บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 476

บทที่ 476 ราชามังกรนองเลือด เสิ่นเทียนมาถึง

เมื่อผู้แข็งแกร่งวิญญาณร้ายตนนี้ปรากฏ ฟ้าดินพลันมืดครึ้มไร้แสงสว่าง

เขายืนอยู่ตรงรูหนอนมิติ เหมือนหลอมรวมกับฟ้าดิน

ดวงตาสีแดงฉานแปลกประหลาดดั่งตะวันโลหิต แผ่พลังกระชากวิญญาณคนออกมา

เมื่อเห็นร่างเงานี้ ทุกคนเกิดความหวาดกลัวในใจ หนาวสั่นกันอย่างยิ่ง

คนนี้คือวิญญาณร้ายระดับเซียนแท้จริง!

“รีบไปจากที่นี่!”

เอ๋าเย่คำรามเสียงต่ำ จิตใจสั่นไหว

เซียนแท้จริงกับเตรียมเซียนต่างกันแค่คำเดียว แต่ความต่างด้านศักยภาพมากจนยากจะจินตนาการได้

วิญญาณร้ายระดับนี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะต่อต้านได้!

ทว่า ผู้แข็งแกร่งวิญญาณร้ายตนนั้นไม่ให้โอกาสพวกเขาหนีเลย

เขาโบกมือกว้าง ห้วงอากาศรอบๆ พลันระเบิดกระจาย

ประกายไฟสว่างจ้า ท้องนภาถูกทำลายเป็นรูใหญ่

พลังมหาศาลไร้พรมแดนหมุนม้วนไปรอบๆ พุ่งโจมตีใส่ผู้บำเพ็ญทะเลอุดร

บึ้ม!

ทันใดนั้น ผู้แข็งแกร่งมหาอริยะสิบกว่าคนกระอักเลือดและกระเด็นออกไป ร่างถอยไปหลายหมื่นจั้ง จมลงก้นทะเล

พวกเขาหน้าซีดขาว กลิ่นอายพลังอ่อนแรง เลือดอาบไปทั้งตัว

เมื่อเห็นภาพนี้ ทุกคนดวงตาพร่ามัว จิตใจสั่นกลัวไม่หยุด

กำลังของเซียนแท้ น่ากลัวจริงๆ

นี่ยังมีปราการฟ้าดินขวางไว้ กำลังลดลงไปแล้ว ไม่เช่นนั้นแค่การโจมตีเดียวคงสังหารมหาอริยะได้

……

“สมควรตาย!”

เอ๋าเย่กัดฟัน กระตุ้นพลังทั้งตัวโจมตีใส่เซียนแท้จริงวิญญาณร้าย

หางมังกรใหญ่พันจั้งฟาดเข้าไป พุ่งเข้าทะเลหมอกด้วยพลังทำลายล้างภูลำธาร

เขาจะถ่วงเวลาให้คนในเผ่าถอยไป ไม่อย่างนั้นพวกเขาหนีไม่รอดแน่

เซียนแท้วิญญาณร้ายยิ้มเยาะ ก่อนเอ่ยอย่างไม่แยแส “ดื้อด้าน!”

เขาใช้มือใหญ่กำอากาศ พลันปล่อยพลังมหาศาลยิ่งออกไป

ห้วงอากาศพลันบีบอัดมารวมกัน พลังชั่วร้ายมากมายกระเพื่อม กลายเป็นปราการสีเทา

หางมังกรฟาดเข้าที่ปราการ ทำให้ฟ้าดินสั่นสะเทือน แต่กลับไม่อาจทำลายมันได้

พอเห็นดังนั้น เอ๋าเย่ม่านตาหรี่แคบลง จิตใจหนาวสั่นไม่หยุด

เขาออกมืออย่างเต็มที่แล้ว แม้แต่ปราการที่เซียนแท้วางตามอำเภอใจยังทำลายไม่ได้รึ

และตอนนี้เอง เซียนแท้วิญญาณร้ายโบกมือเบาๆ ตบใส่เอ๋าเย่

การโจมตีที่ดูธรรมดาไม่มีอะไรแปลกนั้นกลับแฝงไว้ด้วยพลังมหาศาล อานุภาพเอ่อล้นยากจะป้องกัน!

พริบตานั้นเอง เอ๋าเย่ตัวสั่นไปทั้งตัว ขนลุกขึ้นเย็นๆ!

