บทที่ 373 หรือว่าจะเป็นเต่านั่น
ปรากฏอีกาดำในเพลิงเทพไร้ที่สิ้นสุด สียังเป็นสีแดงอมทอง
นี่ทำให้คนนึกไปถึงสัตว์เทพระดับสูงบางตัว…อีกาเทพอีกาทอง
เสิ่นเทียนกับเยวี่ยอวิ๋นเต๋อมองหน้ากัน มองอีกาเทพอีกาทองที่มีกลิ่นอายสีดำวนเวียนรอบกายด้วยแววตาตกใจระคนหวาดกลัว
อีกาเทพอีกาทองนี้ถูกพลังแห่งแรงอาฆาตพัวพันกลายเป็นวิญญาณอาฆาต หากเป็นที่อื่นคงไม่เป็นอะไร แต่นี่อยู่ในสุสานมหาจักรพรรดิอีกาทอง
ข้อมูลที่แฝงอยู่ในนั้นทำให้คนคิดแล้วต้องหวาดกลัวสุดขีด
“หรือว่านี่จะเป็นดวงจิตเทพของมหาจักรพรรดิอีกาทอง”
เยวี่ยอวิ๋นเต๋อเหมือนกำลังพึมพำกับตัวเอง แต่ไม่นานก็ส่ายหน้า “มหาจักรพรรดิอีกาทองไม่ได้สิ้นชีพ แต่ลอยขึ้นโลกเซียนไปนานแล้ว จะมีดวงจิตเทพอยู่โลกเบื้องล่างได้อย่างไร
อีกทั้งหากเป็นดวงจิตเทพของมหาจักรพรรดิอีกาทองจริงๆ ก็ไม่มีทางที่จะมีกำลังรบเพียงเพิ่งก้าวสู่ระดับอริยะ ทุกคนทั้งสุสานต้องตาย”
เสิ่นเทียนกวัดแกว่งค้อนเทพกำราบสมุทรปราบอีกาทองแรงอาฆาตไปพลาง พูดอย่างจำใจไปพลาง “ศิษย์พี่ ออกมือช่วยหน่อยไม่ได้รึ”
เยวี่ยอวิ๋นเต๋อหัวเราะเหอะๆ “ศิษย์น้องน่าเกรงขามมีความสามารถเลิศล้ำ ไฉนจะต้องให้ข้าช่วย สู้ๆ ศิษย์น้อง ข้าจะเอาใจช่วยเจ้า ส่งแรงให้เจ้า!”
เสิ่นเทียนพูดไม่ออก
ตอนนี้เขาสงสัยหนักมากว่าเจ้าอ้วนนี่เป็นศิษย์เทพสวรรค์หรือศิษย์ของอาจารย์ลุงบัวมรกตกันแน่
ช่างเถอะ ถึงอย่างไรก็โปรดสัตว์อีกาทองนี่ไปพอประมาณแล้ว นี่เป็นเรื่องไม่ช้าก็เร็ว
เสิ่นเทียนเร่งรัดใช้ถาดวัฏจักรหกมรรคต่อ โปรดสัตว์พลังแห่งวิญญาณอาฆาตที่วนเวียนรอบอีกาทอง ขณะเดียวกันยังใช้ค้อนทุบอีกาทองที่พยายามจะบินขึ้นมาเหมือนกับตัวตุ่นกลับไปเรื่อยๆ
แควก~
ปัง!
แควก~
ปัง!
แควก~
ปัง!
ค้อนเทพกำราบสมุทรควงใส่ศีรษะอีกาทองนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ทุบมันลงกับพื้น
ลูกประคำเก้าโอรสตรงข้อมือเสิ่นเทียนสั่นไหวเบาๆ “นายท่าน แรงอาฆาตของอีกาทองเหมือนจะถูกโปรดสัตว์ไปด้วย และยังกำเนิดขึ้นมาด้วย”
แรงอาฆาตยังกำเนิดได้ด้วยรึ
เสิ่นเทียนเพ่งสายตาเล็กน้อย ในนั้นมีประกายแสงสีเงินปรากฏรางๆ
เขาเองก็สัมผัสได้รางๆ ว่าเมื่อเขาใช้ถาดวัฏจักรหกมรรคโปรดสัตว์อีกาทองอาฆาต แรงอาฆาตรอบตัวมันก็น้อยลงเรื่อยๆ
แต่แรงอาฆาตพวกนี้กลับยังกำเนิดขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับไฟป่าที่เผาไม่รู้จบ
“อีกาทองนี่คือตัวอะไรกันแน่”
เยวี่ยอวิ๋นเต๋อพูดพึมพำ “เดิมทีสัตว์เทพอีกาทองในห้าดินแดนมีน้อย และยังปรากฏในสุสานมหาจักรพรรดิอีกาทองอีก หรือว่า…”
นักพรตอ้วนยังเอ่ยไม่จบ เสิ่นเทียนพลันเพ่งสายตาเป็นสมาธิ “ศิษย์พี่ หนีเร็ว!”
เมื่อเอ่ยจบ ก็ปรากฏแสงเทพห้าสีรอบตัวเสิ่นเทียน
พลังของสิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินพลันหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว พลันปรากฏกรงแสงเทพที่รวมขึ้นจากแสงเทพปัญจธาตุขึ้นข้างหลัง
บึ้ม!~
แสงเทพห้าสีบดบังฟ้าและดวงตะวัน ปกคลุมอีกาทองอาฆาตไว้ในนั้น
ต่อมา เสิ่นเทียนดึงนักพรตอ้วน พลันกลายเป็นแสงสีทองพุ่งไปอีกทางหนึ่ง
อีกาทองอาฆาตนั้นดิ้นพุ่งชนอย่างบ้าคลั่งในกรงแสงเทพห้าสี แต่มันที่ถูกโปรดสัตว์แรงอาฆาตไปมากกว่าครึ่งถูกลดพลังลงไปมากกว่าครึ่งแล้ว
แม้กรงแสงเทพห้าสีจะสั่นไหวอย่างรุนแรงแต่ก็ยังไม่แตกกระจาย เพียงแต่แสงสว่างกำลังค่อยๆ อ่อนแสงลง
แควก~!
ทันใดนั้นก็เกิดเสียงนกร้องแหลมเล็กดังขึ้นในเส้นทางเดินอีกครั้ง
ปรากฏเปลวไฟสีดำอมแดงขึ้นในเส้นทางอีกกลุ่ม ทั้งยังแผ่อำนาจคุกคามจากในเปลวไฟนั้นน่ากลัวกว่าอำนาจคุกคามจากอีกาทองอาฆาตตัวก่อนหน้านี้อีก
บึ้ม~
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน