บทที่ 383 คำขอของมหาจักรพรรดิอีกาทอง
เงาจักรพรรดินี้สูงใหญ่โอ่อ่ามาก ทั่วร่างถูกปกคลุมด้วยแสงสว่างสีทอง
ตัวเขายืนอยู่บนเตาหลอมเทพสุริยะอย่างโอหัง เห็นๆ อยู่ว่ามีเพียงเก้าฉื่อ แต่กลับเหมือนอยู่คู่กับสวรรค์เก้าชั้นแห่งนี้
ระหว่างที่เงาแสงรอบตัวมันแกว่งไกว ห้วงอากาศกำลังเกิดดับ และยังมีพลังยิ่งใหญ่ไร้ที่สิ้นสุดกลายเป็นแสงเทพปกคลุมรอบกาย มองเห็นใบหน้าเขาไม่ชัดเลย
“ผู้มีวาสนาหนุ่ม ยินดีต้อนรับพวกเจ้าเข้าสู่สุสานของข้า”
เงาจักรพรรดิน่าเกรงขาม เหมือนครองสวรรค์เก้าชั้นปฐพีสิบชั้น
แต่เสียงของเขากลับอ่อนโยนเป็นพิเศษ ไม่มีความรู้สึกคุกคามใดๆ เลย
ในทางตรงข้าม เสียงของมหาจักรพรรดิอบอุ่นดั่งหยก เหมือนคุณอาเพื่อนบ้านที่สนิทสนมกัน ทำให้คนอยากเข้าใกล้
บางที นี่อาจจะเป็นชีวิตหวนคืนสู่ธรรมชาติที่ว่านั่นกระมัง!
ประกายเซียนบนผิวกายเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์กระเพื่อมเบาๆ เขาแหงนหน้ามองเงาจักรพรรดิคนนี้ แสงกระบี่ยาวในมือเก็บกลับไป
ผู้เป็นจักรพรรดิ คือตัวเอกของหนึ่งยุค
พบจักรพรรดิไม่คารวะ คือการเสียมารยาทอย่างร้ายแรง
ต่อให้เจอกับเสี้ยวดวงจิตของมหาจักรพรรดิ ก็จะหันคมอาวุธเข้าหามิได้ จะต้องปฏิบัติตามแบบผู้เยาว์
เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เอ่ยอย่างเฉยชา “ผู้อาวุโสปรากฏ ณ ที่นี้ หรือว่าเป็นมหาจักรพรรดิอีกาทองในตำนาน”
เงาจักรพรรดิพยักหน้าช้าๆ ก่อนเอ่ยอย่างอ่อนโยน “ถูกต้อง สุสานของข้าอยู่บนเกาะมหานที หนึ่งเพื่อกักเก็บดวงชะตาของเผ่าเทพอีกาทอง สองเพื่อตามหาผู้มีวาสนารับสืบทอดมรดกของข้า สาม…”
เหมือนนึกอะไรได้ เงาจักรพรรดิก็เงียบไป
เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เอ่ยนิ่งๆ “เหตุผลที่สาม เกี่ยวกับวิญญาณอาฆาตอีกาทองพวกนั้นหรือไม่”
เงาจักรพรรดิถอนหายใจยาว “ในเมื่อพวกเจ้าเข้ามาในสุสานจักรพรรดิ อย่างไรก็ต้องมีวันนั้น ช่างเถอะ ข้าจะไม่ปิดบังพวกเจ้าแล้วกัน”
มหาจักรพรรดิอีกาทองพูดนิ่งๆ “เมื่อแปดหมื่นปีก่อนเคยมีขุมอำนาจต่างแดนหมายปองจะรุกรานห้าดินแดน แต่ถูกข้าสกัดไว้นอกเส้นทางมิติ
แต่ในศึกนั้นขุมอำนาจใต้สังกัดข้าก็เสียหายไปแปดเก้าส่วนสิบ ตำหนักเทพอีกาทองแทบจะถูกทำลายสิ้นซาก กระทั่งแม้แต่ข้าเองยังต้นกำเนิดพลังเสียหาย”
ในคำพูดของมหาจักรพรรดิอีกาทองมีความปลงอนิจจังจากใจจริง เหมือนนึกย้อนไปถึงศึกอันโหดร้ายนั้น
เขาถอนหายใจ “ไม่รู้ว่าชนรุ่นหลังอย่างพวกเจ้า จะได้เจอศัตรูเช่นนั้นอีกหรือไม่ พวกเขาใช้แรงอาฆาต แรงชั่วร้ายและความรู้สึกด้านลบเป็นอาหาร ศักยภาพเพิ่มขึ้นรวดเร็วยิ่ง
และที่สำคัญกว่านั้นคือหากพวกเราผู้บำเพ็ญห้าดินแดนเกิดความกลัวในสงคราม ไม่นานก็จะกลายเป็นสารอาหาร อาวุธและข้ารับใช้ของมารร้ายพวกนี้ เพิ่มศักยภาพให้พวกมัน เปลี่ยนกลับมาโจมตีพวกเรา
กระทั่งวิธีการฝึกบำเพ็ญของพวกมันยังใช้ผู้บำเพ็ญห้าดินแดนของเราได้ อีกทั้งพลังบำเพ็ญยังเพิ่มขึ้นเร็วยิ่ง เหนี่ยวนำให้ผู้บำเพ็ญที่มีจิตใจไม่เที่ยงตรงมากมายเข้าสู่วิถีมาร”
มหาจักรพรรดิอีกาทองพูดแจ้วไม่หยุด แต่ผู้อริยะและผู้สูงศักดิ์สวรรค์ทุกคนกลับตื่นกลัวในใจ
