เย่อู๋เทียนลูบหัวของซูชิงหลวนด้วยรอยยิ้ม และพูด : “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
สายตาที่ซูชิงหลวนมองมาทางเย่อู๋เทียน เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ดวงตาที่เรียวยาวของเธอ มีน้ำตาเอ่อล้นออกมา และพูดด้วยความสะอึ้นว่า : “อะบะอะบะ......”
เย่อู๋เทียนมองซูชิงหลวนขึ้นๆลงๆ ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูด : “เธอได้รับบาดเจ็บ?”
ซูชิงหลวนเอาถุงที่ใส่ยาชำระล้างใส่เข้าไปในกระเป๋าเสื้อ ยกมือขึ้นแล้วสื่อสารกับเย่อู๋เทียน : “อะบะอะบะอะบะ.....”
ความหมายคร่าวๆก็คือ เธอพบเจอคนของตระกูลหานที่สนามบิน เพื่อปกป้องเฉิงโม่หนง เลยได้รับบาดเจ็บภายใน เพียงแต่โชคยังดี พบเจอคนสูงส่งคนหนึ่ง อ้างว่าเป็นลูกศิษย์ของคุณ หลังจากนั้นอีกฝ่ายยังให้เม็ดยาแก่เธอบางส่วน หลังจากกินเสร็จดีขึ้นเยอะ
หลังจากเย่อู๋เทียนเข้าใจแล้ว นึกถึงเรื่องที่หานหยุนเซียวเคยพูดถึงในเมื่อกี้อย่างรวดเร็ว หานหยุนเฟยพี่ชายของหานหยุนเฉ่า อยู่ที่สนามบินถูกคนต่อยหนึ่งหมัดจนบินออกไป.....
พร้อมกันนั้น เย่อู๋เทียนมองไปทางเฉียนเป่ยเฉินหนึ่งที ยิ้มและพูด : “ทำได้ไม่เลว เพียงแต่ในอนาคตถ้าหากพบเจอเรื่องที่คล้ายกันแบบนี้ ลงมือไม่ต้องมีความปรานี เอาให้ตายไปเลย อาจารย์จะช่วยนายเอง”
เฉียนเป่ยเฉินเกาหลังหัว พูดอย่างอายๆ : “เฉินเอ๋อร์ก็แค่กลัวว่าจะสร้างปัญหาให้อาจารย์ เลยลงมืออย่างปรานี”
ในเวลานี้ เฉิงโม่หนงที่เอาแต่มองเย่อู๋เทียนตลอดไม่พูดแม้แต่คำเดียว เดินเข้ามา กดขี่ความตกใจภายในใจเอาไว้ มองเฉียนเป่ยเฉินที่อยู่ด้านข้าง ถามเย่อู๋เทียนหนึ่งประโยค : “คนคนนี้ เป็นลูกศิษย์ของนายจริงๆ?”
เย่อู๋เทียนพูดด้วยรอยยิ้ม : “ศิษย์รัก”
เฉิงโม่หนงสูดลมหายใจเย็นหนึ่งที และพูด : “หานหยุนเฟยถูกเขาโจมตีจนได้รับบาดเจ็บ ตระกูลหานไม่มีทางหยุดอย่างแน่นอน!”
เย่อู๋เทียนหัวเราะแต่ไม่พูดอะไร
เฉิงโม่หนงเห็นท่าทางของเย่อู๋เทียนในตอนนี้ อารมณ์กลายเป็นสับสนขึ้นมา
เย่อู๋เทียนในตอนนี้ ตกลงเกิดอะไรขึ้น?
คาดไม่ถึงว่าจะฝึกสอนเฉียนเป่ยเฉินลูกศิษย์ที่เหมือนกับสัตว์ประหลาดคนหนึ่งออกมา นอกจากนี้ดูเหมือนว่าจะไม่เห็นตระกูลหานอยู่ในสายตา!
นี่.....
หรือว่าหลายปีที่ผ่านมา เขาพบเจอเรื่องไม่คาดฝันอะไร?
หานหยุนเซียวพุ่งเข้ามาอีกครั้ง มองไปทางเฉิงโม่หนง จากนั้นมองไปทางเฉียนเป่ยเฉิน และจากนั้นมองไปทางซูชิงหลวน และสุดท้ายค่อยมองไปทางเย่อู๋เทียน ชั่วขณะหนึ่ง ดูเหมือนว่าจะเข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมา
หานเฟิงอี้เพิ่งโทรศัพท์หาเขาเมื่อกี้ บอกว่าหานหยุนเฟยถูกคนอื่นทุบตีที่สนามบิน นอกจากนี้เมื่อวานหานหยุนเฉ่าก็ถูกคนอื่นทุบตีจนพิการที่เจียงไห่ ตอนนี้ดูเหมือนว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเย่อู๋เทียน
ท้ายที่สุด ตามที่หานเฟิงอี้พูด คนที่ต่อยหนึ่งหมัดจนหานหยุนเฟยบินออกไปที่สนามบิน เป็นคนที่เรียกเฉิงโม่หนงว่าอาจารย์อา
ชายที่อยู่ตรงหน้าที่มองดูแล้วเหมือนมีอาการป่วย เรียกเฉิงโม่หนงว่าอาจารย์อาไม่ใช่เหรอ?
นอกจากนี้ ผู้ชายคนนี้คาดไม่ถึงว่าจะเรียกเย่อู๋เทียนว่าอาจารย์!
เย่อู๋เทียนเจ้าหมอนี่ เพียงแค่เคยฝึกฝนที่กรมทหารไม่กี่ปีเท่านั้น เมื่อเจ็ดปีก่อน เขาถูกสิบสองเทพแห่งวิหารแห่งเทพเจ้าจับตัวไป และถูกนำตัวไปยังโรงดัดสันดานในส่วนลึกของเทือกเขาหิมาลัย!
สถานที่แห่งนั้น หานหยุนเซียวเคยได้ยินมาก่อน ถ้าหากถูกขังอยู่ที่นั่นเจ็ดปี เชื่อว่าต่อให้บนตัวของเย่อู๋เทียนมีศิลปะการต่อสู้แบบผิวเผินเล็กน้อย คนทั้งคนก็ไม่สามารถต้านทานพิษความเย็นนั้นได้ ถูกฆ่าโดยตรง
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า.....
เย่อู่เทียนไม่เพียงไม่ถูกฆ่า ออร่าของคนทั้งคน ดูเหมือนว่าจะแตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างมาก
ตกลงนี่มันเกิดอะไรขึ้น?
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เมื่อกี้คนใบ้คนนี้ที่กินยาชำระล้างเหมือนกับอาหารว่าง อยู่ต่อหน้าเย่อู๋เทียน เหมือนสัตว์เลี้ยงที่เห็นเจ้าของคนหนึ่ง ก็ตื่นเต้นจนเหลือแค่กระโดดโลดเต้นแล้ว!
อีกอย่างหนึ่ง คนใบ้คนนี้ ตกลงเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง?
ในเวลานี้ สภาพจิตใจของหานหยุนเซียว ไม่สามารถสงบได้เป็นเวลานาน มีคำถามมากมายเต็มไปหมด วนอยู่ในหัว ไม่สลายหายไป นอกจากนี้ยิ่งไม่รู้ว่าควรถามจากตรงไหนก่อน!
สายตาของเฉิงโม่หนงหยุดอยู่บนใบหน้าของหานหยุนเซียวแล้ว ชั่วขณะหนึ่ง ความรู้สึกของความตึงเครียดที่อธิบายไม่ได้ปรากฏขึ้น เธอรู้จักหานหยุนเซียวคนคนนี้ เป็นทายาทสายตรงของตระกูลหาน
นอกจากนี้มีคำร่ำลือว่า ความแข็งแกร่งของหานหยุนเซียว ดูเหมือนว่าใกล้เคียงกับหานจิ่วฉอง ถึงแม้สามปีก่อนจะพ่ายแพ้ให้กับหานจิ่วฉอง แต่ต้องรู้ว่า หานหยุนเซียวอายุยี่สิบห้าปีเท่านั้น!
ตอนนี้ หานหยุนเซียวเป็นแกนนำของตี้ตูตระกูลหาน!
ทำไมเขาถึงปรากฏตัวที่นี่?
อ้อ ใช่ เขาเป็นนักกฎหมายของหานซื่อ กรุ๊ป มาเจียงไห่ในครั้งนี้ จะต้องมาช่วยหานเฟิงอี้กินเทียนจวิน กรุ๊ปอย่างแน่นอน
และช่วงเวลาที่หานหยุนเซียวและเฉิงโม่หนงต่างเต็มไปด้วยความสงสัย เย่อู๋เทียนเปิดปากพูดอย่างไม่แยแส : “ในเมื่อมาถึงแล้ว อย่างนั้นก็ไปด้วยกันแล้วกัน ใช่แล้วหยุนเซียว ตอนนี้นายมีฐานะเป็นนักกฎหมายของหานซื่อ กรุ๊ป ในมือถือหุ้นของหานซื่อ กรุ๊ปเท่าไหร่?”
หานหยุนเซียวพูดด้วยความตะลึง : “คุณจะทำอะไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...