บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 297

บทที่ 297 ปัญหาที่ตกทอดมาจากอดีตของผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกต

หอเสียงสวรรค์สร้างขึ้นจากปะการังยักษ์ ตรงกลางเป็นเวทีมหึมา รอบๆ เป็นห้องพิเศษที่ปรับแก้จากปะการังหลากสี

ห้องพิเศษของพวกเสิ่นเทียนวางในตำแหน่งที่ดีมาก ตรงข้ามกับเวทียังมีระเบียงเปิดโล่งอีกแห่ง เป็นจุดชมที่ดีมากจริงๆ

นั่งในห้องพิเศษ ทุกคนจะเห็นหญิงงามเผ่าทะเลร่ายระบำบนเวที พลางพูดคุยร่ำสุราไป

ด้วยความที่เป็นแขกประจำของหอเสียงสวรรค์ คุณชายเซี่ยจึงแนะนำให้เสิ่นเทียนอย่างกระตือรือร้น

“สหายเสิ่น สหายฉี องค์ชายเจ็ด พวกท่านอาจจะเพิ่งเคยมาที่ดีๆ เช่นหอเสียงสวรรค์เป็นครั้งแรก ข้าจะแนะนำให้ทุกคนสักเล็กน้อย ตอนนี้คนที่กำลังแสดงบนเวทีคือหญิงงามของเผ่าเทพธิดาหอย รายการชื่อว่า ‘ระบำเมฆเทพธิดาหอย’

หญิงงามของเผ่าเทพธิดาหอยแบ่งเป็นสองประเภท หนึ่งคือเทพธิดาหอยรอบนอกที่แต่งชุดสีชมพูอยู่รอบนอกเวที พวกนางยินดีที่จะออกจากเวที

อีกประเภทคือเทพธิดาหอยชุดขาวสี่คนนั้นบนเวที พวกนางคือธิดาสวรรค์ของเผ่าหอย ฐานะไม่ธรรมดา สถานการณ์ส่วนใหญ่ เทพธิดาหอยชุดขาวพวกนี้ขายแต่ศิลปะไม่ขายเรือนร่าง ไม่ออกจากเวทีเด็ดขาด”

เสิ่นเทียนพิจารณามองเวทีตามที่คุณชายเซี่ยแนะนำอย่างละเอียด พบว่าเป็นอย่างที่เขาบอกไว้จริงๆ

เทพธิดาหอยชุดสีชมพูสิบกว่าคนบนเวทีนั้นต่างล้อมรอบเทพธิดาหอยชุดขาวสี่คน ฐานะต่ำต้อยกว่าอย่างชัดเจน

เอ๋าอูมองเทพธิดาหอยพวกนั้นด้วยความแปลกใจ “ออกเวทีหมายความว่าอย่างไรรึ อีกอย่าง เหตุใดพี่สาวชุดชมพูบางคนถึงสวมไข่มุกที่ศีรษะ แต่พี่สาวบางคนไม่มีล่ะ”

คุณชายไป๋ยิ้ม “องค์ชายไม่รู้หรอก ไข่มุกพวกนั้นคือไข่มุกหอยของเผ่าเทพธิดาหอย หรือก็คือผงตุ๊กแก[1]ของพวกนาง เทพธิดาหอยที่เป็นสาวพรหมจรรย์จะซ่อนไข่มุกไว้ในกาย ไม่ให้ใครเห็น ส่วนเทพธิดาหอยที่สวมไข่มุกหมายถึงเคยผ่านมือชายมาแล้ว เป็นโสเภณีหอยที่มีประสบการณ์โชกโชน

เทพธิดาหอยสองประเภทต่างมีประเพณีของตน ขอไม่พูดมากแล้วกัน จากนี้องค์ชายมาหาประสบการณ์สักสองสามครั้งก็จะเข้าใจเอง”

เสิ่นเทียนกับฉีเซ่าเสวียนถึงกับพูดไม่ออก

ไอ้สารเลวพวกนี้ สอนอะไรเด็กน้อยอย่างนั้นกัน!

คุณชายเซี่ยเองก็ไม่ยอมอ่อนข้อ พูดเสริมว่า “นอกจากนี้ หากมีคนได้รับความชื่นชอบจากเทพธิดาหอยชุดขาวพวกนั้น ได้รับหัวใจนางอย่างลับๆ เช่นนั้นเทพธิดาหอยชุดขาวจะมอบไข่มุกของตนให้ หมายความว่า ‘มีใจให้เขา มอบไข่มุกแสดงความรัก’

น่าเสียดายก็แต่เผ่าเทพธิดาหอยงดงามสูงส่งและบริสุทธิ์ ‘การมอบไข่มุก’ จึงพบเห็นได้น้อยมากในหอเสียงสวรรค์ แขกที่มาหอเสียงสวรรค์ ปกติจะจ่ายเงินหาความสุข ไถ่ตัวเทพธิดาหอยพรหมจรรย์บางคนที่ถูกใจมากที่สุด

ส่วนจะให้ธิดาสวรรค์เผ่าเทพธิดาหอยพวกนั้นลดความโอหังลง มอบไข่มุกต่อหน้าทุกคนนั้น ยากมากจริงๆ ปกติแล้วแทบเป็นไปไม่ได้เลย”

ขณะพูดอยู่นั้น คุณชายเซี่ยทำหน้าเฝ้าใฝ่ฝัน

หากได้รับความสนใจจากธิดาสวรรค์เผ่าเทพธิดาหอย แค่คิดก็น่าตื่นเต้นแล้ว!

เมื่อสัมผัสได้ถึงความเฝ้าใฝ่หาที่แผ่มาจากแววตาของคุณชายไป๋กับคุณชายเซี่ยแล้ว เสิ่นเทียนถึงกับมุมปากกระตุก

โอรสสวรรค์เผ่าทะเลพวกนี้ เต็มไปด้วยรสชาติของทะเลจริงๆ!

…….

เสิ่นเทียนเดินมาตรงหน้าระเบียงเปิด มองเทพธิดาหอยที่ร่ายระบำบนเวทีพวกนั้น แววตาเต็มไปด้วยความชื่นชมที่บริสุทธิ์ที่สุด

สารภาพตามตรง การระบำของเทพธิดาหอยพวกนั้นใช้ได้เลย ระหว่างที่อาภรณ์และพัดขนนกปลิวไสว ยังดูเหนือธรรมดาราวกับแดนเซียนปุยเมฆ

แต่เมื่อนึกได้ว่าส่วนใหญ่ในเทพธิดาหอยพวกนี้ไม่อาจกุมชะตาชีวิตตัวเองได้แล้ว เวลานี้เสิ่นเทียนเกิดความเห็นใจนิดๆ ทั้งยังมีความสงสารหน่อยๆ

โลกนี้คงไม่มีใครสบาย!

ด้วยศักยภาพของปีศาจหอยส่วนใหญ่ หากไม่อาศัยขุมอำนาจอย่างหอเสียงสวรรค์ก็คงตกอยู่ในสภาพที่น่าเวทนายิ่งกว่านี้

ถึงอย่างไรในทะเลก็มีอยู่หมื่นเผ่าพันธุ์ กฎการดำรงชีพโหดร้ายยิ่งกว่ามนุษย์มาก หากไม่มีขุมอำนาจปกป้องก็อาจจะกลายเป็นอาหารเครื่องเซ่นได้ในทันที

‘ในกลียุคแห่งนี้ บุรุษรูปงามเช่นข้าต้องแข็งแกร่งให้มากพอเท่านั้นถึงจะกุมชะตาตัวเองได้!’

เสิ่นเทียนถอนหายใจ ความคิดที่จะแข็งแกร่งขึ้นในใจแน่วแน่ยิ่งกว่าเดิม

ทันใดนั้นเอง ‘ระบำเมฆเทพธิดาหอย’ บนเวทีก็มาถึงช่วงท้าย เทพธิดาหอยชุดสีชมพูเริ่มตั้งท่าทาง

ปกติ ตอนนี้เทพธิดาหอยชุดขาวสี่คนนั้นน่าจะเริ่มจบงาน เตรียมลงเวทีแล้ว แต่ตอนนี้เทพธิดาหอยสี่คนกลับไม่ได้จบการระบำท่ามกลางสายตาของทุกคน

พวกนางมองหน้ากัน ริมฝีปากแดงเปิดขึ้นเบาๆ ก่อนจะพ่นไข่มุกเซียนสีสันแวววาวเม็ดหนึ่งออกมาพร้อมกัน จากนั้นเทพธิดาหอยชุดขาวสี่คนกระโดดขึ้นจากเวที ลอยมาทางระเบียงของห้องพิเศษบางแห่งบนชั้นสอง

อาภรณ์ของเทพธิดาหอยสี่คนลอยล่องตามลม อ่อนช้อยงดงามราวกับลงมาจากสวรรค์ มือถือไข่มุกสีสันแวววาว ดูเหมือนจะแข่งขันว่าใครไปถึงก่อนหลังกันนิดๆ

สุดท้าย ภายใต้สายตาตะลึงงันของคนมากมาย

เทพธิดาหอยสี่คนหยุดอยู่หน้าระเบียงแห่งหนึ่งพร้อมกัน มองบุรุษคนหนึ่งด้วยความเขินอาย

ธิดาสวรรค์เผ่าเทพธิดาหอยสี่คนถูกใจบุรุษคนเดียวกัน อีกทั้งยังแย่งกันมอบไข่มุกให้เขาท่ามกลางสายตาของทุกคน

เวลานี้ ทั้งหอเสียงสวรรค์มีแต่เสียงสูดลมหายใจเย็นๆ

สถานการณ์เช่นนี้ยากจะพบได้ในพันปีในหอเสียงสวรรค์ ทำให้คนอิจฉาจนฟันร่วงจริงๆ ใครกันที่ทำให้เทพธิดาหอยสี่คนเสียอาการพร้อมกันได้ ทุกคนมองไปทางบุรุษคนนั้น

…….

หลังจากพวกเขาเห็นใบหน้าบุรุษคนนั้นชัดเจน จากแววตาไม่ยอมและสงสัยก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นตกตะลึง ปล่อยวางรวมถึงตื่นตกใจลึกๆ

ไม่อยากเชื่อว่าโลกนี้จะมีบุรุษรูปงามเหนือธรรมดาเช่นนี้!

มิน่าแม้แต่เทพธิดาเผ่าหอยพวกนั้นยังอดใจมอบไข่มุกให้พร้อมกันไม่ได้

บุรุษที่ยืนบนระเบียงอย่างโอหังคนนั้นสวมชุดผ้าไหมมังกรขาว เส้นผมยาวพาดบ่า ตรงระหว่างดวงตามีความองอาจผึ่งผายอยู่เหนือผู้อื่น

โดยเฉพาะดวงตาเขา ขณะกะพริบตายังเหมือนมีทะเลดาราลอยขึ้น วัฏจักรหกมรรคทำให้คนถูกดึงดูดดำดิ่งลงไป

ใช่ คนนี้ก็คือเสิ่นเทียน

สารภาพตามตรง ตอนนี้เขางุนงงอยู่ในใจ

จะว่าไปเพราะข้าไม่ชอบปัญหาถึงได้ออกมาทำให้ใจปลอดโปร่ง

ปรากฏว่ากว่าจะสลัดหญิงให้ท่าพวกนั้นในห้องพิเศษได้ไม่ใช่ง่ายๆ กลับต้องเข้าปากเสืออีกแล้วหรือ

เมื่อเห็นเทพธิดาหอยที่ลอยล่องดั่งเซียนชุดขาวสี่คนมองตนด้วยแววตาเร่าร้อนเหมือนพร้อมจะกินเขาทุกเมื่อแล้ว เสิ่นเทียนถึงกับหนาวสั่น

ผัดเปลือกหอยอะไรนี่ สารภาพตามตรง เขาข้ามผ่านปราการนั้นในใจไม่ได้ และยิ่งข้ามผ่านปราการตรวจสอบนั้นไม่ได้!

ไฉนบทถึงออกมาเป็นเช่นนี้ ขี่รถหอยรึ

“ทะ…เทพธิดาทั้งสี่ท่านระบำได้เยี่ยมมาก ทำให้วันนี้แซ่เสิ่นได้เปิดโลกกว้าง”

เสิ่นเทียนฉุกคิดขึ้นมาได้ “ข้ากับเทพธิดาทั้งสี่พบกันครั้งแรกก็เหมือนรู้จักกันมานาน เช่นนั้นก็เป็นสหาย เป็นพี่น้องต่างเพศกันดีหรือไม่”

ธิดาสวรรค์เผ่าเทพธิดาหอยสี่คนงุนงง

ข้าล่ะอยากจะทุบเจ้า เจ้าจะมาเป็นพี่น้องอะไรกับข้ากัน

ภายในห้องพิเศษ คุณชายทั้งสี่กับฉีเซ่าเสวียนและเอ๋าอูได้ยินเสียงดังแล้วก็เดินมาที่ระเบียง

เมื่อเห็นเทพธิดาหอยสี่คนมอบไข่มุกให้ แต่เสิ่นเทียนเสนอให้เป็นพี่น้องกันนั้น ทุกคนต่างเป็นบ้ากันขึ้นมา

เป็นพี่น้องบ้าอะไร!

นั่นคือธิดาสวรรค์เผ่าเทพธิดาหอย วีรบุรุษเผ่าทะเลตั้งเท่าไรที่ฝันอยากจะได้ครองหนึ่งในนั้น ต่อให้จ่ายหมดตัวก็ยอม

แต่เจ้าบอกว่าจะเป็นพี่น้อง นี่เจ้าคิดออกมาได้อย่างไร

หน้าตาดีแล้วจะทำอะไรตามใจก็ได้รึ

………

เวลานี้ทั้งหอเสียงสวรรค์เงียบกริบ เหลือเพียงเทพธิดาหอยสี่คนที่มองเสิ่นเทียนอย่างคับอกคับใจ

แน่นอนว่าเสิ่นเทียนทำเป็นมองไม่เห็น

ตลก ภัยดอกท้อในตัวข้ามีมากพอแล้ว

เหลียนเอ๋อร์ หลิงเอ๋อร์ ศิษย์พี่หญิงจางอวิ๋นซี และยังมีข่งเมิ่งกับเอ๋าปิง ก็ไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไรแล้ว!

จู่ๆ มีปัญหาเพิ่มมาถึงสี่คน ทำไม ไปๆ มาๆ จะรังแกคนอื่นที่หน้าตาดีรึ! นี่จะไม่ยุติธรรมเกินไปแล้ว!

ใครกำหนดว่าสตรีชอบข้าแล้วข้าต้องชอบตอบกัน คิดจะเอาเปรียบข้ารึ จัดการกับองค์หญิงเผ่ามังกรเอ๋าปิงให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน

ไม่เช่นนั้น เสิ่นเทียนกังวลว่าหอยน้อยสี่คนนี้จะโดนหญิงมังกรฉุนเฉียวนั่นจับไปเสียบไม้~

อืม ไม่ผิด นี่ข้ากำลังหวังดีกับหอยน้อยพวกนี้อยู่!

อยากจะสานสัมพันธ์กันจริงๆ ต้องแอบติดต่อมา

ทำอย่างเอิกเกริกเช่นนี้อันตรายเกินไป จะโดนริษยาเอาได้ง่ายๆ

ขณะที่เสิ่นเทียนกำลังพูดกับตัวเองในใจไม่หยุดนั้น คุณชายไป๋โอรสสวรรค์ปลาหมึกยักษ์ด้านข้างกลอกตาไปมา

เอ๋าอูไม่ได้บอกฐานะแท้จริงของเสิ่นเทียนกับสี่คุณชายแห่งทะเลเหนือ แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณชายไป๋จะไม่รู้จากช่องทางอื่น

ความจริง ตอนที่พบเสิ่นเทียนครั้งแรก คุณชายไป๋ก็เข้าใจเกี่ยวกับเสิ่นเทียนรอบด้านแล้ว

ในระดับบางอย่าง ต่อให้เป็นฉีเซ่าเสวียนก็อาจจะเทียบเขาไม่ได้

ถึงอย่างไร ศิษย์น้องหลี่ที่ปิดปากดั่งขวดบางคนก็ซุบซิบนินทากับคุณชายไป๋ไม่น้อย และเสิ่นเทียนคือตัวเอก

ได้ยินว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เสิ่นเทียนเป็นของหวงของราชกุมารีเอ๋าปิงของเผ่ามังกรเมื่อหมื่นปีก่อน ถ้านางรู้ว่ามีเทพธิดาหอยสี่คนมอบไข่มุกให้เขา

ซี้ด~

คุณชายไป๋ตัวสั่นขึ้นมา ถึงเขาจะไม่รู้จักเอ๋าปิง แต่ก็เคยอ่านเจอปาฏิหาริย์มากมายในคัมภีร์โบราณ

หากเอ๋าปิงรู้ว่าพวกเขาพาเสิ่นเทียนมาสถานเริงรมย์เช่นนี้ ทั้งยังไม่ชัดเจนกับปีศาจน้อยเทพธิดาหอยสี่คนต่อหน้าทุกคนอีก

เช่นนั้นผลสุดท้าย แค่คิดก็กลัวแล้ว!

เมื่อคิดได้ดังนั้น คุณชายไป๋จึงเดินหนึ่งก้าวอย่างแน่วแน่

เขาป้องมือให้กับธิดาสวรรค์เผ่าเทพธิดาหอยสี่คนนั้น หนวดหมึกยังตีใส่น้ำ “เทพธิดาทั้งสี่เข้าใจผิดแล้ว สหายเสิ่นมีความรักกับองค์หญิงมังกรท่านหนึ่งแล้ว ไม่อาจรับความหวังดีจากเทพธิดาทั้งสี่ได้จริงๆ ขอให้เปลี่ยนเป็นคุณชายท่านอื่นเถอะ!”

คุณชายไป๋ทำหน้า ‘ไม่ยี่หระ’ “ตอนนี้แซ่ไป๋ยังไม่แต่งงาน หากเทพธิดาทั้งสี่ไม่รังเกียจ ข้ายินดีจะครองคู่กับเทพธิดาไปชั่วนิรันดร์”