บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 57 บิดเบือนความจริง

เวินหนิงทนดูต่อไปไม่ได้ พอข่าวนี่เผยแพร่ออกไปก็ทำให้เกิดกระแส ที่คอมเม้นต์ก็มีแต่คำด่าพี่สาวที่น่าไม่อาย

ด้วยเหตุนี้ ผู้คนในโซเชียลก็เลยหาวิธีติดต่อของเวินหนิงได้ นี่ก็เลยทำให้โทรศัพท์เธอได้รับโทรศัพท์แล้วก็ข้อความขยะเยอะมาก

ดูจนสุดท้าย สีหน้าเวินหนิงก็ไร้ความรู้สึกแล้ว แต่ก็ทำได้เพียงคอมเม้นต์ไปว่า "คำพูดพวกนี้ไม่มีหลักฐาน ทำไมไม่ใจเย็นกันก่อน?"

แต่ว่า ไม่มีใครฟังคำพูดของเวินหนิงเลย แต่กลับทำให้เกิดกระแสโจมตี "ในเมื่อเธอชอบแก้ตัวให้มือที่สาม คงไม่ใช่เจ้าตัวหรอกมั้ง?"

"คนแบบเธอน่ารังเกียจมาก ขอให้เธอก็มีพี่สาวแบบนี้มาทรมานเธอ"

เวินหนิงมองเห็นการโจมตีที่ไม่มีเหตุผลแบบนี้ เธอเข้าใจ ที่เรื่องดำเนินมาถึงขั้นนี้ ไม่สามารถควบคุมได้แล้ว ถ้าไม่รีบจัดการ ผู้คนก็จะยิ่งไปกันใหญ่

แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ โทรศัพท์มือถือก็ใช้ไม่ได้ เวินหนิงก็เลยยืมโทรศัพท์ของพนักงานในร้านแล้วโทรหาเวินหลาน

"เธอจะทำอะไรกันแน่? ข่าวบนเว็บนั่น แล้วก็เบอร์ติดต่อไปบนนั้น ทำแบบนี้มีอะไรดีต่อเธอ?"

เวินหนิงเอ่ยเสียงเยือกเย็นอย่างไม่เกรงใจ ตอนนี้เธอยังสามารถควบคุมสติแล้วพูดดีๆกับคนทำผิด ก็ถือว่าเธอสามารถควบคุมอารมณ์ได้ดีแล้ว

ไม่งั้น เวินหนิงก็คงจะพุ่งไปหา แล้วตบหน้าเธอเหมือนกับในข่าวที่เขียนไว้ แบบนี้สิถึงจะได้ระบายอารมณ์ออกมา

"ไม่เจอกันตั้งหลายปี ไม่คิดเลยว่านายจะได้รับความสนใจขนาดนี้……" มู่เยียนหรานยิ้มแล้วเดินมาหาด้วยท่าทางที่สนิทสนม จนทำให้ระยะห่างของทั้งสองคนใกล้ชิดกันมาก

"ก็แค่อุบัติเหตุ ไม่สิ ผู้หญิงคนนั้น……" ลู่จิ้นยวนส่ายหน้า กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขาค่อยรู้สึกตัวว่าโทรศัพท์ถูกผู้หญิงต่างชาติคนนั้นขโมยไปแล้ว

แต่ว่า ท่ามกลางผู้คนแบบนี้ จะหาตัวเธอเจอได้ยังไง?

"ดูเหมือนว่า สิ่งที่ดึงดูดเธอไม่ใช่แคนาย แล้วก็เป็นเงินของนายด้วย" มู่เยียนหรานมองเห็นท่าทางทุลักทุเลของลู่จิ้นยวน ก็ยิ้มหัวเราะ

ลู่จิ้นยวนก็ยิ้มตามด้วย ก็แค่โทรศัพท์ เขาไม่สนใจอยู่แล้ว "ไม่เจอกันตั้งหลายปี เธอก็ยังเหมือนเดิม"

เรื่องโทรศัพท์……ใช้ของฉันก่อนก็ได้ กว่าจะมาต่างประเทศได้ครั้งหนึ่ง ก็มาผ่อนคลายหน่อยเถอะ เรื่องในประเทศ ก็ไม่ต้องสนใจแล้ว

ลู่จิ้นยวนขมวดคิ้ว เขาเป็นคนที่ไม่ทิ้งการงานเพราะเรื่องเที่ยวอยู่แล้ว แต่มู่เยียนหรานก็ยังยืนยันว่าแค่วันเดียว เขาก็เลยไม่ปฏิเสธเลยตอบตกลงไป

"เอาล่ะ งั้นตอนนี้เราก็เริ่มการท่องเที่ยวที่ต่างประเทศของเรากันเลย" มู่เยียนหรานเห็นว่าลู่จิ้นยวนยอมตอบตกลงกับคำขอที่งี่เง่าของตัวเอง ในใจก็รู้สึกมีความสุข

……

เวินหนิงไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ข้างนอกไปนานแค่ไหน จนทำให้อากาศเย็นทะลุเข้ามาถึงร่างกายจนชา เธอค่อยลุกขึ้นอย่างเฉื่อยชา