จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 157

ในแวดวงพวกลูกเศรษฐีทั้งในและต่างประเทศ หลี่จิงหงนั้นมีชื่อเสียงที่โด่งดังอย่างมาก

ไม่เพียงแต่เพราะเธอเป็นลูกสาวของตระกูลหลี่แห่งเมืองหนานกั่ง เธอยังจะมีสมญานามว่าราชินีแห่งไนต์คลับด้วย

โดยมีเทคนิคการผสมเหล้า ที่ถือได้ว่าล้ำเสิศยิ่งนัก

นอกจากนี้แล้ว เธอยังเป็นเคยเป็นดีเจ และเคยร้องเพลงออกอัลบั้มด้วย

ภายใต้ออร่าเหล่านี้ ช่างทำให้พวกลูกเศรษฐีอย่างเกาเยว่หมิ่นหลงใหลกันจนโงหัวไม่ขึ้น

พูดได้ว่า ต่อให้ไม่มีวงศ์ตระกูลชั้นสูงอย่างตระกูลหลี่แห่งเมืองหนานกั่งเป็นเบื้องหลัง ลำพังแค่อิทธิพลความสามารถของหลี่จิงหงอย่างเดียว ก็เพียงพอที่จะให้เธอทะนงตนได้แล้ว

เพราะว่าหลี่จิงหงมีแฟรนไชส์ผับบาร์ของตนเอง อีกทั้งยังเปิดกิจการไปทั่วโลก ลำพังแค่รายได้จากผับบาร์ในทุกวัน ก็ถือเป็นตัวเลขที่น่าทึ่งแล้ว!

ตอนนี้ บุคคลที่ยอดเยี่ยมทั้งเป็นที่รักใคร่ของทุกคนและร่ำรวยเงินทองอย่างหลี่จิงหง คิดไม่ถึงว่าจะเรียกผิงเสี่ยวหลิงว่าอาจารย์ ต่อหน้าพวกผู้มีอิทธิพลและนักธุรกิจเหล่านี้!

นั่นแสดงว่าสถานะของชายวัยกลางคนในชุดราชวงศ์ถังที่ชื่อว่าผิงเสี่ยวหลิงนี้ มันช่างน่าตื่นตกใจยิ่งนัก!

เมื่อนึกถึงจุดนี้ขึ้น เกาเยว่หมิ่นก็ถึงกับหวาดผวาอย่างที่สุด

เพราะว่าผู้ชายที่อยู่ด้านข้างเสิ่นรั่วชิงนั้น รู้จักกับอาจารย์ของหลี่จิงหงด้วย......

นี่ก็เพียงพอที่จะทำให้เกาเยว่หมิ่นหวาดกลัวอย่างมากแล้ว

เวลานี้ หลี่จิงหงได้เดินมาถึงเบื้องหน้าของผิงเสี่ยวหลิง และเรียกอย่างเคารพอีกครั้งว่า: “อาจารย์”

ผิงเสี่ยวหลิงพยักหน้าเล็กน้อยให้กับหลี่จิงหง ถือว่าเป็นการตอบรับที่เธอเรียกว่าอาจารย์ จากนั้นก็หันมองไปที่ฉาวซิง และกล่าวทักทาย: “เถ้าแก่ฉาว เป็นอย่างไรบ้าง? ”

ฉาวซิงหัวเราะฮ่าฮ่าและพูดว่า: “ถึงแม้ว่าจะป่วย แต่วันนี้เห็นว่าพี่ผิงมาด้วยตนเอง ฉันฉาวซิงก็ดีใจและปลื้มใจเป็นยิ่งนัก”

ผิงเสี่ยวหลิงยิ้มอย่างลึกลับ และพูดขึ้นว่า: “วันนี้ ท่านมีโชคแล้ว”

ฉาวซิงสีหน้าท่าทางงุนงง

ผิงเสี่ยวหลิงมองไปที่เย่อู๋เทียน ยิ้มและพูดขึ้นว่า: “ท่านเจ้าหอของเรามาอวยพรวันเกิดให้กับท่านด้วยตนเองเลย ไม่ใช่โชคดีของท่านหรอกเหรอ? ”

ใบหน้าของฉาวซิงยิ่งจะสับสนงุนงงหนักขึ้นไปอีก

ท่านเจ้าหอ?

ลูกศิษย์ของหมอเทวดาผิงปู๋จิ้วคนนี้ ทำไมถึงได้เรียกเย่อู๋เทียนว่าท่านเจ้าหอล่ะ?

แต่ก็ไม่ทันที่จะได้คิดอะไรมาก ฉาวซิงก็เดินเข้ามายังด้านหน้าของเย่อู๋เทียน ยกมือแสดงความเคารพ และพูดอย่างเคารพว่า: “ฉาวซิง คารวะชิงตี้! ”

เมื่อพูดคำนี้ออกไป นอกจากเสิ่นรั่วชิงที่อยู่ด้านข้างเย่อู๋เทียน และเฉิงโม่หนงที่ทราบถึงสถานะของเขาแล้ว คนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงกันไปทั้งหมด

ชิงตี้?

พวกคนที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้ ต่างก็เป็นผู้มีอิทธิพลชั้นสูงในวงการธุรกิจแห่งประเทศหลง เมื่อได้ยินฉาวซิงเรียกขานเย่อู๋เทียน ก็พลันนึกขึ้นได้ถึงสมญานามชื่อหนึ่ง!

เจ้ายมบาลชิงตี้!

ที่จริงแล้ว ชายหนุ่มที่เผยว่านหลี่และคนอื่น ๆ เรียกกันว่าคุณเย่นั้น ก็คือเจ้ายมบาลชิงตี้ที่ข้าศึกศัตรูต่างชาติต่างพากันหวาดกลัว!

ขณะนี้ สถานที่แห่งนี้เงียบกริบกันไปทั้งหมด!

ต่อให้เป็นหลี่จิงหงเอง ก็อดที่จะแสดงสีหน้าท่าทางที่ตะลึงงันไม่ได้

วันนี้ ผู้ชายที่ลูกสาวของฉาวซิง หยางเฟยเอ๋อร์ จะจัดการให้อยู่หมัดนั้น ก็คือเจ้ายมบาลชิงตี้แห่งประเทศหลง?

โอ้วพระเจ้า!

ตกลงว่ามันคือสถานการณ์อะไรกันแน่?

หากรู้ว่าผู้ชายคนนี้ก็คือเจ้ายมบาลชิงตี้ ต่อให้ตัวเองมีความกล้าหาญมากแค่ไหน......

ก็คงไม่กล้าที่จะนำเหล้าผสม “เซียนหลับใหล” ให้เขาดื่มแน่นอน!

นี่มันไม่อยากที่จะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้วหรือ รนหาที่ตายแล้วใช่ไหม?

มาดูที่ทางเกาเยว่หมิ่นในตอนนี้บ้าง ถึงกับมีความคิดที่จะร้องไห้จนตายลงไปเลย ผู้ชายที่อยู่ด้านข้างของเสิ่นรั่วชิงนี้ ก็คือเจ้ายมบาลชิงตี้ที่มีชื่อเสียงโด่งดังแห่งกรมทหารอย่างนั้นเหรอ?

ฉาวซิงสังเกตเห็นว่าสีหน้าของเย่อู๋เทียนไม่ค่อยดีนัก จึงรู้สึกได้ว่า ต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว และหันมองไปยังเกาเยว่หมิ่นที่น้ำตาบนใบหน้ายังไม่แห้ง พร้อมกับสอบถามขึ้นว่า: “ชิงตี้ นี่มัน......”

เย่อู๋เทียนพูดอย่างเฉยชาว่า: “เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น”

เกาเยว่หลูหยิกไปที่เนื้อตรงเอวของเกาเยว่หมิ่นอีกครั้ง และพูดสั่งสอนด้วยสีหน้าที่โมโหว่า: “ยังไม่รีบกล่าวขอโทษพี่เขยอีก? ”

เกาเยว่หมิ่นหัวสมองโล่งไปหมด

ผ่านไปสักพัก เกาเย่วหมิ่นจึงก้มหัวลงและพูดกับเย่อู๋เทียนด้วยเสียงสะอึกสะอื้นว่า: “ขอโทษ พี่เขย ฉันไม่รู้ว่าคุณคือ......”

ยังไม่ทันรอให้เกาเยว่หมิ่นพูดจบ เสิ่นรั่วชิงที่ไม่พูดไม่จาอะไรมาตลอดก็พลันมองไปที่เกาเยว่หลู และพูดว่า: “นำตัวหล่อนออกไป เกียรติของตระกูลเกา ถูกพวกเธอทำลายลงจนไม่เหลือแล้ว! ”

เกาเยว่หลูได้ยินคำพูดนี้ ราวกับว่าถูกลดโทษลง

แต่เกาเยว่หมิ่นกลับเกิดความโกรธแค้น

หล่อนเสิ่นรั่วชิงก็เป็นแค่ไอ้เด็กเถื่อน ที่พบกับความโชคดีเอาอย่างมาก ถึงได้สานสัมพันธ์กับผู้ชายอย่างเจ้ายมบาลชิงตี้ ไม่อย่างนั้นใครจะไปรู้จักเสิ่นรั่วชิงคนนี้ล่ะ?

คางคกขึ้นวอ!

ในขณะที่เกาเยว่หมิ่นกำลังคิดแบบนี้อยู่นั้น โล่เชียนฟานก็พลันเดินออกมาจากกลุ่มคน และพูดกับเสิ่นรั่วชิงอย่างประจบว่า: “คุณอา ท่านอย่าได้โมโหไปเลย หญิงสาวตระกูลเกาคนนี้ฉันรู้จัก ก็แค่ไอ้คนโง่เท่านั้น! ท่านอย่าไปสนใจเลย! ”

เกาเยว่หมิ่นราวกับว่าถูกฟ้าผ่าลงมาใส่ทันที!

โล่เชียนฟานจากตระกูลโล่แห่งตี้ตู เรียกเสิ่นรั่วชิงว่าคุณอา?