จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 1

ณ ดินแดนส่วนลึกของเทือกเขาหิมาลัย ที่มีอากาศหนาวเย็นเป็นอย่างมาก

มีโลหะปราสาทหลังหนึ่งตั้งอยู่ที่บริเวณระหว่างภูเขาหิมะทั้งสี่ลูก

สถานที่แห่งนี้มีชื่อว่า เรือนสั่งสอน

ซึ่งถูกก่อสร้างขึ้นโดยองค์กรที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกอย่างสุดความสามารถ

วัตถุประสงค์ของการชื่อดังกล่าวนี้ ก็เพื่อกล่อมเกลาลูกศิษย์ที่อายุยังน้อย โดยแท้จริงแล้วสถานที่แห่งนี้คือคุกที่ใช้สำหรับคุมขังยอดฝีมือที่แข็งแกร่งในใต้หล้า

หากจะเลือกชี้ตัวไปยังคนใดคนหนึ่งในจำนวนนี้แล้ว ก็ล้วนแต่จะเป็นสิงห์ร้ายอันธพาลที่เคยฆ่าผู้คนและสร้างความโกลาหลวุ่นวายขึ้นบนโลกทั้งนั้น!

บริเวณโดยรอบของปราสาทในระยะประมาณสามร้อยลี้ ล้วนถูกหิมะปกคลุมขาวโพลนไปทั้งหมด ไม่มีแม้แต่ต้นไม้ใบหญ้าอะไรเลย

บนภูเขาหิมะสี่ลูกยังมีเสามังกรขนาดใหญ่จำนวนสิบสองต้นที่สูงดุจดั่งตึกอาคารตั้งตระหง่านอยู่

โดยบนเสามังกรนั้นมีโซ่รัดพันอยู่อย่างแน่นหนา ด้านบนมีพลังงานประกายไฟฟ้าเชื่อมโยง ต่อตรงไปถึงปราสาทโดยรอบทั้งสี่ทิศ ก็เพื่อควบคุมตัวปราสาทให้อยู่ภายใต้พลังงานประกายไฟฟ้าดังกล่าวอย่างแน่นหนา

ไม่ว่าอย่างไร หากถูกคุมขังอยู่ในสถานที่แห่งนี้แล้ว ก็จะต้องตายลงไปทั้งหมด

แต่ วันนี้กลับมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมากันถึงสิบสามคน

โดยแต่ละคนต่างก็มีท่าทางที่องอาจน่าเกรงขาม สวมใส่ชุดเกราะ และหมวกเกราะราวกับเทพราวกับปีศาจอย่างไรอย่างนั้น!

คนที่เป็นผู้นำนั้น สวมใส่ชุดเกราะสีแดง และหมวกเกราะสีเงิน มีชื่อรหัสลับว่าซิวหลัว!

พวกเขาล้วนถือกำเนิดขึ้นที่นี่ แต่ท้ายที่สุดก็ทนความหนาวเหน็บของสถานที่แห่งนี้ไม่ไหว จึงตัดสินใจไปเข้าร่วมอยู่กับวิหารจอมเทพ!

วันนี้ไม่ได้กลับมาเพื่อเยี่ยมเยือนบ้านเกิด

แต่กลับมาเพราะเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีสมญานามว่า “เจ้ายมบาลชิงตี้” !

พวกเขามุ่งตรงเข้าไปด้านในปราสาทโดยเร็ว สุดท้ายก็มาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าของของคุกใต้ดินแห่งหนึ่ง

เวลานี้เด็กหนุ่มที่อยู่ภายในคุกใต้ดินนั้นมีท่าทางที่เฉยชา กำลังโยนก้อนหินทองทีละก้อนทีละก้อนเข้าไปยังกระถางที่มีเปลวไฟลุกไหม้ เพื่อให้ความอบอุ่น!

ผู้นำที่ชื่อว่าซิวหลัวที่สวมใส่ชุดเกราะสีแดงนั้นได้พูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า:

“เย่อู๋เทียน จากคำตัดสินของผู้อาวุโสวิหารจอมเทพ เพียงแค่นายเต็มใจยอมที่จะเข้าร่วมกับพวกเรา และควบคุมปกครองฝ่ายปีศาจสีทอง ก็จะตัดสินให้นายไร้ความผิด และสามารถออกไปจากที่นี่ได้! ”

เย่อู๋เทียนยังคงมีสีหน้าท่าทางเฉยชา พร้อมกับส่งเสียงฮึขึ้น

“ฉันไม่คิดแบบนั้นเลยว่า ในตอนนั้นที่ฉันมุ่งหน้าเข้าไปในวิหารจอมเทพ และสังหารพวกไอ้แก่ทั้งสิบสองคนที่เรียกขานตนเองว่าเทพนั้น จะเป็นการกระทำความผิด! ตรงกันข้าม ในอดีตตอนที่พวกเขาไล่ล่าสังหารฉัน พลั้งมือทำร้ายคู่หมั้นของฉันจนบาดเจ็บ ทำให้เธอสลบไปโดยที่ไม่ฟื้นคืนสตินั้นต่างหาก ถึงจะเรียกว่ากระทำความผิด! ”

ซิวหลัวถอนหายใจ

“เย่อู๋เทียน นายยังคงหลงระเริงอยู่ไม่เปลี่ยน นายต้องรู้ไว้นะว่า ผ่านมาแล้วตั้งเจ็ดปี หากนายยังไม่ยอมรับความผิด ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่มีสิทธิที่จะสังหารนาย แต่คุกใต้ดินแห่งนี้มีความหนาวเหน็บตลอดทั้งปี นายก็คงจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว! ”

“ซิวหลัว ฉันว่า นายคงจะเข้าใจผิดอะไรอยู่เรื่องหนึ่ง! ”

เย่อู๋เทียนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น ดวงตาเผยถึงความเย็นชาออกมา

“นั่นก็คือ......คนอย่างฉันเย่อู๋เทียนไม่ได้ถูกวิหารจอมเทพคุมขังตัวสักหน่อย แต่ว่า ฉันเองต่างหากที่คิดอยากจะอยู่ต่อก็อยู่ต่อ อยากจะไป ก็ไปได้ทันที! ”

เมื่อพูดจบ เย่อู๋เทียนก็หมุนตัวขึ้นโดยพลัน

ตูมมม!

ทันใดนั้นคุกใต้ดินทั้งหลังพร้อมกับชั้นน้ำแข็งด้านล่างนับพันเมตรก็พลันหมุนวนอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวก็กลายร่างเป็นมังกรน้ำแข็งขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า!

ซึ่งยังไม่ทันที่ซิวหลัวจะตื่นตกใจ!

เรือนสั่งสอนก็ถูกเสามังกรทั้งสิบสองต้นบนภูเขาหิมะทั้งสี่ลูกนั้น หล่นทับใส่ลงมาในทันที!

เทือกเขาถล่มพื้นดินทลาย พลังงานประกายไฟฟ้าลอยปลิวว่อน จนทำให้การเชื่อมต่อของโซ่ไฟฟ้านั้นพังทลายลง!

คุกใต้ดินที่มีน้ำแข็งเกาะติดมาอย่างนับไม่ถ้วน ยังคงที่จะพุ่งทะยานสูงขึ้นไปอย่างรวดเร็ว จนเลยพ้นบริเวณโดยรอบของภูเขาหิมะทั้งสี่ลูกนั้น!

ต่อมา คุกใต้ดินที่เป็นเหมือนกับตาข่ายจับปลา ก็แตกสลายลงเป็นชั้น ๆ!

เย่อู๋เทียนเพียงแค่ชี้นิ้วไปเบา ๆ คุกใต้ดินก็ระเบิดแหลกสลายทันที ชิ้นส่วนกำแพงของคุกที่แฝงไปด้วยความน่าสะพรึงกลัวจำนวนนับไม่ถ้วน ก็พุ่งกระจายไปยังภูเขาหิมะทั้งสี่ลูกนั้น!

โดยจุดบริเวณที่ตกลงไป ล้วนเกิดการระเบิดสั่นสะเทือนไปทั้งหมด!

กลิ่นอายความน่าสะพรึงกลัว ทำให้ผู้คนหมดสิ้นความหวัง ทุกคนที่อยู่ในสถานที่แห่งนั้น ต่างก็เกิดความหวาดกลัวขึ้นอย่างที่สุด!

เย่อู๋เทียนมาอยู่ตรงเบื้องหน้าของซิวหลัวที่เพิ่งจะกระแทกกับภูเขาหิมะไปเมื่อครู่นี้ พร้อมกับยิ้มเยาะขึ้นที่มุมปาก: “ตอนนี้ นายยังคิดว่าฉันหลงระเริงอยู่อีกไหมล่ะ? ”

หมวกเกราะสีเงินของซิวหลัวแตกละเอียด ชุดเกราะบนร่างกายก็แตกหักพังทลายลง และมีเลือดไหลออกมาจากอวัยวะสำคัญทั้งห้า อยู่ในสภาพตกตะลึงอย่างถึงที่สุด!

เขามองไปยังภาพเหตุการณ์ที่อยู่เบื้องหน้านี้ เป็นเวลานานกว่าที่จะสงบจิตสงบใจลงได้!