เพราะคำเฉพาะ ‘มารร้าย’ พวกนั้นที่มหาจักรพรรดิอีกาทองพูดถึง เหมือนกับเผ่าวิญญาณร้ายที่รุกรานจากต่างแดนอย่างยิ่ง
หรือว่าในยุคของมหาจักรพรรดิอีกาทองเมื่อแปดหมื่นปีก่อน เผ่าวิญญาณร้ายจะค้นพบโลกห้าดินแดนนานแล้ว ทั้งยังคิดจะรุกรานมาห้าดินแดนกัน
หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ เผ่าวิญญาณร้ายก็เพิ่งจะรุกรานห้าดินแดนและก่อหายนะสำเร็จเมื่อหมื่นปีก่อน เช่นนั้นในช่วงเวลาเจ็ดหมื่นปีระหว่างนั้น ใครเป็นคนต้านแนวหน้าไว้
มหาจักรพรรดิอีกาทองเหมือนรู้สึกได้ถึงความแปลกใจของทุกคน เขาจึงพูดนิ่งๆ “เท่าที่ข้ารู้มาตอนสู้กับมารร้ายพวกนี้ พวกมันไม่ได้เพิ่งบุกโลกห้าดินแดนเป็นครั้งแรก แต่ก่อนหน้าข้าก็เคยบุกรุกมาแล้วหลายครั้ง
เพียงแต่ถูกผู้แข็งแกร่งห้าดินแดนต้านเอาไว้ตลอด อีกทั้งผู้แข็งแกร่งเผ่ามนุษย์จากโลกเซียนยังตรึงพลังส่วนใหญ่ของพวกมันไว้
แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น พลังในการรุกรานห้าดินแดนครั้งนี้ก็ยังแกร่งจนเหนือความคาดหมายของข้า กระทั่งทายาทโดยแท้ของข้าเก้าคน ยังตายตกไปทั้งหมดในสงครามครั้งนี้ ถูกผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิที่มารุกรานเปลี่ยนให้เป็นวิญญาณอาฆาต แม้แต่ข้าก็ยังช่วยไม่ได้
ข้าจึงสร้างสุสานจักรพรรดิอีกาทองนี้ไว้ หนึ่งในเหตุผลนั้นคือเพื่อผนึกและพันธนาการบุตรทั้งเก้านี้ไว้ ไม่ให้สร้างหายนะกับโลก”
ในเสียงของมหาจักรพรรดิอีกาทองยังมีความจำใจชัดเจน
แม้เขาจะเป็นมหาจักรพรรดิหนึ่งยุคที่ไร้พ่ายในห้าดินแดน แต่อันดับแรกเขาคือบิดาคนหนึ่ง
ไม่ว่าบิดาคนใด หลังจากบุตรแท้ๆ กลายเป็นวิญญาณอาฆาตไม่อาจชะล้างได้แล้ว คงยากจะสังหารบุตรแท้ๆ ของตนลงได้
มหาจักรพรรดิอีกาทองสร้างสุสานผนึกทายาทโดยแท้ของตนแปดหมื่นปี นี่ถือว่ามีเมตตาและคุณธรรมสูงส่ง จะว่าเขาทำไม่ถูกไม่ได้
เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์โค้งตัวให้มหาจักรพรรดิอีกาทอง “ผู้อาวุโสมีคุณธรรมสูงส่ง เพียงแต่เหตุใดพวกเราเข้าสุสานจักรพรรดิแล้ว ถึงเจอกับวิญญาณอาฆาตที่หลุดออกมาล่ะ”
มหาจักรพรรดิอีกาทองเอ่ยนิ่งๆ “เขตใจกลางสุสานจักรพรรดินี้เชื่อมกับชีพจรชีวิตของข้า ขอแค่ข้ายังมีชีวิตอยู่ เกาะมหานทีก็จะถูกผนึกตลอดกาล
ตอนนี้เกาะเซียนมหานทีปรากฏขึ้นในห้าดินแดนอีกครั้ง แน่นอนว่า…”
มหาจักรพรรดิอีกาทองไม่ได้เอ่ยต่อ แต่ข้อมูลในคำพูดมากพอจะทำให้คนมากมายตื่นกลัว
ขอแค่มหาจักรพรรดิอีกาทองยังมีชีวิตอยู่ เกาะเซียนมหานทีก็จะถูกผนึกไปตลอดกาล
เช่นนั้นเกาะเซียนมหานทีปรากฏขึ้นอีกครั้ง หมายความว่ามหาจักรพรรดิอีกาทองที่ลอยขึ้นโลกเซียนไปตายตกแล้วหรือไม่
เวลานี้ ภายในใจคนมากมายเกิดความเศร้าบางๆ
นั่นคือมหาจักรพรรดิ การคงอยู่ไร้พ่ายที่สุดในห้าดินแดน เป็นเหมือนตำนานเมื่อแปดหมื่นปีก่อน
ผู้แข็งแกร่งเช่นนี้อยู่ในโลกเซียนก็มีอันตรายสิ้นชีพได้ด้วยรึ เช่นนั้นโลกเซียนในตำนานนั่น หรือว่าจะเป็นสนามรบที่โหดร้ายอย่างยิ่งกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน