บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 336
บทที่ 336 ศิลาโบราณต้องห้ามของเผ่าคุนสุญตา
คุนซวีและคุนอวี้ยืนข้างกันกลางวิหารเก่าแก่
ตรงหน้าพวกเขาเป็นอ่างปลายักษ์ ในอ่างปลามีปลาเค็มแช่อยู่ตัวหนึ่ง
แค่กๆ มีคุนแช่อยู่ตัวหนึ่ง
ตอนนี้ผ่านไปครึ่งชั่วยามหลังสองคนพบเสิ่นเทียนครั้งแรก แต่ในใจพวกเขายังยากจะสงบลงได้
คุนซวี “โอรสสวรรค์!”
คุนอวี้ “เซียนมาเยือน!”
คุนหมิงที่อยู่ในอ่างปลาพูดไม่ออก
ผ่านไปพักใหญ่ ในที่สุดคุนหมิงก็ทนกับบิดาและพี่สาวที่มองตนด้วยสีหน้าแปลกประหลาดไม่ได้
ปากนกของเขากระตุกขึ้น “ท่านพ่อ ท่านพี่ พวกท่านคุยกับเจ้านั่นเป็นอย่างไรบ้าง เขาไม่ยอมคืนวิชาคุนเผิงใช่หรือไม่”
คุนซวีหน้ามืดลงเล็กน้อย “เจ้านั่นอะไร ไอ้พวกไร้มารยาท นั่นคือบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์!”
คุนอวี้ชำเลืองตามองคุนหมิงทีหนึ่ง ก่อนพูดในใจ ‘นั่นคือพี่เขยเจ้าในอนาคต!’
คุนซวีมองคุนหมิงในอ่างปลา เดิมทียังทนไม่ไหวอยู่บ้าง แต่ตอนนี้กลายเป็นรสมะนาวเต็มปากไปแล้ว
เขาทำเสียงขึ้นจมูก “วันนี้ข้าได้พบบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ เจ้าควรจะหัดเอาอย่างราศีเขาบ้างจริงๆ มีพรสวรรค์น้อยนิดก็แหงนรูจมูกขึ้นฟ้า วางอำนาจใหญ่โตในทะเลอุดร และยังมีหน้าไปชิงรักหักสวาทล่วงเกินคนอื่นเขาอีก โชคดีที่บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มีจิตใจเหนือธรรมดา ไม่เอาเรื่องเจ้า ไม่เช่นนั้นแค่เจ้าปะทะกับเขาไม่กี่ครั้ง เขาก็หั่นเจ้าเป็นปลาแผ่นไปนานแล้ว”
คุนหมิงพูดด้วยความโกรธแค้น “เหตุใดท่านพ่อถึงต้องเข้าข้างคนอื่น เสิ่นเทียนเป็นเพียงระดับกายทองตัวเล็กๆ หากไม่ใช่เพราะลูกธาตุไฟเข้าแทรก แค่มือเดียวก็ปราบเขาได้แล้ว!”
คุนอวี้มองคุนหมิงพลางหัวเราะเยาะ เหมือนกับมองคนโง่ “เจ้าน้องชายโง่ของข้า เจ้าช่างไม่รู้อะไรเลยกับศักยภาพของฟ้า”
ดวงตานางเปล่งประกายแสงสว่างวาววับเหมือนกับดวงดารา “นั่นคือโอรสสวรรค์สูงสุดที่แท้จริง พรสวรรค์ของเจ้าเทียบกับเขาแล้วเหมือนกับฝุ่นธุลี”
คุนหมิงงุนงง
ท่านพี่ ครึ่งชั่วยามก่อนท่านบอกว่าจะทุบตีไอ้เด็กนั่นระบายความแค้นให้ข้าไม่ใช่รึ เหตุใดผ่านไปครู่เดียว ตอนพูดถึงเขาถึงได้เหมือนอยู่ในช่วงแสดงกำหนัด ท่านเป็นปลาไหลกะล่อนรึ
ผู้เป็นบิดาย่อมรู้จักลูกชายของตนดี เมื่อเห็นสีหน้าของคุนหมิง คุนซวีก็รู้ว่าในใจเจ้าเด็กนี่ต้องไม่ยินยอมแน่ ไม่แน่ว่าอาจจะอึดอัดใจอะไรบางอย่าง
เพื่อไม่ให้มีของเสียเข้าไปในสมองเจ้าเด็กนี่และไปหาเรื่องเสิ่นเทียน คุนซวีจึงตัดสินใจว่าจะเตือนเขาก่อน
คุนซวีเดินมาหน้าอ่างปลายักษ์ช้าๆ ก่อนเคาะผนังอ่างปลาเบาๆ
ก๊อก~
คลื่นเสียงรุนแรงทำให้ของเหลวทั้งอ่างปลาหมุนม้วน ร่างคุนหมิงพลันหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง
ผ่านไปพักหนึ่งถึงหยุดหมุน
เมื่อเห็นคุนหมิงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความคับแค้นใจแล้ว ราชาเทพคุนก็เอ่ยอย่างเฉยชา “เขย่าสมองเจ้าหน่อย ตื่นๆ และจะได้บอกเจ้าด้วยว่าศักยภาพของเสิ่นเทียนเหนือกว่าพี่สาวเจ้าอีก อย่าคิดว่าฟื้นพลังแล้วจะไปหาเรื่องใส่ตัวเลย”
อะไรนะ!