หลังนี้น่ากลัวยิ่งนัก เหมือนว่าจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ ได้ง่ายดาย ไม่อาจตั้งรับได้เลย

เอ๋าเย่พลันหดตัว เปล่งแสงเทพสว่างจ้าแพรวพราวยิ่ง พลังแห่งมังกรเทพพุ่งออกไป รวมเป็นเกราะนับรบมังกรเทพต้านไว้ข้างหน้า

ทว่าทุกอย่างไม่เป็นผล

บึ้ม!

เกิดเสียงดังสนั่น!

เกราะนักรบมังกรเทพพลันแตกกระจาย เอ๋าเย่เกล็ดกระเด็น ตกลงมาจากฟ้า กระอักเลือดคำใหญ่

“สหายดำ!”

คุนซวีถลึงตาโตด้วยความโกรธจัด พลันปลุกวิชาคุนเผิง พาร่างหมื่นตั้งพุ่งเข้าชนผู้แข็งแกร่งวิญญาณร้าย

“มารนหาที่ตายอีกคนแล้ว!”

ผู้แข็งแกร่งวิญญาณร้ายนั้นทำเสียงขึ้นจมูก ก่อนจะออกมืออีกครั้ง

มือใหญ่ดำสนิทเหมือนกับท้องนภากดลงมา พลันตบคุนซวีจมไปก้นทะเลหมื่นจั้ง เกิดคลื่นยักษ์สูงเทียมฟ้าขึ้น!

พรวด!

คุนซวีกระอักเลือดคำใหญ่ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความตื่นกลัว

พลังของวิญญาณร้ายตนนี้น่ากลัวเกินไป เกินกว่าที่พวกเขาจะต่อต้านได้ หากพวกเขาทำลายปราการฟ้าดินเข้ามา ทุกคนจะต้องตายที่นี่กันหมด

“หรือว่าสวรรค์จะหนีไปจากทะเลอุดรข้าแล้ว”

คุนซวีร้องทุกข์ นัยน์ตาเป็นประกายสิ้นหวังเสี้ยวหนึ่ง

สถานการณ์ตอนนี้ สำหรับผู้บำเพ็ญทะเลอุดรแล้วไม่มีโอกาสรอดเลยสักนิด

…..

“รีบเปิดปราการฟ้าดิน!”

ผู้แข็งแกร่งวิญญาณร้ายนั้นเอ่ยขึ้น โบกมืออัดมังกรดำกับคุนยักษ์กระเด็นออกไป ทำพวกเขากระอักเลือดไม่หยุด บาดเจ็บสาหัส

“ขอรับ ท่านเซียนวิญญาณร้าย!”

เตรียมเซียนวิญญาณร้ายยี่สิบกว่าตนทำหน้าเคารพ ก่อนจะออกมือโจมตีปราการฟ้าดินต่อ

บึ้มๆๆ!

เกิดเสียงดังสนั่นขึ้น เหมือนระเบิดลงในใจผู้บำเพ็ญทะเลอุดร ทำให้พวกเขาหนาวสั่น

เมื่อไม่มีผู้แข็งแกร่งทะเลอุดรมารบกวน เตรียมเซียนวิญญาณร้ายก็ออกมือใส่มิติได้อย่างรุนแรงและต่อเนื่อง ทำฟ้าดินสั่นไหวไปหมด

“คราวนี้ตายแน่!”

ผู้บำเพ็ญเผ่าทะเลทั้งหมดมีสีหน้าสิ้นหวัง

หากปราการฟ้าดินพังทลายลง พวกเขาจะเผชิญหน้ากับเตรียมเซียนวิญญาณร้ายยี่สิบกว่าตน รวมกับวิญญาณร้ายระดับเซียนแท้อีกตน!

พลังนี้สังหารทุกคนที่นี่ได้

……

เอ๋าเย่กับคุนซวีมองตากัน ต่างเห็นถึงความไร้เรี่ยวแรงในแววตาอีกฝ่าย

พวกเขาไม่นึกเลยว่าเผ่าวิญญาณร้ายจะซ่อนผู้แข็งแกร่งสูงสุดเช่นนี้ไว้

สถานการณ์ตอนนี้ยุ่งยากอย่างยิ่งแล้ว

ตอนนี้เองเซียนชั่วร้ายโจมตีเข้ามาอีกครั้ง เขาจะให้คนพวกนี้อยู่ที่นี่

เขาหัวเราะเยาะอย่างชั่วร้าย “พวกมดปลวก ไปตายเสียเถอะ”

เซียนชั่วร้ายโบกมือกว้าง เหนี่ยวนำพลังชั่วร้ายมหาศาล รวมเป็นดาบใหญ่พลังชั่วร้ายมหึมายิ่ง

ลำแสงดาบแหลมคมมาก ขวางกลางอากาศ แบ่งท้องนภาเป็นสองส่วน

ทันใดนั้น ห้วงอากาศดับสลาย กฎเกณฑ์แตกกระจาย

ทุกคนเห็นลำแสงดาบสะท้านฟ้าพุ่งเข้ามา เหมือนจะตัดฟ้าดิน จะสังหารพวกเขาทั้งหมด

“หยุดมือ!”

ทว่า มีเสียงคำรามเก่าแก่และน่าเกรงขามดังมาจากส่วนลึกของก้นทะเล

บึ้ม!

ละอองน้ำพุ่งขึ้นฟ้าสามหมื่นลี้!

มังกรดำใหญ่ยักษ์พุ่งขึ้นมาจากส่วนลึกของเขตทะเลไร้พรมแดน ร่างมีขนาดแสนจั้ง

มังกรดำเปล่งแสงสีดำทั้งตัว ดวงตาสว่างพร่างพราวเหมือนตะวันร้อนแรง แยกเขี้ยวกางกรงเล็บสะท้านนภา

กลิ่นอายพลังเขาน่าสะพรึงอย่างยิ่ง มากมายมหาศาล กระทั่งไม่ด้อยไปกว่าเซียนชั่วร้าย

เมื่อเห็นภาพนี้ ทุกคนดีใจกันใหญ่ ถึงกับร้องตกใจ “รอดแล้ว รอดแล้ว!”

“มีผู้แข็งแกร่งมาช่วยแล้ว ต้องขวางลูกวิญญาณร้ายพวกนั้นไว้ได้แน่นอน!”

ผู้แข็งแกร่งท่านนี้ปรากฏ พลันกดกลิ่นอายพลังของเซียนชั่วร้ายกลับไป ทำให้ฟ้าดินเปล่งแสงสว่างอีกครั้ง

เมื่อเห็นภาพนี้ เอ๋าเย่ดีใจอยู่ข้างใน “ท่านบรรพบุรุษ!”

มังกรตัวนี้ก็คืออดีตราชามังกรดำแห่งเกาะมังกรดำ

เขาคือราชามังกรที่อยู่มาหลายหมื่นปี มีรุ่นอาวุโสสูงมาก และยังเป็นเตรียมจักรพรรดิที่ฝ่าเคราะห์สวรรค์ยี่สิบห้าเคราะห์

เมื่ออดีตราชามังกรปรากฏ ก็ปลุกกรงเล็บมังกรฟ้า คว้าไปบนท้องนภา

ท้องฟ้าพลันปรากฏกรงเล็บมังกรยักษ์ บดบังฟ้าและดวงตะวัน ค้ำอยู่กลางอากาศ

ครืน!

พริบตาเดียว ลำแสงดาบมากมายสลายไป อากาศฉีกเป็นรอยแยกหมื่นจั้ง

เมื่อเห็นการโจมตีของตนถูกต้านไว้ เซียนชั่วร้ายก็เพ่งสายตามองเล็กน้อย

จากนั้นยิ้มเยาะ เต็มไปด้วยการเหยียดหยาม “อ้อ มังกรแก่ใกล้ตายตัวเดียว ก็คิดจะขวางข้ารึ”

เขามองทีเดียวก็เห็นถึงสภาพแท้จริงของอดีตราชามังกร

แม้อดีตราชามังกรจะมีศักยภาพแข็งแกร่ง แต่จะสิ้นอายุขัยแล้ว ห้าสิ่งมนุษย์โรยราแล้ว

โดยเฉพาะอดีตราชามังกรไม่ได้ลอยขึ้นโลกเซียน พลังทั้งตัวยังไม่ผ่านการเปลี่ยนเป็นพลังเซียน

ไม่เช่นนั้นเซียนชั่วร้ายก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอดีตราชามังกร

ตอนนี้ มังกรแก่ใกล้ตายตัวเดียวไม่มีค่าให้เขาหวาดกลัวเลย

“วันนี้ ข้าจะสับหัวมังกรแก่เจ้า ควักเอาเส้นเอ็นมังกรกับแก่นมังกรของเจ้ามาหลอมยอดอาวุธ!”

เซียนชั่วร้ายหัวเราะเยาะ ก่อนทำมุทรามือ รวมพลังชั่วร้ายมหาศาล กลายเป็นลูกกลมสีดำยักษ์โจมตีใส่อดีตราชามังกร

ลูกกลมสีดำน่าสะพรึงเหมือนดวงตะวัน ขยับแสงสีดำวาววับ แผ่พลังน่ากลัว สังหารเตรียมเซียนได้ง่ายดาย

ทันใดนั้นเอง ทั้งทะเลอุดรถูกแสงสีดำปกคลุม บดบังฟ้าและดวงตะวัน เหมือนจะทำลายล้างให้สิ้นซาก

อดีตราชามังกรคำราม เคลื่อนพลังแห่งเทพไม่มีสิ้นสุด เปลี่ยนเป็นลูกกลมพลังงานยักษ์พุ่งไปข้างหน้า

บึ้ม!

อานุภาพน่ากลัวหมุนม้วนไปรอบๆ สั่นสะเทือนท้องนภา ก่อเกิดคลื่นทะเลไม่มีสิ้นสุด

ผู้บำเพ็ญมากมายจิตใจสั่นสะท้าน การต่อสู้ระดับเซียนแท้จริงน่ากลัวจริงๆ

ตอนนี้เอง อดีตราชามังกรพุ่งไปข้างหน้า กลายเป็นแสงสีดำพุ่งใส่เซียนแท้วิญญาณร้าย

“พวกเจ้าถอยไปก่อน!”

อดีตราชามังกรตะโกนเสียงดัง ให้พวกเอ๋าเย่ถอยไป

การต่อสู้ระดับเซียนแท้จริงไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะแทรกแซงได้ แค่พลังที่แผ่ออกมาก็ทำให้เตรียมเซียนบาดเจ็บสาหัสแล้ว

“ขอรับ!”

เอ๋าเย่ได้ยินดังนั้นก็รีบพาคุนซวีกับมหาอริยะจำนวนมากถอยไป

แต่พวกเขาไม่ได้ไปไกลนัก หากมีเหตุกะทันหันก็จะพุ่งเข้าไปช่วยทันที

อีกด้านหนึ่ง เตรียมเซียนวิญญาณร้ายยี่สิบกว่าตนพากันถอยไปเช่นกัน มองดูอยู่ไกลๆ ไม่กล้าเข้าใกล้เลย

……

ตอนนี้ อดีตราชามังกรกำลังสู้กับเซียนแท้วิญญาณร้าย

พลังอำนาจน่าสะพรึงปะทุขึ้น สั่นคลอนฟ้าดิน

อดีตราชามังกรเปล่งแสงทั้งตัว พลังมหาศาลยากจะคาดเดา

เขาปลุกกรงเล็บมังกรฟ้า อานุภาพไม่อาจต้าน เหมือนจะฉีกฟ้าดินเป็นสองส่วน

กรงเล็บมังกรยักษ์ขวางห้วงอากาศ พุ่งลงนภา กวาดล้างบนฟ้าใต้ดิน

เซียนแท้วิญญาณร้ายมีใบหน้าเฉยชา พลันมีดาบกระดูกลอยขึ้นในมือ ขยับแสงชั่วร้ายวาววับ

กวัดแกว่งดาบกระดูก ทะลวงฟ้าดิน แผ่พลังชั่วร้ายมหาศาล

หมอกชั่วร้ายพลันรวมเข้ามาเหมือนเทพชั่วร้ายสูงสุด สำแดงทักษะดาบทำลายล้างฟ้าดิน

บึ้ม!

เกิดเสียงดังสนั่นเหมือนฟ้าร้อง ทะลวงผ่านจักรวาล

การต่อสู้ระหว่างพวกเขาน่ากลัวยิ่งนัก ทุกการโจมตีทะลวงท้องนภาได้ ทำลายกฎเกณฑ์ ทำให้ห้วงอากาศกลายเป็นซากปรักหักพัง

คลื่นพลังน่ากลัวหมุนม้วนไม่หยุด เหมือนจะถล่มฟ้าดินแห่งนี้

ห้วงมิติพังทลายเป็นความว่างเปล่าไปนานแล้ว กระแสมิติปั่นป่วนหลั่งทะลักออกมา คลื่นพลังสีดำเต็มไปด้วยพลังน่าหวาดหวั่น หมุนตลบไปหมื่นลี้

สองคนปะทะกันไม่หยุด สู้กันจนฟ้าดินมืดครึ้ม