จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 154

แต่ฉากเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้นั้น ได้ทำให้พี่ใหญ่แห่งวงการปาปารัสซี่ในประเทศหลงคนนี้ตกตะลึงไปเลยทีเดียว

จากน้ำเสียงที่ตะโกนขับไล่ให้เสิ่นรั่วชิงกับเย่อู๋เทียนรีบเดินหน้าไปให้เร็วขึ้นนั้น ทำให้เย่อู๋เทียนกับเสิ่นรั่วชิงตกใจ และหันมองไปที่เขาทันที

โดยขณะที่สองคนนี้เบี่ยงหน้าหันไปมองนั้น สองคนที่ตามมาด้านหลังทั้งเผยว่านหลี่กับจางม่านที่อยู่ไม่ห่างออกไปนัก ก็มองเห็นใบหน้าด้านข้างของทั้งสองคนนั้นพอดี

เผยว่านหลี่กับจางม่านตกใจขึ้นเล็กน้อย เหมือนจะคิดไม่ถึงว่า เย่อู๋เทียนกับเสิ่นรั่วชิงจะมาร่วมงานฉลองวันเกิดของฉาวซิงด้วย

เผยว่านหลี่รีบผละตัวออกมาจากจางม่าน แล้ววิ่งเหยาะ ๆ ไปข้างหน้า พร้อมกับยกมือแสดงความเคารพต่อเย่อู๋เทียน ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอันสนิทสนม และพูดขึ้นว่า: “คิดไม่ถึงว่าคุณเย่ก็มาร่วมงานด้วย”

เย่อู๋เทียนขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย พยักหน้าและพูดว่า: “มาทำธุระที่เมืองเจียงหนานเล็กน้อย จึงได้แวะมาร่วมงานนี้ด้วยเลย”

เมื่อพูดอย่างนี้ออกไป พวกนักข่าวที่อยู่บริเวณโดยรอบนั้น รวมถึงพวกปาปารัสซี่ แม้แต่พวกนักธุรกิจใหญ่ที่มีชื่อเสียงจำนวนไม่น้อยบริเวณรอบข้าง ต่างก็พากันเบิกตาโพลง และอยู่ในสภาพที่ตะลึงงันกันไปทั้งหมด

ไอ้หนุ่มคนนี้ ตกลงว่ามีประวัติความเป็นมาอย่างไรกันแน่?

ทำไมถึงพูดจาหลงระเริงอย่างนี้นัก?

ที่ปรากฏตัวขึ้นในคฤหาสน์ตระกูลฉาว เพื่อมาอวยพรแสดงความยินดีในงานวันเกิดต่อท่านฉาวนั้น แค่เป็นการแวะมาหรอกเหรอ?

น่าจะมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่มากแน่เลย ถึงกล้าที่จะไม่ให้เกียรติต่อท่านฉาวแบบนี้?

ต่อให้เป็นเผยว่านหลี่เจ้าบ้านตระกูลเผยที่มีชื่อเสียงในภูมิภาคเขตสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซีเกียงและมีเงินทองเทียบเท่าได้กับท่านฉาว ก็ยังไม่กล้าที่จะพูดด้วยความหลงระเริงแบบนี้ใช่ไหมล่ะ?

แต่ ทางเผยว่านหลี่กลับไม่รู้สึกอะไร รอยยิ้มบนใบหน้าก็ยิ่งจะหนักแน่นขึ้น และหันหน้ามองไปที่เสิ่นรั่วชิง พร้อมกับยกมือแสดงความเคารพอีกครั้ง และพูดว่า: “สวัสดีคุณนายเย่”

เสิ่นรั่วชิงยิ้มและพยักหน้า: “คุณเผย”

ขณะที่เผยว่านหลี่กำลังจะพูดอะไรต่อนั้น จางม่านที่อยู่ด้านหลัง ก็ได้รีบเดินเข้ามา ไปยังบริเวณที่ห่างจากเสิ่นรั่วชิงประมาณหกถึงเจ็ดเมตร พร้อมกับยกมือขึ้น และพูดกับเสิ่นรั่วชิงอย่างเป็นกันเองว่า: “คุณนายเย่ คิดไม่ถึงว่าพวกเราจะพบเจอกันอีกแล้ว”