พอได้ฟังคำพูดของบิดา คุนหมิงตกใจนิ่งอึ้งไปเลย
คุนหมิงรู้ศักยภาพของพี่สาวตน ถึงอย่างไรก็โดนคุนอวี้ทุบตีมาตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ กระทั่งตอนเยาว์วัย แรงขับเคลื่อนแรกสุดที่ทำให้คุนหมิงพยายามฝึกฝนก็เพื่อสักวันจะแข็งแกร่งกว่าพี่สาว
จากนั้น ไม่ต้องโดนพี่สาวทุบตีอีก~
แต่คุนหมิงรู้ดีว่าพี่สาวทะลวงระดับผ่านเทวะไปนานแล้ว
หากเป็นระดับผ่านเทวะธรรมดาคงไม่มีอะไร คุนหมิงมีความมั่นใจว่าจะสู้ได้กระทั่งเอาชนะ
แต่ตัวคุนอวี้เองก็เป็นธิดาสวรรค์สูงสุดของทะเลอุดร คุณสมบัติด้อยกว่าคุนหมิงครึ่งส่วนเท่านั้น ก่อนทะลวงพลังสำเร็จ คุนหมิงแทบจะไม่มีทางเสมอกับคุนอวี้ได้ จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงเอาชนะ
การจะเอาชนะคุนอวี้ อย่างน้อยต้องทะลวงระดับผู้สูงศักดิ์สวรรค์!
คุนหมิงกัดฟันด้วยความโกรธ “บัดซบ! เจ้านี่ได้สมบัติอะไรมาในเขตทะเลเบิกฟ้ากันแน่ ถึงทะลวงระดับผ่านเทวะได้ในไม่กี่เดือนสั้นๆ”
คุนซวีเอามือตบหน้าผาก เหมือนมองปลาโง่ “ระดับพลังของเขายังอยู่กายทอง”
ระดับกายทองรึ
คุนหมิงผงะไป จิตสำนึกคิดว่าเป็นไปไม่ได้
เขาพึมพำกับตัวเอง “ไม่มีทาง ระดับกายทองจะเอาชนะระดับผ่านเทวะได้อย่างไร”
นี่คือการท้าทายความรู้ของเขาอย่างสมบูรณ์ ต่อให้เป็นผู้จริงแท้ที่มีพรสวรรค์เลิศล้ำกว่านี้ก็ไม่มีทางสู้กับผู้สูงศักดิ์สวรรค์ได้
นี่คือสัจธรรมที่ห้าดินแดนยอมรับ ถึงอย่างไรการข้ามขั้นระดับพลังใหญ่ต่อสู้ได้ก็ต้องเป็นยอดอัจฉริยะหนึ่งในหมื่น มากพอจะเรียกว่าโอรสสวรรค์
ข้ามสองระดับพลังใหญ่และยังชนะได้ นี่เรียกว่าอะไร
ปีศาจ สัตว์ประหลาด วิปริตหรือ
เขามองคุนซวีด้วยความสงสัย “ท่านพ่อ เหตุใดท่านต้องหลอกข้า ท่านคือบิดาข้าจริงๆ รึ ไม่สิ นี่จะต้องเป็นภาพลวงตาแน่ มีคนบุกเข้ามาในหุบเหวสิ้นหวังคิดจะใช้วิชามายาจัดการข้า คิดว่าข้าจะถูกหลอกรึ!
ข้าขอแนะนำให้พวกเจ้าถอนวิชามายาแล้วออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นถ้าท่านพ่อกับท่านพี่ข้ามาถึง ต่อให้พวกเจ้าเป็นผู้อริยะก็อย่าหวังได้ออกไป!”
คุนซวีพูดไม่ออก
คุนอวี้มุมปากกระตุกเล็กน้อย น้องชายดีๆ โดนกระทบกระเทือนจนเป็นบ้าไปแล้ว
ก็ใช่อยู่ คุนสุญตากลายเป็นเผิง เดิมทีคือการเปลี่ยนต้นกำเนิด กายเนื้อและจิตวิญญาณต้องใช้ต้นกำเนิดจำนวนมาก
คุนหมิงธาตุไฟเข้าแทรก อยู่ในสภาวะไม่มั่นคงมาตลอด ตอนนี้จู่ๆ ได้ยินเรื่องราวหนักเช่นนี้ ถูกกระตุ้นก็เป็นเรื่องปกติมาก
……
คุนอวี้มองคุนหมิงด้วยความจำใจ “ท่านพ่อ ถ้าไม่เช่นนั้น ท่านให้กำเนิดอีกคนดีหรือไม่”
คุนซวีมุมปากกระตุกนิดๆ เจ้าเด็กนี่คิดว่าคุนหมิงใกล้จะทะลวงระดับผู้สูงศักดิ์สวรรค์แล้ว จากนี้อาจจะไม่มีโอกาสได้ทุบตีแล้ว หรืออยากให้ข้าให้กำเนิดน้องชายมาให้เจ้ารังแกอีกคนกัน
แม้เทียบกับบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์แล้ว ยิ่งมองเจ้าเด็กโง่นี่จะยิ่งรู้สึกไร้ประโยชน์ แต่ถึงอย่างไรก็เป็นบุตรชายของตน คุนซวีเลยได้แต่บีบจมูกยอมรับ
เขาพูดด้วยความจำใจ “ไอ้คนไร้อนาคต ยอมรับว่าบุตรคนอื่นดีกว่าตัวเองมันยากขนาดนั้นเลยรึ กบในกะลา! บุตรศักดิ์สิทธิ์เสิ่นเทียนคืนวิชาคุนเผิงสมบูรณ์มาให้เผ่าเราแล้ว มีบุญคุณยิ่งใหญ่กับเผ่าเรา ภายภาคหน้าถ้าเจ้าไปสร้างปัญหาให้เขาอีก คอยดูว่าพ่อจะจัดการเจ้าอย่างไร”
เมื่อเอ่ยจบคุนซวีก็เพ่งสายตามองเล็กน้อย แสงหม่นสีฟ้าพุ่งออกจากมือ จมเข้าไปในระหว่างคิ้วคุนหมิง
ทันใดนั้น คุนหมิงรู้สึกว่ามีวิชาลึกลับอย่างยิ่งลอยขึ้นมาในความคิดตน นั่นคือวิชาดั้งเดิมของสัตว์เทพคุนเผิง
หากบอกว่าวิชาคุนคือหยิน วิชาเผิงคือหยาง หยินอย่างเดียวไม่กำเนิด หยางอย่างเดียวไม่เติบโต เช่นนั้นวิชาคุนเผิงสมบูรณ์ก็จะหลอมรวมวิชาคุนและวิชาเผิงเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์แบบ
เดิมทีแม้คุนหมิงจะตระหนักวิชาคุนเผิงได้ผิวเผิน ฝืนกลายเป็นเผิงล้มเหลว แต่ก็มีภาพจำกับเค้าโครงของวิชาคุนเผิง เขาคาดการณ์ได้อย่างแม่นยำว่าวิชาคุนเผิงที่ปรากฏในความคิดตนตอนนี้คือของจริงแน่นอน
หากฝึกตามวิชานี้ สักวันหนึ่งจะต้องกลายเป็นเผิงได้!
ดังนั้น นี่จึงไม่ใช่วิชามายารึ
แค่ตระหนักวิชาคุนเผิงสมบูรณ์คร่าวๆ คุนหมิงก็ยากจะสงบความตื่นเต้นในใจลงได้แล้ว เขามองคุนซวีกับคุนอวี้ ทว่าเมื่อนึกถึงคำพูดของสองคนเมื่อครู่ เขาก็เป็นบ้าไปอีกครั้ง
กายทองสยบผ่านเทวะ ไม่ใช่เรื่องจริงกระมัง!
แต่ตอนนี้ได้วิชาคุนเผิงสมบูรณ์มาแล้ว พลังเทพที่ปั่นป่วนในตัวคุนหมิงก็ค่อยๆ ปรับตัวเข้ากัน จิตใจเริ่มมั่นคงทีละนิด
อืม~
หลักๆ คือเมื่อได้วิชาคุนเผิงมาแล้ว คุนหมิงพลันรู้สึกตัวเบา เหมือนจะหลุดพ้นจากพันธนาการบางอย่าง การปรับพลังเทพเหมือนมีเทพคอยช่วยอยู่
แม้จะยังถูกกระทบกระเทือนจิตใจอย่างหนัก แต่ก็มีภูมิต้านทานแกร่งกว่าก่อนหน้านี้แล้ว อย่างน้องก็ไม่เสียสติ
……
เมื่อเห็นคุนหมิงจิตใจมั่นคง คุนซวีก็พยักหน้าช้าๆ “ครั้งนี้บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ไม่ใช่แค่คืนวิชาสูงสุดให้เผ่าเรา แต่ยังมอบใบชาตระหนักรู้กับข้าอีกใบ มีมูลค่าเท่าเมือง”
คุนซวีมองบุตรชายกับบุตรสาวของตนพลางพูดขึ้น “เดี๋ยวข้าจะไปต้มชาตระหนักรู้พวกเจ้าดื่มไปหลายๆ แก้ว นี่จะมีส่วนช่วยในการตระหนักวิชาคุนเผิงของพวกเจ้าอย่างมาก”
คุนหมิงแบะปาก “ใครจะอยากได้ใบชาของเจ้านั่นกัน ลูกตระหนักวิชาคุนเผิงเองก็เข้าใจความลี้ลับในนั้นได้ทั้งหมด!”
คุนซวีหน้ามืดลงทีละนิด เจ้าเด็กดวงซวยนี่ ตอนนี้นับวันยิ่งไม่เชื่อฟัง!
เหมือนจะนึกอะไรได้ คุนซวีจึงตอบกลับ “ดีมาก เช่นนั้นเจ้าก็ไม่ต้องดื่ม”
คุนซวีพูดพลางนำเครื่องชาระดับสูงสุดออกมาชุดหนึ่ง วางตรงหน้าคุนหมิงอย่างสง่าผ่าเผย ใช้น้ำแร่วิญญาณระดับสูงสุดที่เผ่าคุนเก็บสะสมไว้เริ่มนำมาล้าง
ใช้ไฟวิญญาณต้มเครื่องชาจนสะอาดหมดแล้ว ทั้งเครื่องชาก็ส่งกลิ่นหอมชาออกมาบางๆ นั่นคือกลิ่นหอมชาที่หลงเหลือมาจากการต้มชาวิญญาณในอดีต
เหมือนมีเสียงมรรคดังขึ้นในอากาศ มีความลี้ลับของกฎเกณฑ์วนเวียน มหัศจรรย์อย่างยิ่ง
คุนหมิงแบะปาก ก็แค่ต้มชาตระหนักรู้ไม่ใช่รึ!
เสิ่นเทียนล่อลวงน้องเผียนเซียนของข้าอย่างชั่วช้า ชิงคนรักของข้า อย่าคิดว่าคืนวิชาคุนเผิงแล้ว ข้าจะสำนึกในบุญคุณ!
ต้องมีสักวันที่ข้าจะเอาชนะเจ้าอย่างสง่าผ่าเผย ให้ทุกคนรู้ว่าเจ้าพ่ายแพ้!
ใช่ จนถึงตอนนี้คุนหมิงก็ยังไม่เชื่อว่าเสิ่นเทียนจะเอาชนะคุนอวี้ได้
ในมุมมองเขา จะต้องเป็นเพราะพี่สาวผู้หลงรูปของตนเห็นว่าเสิ่นเทียนหน้าตาดี จึงจงใจอ่อนข้อให้แน่
ขอแค่ตนพยายามฝึกฝนวิชาคุนเผิงฉบับสมบูรณ์ สักวันจะต้องเป็นคุนเผิงแท้จริง เอาชนะเสิ่นเทียน!
ถึงตอนนั้นน้องเผียนเซียนก็จะกลับมาหลงรักข้า กลับมาอยู่ในอ้อมกอดข้าเช่นกัน
ดังนั้น ตอนนี้ข้าจะไม่มีทางดื่มชาที่เสิ่นเทียนให้มาเด็ดขาด ถึงอย่างไรถ้ารับของคนอื่นมาแล้วก็ต้องยอมเขาด้วย
วิชาคุนเผิง พูดได้ว่าเผ่าคุนใช้สามประกายวารีเทพแลกมา
หากเขาดื่มชาตระหนักรู้ของเสิ่นเทียน จากนี้จะกู้สถานการณ์กลับมาอย่างไร
หึ บอกว่าไม่ดื่มก็ไม่ดื่ม!
คุนสุญตากระดูกเหล็กอย่างข้าจะไปยอมงอเพราะใบชาเดียวได้อย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน