บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 334

บทที่ 334 องค์หญิงอวี้เผียนเซียนเลือกถูกแล้ว

ทะเลอุดร หุบเหวสิ้นหวัง

หญิงสวมชุดคลุมฟ้าคนหนึ่งยืนสะโอดสะองอยู่ข้างอ่างปลายักษ์

นางมองคุนหมิงร่างครึ่งนกครึ่งปลาในอ่าง แววตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

กำหมัดแน่น ทำเสียงขึ้นจมูก “บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์สารเลว ชิงรู้แจ้งวิชาสูงสุดของเผ่าข้า ทำให้น้องรองธาตุไฟเข้าแทรก”

ใบหน้างดงามของนางเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “ไม่อยากเชื่อว่าจะขอสามประกายวารีเทพมาแลกกับวิชาคุนเผิง ได้คืบจะเอาศอก รังแกกันเกินไปแล้ว!”

ใช่ หญิงคนนี้คือองค์หญิงใหญ่รุ่นปัจจุบันของเผ่าคุนสุญตา…คุนอวี้

ก่อนที่คุนหมิงจะถือกำเนิด คุนอวี้มีพรสวรรค์สูงสุดในรุ่นเยาว์เผ่าคุนสุญตา มีชื่อเสียงทัดเทียมกับองค์รัชทายาทมังกรลำดับห้า

และตอนนี้นางในอายุเจ็ดร้อยปีได้ก้าวสู่ระดับผ่านเทวะ กลายเป็นผู้สูงศักดิ์สวรรค์ที่แข็งแกร่งสุดยอดของห้าดินแดน อีกทั้งยังไม่ถือว่าอ่อนแอในผู้สูงศักดิ์สวรรค์

ต้องรู้ว่าสำหรับเผ่าคุนแล้ว อายุเจ็ดร้อยปีก็ยังอยู่ในช่วงวัยกำลังรุ่งโรจน์ กระทั่งหนังหน้าหนากว่านี้ก็ยังถือว่าเป็นโอรสสวรรค์รุ่นเยาว์

ผลงานและความแกร่งของคุนอวี้ไม่เป็นที่ต้องสงสัยเลย

และเพราะเหตุนี้เอง คุนอวี้จึงเป็นเซียนหญิงที่มีโอรสสวรรค์มากมายทั้งทะเลอุดรตามเกี้ยวอย่างบ้าคลั่ง

โอรสสวรรค์เผ่าอสูรมากมายหวังจะให้คุนอวี้ชื่นชอบ จากนั้นก็ไม่ต้องพยายามต่อสู้ก็ก้าวสู่จุดสูงสุดของชีวิตอสูรทันที

แต่สายตาของคุนอวี้สูงส่งเพียงใด

โอรสสวรรค์เผ่าอสูรทะเลที่ว่าพวกนั้น ไม่มีรูปลักษณ์ประหลาดเหมือนหมึกยักษ์แปดหนวด เต่าแบกกระดอง หรือปูที่เดินยังเดินไม่เป็น…ก็มีศักยภาพอ่อนแอจนไม่ได้เรื่อง ต้าน ‘มหาน้ำวนมิติ’ ของนางทีเดียวยังไม่ได้

เจ้าพวกนั้น ไม่มีสิทธิ์ให้คุนอวี้ชายตามองเลย

……..

ในมุมมองของคุนอวี้ ถ้าคิดจะเป็นคู่ชีวิตนาง ไม่มีพรสวรรค์สูงกว่านางก็ต้องมีศักยภาพแกร่งกว่านาง

ไม่เช่นนั้นจะกำราบนางได้อย่างไร

อย่างเจ้าจะเลียได้หรือ

“แล้วก็องค์หญิงเงือกอวี้เผียนเซียนนั่น น้องข้าหล่อเหลาโดดเด่นเช่นนี้ ชอบนางคือเกียรติของนางแล้ว มีคู่ดีเช่นนี้ไม่เลือก ไปเลือกบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์อะไรนั่น มีตาหามีแววไม่ เจ้าวางใจเถอะ รอบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์นั่นมาถึงหุบเหวสิ้นหวังเราเมื่อไร พี่จะระบายโทสะให้เจ้าเอง!”

คุนอวี้พูดด้วยความเป็นห่วง “น้องรองตอนนี้เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง ยังปวดหัวอยู่หรือไม่”

เมื่อสัมผัสได้ถึงความห่วงใยของพี่สาวทางสายเลือด คุนหมิงก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง

เขาพูดเสียงเบา “ข้าไม่เป็นไร พี่ท่านคิดว่าข้าเหมาะสมกับอวี้เผียนเซียนมากกว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ใช่หรือไม่”

คุนอวี้รีบพยักหน้า “แน่นอน น้องข้าคือโอรสสวรรค์ที่แกร่งที่สุดในรุ่นเยาว์ของทะเลอุดร อีกทั้งเจ้ายังหน้าตาหล่อเหลา ร่างกำยำ ศักยภาพก็แข็งแกร่งเช่นนี้ เป็นบุตรชายคนเดียวของท่านพ่อ ภายภาคหน้าจะต้องปกครองทั้งเผ่าคุน กับอีแค่บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ตัวเล็กๆ จะเอาอะไรมาเทียบกับเจ้า องค์หญิงเงือกนั่นตาบอดรึไง”

ตอนนี้เองหอยเล็กในอกเสื้อคุนอวี้สั่นไหวเบาๆ

แววตานางจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “อ้อ ข่าวจากทางทหารยามบอกว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาถึงหุบเหวสิ้นหวังแล้ว”

ของเหลวในอ่างปลาเริ่มไหลเชี่ยว เห็นได้ชัดว่าตอนนี้สภาพอารมณ์ของคุนหมิงดุเดือดเป็นพิเศษ

ถ้าไม่ใช่เพราะกังวลสภาพที่ไม่ค่อยดีในตอนนี้ เดาว่าเขาคงพุ่งออกไปแล้ว

คุนอวี้ตบอ่างปลา ปลอบน้องชายของตน “ใจเย็นๆ มีพี่อยู่! คิดจะเอาสามประกายวารีเทพของเผ่าเราไปรึ ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ตอนนี้พี่จะไปหาเจ้าหนูนั่นและระบายความแค้นให้เจ้า!”

เมื่อเอ่ยจบ คุนอวี้ก็ก้าวเท้ายาวออกจากพระราชวัง จากนั้นเรียกอาวุธวิเศษรูปทรงคุนชิ้นหนึ่งออกมา นางนั่งลงบนอาวุธวิเศษนี้ ก่อนจะพุ่งไปยังส่วนยอดของหุบเหวสิ้นหวังอย่างรวดเร็ว

……

ตัดกลับมาที่ส่วนยอดของหุบเหวสิ้นหวัง

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนนำเสิ่นเทียนมาถึงแล้ว

หุบเหวสิ้นหวังที่ว่าหมายถึงหุบเหวใหญ่ก้นทะเลที่ลึกไม่เห็นก้น

หุบเหวลึกนี้อยู่มาแต่โบราณกาล มีความกว้างหลายหมื่นลี้ ยาวหลายล้านลี้ ส่วนระดับความลึกของหุบเหว ไม่มีใครรู้

เพราะหุบเหวสิ้นหวังยิ่งลึกลงไปก็ยิ่งมืดและหนาวเย็น แรงกดดันน้ำก็ยิ่งมากขึ้น ทุกที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายเงียบสงัดและสิ้นหวัง

ต่อให้เป็นผู้อริยะระดับฝ่าด่านเคราะห์ก็ไม่อาจสำรวจไปถึงส่วนลึกสุดของหุบเหวนี้ ไปได้ครึ่งทางก็ต้องวกกลับแล้ว

เล่าลือว่าเมื่อหลายหมื่นปีก่อน เผ่าคุนมีมหาอริยะที่สุดแห่งยุคคนหนึ่งกดความอยากรู้อยากเห็นในใจไว้ไม่อยู่ เคยเข้าไปในระดับความลึกสุดของหุบเหวเก้าครั้งติดกัน

ห้าแสนจั้ง~

แปดแสนจั้ง~

หนึ่งล้านจั้ง~

…….

ตอนครั้งที่แปด มหาอริยะท่านนี้ลงไปถึงสี่ล้านห้าแสนจั้ง

ได้ยินเขาบอกว่าหุบเหวสิ้นหวังในระดับความลึกนั้นไม่มีแสงสว่างเลย น้ำทุกหยดหนักราวกับขุนเขา และยังเต็มไปด้วยกลิ่นอายน่ากลัว เหมือนมีดวงตาในเงามืดกำลังจ้องเขาอยู่ น่าขนลุก แต่เมื่อตั้งใจตรวจสอบกลับไม่พบอะไรเลย

ความอยากรู้อยากเห็น เป็นสิ่งที่ทำให้คนเสพติดได้ง่ายมากที่สุด

สุดท้ายมหาอริยะเผ่าคุนท่านนั้นมุ่งไปสู่หุบเหวลึกนั้นครั้งที่เก้า

ครั้งนี้เขาไม่ได้กลับมาอีก แต่หายไปในส่วนลึกสุดของหุบเหวสิ้นหวัง ถูกเงามืดกลืนกินไป

เวลาผ่านไปหลายหมื่นปียังไร้ข่าวคราว

และเพราะเหตุนี้เอง ใต้หุบเหวสิ้นหวังแสนจั้งคือแดนต้องห้ามของเผ่าคุน ห้ามให้ชาวเผ่าคุนทุกคนเข้าไปโดยพลการ

นี่คือแดนต้องห้ามและเต็มไปด้วยความลึกลับ!

เสิ่นเทียนย่อมไม่ได้ลงไปถึงสี่ล้านกว่าจั้ง แต่เขาก็ยังไม่กล้าประมาท

ถึงอย่างไรในหุบเหวไร้ที่สิ้นสุดนี้ก็เป็นที่อาศัยของเผ่าคุนสุญตา แข็งแกร่งอย่างยิ่ง ทั้งยังเคยขัดแย้งกับเขา

หวังแค่ว่าคุนแก่พวกนั้นจะไม่สอดมือเรื่องชิงรักหักสวาทของคนรุ่นเยาว์ ไม่เช่นนั้นคุนยักษ์หลายพันตัวบุกมามืดฟ้ามัวดิน แค่คิดก็น่าขนลุกแล้ว

“บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ เชิญ”

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนข้างหลังผายมือเชิญเสิ่นเทียนเข้าหุบเหว

ตอนนี้ เสิ่นเทียนมักจะมีความรู้สึกเหมือน ‘กรรมตามสนอง’ นิดๆ

แต่พระพุทธองค์ตรัสว่า ‘หากข้าไม่ลงนรกแล้วใครจะลง’ เพื่อช่วยคุนหมิงแล้ว เสิ่นเทียนคิดว่าคุ้มค่า!

……

ทันใดนั้นเองพลันปรากฏแสงสีฟ้าขึ้นกลางหุบเหวมืดมิด

อำนาจคุกคามระดับผู้สูงศักดิ์สวรรค์อันยิ่งใหญ่แผ่ปกคลุมฟ้าดิน แม้แต่ผู้สูงศักดิ์สวรรค์แก่ข้างกายเสิ่นเทียนยังต้องถอยไปไม่หยุด

“เป็นองค์หญิงใหญ่ นางมาได้อย่างไรกัน”

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนหน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย เขายังจำที่เจ้าเผ่าสั่งการไว้ได้ดี ‘จะต้องปกป้องบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ให้ถึงอย่างปลอดภัย’

ตอนนี้บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาถึงจริงๆ แล้ว แต่จู่ๆ องค์หญิงใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้น นี่จบเห่แล้ว!

เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงแรงกดดันจากในพลังมหาศาลของคุนอวี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้มาต้อนรับแขก อาจจะมาหาเรื่องมากกว่า

ถึงอย่างไรทั้งเผ่าคุนก็รู้ชื่อเสียงในความสัมพันธ์พี่น้องขององค์หญิงใหญ่กับนายน้อย นอกจากนางที่รังแกนายน้อยได้แล้ว ไม่ว่าใครก็ห้าม!

เมื่อหลายวันก่อนนายน้อยเสียหน้าให้กับบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ เกรงว่าองค์หญิงใหญ่คงจะอึดอัดใจมานานแล้ว!

ตอนนี้บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาเป็นแขก เท่ากับส่งแกะเข้าปากเสือเลย

เมื่อคิดได้ดังนั้น รู้ทั้งรู้ว่าตนอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ขององค์หญิงใหญ่ แต่ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนคนนั้นก็ยังพูดด้วยความจนปัญญา “บุตรศักดิ์สิทธิ์หลบไปก่อนเถอะ! ข้าจะต้านองค์หญิงใหญ่ให้ท่านสักครู่ ท่านรีบติดต่อเจ้าเผ่า ไม่เช่นนั้นได้เป็นปัญหาแน่”

ขณะพูดอยู่นั้น แสงสีฟ้านั้นเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เห็นว่าจะลอยขึ้นมาบนยอดหุบเหวแล้ว

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนเอามือตบหน้าผาก เหมือนว่าจะไม่ทันการแล้ว

“บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เสิ่นเทียนอยู่ที่ใด”

เสียงเย็นชาดังกึกก้องในหุบเหวลึก

เงาคุนพันจั้งปกคลุมมืดฟ้ามัวดิน ห่อหุ้มอำนาจคุกคามไร้ที่สิ้นสุดพุ่งเข้ามา

กลางปรากฏการณ์น่าสะพรึงนั้นเป็นอาวุธวิเศษลักษณะคุนสีฟ้าเวียนว่ายอยู่ตัวหนึ่ง ด้านบนอาวุธวิเศษเป็นหญิงชุดคลุมสีฟ้านั่งขัดสมาธิอยู่

นางไว้ผมสั้นสีฟ้า ใบหน้างดงามองอาจห้าวหาญ ดูอายุราวยี่สิบกว่าปี ทว่าพลังที่แผ่มาจากในตัวกลับมากมายมหาศาล

นี่….คือผู้สูงศักดิ์สวรรค์หญิง!

…….

เมื่อเห็นหญิงคนนี้ เสิ่นเทียนยังรู้สึกถึงแรงกดดันบางๆ

นางมีศักยภาพค่อนข้างไม่ธรรมดาเลย หากไม่ใช้ไพ่ตาย เขาคงจัดการได้ยากในเวลาอันสั้น

เผ่าคุนสุญตาสมกับเป็นเผ่าที่ตั้งป้อมสู้กับเผ่ามังกรได้จริงๆ แค่หญิงออกมาคนเดียวยังมีศักยภาพแข็งแกร่งเช่นนี้

ลึกล้ำไม่อาจคาดเดาได้จริงๆ~

เมื่อคิดได้ดังนั้น เสิ่นเทียนก็เดินหน้าหนึ่งก้าวช้าๆ “บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เสิ่นเทียน ขอคารวะองค์หญิงใหญ่”

สตรีผมฟ้าบนอาวุธวิเศษลักษณะคุนหันมามองอย่างเฉยชา