บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 428
บทที่ 428 แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ผู้โดดเด่นกว่าใครเพียงหนึ่งเดียว!
แสงสว่างข้างหลังกุ้ยกงกงสว่างขึ้นเรื่อยๆ ดวงตะวันร้อนแรงหกดวงเหมือนเตาหลอมฟ้าดิน!
เขาเดินหน้า เหยียบสายรุ้งเทพดวงตะวัน สว่างแสบตาถึงที่สุด เดินกดดันไปทางยอดเขาวิญญาณลูกที่ยี่สิบเอ็ด
“บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันพุ่งไปยอดเขาวิญญาณลูกที่ยี่สิบเอ็ดแล้ว!”
“เขาจะทำได้จริงๆ รึ”
ทุกคนมีสีหน้าหวาดกลัว ดวงตาไม่กะพริบ
คัมภีร์จักรพรรดิสุริยันที่กุ้ยกงกงฝึกฝนเดิมทีมีต้นกำเนิดเดียวกับคัมภีร์เทพยุทธ์เก้าตะวัน!
คัมภีร์เทพยุทธ์เก้าตะวันเป็นเพียงส่วนแตกแขนงของคัมภีร์จักรพรรดิสุริยัน
คัมภีร์จักรพรรดิสุริยันต่างหากคือของแท้ พลังที่เผยออกมาย่อมทำให้คนตื่นตกใจได้ง่ายกว่า
ดังนั้น ทุกคนจึงคิดเหมือนกันว่ากุ้ยกงกงคือบุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวัน!
บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันที่แท้จริงมุมปากกระตุกอย่างบ้าคลั่ง
มองบุตรศักดิ์สิทธิ์ปลอมที่แกร่งกว่าเขาพลางอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา
บึ้ม!
แสงสว่างจ้า ส่องสะท้อนฟ้าดิน!
กุ้ยกงกงเคลื่อนหกตะวันกลายเป็นดาวตกฝนเพลิงพุ่งโจมตีใส่ยอดเขาวิญญาณลูกที่ยี่สิบเอ็ด!
พริบตาเดียวประกายไฟพุ่งขึ้นฟ้า สีสันหลากสีโดดเด่น!
ยอดเขาวิญญาณยิงแสงสว่างพร่างพราวออกมา เหนี่ยวนำหมื่นวิชาตกลงมา พลังวนเวียนหนาทึบยิ่งใหญ่
ประกายเซียนมันวาวปกคลุมรอบนอกยอดเขา กลายเป็นม่านเซียนธารน้ำเงินตกลงมาจากยอดเขา ตัดขาดทุกอย่าง
ดวงตะวันร้อนแรงปะทะกับม่านแสง เกิดคลื่นกระเพื่อมไม่มีสิ้นสุด ทำให้กฎเกณฑ์สั่นกระเพื่อม!
โอรสสวรรค์ทุกคนมีสีหน้าจริงจัง “เปิดไม่ได้รึ”
พลังที่กุ้ยกงกงกระตุ้นออกมาน่ากลัวอย่างยิ่ง แม้จะเทียบกับการโจมตีของจุดสูงสุดดวงจิตดรุณที่สำเร็จด้วยแก่นพลังทองเก้ารอบไม่ได้ แต่ก็ไม่ต่างกันมาก
แม้จะเป็นเช่นนั้นก็ยังไม่อาจเปิดยอดเขาวิญญาณลูกที่ยี่สิบเอ็ดได้หรือ
บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันถอนหายใจโล่งอก “ยังดีๆ”
หากกุ้ยกงกงเปิดได้จริงๆ บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันกังวลว่าผู้อาวุโสในแดนศักดิ์สิทธิ์พวกนั้นจะกำจัดเขาออกจากตำแหน่งบุตรศักดิ์สิทธิ์จริงๆ
จากนั้นก็โยนกิ่งใบสมอสันติภาพให้กับบุตรศักดิ์สิทธิ์ปลอมที่โผล่มาจากที่ใดไม่รู้
ถึงอย่างไรกุ้ยกงกงก็แสดงกำลังรบออกมาได้แกร่งมาก บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันยังละอายใจเทียบไม่ได้ เกิดความรู้สึกอันตรายในใจอย่างรุนแรง
ทว่าจากนั้นบุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันก็ดวงตาเหม่อลอย ตัวสั่นอย่างรุนแรง
เพราะเขาเห็นว่ากุ้ยกงกงไม่ได้ยอมแพ้ แต่นำกระบี่ยาวที่มีแสงทองไหลเวียนออกมา
กระบี่ยาวขยับแสงวาววับ มีอัคคีเทพสุริยันวนเวียน พลานุภาพน่าสะพรึงถึงที่สุด!
เมื่อรู้สึกถึงอานุภาพของกระบี่ยาวนั้น บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันถึงกับหลุดเสียง “ไม่ใช่กระมัง ยังมีอาวุธอริยะอีกรึ”
บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันรู้สึกเหลือเชื่อ ไม่อยากเชื่อว่ากุ้ยกงกงจะมีอาวุธอริยะอีก!
อีกทั้งยังเป็นกระบี่อริยะที่ประสานกับวิชา เพิ่มกำลังรบได้อย่างมากที่สุด!
ต้องรู้ว่าเขาเป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์รุ่นนี้ของแดนศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวัน ยังไม่มีอาวุธอริยะเลย แต่บุตรศักดิ์สิทธิ์ปลอมนี่กลับมีอาวุธอริยะกระบี่ยาว!
ขอพูดความจริง บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันอิจฉาแล้ว!
เขาเป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ ยังเทียบกับพวกไร้ชื่อเสียงเรียงนามไม่ได้!
มีสิทธิ์อะไรกัน
….
ตอนนี้ ในใจโอรสสวรรค์คนอื่นมีความคิดไม่ต่างกับบุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันเท่าไร เพราะอย่างไรอาวุธอริยะก็ไม่ใช่ผักกาดขาวข้างถนน แต่เป็นทรัพยากรหายาก!
ต่อให้เป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์จากทุกแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ยังไม่ได้มาครองกันง่ายๆ ดังนั้น ทุกคนจึงยิ่งมั่นใจว่ากุ้ยกงกงคือบุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวัน
ถึงอย่างไรแม้แต่บุตรศักดิ์สิทธิ์ยังอาจจะไม่ได้มีกันง่ายๆ หากไม่ใช่บุตรศักดิ์สิทธิ์ จะไปมีอาวุธอริยะที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไร
เหตุผลนี้ก็ชัดเจนอยู่แล้ว!
ความจริง กระบี่อริยะตะวันเดือดในมือกุ้ยกงกง เสิ่นเทียนได้มาจากสุสานจักรพรรดิอีกาทอง!
มหาจักรพรรดิอีกาทองมอบป้ายคำสั่งมหานทีให้เสิ่นเทียน ย่อมมอบสมบัติในสุสานทั้งหมดให้กับเขา
เสิ่นเทียนก็เจอกระบี่อริยะเล่มนี้จากในกองสมบัติของมหาจักรพรรดิอีกาทอง
กระบี่อริยะเล่มนี้ไม่ได้มีประโยชน์กับเสิ่นเทียนมาก เขามีกระบี่คู่ม่วงครามและกระบี่ฟ้าสังหารแล้ว
จึงมอบกระบี่อริยะตะวันเดือดให้กับกุ้ยกงกง ถึงอย่างไรก็ไม่อยากให้ผลประโยชน์ไปตกอยู่ในมือคนนอก ประจวบเหมาะกับที่กระบี่อริยะตะวันเดือดสอดคล้องกับคัมภีร์จักรพรรดิอีกาทองที่กุ้ยกงกงฝึกฝน ทำให้กำลังรบของกุ้ยกงกงเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
หลังจากกุ้ยกงกงได้กระบี่อริยะตะวันเดือดมา ก็ชอบจนวางไม่ลง
ตอนนั้นถึงกับจะใช้กระบี่อริยะตะวันเดือดนี้ตอบแทนคุณองค์ชาย ปกป้องความปลอดภัยและเกียรติขององค์ชาย
และตอนนี้คือโอกาสดีมาก!
…..
กุ้ยกงกงถือกระบี่อริยะตะวันเดือด อาบอัคคีเทพตะวัน เหมือนกับควบคุมดวงตะวันฟ้าดิน!
แสงเทพดวงตะวันยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ส่องสะท้อนฟ้าดิน ทำให้แสงเทพบนยอดเขาวิญญาณถอดสีออกทั้งหมด!
กุ้ยกงกงกวัดแกว่งกระบี่อริยะตะวันเดือด ฟันแสงกระบี่ค้ำฟ้า ข้ามผ่านฟ้าดินลงมาอย่างเหี้ยมโหด!
ปราณกระบี่ร้อนแรงเหมือนกับแสงสว่างวูบวาบของดวงตะวัน พลันระเบิดออก เหนี่ยวนำฟ้าดินสั่นไหว กฎเกณฑ์ปั่นป่วน
ผนึกยอดเขาวิญญาณที่แข็งแกร่งไม่อาจทำลายได้ก็ยังถูกฟันแตกลาย แสงเทพสว่างจ้า!
“มีหวังรึ”
เมื่อเห็นภาพนี้ โอรสสวรรค์ทุกคนตาเป็นประกาย
พวกเขาก็อยากดูว่ายอดเขาวิญญาณลูกที่ยี่สิบเอ็ดจะอัศจรรย์เพียงใดกัน
ถึงอย่างไรโอรสสวรรค์รุ่นนี้ก็ไม่มีใครแตะต้องยอดเขาวิญญาณลูกใกล้กับด้านหน้าได้มากขนาดนี้!
…..
กุ้ยกงกงมีสีหน้าตื่นเต้น เห็นความหวังจะเปิดได้แล้วก็ระเบิดพลังไม่มีกักไว้อีก!
“ทำลายให้ข้า!”
กุ้ยกงกงตะโกนเสียงเบา กระบี่อริยะตะวันเดือดฟันออกไปกลางอากาศ
แสงเทพถูกเหนี่ยวนำ อัคคีเทพสุริยันตัดสลับกันรวมเป็นทานตะวันสุริยันตกลงมาทันที
ตึง!
ฟ้าดินสั่นสะเทือน ยอดเขาวิญญาณโคลงเคลง!
ในที่สุดยอดเขาวิญญาณลูกที่ยี่สิบเอ็ดก็รับไม่ไหว ถูกกุ้ยกงกงฟันสองกระบี่พังลง แสงเทพกระจายไปรอบๆ
พลังวิญญาณเข้มข้นเหมือนกับคลื่นยักษ์ล้นฟ้า กระเพื่อมโหมซัดสาด ระบายออกมาจากยอดเขาวิญญาณ ลุกลามไปในฟ้าดิน
โอรสสวรรค์ทุกคนตื่นตกใจอย่างยิ่ง เหมือนอยู่ในมหาสมุทรพลังวิญญาณ รับแรงกระแทกของพลังวิญญาณ
สมกับเป็นยอดเขาวิญญาณที่อยู่แถวหน้า ยอดเขาวิญญาณแถวหลังไม่อาจเทียบได้เลย
ระดับความเข้มข้นของพลังวิญญาณยอดเขาลูกที่ยี่สิบเอ็ดเหนือกว่ายอดเขาวิญญาณลูกที่สามสิบหลายเท่า พลังวิญญาณรวมเป็นหมอกแล้ว
…..
แต่เทียบกับยอดเขาวิญญาณแล้ว ทุกคนให้ความสำคัญกับกุ้ยกงกงที่เปิดยอดเขาวิญญาณได้มากกว่า
นั่นคือยอดเขาวิญญาณที่ต้องมีกำลังรบจุดสูงสุดดวงจิตดรุณที่สำเร็จด้วยแก่นพลังทองเก้ารอบถึงจะทำลายได้ แต่กลับถูกกุ้ยกงกงฟันทำลายด้วยสองสามกระบี่!
นี่จะไม่ทำให้คนตกใจได้อย่างไร
โอรสสวรรค์หลายคนพากันสนทนากัน “แดนศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันมีบุตรศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ ถูกลิขิตไว้ว่าไม่ให้ธรรมดาจริงๆ!”
“แดนศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันได้สมบัติล้ำค่าไปจริงๆ ไม่อยากเชื่อว่าจะหาโอรสสวรรค์เช่นนี้มาเป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์ได้!”
“เฮ้ย ดูท่าแดนศักดิ์สิทธิ์เก้าจันทราของข้าคงถูกแซงหน้าไปแล้ว!”
…..
ไม่ใช่แค่มีคนชมเชยความแกร่งของกุ้ยกงกง กระทั่งยังมีคนเดินเข้ามาจะผูกมิตรกับกุ้ยกงกง
“บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวัน ข้าคือบุตรศักดิ์สิทธิ์ผลาญฟ้า หวังว่าจะได้ศึกษาบำเพ็ญร่วมกับบุตรศักดิ์สิทธิ์”
“ข้าคือศิษย์สายตรงแดนเทวา หวังว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันจะชี้แนะได้”
“บ่าวมาจากแดนเทวาครองคู่ ไม่รู้ว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันมีคู่ครองแล้วหรือไม่”
…..
โอรสสวรรค์แก่นพลังทองหกรอบเจ็ดรอบพวกนี้ ไม่มีศักยภาพพอจะเปิดยอดเขาวิญญาณ ดังนั้นพวกเขาจึงอยากผูกมิตรกับโอรสสวรรค์ที่เกิดยอดเขาวิญญาณได้
บางทีอาจจะได้เกาะเข้าไปฝึกในยอดเขาวิญญาณ!
ไม่มีใครปฏิเสธโอกาสในการเข้ายอดเขาวิญญาณได้!
มิหนำซ้ำ นี่ยังเป็นยอดเขาวิญญาณลูกที่ยี่สิบเอ็ด
บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันได้ฟังคำพูดพวกนี้แล้วก็มุมปากกระตุกอย่างบ้าคลั่ง “ข้าต่างหากบุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวัน! ข้าต่างหาก!”
กุ้ยกงกงทำหน้ามึนงง บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวันเป็นใครกัน
แต่ไม่นานเขาก็ตั้งสติกลับมาได้ จึงเผยรอยยิ้ม “สหายทุกท่าน ข้าไม่ใช่บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวัน! เป็นเพียงบ่าวรับใช้ของบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เท่านั้น ข้าประสบความสำเร็จในทุกวันนี้ได้ก็เพราะความเมตตาอันล้นพ้นขององค์ชาย”
หากไม่ได้เสิ่นเทียน กุ้ยกงกงก็ยังเป็นขันทีอยู่อาณาจักรต้าเหยียน จะไปได้รับความรู้สึกเป็นดาวล้อมเดือนได้อย่างไร
ความซาบซึ้งใจที่มีต่อเสิ่นเทียนในใจเขารุนแรงยิ่งกว่าเดิม
พอได้ฟังคำพูดของกุ้ยกงกง ทุกคนนิ่งอึ้งไป ตั้งตัวไม่ทัน
โอรสสวรรค์ที่แกร่งขนาดนี้ไม่ใช่บุตรศักดิ์สิทธิ์เก้าตะวัน แต่เป็นบ่าวรับใช้รึ
ล้อเล่นอะไรกัน
บ่าวรับใช้บ้านใครจะโหดได้ขนาดนี้
กำลังรบเทียบเท่ากับจุดสูงสุดดวงจิตดรุณที่สำเร็จด้วยแก่นพลังทองเก้ารอบ ทั้งยังให้อาวุธอริยะกับบ่าวรับใช้ แต่ข้ายังไม่มีอาวุธอริยะด้วยซ้ำ!
หืม ไม่ใช่สิ!
บ่าวรับใช้ของบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์!
เช่นนั้นก็ไม่แปลกแล้ว!
“ศิษย์พี่ทุกท่าน ศิษย์น้องขอไปก่อนละ!”
จ้าวเฮ่าป้องมือก่อนจะนำหน้าไปก่อน
เขาแบกบรรทัดอริยะเมฆาชาดพุ่งไปยอดเขาวิญญาณลูกที่แปด!
จ้าวเฮ่าควงบรรทัดอริยะใหญ่ ดูไม่หนักเลยสักนิด แต่กลับเบามาก
บรรทัดยักษ์หมุนวนอากาศ เปลวไฟและสายฟ้าถาโถมออกมา พลังน่ากลัวถึงที่สุดเหมือนจะพลิกทะเล ทำลายภูแม่น้ำ!
จ้าวเฮ่าควงบรรทัดยักษ์เดินหน้าเข้าไปเหมือนควงภูเขาเทพบรรพกาล พลังหนักอึ้งหมื่นชั่ง!
ยอดเขาวิญญาณลูกที่แปดมีผนึกแข็งแกร่งยิ่ง กฎเกณฑ์มากมายรวมเป็นรูปร่าง เกิดเป็นโล่ยักษ์กฎเกณฑ์ แข็งแกร่งจนไม่อาจทำลายได้!
ทว่าภายใต้การโจมตีอย่างบ้าคลั่งของจ้าวเฮ่ากลับเกิดเสียงเหมือนฟ้าผ่า แสงเทพสั่นสะท้าน ถูกทำลายเป็นรูใหญ่!
….
จางอวิ๋นถิงส่ายหน้าพลางยิ้มแห้งๆ “ศิษย์น้องจ้าว ป่าเถื่อนจริงๆ เลย!”
เขาเดินหน้าเข้าไป ร่างรวดเร็วดั่งห่านป่าบิน นำพิณเจ็ดสายมังกรฟ้าออกมา
ดีดเสียงพิณละเอียดอ่อนโจมตีใส่ยอดเขาวิญญาณลูกที่เจ็ด
เสียงพิณนุ่มนวลอ่อนหวาน ทำให้คนตกอยู่ในห้วงดนตรีงดงามที่สุด แต่เมื่อตั้งใจสัมผัสกลับพบว่าเสียงพิณพวกนี้ดังชิ้งๆ เหมือนกองทหารนับพันนับหมื่นตะโกนเข่นฆ่ากัน
เสียงพิณกลายเป็นดาบแหลมคมลากผ่านท้องนภา ประกายคมแหลมเหมือนจะฉีกฟ้าดิน
ผนึกของยอดเขาวิญญาณลูกที่เจ็ดสร้างคลื่นยักษ์ภายใต้การจู่โจมของจางอวิ๋นถิง กฎเกณฑ์มากมายพังทลายลง!
ฟางฉางดวงตาวาววับ ส่ายหน้าพลางถอนหายใจ “ศิษย์น้องรองซ่อนพลังไว้ลึกจริงๆ!”
จางอวิ๋นถิงอยู่เงียบๆ มาตลอด ศักยภาพเป็นความลับ แต่กำลังรบที่เขาสำแดงออกมาตอนนี้ไม่อ่อนแอไปกว่าผู้สูงศักดิ์สวรรค์ตอนกลางเลย!
ฟางฉางกลอกตาก่อนจะเลิกคิ้วขึ้น “ศิษย์น้องหญิง เจ้าจะสู้กับลูกใด”
จนเมื่อเขาละสายตากลับมาก็เห็นจางอวิ๋นซีพุ่งไปทางยอดเขาวิญญาณลูกที่หก
ฟางฉางพูดเสียงดัง “ศิษย์น้องหญิงเจ้าไปไม่บอกสักคำ รอข้าด้วย!”
พูดจบ ฟางฉางก็เรียกทวนราชันอหังการมังกรกล้าออกมาพุ่งไปที่ยอดเขาวิญญาณลูกที่ห้า!
ตึงๆๆ!
บึ้มๆๆ!
เกิดเสียงดังสนั่นไปทั้งโลกเล็ก!
จางอวิ๋นซีกวัดแกว่งกระบี่อริยะหงส์ทอง อัสนีเทพกำเนิดฟ้าธาตุทองมากมายไหลมารวมกันเป็นกระบี่ชี้ฟ้า ขวางกลางฟ้าดิน!
บึ้ม!
ประกายกระบี่สว่างจ้าพุ่งไปยังยอดเขาวิญญาณลูกที่หก เหนี่ยวนำผนึกมากมายพุ่งขึ้นฟ้า แสงเรืองรองบดบังดวงตะวัน ปกคลุมท้องนภา
หนึ่งกระบี่!
สองกระบี่!
สามกระบี่!
ผนึกของยอดเขาวิญญาณลูกที่หกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง กฎเกณฑ์วนเวียนเหมือนถูกฟันขาดเป็นรอยแยกใหญ่!
ฟางฉางควงทวนราชันอหังการมังกรกล้าโจมตีใส่ยอดเขาวิญญาณลูกที่ห้า
พริบตาเดียว พลังทวนไม่มีสิ้นสุดก็ไหลหลากออกไป พลังเทพน่าสะพรึงหมุนม้วนฟ้าดิน แทงผนึกแตกเป็นรูมากมาย!
ผ่านไปไม่นานนัก ยอดเขาวิญญาณลูกที่สี่ก็ถูกสี่อัจฉริยะเทพสวรรค์ทำลายลงทั้งหมด
แสงเรืองรองบดบังฟ้าบังดวงตะวัน สั่นสะเทือนส่องสว่างท้องนภา!
คนมากมายเบิกตาโตอ้าปากค้าง มองสี่อัจฉริยะเทพสวรรค์หน้ายอดเขาวิญญาณสี่ลูก ภายในใจเกิดคลื่นลูกใหญ่
มีคนถึงกับหลุดเสียงร้องตกใจ “เป็นไปได้อย่างไร”
สี่อัจฉริยะเทพสวรรค์ใช้พลังบำเพ็ญจุดสูงสุดดวงจิตดรุณระเบิดกำลังรบของผู้สูงศักดิ์สวรรค์ตอนกลางได้!
แม้แต่สี่ยอดเขาวิญญาณยังยืนหยัดไม่ได้นานนัก ก็พังทลายลงหลังสี่อัจฉริยะเทพสวรรค์จู่โจมใส่ร้อยกระบวนท่า
แม้จะใช้อาวุธอริยะก็ยังน่าตกใจอย่างยิ่ง!
ถึงอาวุธอริยะจะหายาก แต่ก็มีเพียงบุตรศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้ได้!
แต่พวกเขาใช้อาวุธอริยะก็ไม่มีทางไปถึงกำลังรบเท่าสี่อัจฉริยะเทพสวรรค์!
นี่เปรียบได้กับเด็กสามขวบถือดาบมาข่มขู่ย่อมน่าเกรงขามกว่าเด็กที่ไม่มีดาบ!
แต่จะเทียบกับชายวัยกลางคนได้หรือ สองสิ่งนี้มันคนละระดับกันเลย!
…..
น่ากลัวมาก!
ศิษย์สายตรงเทพสวรรค์รุ่นนี้แข็งแกร่งที่สุดจริงๆ!
ไม่รู้ว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ที่ยังไม่ออกมือคนนั้นจะมีพรสวรรค์สูงสุดเพียงใด ถึงทำให้โอรสสวรรค์สูงสุดยอมติดตามกันมากขนาดนี้!
แค่คิดก็ทำให้คนเลือดร้อนขึ้นมาแล้ว!
……………….
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน