จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 120

ยังไงโจวฉินก็คาดไม่ถึงว่า เกาเยว่หรูจะมาปรากฏตัวที่นี่

เมื่อกี้นี้เธอเรียกชายหนุ่มข้างๆว่าอะไรนะ?

พี่เขย?

นอกจากนี้ เมื่อกี้นี้เธอเรียกหญิงสาวข้างกายชายหนุ่มว่าอะไรนะ?

พี่เหรอ?

โจวฉินเข้าใจอย่างรวดเร็วว่าคืออะไร และตกตะลึงไปชั่วขณะ!

จบเห่!

คราวนี้จบเห่จริงๆ!

ในเกาซื่อ อสังหาริมทรัพย์ กรุ๊ป เดิมทีเกาเยว่หรูก็ไม่ชอบหน้าตัวเองอยู่แล้ว ตอนนี้ ไม่นึกเลยว่าตัวเองจะเรียกพี่สาวและพี่เขยของเธอว่าหมาแมว!

เพียงแต่ว่า ก็เป็นหมาแมวสองตัวจริงๆ ดูการแต่งตัวของทั้งสองคน ธรรมดาเกินไป ไม่มีแบรนด์ด้วยซ้ำ!

ในนี้ต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันแน่ๆ!

ต่อให้ทั้งสองคนเป็นญาติของเกาเยว่หรู คาดการณ์ว่าอาจจะเป็นแค่ญาติห่างๆ!

โจวฉินมีเหตุผลมากพอที่จะเชื่อว่า เกาเยว่หรูไม่มีทางระบายความโกรธเธอ เพราะว่าเรื่องเล็กน้อยแค่นี้อย่างแน่นอน

ตอนที่เกาเยว่หรูอยู่ข้างนอกเมื่อกี้นี้ เห็นท่าทีที่โจวฉินมีต่อเย่อู๋เทียนและเสิ่นรั่วชิงแล้ว หันหน้ามองไปทางโจวฉิน สายตาเย็นชาอย่างน่าประหลาดใจ และพูดว่า: “โจวฉิน เธอก็ยังไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ! แค่นักแสดงที่เคยมีชื่อเสียง มักจะทำตัวเรียกร้องความสนใจที่น่าสงสารแค่นั้นของเธออยู่ตลอดเวลา!”

โจวฉินราวกับถูกฟ้าผ่า!

คาดไม่ถึงว่า เกาเยว่หรูจะตำหนิเธออย่างไร้ความปรานีต่อหน้าผู้คนมากมาย ในคำพูด ถึงกับยังมีความอัปยศอดสูอย่างมาก!

เมื่อก่อนโจวฉินเคยเป็นดาราภาพยนตร์และทีวี ไม่ชอบให้คนอื่นเรียกว่านักแสดงมากที่สุด

แต่เมื่อพิจารณาว่าเกาเยว่หรูเป็นเจ้านายของเธอ เธอก็ทำได้เพียงอดทนกับความไม่พอใจ เก็บซ่อนความเกลียดชังที่เธอมีต่อ เกาเยว่หรูไว้ในส่วนลึกหัวใจ

เมื่อมองไปที่อ้ายเสี่ยวเตี๋ยอีกครั้ง หลังจากที่เธอเห็นเกาเยว่หรู ก็ดูประหลาดใจเช่นกัน

เกาเยว่หรู!

เจ้าหญิงอสังหาริมทรัพย์ชื่อดัง!

ประธานคนปัจจุบันของเกาซื่อ อสังหาริมทรัพย์ กรุ๊ปเจียงหนาน?

เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของเพื่อนสนิทอย่างเสิ่นรั่วชิงเหรอ?

เฮ้ย!

เส้นใหญ่มากเลยน่ะ!

เย่อู๋เทียนและเสิ่นรั่วชิงได้หันความสนใจไปที่เกาเยว่หรูแล้ว คาดไม่ถึงว่า จู่ๆเธอจะปรากฏตัวที่นี่

แต่เผชิญหน้ากับความเอาใจใส่ของเกาเยว่หรู เย่อู๋เทียนกลับรู้สึกไม่สบายยังไงก็ไม่รู้

เพราะว่าเย่อู๋เทียนมีความทรงจำที่ไม่ดีต่อเกาเยว่หรูเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นทำตัวสูงส่งเหยียดหยามคนอื่น ไม่อย่างนั้น ท่าทีที่เกาเยว่หรูมีต่อเกาเม่ยหลิงป้าของเธอก่อนหน้านี้ ก็ไม่มีทางเลวร้ายขนาดนั้น!

แต่เสิ่นรั่วชิงกลับเห็นด้านที่เกาเยว่หรูกระตือรือร้นต่อเกาเม่ยหลิงก่อนหน้านี้ ดังนั้นสำหรับน้องสาวคนนี้ ยังไม่ถึงกับไม่ชอบ เมื่อเห็นเธอปรากฏตัวที่นี่ ก็ทักทายในทันที: “น้องสาว เธอก็มาซื้อเสื้อผ้าด้วยเหรอ?”

เกาเยว่หรูไม่ได้มาซื้อเสื้อผ้าอย่างแน่นอน แต่มาล่อผู้ชาย พูดให้ถูก คือจะมาหาโอกาสแย่งสามีของเสิ่นรั่วชิง และไขว่คว้าโอกาสอยู่กับเย่อู๋เทียนตามลำพัง

แต่เกาเยว่หรูในฐานะประธานหญิงของบริษัท ฝีมือการแสดงไม่ได้แย่เลยสักนิด เมื่อเห็นว่าเย่อู๋เทียนมีท่าทีธรรมดาต่อเธอ ในดวงตาก็แวบวาบด้วยความผิดหวังเล็กน้อย แต่หายไปในพริบตาเดียว รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นใบหน้า และพูดว่า: “ใช่แล้ว ไม่คิดเลยว่าจะบังเอิญขนาดนี้!”

จากนั้น เกาเยว่หรูมองไปทางอ้ายเสี่ยวเตี๋ยอย่างสุภาพเรียบร้อย และพูดอย่างสุภาพ: “คนนี้คือ…….”

เสิ่นรั่วชิงแนะนำ: “นี่คือเพื่อนสนิทของฉัน อ้ายเสี่ยวเตี๋ย” ต่อจากนั้นก็แนะนำอ้ายเสี่ยวเตี๋ยให้กับ: “เสี่ยวเตี๋ย นี่ลูกพี่ลูกน้องของฉัน เกาเยว่หรู!”

อ้ายเสี่ยวเตี๋ยรีบจับมือของเกาเยว่หรูอย่างรวดเร็ว และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ได้ยินชื่อเสียงของคุณเกามานานแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกันวันนี้ สวยกว่าในนิตยสารธุรกิจอีก!”

เกาเยว่หรูชอบให้คนอื่นชมรูปร่างหน้าของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ก็ยิ่งชอบเข้าไปอีก สิ่งสำคัญที่สุดคือ ยังชมรูปร่างหน้าตาของเธอต่อหน้าเย่อู๋เทียนด้วย

ผู้หญิงนะ ก็มีความคิดเปรียบเทียบแข่งขัน