บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 333

บทที่ 333 สามประกายวารีเทพ น้ำเทพอมฤต

เสิ่นเทียนประสานมุทราเปิดป้ายคำสั่งบุตรศักดิ์สิทธิ์

ทันใดนั้น ก็ปรากฏร่างเงากลางสายฟ้าประกายเซียนขึ้นร่างหนึ่ง

สายฟ้าประกายเซียนกระเพื่อมเบาๆ เสียงของเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ดังขึ้น “เทียนเอ๋อร์ การผจญภัยครั้งนี้คงราบรื่น ไม่ได้บาดเจ็บอะไรกระมัง!”

เสิ่นเทียนยิ้ม “ขอบคุณที่อาจารย์เป็นห่วง ทุกอย่างราบรื่น”

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์พยักหน้าช้าๆ “เช่นนั้นก็ดี ข้ากับพวกอวิ๋นซีจะไปถึงทะเลอุดรในเร็วๆ นี้ ก่อนหน้านั้นเจ้าต้องดูแลตัวเองให้ดี”

พวกอาจารย์จะมาทะเลอุดรรึ?

เสิ่นเทียนอึ้งไป “อาจารย์ พวกท่านไม่ต้องมารับข้าก็ได้”

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ผงะไปเช่นกัน คลื่นสายฟ้าประกายเซียนบนผิวกายหยุดนิ่งชั่วครู่

จากนั้นประกายเซียนก็กระเพื่อมเบาๆ อีกครั้ง

เสียงเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ดังมาจากในประกายเซียน “ได้ยินว่าเจ้าได้อะไรมามากมายในเขตทะเลเบิกฟ้า ทะเลอุดรคือถิ่นของเผ่าอสูร แม้เผ่ามังกรจะมีอำนาจสั่นสะเทือนทะเลอุดร แต่อาจารย์ก็ไม่ค่อยวางใจ เลยไปรับเจ้ากลับด้วยตัวเองดีกว่า!”

ถึงเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จะมีเสียงเฉยชา แต่เสิ่นเทียนกลับรู้สึกอบอุ่นมาก

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งแดนศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่มาถึงทะเลอุดรเพื่อรับบบุตรศักดิ์สิทธิ์กลับโดยเฉพาะ นี่เป็นเกียรติเพียงใด ต้องให้ความสำคัญเพียงใด

ทั้งยังพาพวกศิษย์พี่หญิงจางอวิ๋นซีกับพวกศิษย์พี่ใหญ่มาด้วยกันอีก เหอะๆ นี่ทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้ว

แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เป็นครอบครัวใหญ่พี่รักน้อง น้องเคารพพี่ รักใคร่กลมเกลียวกันจริงๆ

…….

เมื่อคิดได้ดังนั้น เสิ่นเทียนก็ยิ้ม “ขอบคุณอาจารย์”

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์พยักหน้าเล็กน้อย “อีกอย่างนะเทียนเอ๋อร์ เจ้าได้มรดกวิชาคุนเผิงมาจากทะเลอุดรใช่หรือไม่”

ซี้ด เหตุใดอาจารย์ถึงรู้ข่าวที่ข้าได้วิชาคุนเผิงไปล่ะ

เสิ่นเทียนพยักหน้าอย่างจริงใจ “ขอรับ”

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เอ่ยราบเรียบ “สถานการณ์เป็นเช่นนี้ วันนี้ราชาเทพคุนแห่งเผ่าคุนสุญตาติดต่ออาจารย์มา เขาบอกข้าว่าบุตรชายคนเดียวของเขาคุนหมิงพบผาหยกคุนเผิงคู่หนึ่งในเขตทะเลเบิกฟ้า หวังจะตระหนักวิชาคุนเผิงในนั้น

ปรากฏว่าไม่ใช่ตระหนักล้มเหลว แต่ยังฝืนกลายเป็นเผิงจนธาตุไฟเข้าแทรก ตอนนี้อยู่ในอันตราย พอรู้ว่าเจ้ามีวิชาคุนเผิงสมบูรณ์ พวกเขาก็หวังว่าเจ้าจะช่วยได้”

คุนหมิงตระหนักรู้ล้มเหลวจนธาตุไฟเข้าแทรกรึ

เสิ่นเทียนมุมปากกระตุกเล็กน้อย

ก็ได้!

ผลลัพธ์เช่นนี้อยู่ในการคาดการณ์ของเสิ่นเทียนเช่นกัน

ถึงอย่างไรฟางฉางและฉีเซ่าเสวียนก็เคยผ่านมาก่อน เป็นผู้อาวุโส

เจ้าว่าไฉนถึงเป็นเช่นนั้นล่ะ!

ตอนแรกข้าว่าจะร่วมเดินทางกับเจ้าอยู่แล้ว เจ้าไม่ตอบตกลง ทั้งยังด่าทอข้า

ตอนนี้เป็นอย่างไร กลายเป็นเช่นนี้แล้ว ไม่คิดถึงใครเลยล่ะสิ!

เสิ่นเทียนยิ้ม “อาจารย์หมายความว่า”

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์กล่าว “เผ่าคุนสุญตาเป็นขุมอำนาจระดับสอง มีศักยภาพแฝงลึกล้ำไม่อาจคาดเดา อีกทั้งยังไม่มีความแค้นกับฝ่ายเรา ตอนนี้เจ้าเผ่าคุนสุญตารุ่นปัจจุบันคุนซวีเป็นสหายสนิทของอาจารย์ ระหว่างนั้นยังรักใคร่กลมเกลียวกับแดนศักดิ์สิทธิ์เรา เคยร่วมมือกันอย่างเต็มที่ในเขตแดนมากมาย

ดังนั้นหากไม่เป็นการบังคับ ข้าก็หวังว่าแดนศักดิ์สิทธิ์เราจะไม่ผูกอาฆาตแค้นกับเผ่าคุนสุญตาเพราะวิชาคุนเผิง อีกทั้งเผ่าคุนยังมีไพ่ตายเยอะมาก หากบังคับขู่เข็ญพวกเขา เกรงว่าคงจะส่งผลไม่ดีกับเจ้าเทียนเอ๋อร์”

เสิ่นเทียนเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว “อาจารย์หมายความว่าจะให้ศิษย์คืนวิชาคุนเผิงให้กับเผ่าคุนสุญตาใช่หรือไม่”

แม้จะคับอกคับใจอยู่บ้าง แต่เสิ่นเทียนอย่างไรก็ได้อยู่แล้ว

ถึงอย่างไรวิชาคุนเผิงก็เป็นโชคลิขิตของคุนหมิงอยู่แล้ว คืนให้คุนหมิงไปก็ถือว่าคืนเจ้าของเดิม กระทั่งหากไม่ใช่เพราะเจ้านี่ชิงรักหักสวาทกับเสิ่นเทียน เสิ่นเทียนก็คิดจะเชิญเขาไปตามหาผาหยกคุนเผิง ตระหนักวิชาคุนเผิงด้วยกันอยู่แล้ว

ตอนนี้เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เอ่ยปากขอแทนเผ่าคุน เสิ่นเทียนจึงให้เกียรตินี้

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ส่ายหน้าช้าๆ “ไฉนจะต้องคืนล่ะ”

เสิ่นเทียนงุนงง

ประกายเซียนบนผิวกายเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์กระเพื่อม “ถึงข้าจะไม่อยากผูกอาฆาตแค้นกับเผ่าคุนสุญตาเพราะวิชาคุนเผิง แต่ก็ไม่ถึงขนาดกลัวเผ่าคุนสุญตา

ในเมื่อเทียนเอ๋อร์พบวิชาคุนเผิง เช่นนั้นก็เป็นโชคลิขิตของเจ้า เป็นของเจ้า เผ่าคุนสุญตาอยากได้หรือ ได้ แต่ไม่ได้ให้เปล่าๆ ต้องเอาผลประโยชน์มาแลก”

เสิ่นเทียนมึนงง

ดังนั้น อาจารย์เลยจะใช้วิชาคุนเผิงนี่ขู่กรรโชกคนอื่นเขารึ

……

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เอ่ยอย่างราบเรียบ “ข้าเจรจากับคุนซวีมาแล้ว เผ่าคุนยินดีจะนำอาวุธอริยะสามชิ้นกับสิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินชิ้นหนึ่งมาแลกกับมรดกสมบูรณ์วิชาคุนเผิงของเจ้า ขณะเดียวกันจะสงวนสิทธิ์ในมรดกนี้ให้กับศิษย์แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์และเจ้าใช้เท่านั้น เทียนเอ๋อร์เจ้าคิดว่าอย่างไร

ถ้ายังไม่พอใจ อาจารย์จะไปเจรจากับคุนซวีอีก ขออาวุธอริยะมาอีกสองสามชิ้น ถึงอย่างไรต่อให้เผ่าคุนรุ่งเรืองขึ้นมาจริงๆ ข้าก็ไม่ถึงกับกลัวมันหรอก”

เพิ่งเอ่ยจบ พลังอำนาจรอบตัวเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ก็เพิ่มมากขึ้น สายฟ้าประกายเซียนทรงพลังโหมซัดสาด ราวกับเคราะห์สวรรค์ยิ่งใหญ่

แม้แต่เสิ่นเทียนที่ตอนนี้มีศักยภาพแทบจะแขวนผู้สูงศักดิ์สวรรค์ส่วนใหญ่ทุบตีได้ ยังรู้สึกถึงแรงกดดันรุนแรงเมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์

แรงกดดันมหาศาลนั้นเหมือนกับตอนนั้นที่เผชิญหน้ากับเคราะห์สวรรค์ในหุบเขาหมอกลับแล

เห็นได้ชัดมากว่า ผู้อริยะที่เพิ่งทะลวงพลังเทียบกับระดับพลังของเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้เลย

หลังสัมผัสได้ถึงความจริงจังในคำพูดของเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์แล้ว เสิ่นเทียนก็ยิ้ม “ศิษย์ไม่มีความแค้นกับเผ่าคุน เพียงแค่เข้าใจผิดกันเล็กน้อยเท่านั้น ตอนนี้เผ่าคุนยินดีจะแลกอาวุธอริยะสามชิ้นกับสิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินหนึ่งชิ้นกับวิชาคุนเผิง สำหรับศิษย์แล้วเหมือนกับเก็บมาได้เปล่าๆ

แค่กๆ ศิษย์ถามได้หรือไม่ว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินใด”