จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 121
คำที่พูดออกมาสร้างความตกตะลึงเป็นอย่างมาก !
ไม่มีใครคาดคิด ว่าหยางเฟยเอ๋อร์คือลูกสาวของฉาวซิง
เย่อู๋เทียนยิ่งคาดไม่ถึง ว่ายางเฟยเอ๋อร์จะพูดพลางชี้มาที่ตนบอกว่า ตนนั้นเป็นคนที่วางยาพิษเธอ
ไม่ใช่หลี่หงเฟยหรอกหรือ ?
แถมหลี่หงเฟยก็ถูกตนฆ่าตายไปแล้ว !
ทำไมตอนนี้หยางเฟยเอ๋อร์กลับบอกว่า ตนนั้นเป็นคนที่วางยาพิษเธอล่ะ ?
ไม่ใช่ว่า มีเรื่องเข้าใจผิดกันหรอกหรือ ?
แต่ในขณะที่เย่อู๋เทียนกำลังคิดอยู่นั้น ฉาวซิงก็ได้หันมามองเย่อู๋เทียนอย่างเย็นชา
ทว่า เมื่อฉาวซิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
คำพูดต่อมาของหยางเฟยเอ๋อร์ กลับยิ่งทำให้คนอื่น ๆ ตกตะลึง
หยางเฟยเอ๋อร์ชี้มาที่เย่อู๋เทียน พลางพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาว่า “เขาเป็นคนวางยาพิษฉัน แถมยังเป็นพิษใจที่ร้ายแรงถึงชีวิต !”
พะ.....
พิษใจ ?
นี่มันเรื่องอะไรกัน ?
แววตาของฉาวซิงที่มองมายังเย่อู๋เทียน ยิ่งทวีความเย็นชาขึ้น
เขาเข้าใจผิดซะแล้ว
เขาคิดว่า เย่อู๋เทียนวางยาพิษลูกสาวของตนเอง และยัง ทำร้ายลูกสาวของเขาอีก !
ไม่อย่างนั้น หยางเฟยเอ๋อร์ก็คงไม่พูดอย่างนี้
คำพูดต่อมาของหยางเฟยเอ๋อร์ ยิ่งทำให้ฉาวซิงเกือบจะเป็นลม
หยางเฟยเอ๋อร์ยังคงมองไปที่เย่อู๋เทียน พูดพลางสะอื้นออกมาว่า “เย่อู๋เทียน ! นายต้องรับผิดชอบฉัน ! ถ้าในชีวิตนี้ไม่ได้มีลูกกับนายสักสิบคน ฉันไม่จบกับนายแน่ !”
คำพูดนี้ดังออกมา ทั่วทั้งร้านขายเสื้อผ้าก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด
ทุกคนยังคงไม่ได้สติกลับมา
แต่สถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า กลับชัดเจนไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
หยางเฟยเอ๋อร์กำลังสารภาพรักกับเย่อู๋เทียน
อีกทั้งยังใช้วิธีที่ไม่เหมาะสมมาก ๆ สารภาพรักกับเย่อู๋เทียนอีกด้วย
ไม่มีทางเลือก
หยางเฟยเอ๋อร์ได้ผ่านประสบการณ์ความเป็นตายมาแล้ว
เรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายนี้ เธอได้ตัดสินใจตั้งแต่ตอนที่อยู่ในโรงพยาบาลแล้ว
ตัวอย่างเช่น......
ถ้าหากได้พบกับเย่อู๋เทียนอีกครั้ง จะต้องสารภาพรักกับเขาให้ได้
เพราะว่า.....
เธอแอบรักเย่อู๋เทียนมานานแล้ว
เพียงแค่เธอเพิ่งจะรู้ว่า รักแท้ของเธอ ก็คือคนที่เคยเป็นเด็กโหลยโท่ยคนนั้น !
หยางเฟยเอ๋อร์ได้แอบตัดสินใจเอาไว้แล้ว
ชีวิตนี้แสนสั้น เธอจะต้องคว้าความสุขเอาไว้ให้ได้
ต่อให้เย่อู๋เทียนมีลูกแล้วจะยังไง ? ต่อให้เย่อู๋เทียนจะมีเสิ่นรั่วชิงแล้วจะยังไง ?
ต่อให้ไม่คุ้มค่า !
ก็ต้องจัดการเขาให้ได้ !
ต้องทำให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม !
หยางเฟยเอ๋อร์ นี่น่ะชัดเจนที่สุดแล้ว !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