เสิ่นรั่วชิงยืนอยู่กับที่ รอให้จางม่านเดินมาที่เบื้องหน้าของเธอ แล้วจึงยื่นมือออกมาจับทักทายกับจางม่าน และพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้มว่า: “ครั้งก่อนที่แยกกันที่เมืองเจียงไห่ ฉันก็ยังคิดถึงคุณอยู่เสมอ”

จางม่านยิ้มหน้าบานและพูดว่า: “นี่ถือเป็นเกียรติของสาวน้อยอย่างฉันมากเลย”

พี่ใหญ่ปาปารัสซี่ที่อยู่ออกไปไม่ไกลคนนั้นเมื่อได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็แทบที่จะทรุดตัวล้มลงทีเดียว คิดไม่ถึงอย่างยิ่งว่า เมื่อครู่คนที่ถูกตนเองตะโกนเรียกว่า “นักแสดงกระจอกแถวที่สิบแปด” คนนั้นจะมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ไปได้!

จางม่านดาราเบอร์หนึ่งแห่งวงการบันเทิงในประเทศหลง เมื่ออยู่ต่อหน้าของผู้หญิงคนนี้ กลับเรียกขานตัวเองว่าสาวน้อย?

เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นกันแน่?

พี่ใหญ่แห่งวงการปาปารัสซี่ถึงกับงุนงงไปหมด

ขณะนั้น ไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรต่อไปดี!

เมื่อครู่ตอนที่เขาตะโกนเรียกเสิ่นรั่วชิงนั้น ก็ถูกผู้คนรอบข้างได้ยินกันทั้งหมดแล้ว ในจำนวนนี้ยังจะมีเพื่อนร่วมสายงานเดียวกันจำนวนมากด้วย และรวมไปถึงสปอนเซอร์หลักของเขา!

คำพูดที่ผิดพลาด และการดูถูกเหยียดหยามคนในชั่วขณะหนึ่ง เป็นไปได้ที่อาจจะทำให้อาชีพการงานของเขาถึงจุดสิ้นสุดลงได้เลยทีเดียว!

หมดหนทาง!

ในวงการบันเทิง ในสถานที่ที่เน้นแต่ชื่อเสียงและผลประโยชน์เป็นหลักนั้น ก็จะมีสภาพความเป็นจริงที่โหดร้ายแบบนี้!

แม้ว่าเย่อู๋เทียนกับเสิ่นรั่วชิงจะไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา แต่จางม่านแค่มองดูไปที่เขาเล็กน้อย เขาก็รับรู้แล้วว่า......

ต้องจบเห่แล้วแน่เลย!

เพียงเพราะคำพูดเดียวของตนเอง ก็ทำลายอาชีพการงานในอนาคตของตนเองลงอย่างราบคาบ!

ในวงการบันเทิงนั้นจางม่านมีสถานะระดับไหน?

เพียงแค่เธอพูดออกไป หรือเพียงแค่เธอพูดกับพวกผู้มีอิทธิพลบางคนในวงการบันเทิงเพียงคำเดียวว่า เธอไม่ชอบตัวเขา ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว ตัวเขาเองก็คงจะต้องยุติอาชีพในวงการบันเทิงนี้ลงอย่างแน่นอน

นอกจากนี้ ด้วยสายตาของจางม่านที่จ้องมองมาที่ตัวเขานั้น เขาที่เป็นพี่ใหญ่แห่งปาปารัสซี่ ก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า สายตาของเพื่อนร่วมอาชีพรอบข้างที่มองมาที่ตัวเขานั้น ก็เต็มไปด้วยความน่าเห็นอกเห็นใจกันมากเลยทีเดียว

ยิ่งไปกว่านั้น ถึงขนาดที่ว่ายังมีสายตาที่มองตาด้วยความดีใจเมื่อเห็นคนอื่นเป็นทุกข์ด้วย

เมื่อสำนึกรู้ตัวขึ้นได้ พี่ใหญ่แห่งวงการปาปารัสซี่ก็รีบจะตรงเข้าไปหา เพื่อแสดงความขอโทษต่อเสิ่นรั่วชิง แต่ภาพเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปนั้น กลับทำให้เขาเกิดสภาพจิตใจที่ย่ำแย่จนอยากที่จะร้องไห้ออกมาเลย

เมื่อเห็นว่า จางซินหร่านลูกสาวของจางเสี่ยวชวนผู้จัดการธนาคารสำนักงานใหญ่แห่งประเทศ พลันปรากฏตัวขึ้นในกลุ่มคน แล้วก็เดินตรงเข้าไปหาเย่อู๋เทียนกับเสิ่นรั่วชิง

เฉียนจิ้งคุนและภรรยา ผู้ที่มีอิทธิพลแห่งวงการเหมืองแร่ที่เพิ่งจะมาถึงด้านหน้าประตูใหญ่ของคฤหาสน์ตระกูลฉาว รวมถึงเฉินเมิ่งเฉี่ยนเจ้าของเฉินซื่อเพชรพลอยแห่งเมืองหนานกั่ง ต่างก็พากันเดินเข้ามาหาเย่อู๋เทียนกับเสิ่นรั่วชิงโดยเร็ว

นอกจากนี้ ยังจะมีม้ามืดในวงการนักธุรกิจอย่าง ซุนอีหมิงผู้รับผิดชอบใหญ่ของเทียนจวิน กรุ๊ปสาขาเมืองเจียงไห่ ก็ยังวิ่งเหยาะ ๆ เข้ามาหาเย่อู๋เทียนกับเสิ่นรั่วชิงด้วย

รวมไปถึงบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ที่มักจะเห็นกันประจำตามหน้าโทรทัศน์บางราย ต่างก็พากันเข้าไปหา ถึงแม้จะเป็นพวกนักธุรกิจใหญ่ระดับเฉียนจิ้งคุนที่กำลังสนทนากับเฉิงโม่หนงอยู่นั้น ต่างก็พากันกรูเข้ามาหาด้วย

เพราะว่านักธุรกิจหลายรายที่เพิ่งจะพูดคุยกับเฉิงโม่หนงเมื่อครู่นี้ ไม่เว้นแม้แต่รายเดียวนั้น ต่างก็เป็นเพราะคำพูดของเฉิงโม่หนงเพียงเล็กน้อย ก็ทำให้รับรู้ถึงสถานะของเย่อู๋เทียน!

โดยไม่เพียงแต่จะเป็นเจ้ายมบาลชิงตี้แห่งประเทศหลง ยังจะเป็นเจ้าของเบื้องหลังตัวจริงของเทียนจวิน กรุ๊ปด้วย!

ต่อให้พวกนักธุรกิจต่างประเทศบางราย เมื่อเห็นเย่อู๋เทียนปรากฏตัวขึ้น ต่างก็พากันเข้ามาแสดงความเคารพ

เวลาเพียงไม่นาน เย่อู๋เทียนกับเสิ่นรั่วชิงก็ถูกพวกนักธุรกิจแต่ละสาขาวงการโอบล้อมเอาไว้ ที่สำคัญก็คือ เผยว่านหลี่ยังเป็นผู้นำ จัดการให้ทุกคนได้ทยอยถ่ายรูปร่วมกับเย่อู๋เทียนด้วย......

เหตุการณ์แบบนี้ มันช่างน่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมากเลย!

เมื่อเจ้าของบริษัทที่มีมูลค่าทรัพย์สินหลักสิบล้านร้อนล้านที่อยู่รอบข้างเหล่านั้นเห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าว ต่างก็แทบจะสิ้นลมหายใจ ทุกคนต่างก็คาดเดาว่า เย่อู๋เทียนคนนี้มีประวัติความเป็นมาอย่างไรกันแน่!

นี่มัน......

เป็นการแย่งซีนของเจ้าภาพงานโดยสิ้นเชิง!

เมื่อปรากฏตัวขึ้น ก็ดึงดูดให้พวกนักธุรกิจและผู้มีอิทธิพลของแต่ละพื้นที่เข้ามาจับมือทักทายอย่างเป็นกันเอง

แม้ว่าจะเป็นท่านฉาวเจ้าของงานวันเกิดในวันนี้ ก็คงจะไม่ได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นคับคั่งเช่นนี้หรอก?