่เลย

ในทางตรงข้าม ทุกคนในงานเลี้ยงต่างเชิดหน้าชูตากัน

เพราะอะไรน่ะหรือ

เหอะๆ แน่นอนว่าต้องเป็นเพราะแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มีบุตรศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างหน้าสร้างตาให้อย่างเสิ่นเทียน!

ตั้งแต่เริ่มงานเลี้ยง เหล่าผู้อาวุโสพวกนั้นก็เอาแต่พูดว่า ‘บุตรศักดิ์สิทธิ์ฝ่ายเราเป็นอย่างนู้นอย่างนี้’ ‘บุตรศักดิ์สิทธิ์ฝ่ายเรามีดวงชะตาเสริมตัวมากเพียงใด’ ‘บุตรศักดิ์สิทธิ์เรามีคุณสมบัติแห่งมหาจักรพรรดิ’ เป็นต้น

แต่ผู้สูงศักดิ์มังกรพวกนั้นแห่งเกาะมังกรดำรวมถึงราชามังกรดำได้ฟังคำพูดพวกนี้แล้วกลับรู้สึกปวดฟัน

ไม่ต้องบอกก็ได้กระมัง!

งานเลี้ยงต้อนรับแดนศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ เจ้าคุยโม้ว่าบุตรชายตนดี มุมานะ ข้าก็พอจะเออออกับคำพูดเจ้า ลูบศีรษะพลางชมเชยกันไปได้

แต่สถานการณ์ตอนนี้มันพิเศษกว่านั้นมาก เสิ่นเทียนมีศักดิ์สูงกว่าราชามังกรดำเอ๋าเย่

เอ๋าเย่ก็คงจะลูบศีรษะเสิ่นเทียน ยิ้มแล้วบอกว่า ‘ท่านอามีสติปัญญาไม่ธรรมดาจริงๆ จากนี้จะต้องพยายามให้มากกว่านี้ ฝ่าด่านเคราะห์เป็นผู้อริยะให้ได้ในเร็ววัน’ ไม่ได้กระมัง!

ภาพนั้น แค่คิดก็แปลกน่าดูแล้ว!

ท่านป้าเอ๋าปิง ครั้งนี้ท่านหาบรรพบุรุษน้อยมาให้เผ่ามังกรดำเราแล้ว!

………

แน่นอน งานเลี้ยงครั้งนี้ก็ไม่ใช่ว่าเผ่ามังกรจะไม่มีความสุขเลยเสียทีเดียว อย่างเช่นเอ๋าอู ตอนนี้เขาอารมณ์ดี เพราะเดิมทีมีแค่เขาคนเดียวที่ต้องเรียกเสิ่นเทียนว่าท่านปู่น้อย

ตอนนี้คนเผ่ามังกรกลุ่มใหญ่มาแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ องครักษ์เทพมังกรหลายคนในนั้นมีศักดิ์พอๆ กับเขา อีกทั้งอายุขององครักษ์เทพมังกรพวกนั้นยังมากกว่าเขามาก แม้แต่พวกเขายังต้องเรียกเสิ่นเทียนว่าท่านปู่น้อย แล้วเอ๋าอูจะไปกดดันอะไรล่ะ

ไม่มีความกดดันเลยต่างหาก!

ขอแค่คนอื่นอดสูกว่าข้า ข้าก็สบายใจขึ้นมาแล้ว

อิ่มหนำสำราญ…อืม อาจจะแค่กินรองท้องสักสองคำ ราชามังกรดำค่อยรีบร้อนออกจากงานไป

“เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ ความจริงแล้ววันนี้ข้าตั้งใจมาเยือนแดนศักดิ์สิทธิ์ของท่าน ก็เพื่อรับท่านป้าเอ๋าปิงกลับทะเลเหนือ”

เอ๋าปิงเป็นมังกรระดับเก้าเพียงหนึ่งเดียวตลอดหมื่นปีมานี้ของเผ่ามังกรดำทะเลเหนือ ฐานะในเผ่ามังกรดำสูงส่ง มีฐานะที่ไม่อาจแทนที่ได้

มีเพียงให้นางกลับเผ่ามังกร ฟื้นระดับพลังอีกครั้งจนถึงระดับสูงสุดเท่านั้นถึงมีจะหวังต่อต้านกับราชินีหงส์อมตะได้

เมื่อนั้นเผ่ามังกรถึงจะมีความมั่นใจในการควบคุมทะเลเหนือ กลายเป็นเจ้าปกครองทะเลเหนืออย่างแท้จริง แต่หากเอ๋าปิงยังเร่ร่อนอยู่ข้างนอก ไม่ใช่แค่ไม่อาจฟื้นระดับพลังได้รวดเร็วเหมือนอยู่ในเกาะมังกรดำเท่านั้น แต่ยังมีอันตรายมากกว่า

ถึงอย่างไรแม้ห้าดินแดนจะดูเงียบสงบ แต่ก็แอบมีกระแสคลื่นลับอยู่ ไม่ใช่ทุกขุมอำนาจที่ยินดีจะเห็นเผ่ามังกรดำยิ่งใหญ่ขึ้นมาอีกครั้ง

ราชินีหงส์อมตะอาจจะยินดีที่ได้เห็นคู่ต่อสู้เก่ายิ่งใหญ่ขึ้นมาอีกครั้ง แต่ไม่ได้หมายความว่าเผ่าอสูรอื่นในดินแดนทักษิณจะยินดี

จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้อริยะในเผ่าพันธุ์แข็งแกร่งอื่นๆ ของทะเลเหนือว่าจะมีใจไม่ภักดีกับเผ่ามังกรหรือไม่ รวมถึงยอดฝีมือลัทธิวิญญาณร้ายที่ซ่อนในเงามืดพวกนั้นก็อาจจะลงมือได้

การสังหารผู้อริยะมังกรไร้พ่ายในอนาคตคนหนึ่ง สำหรับลัทธิวิญญาณร้ายแล้วมันมีความน่าดึงดูดอย่างยิ่ง

ดังนั้นเผ่ามังกรจะต้องรับเอ๋าปิงกลับไป!

ประกายเซียนบนผิวกายเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์กระเพื่อมเบาๆ “ราชามังกรทำเป็นคนอื่นคนไกลไป หญิงมังกรเอ๋าปิงก็เป็นราชกุมารีของเกาะท่านอยู่แล้ว การกลับเกาะท่านก็เป็นเรื่องสมเหตุผล

อีกทั้งแม่นางเอ๋าปิงยังทำสัญญาเทพมังกรกับเทียนเอ๋อร์ แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เราก็ยินดีต้อนรับนางกลับมาเป็นแขกทุกเมื่อ

หวังว่าภายภาคหน้าแดนศักดิ์สิทธิ์เราจะได้เป็นพันธมิตรกับเกาะท่าน มีไมตรียิ่งยืนนาน ถึงอย่างไรก็เป็นครอบครัวเดียวกัน!”

ครอบครัวเดียวกันหรือ!

เอ๋าเย่มุมปากกระตุก สารภาพตามตรง คำว่า ‘ครอบครัวเดียวกัน’ นี่ เขาไม่อยากจะรับไว้เอาเลย

แต่จะยื่นมือไปตบคนยิ้มให้มิได้ อีกทั้งเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ยังไม่ได้คัดค้านให้เอ๋าปิงกลับ นี่ทำให้เอ๋าเย่ถอนหายใจโล่งอก

พึงรู้ไว้ว่าสายเลือดมังกรดำระดับเก้า ต่อให้เป็นขุมอำนาจระดับแดนศักดิ์สิทธิ์พวกนั้นก็มีความยั่วยวนใจอย่างยิ่ง

อย่างน้อยก็แอบขโมยพลังของสายเลือดมังกรของเอ๋าปิงไปหลอมโอสถหรือของวิเศษระดับสูง

อย่างมากก็บังคับเอ๋าปิงให้ออกคำสั่งกับเกาะมังกร รีดไถสมบัติล้ำค่าไปจำนวนมาก

สรุปคือเอ๋าปิงมีมูลค่ามาก แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ยินดีส่งนางกลับง่ายๆ เช่นนี้ นับว่าหาได้ยากจริงๆ นี่ยังทำให้ราชามังกรดำมองแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ในมุมที่ดีขึ้นอีกเล็กน้อย

“เช่นนั้นท่านป้าเอ๋าปิง เราจะกลับเกาะมังกรเมื่อไร”

เอ๋าเย่หมุนตัวกลับมามองเอ๋าปิงด้วยใบหน้าเฝ้ารอคอย อยากจะกลับเดี๋ยวนี้เลย ถึงอย่างไรแดนศักดิ์สิทธิ์ที่แบ่งอาวุโสกันแล้วสูงกว่าเขาเท่าหนึ่งเช่นนี้ เขาไม่อยากจะอยู่นานแม้แต่นาทีเดียวเลยจริงๆ

“กลับเกาะมังกรรึ”

ตอนนี้เอ๋าปิงกำลังกระดกสุราใส่ปากดัง ‘อึกๆ’!

เมื่อได้ยินว่าเอ๋าเย่จะพานางกลับก็แบะปากเล็กทันที “กลับไปทำอะไร? มังกรบนเกาะมีแต่หน้าตาอัปลักษณ์ ไม่มีใครดูดีสักคน”

เอ๋าเย่พูดไม่ออก

เอ๋าปิงกอดแขนเสิ่นเทียนพลางเรอสุราออกมา “เจ้าหนูเสิ่นเทียนหน้าตาดี ข้าจะอยู่กับเขา!”

จางอวิ๋นซีใบหน้าค่อยๆ มืดคล้ำลง “หญิงมังกรอาจจะพูดจาเหลวแหลกเกินไปหน่อยแล้ว ถึงศิษย์น้องเสิ่นเทียนจะเป็นสหายทำสัญญากับเจ้า แต่การลากเขาไปๆ มาๆ เช่นนี้ใช้ได้หรือ”

เอ๋าปิงชำเลืองตามองจางอวิ๋นซีทีหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเยาะ “ยัยหนูน้อย โตมาเสียเปล่าจริงๆ หน้าอกยังไม่ได้เท่าไร ยังกล้าหาเรื่องข้าหรือ ว่าอย่างไร อยากจะพิสูจน์ความน่าเกลียดของหน้าอกอันน้อยนิดของตัวเองหรือ”

ซ่า~!

โต๊ะตรงหน้าจางอวิ๋นซีเกิดเสียงดังซ่าๆ สายฟ้าสีทองไหลเวียนบนโต๊ะ “บัดซบ เจ้าแม่มังกรแก่พูดเกินไปแล้ว!”

ราชามังกรดำเอ๋าเย่หน้ามืดทะมึนลงทีละนิดเช่นกัน “สตรีศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ ขอให้ท่านเคารพท่านป้าด้วย โปรดระวังคำพูด”

จางอวิ๋นซีทำเสียงขึ้นจมูก “นั่นคือป้าของราชามังกร แต่สำหรับข้ามีศักดิ์เท่ากัน”

เอ๋าเย่งุนงง