จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 166

ตูม！

เมื่อเห็นเหรียญหินสีม่วงในมือของเย่อู๋เทียน ในสมองของชายชราผมหงอก ก็ราวกับมีระเบิดอยู่ในนั้น

เกิดความหวาดกลัวถึงสุดขีด

นี่มัน……

เป็นไปได้ยังไง！

ชายหนุ่มธรรมดาตรงหน้านี้จะมีเหรียญหินสีม่วงที่สาบสูญไปหลายร้อยปีได้อย่างไร？

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งก็เกิดความโกลาหลขึ้น

ทุกคนรู้สึกคาดไม่ถึง ชายหนุ่มธรรมดาผู้นี้ มีแก่นเหรียญม่วงได้อย่างไร？

ห่านเฟิ่งอี๋ถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

เมื่อสักครู่ เธอมองว่าชายหนุ่มตรงหน้าเป็นแค่หมาแมว？

ตอนนี้หมาแมวตรงหน้า นำแก่นเหรียญม่วง ที่ถือเป็นสมบัติล้ำค่าแห่งบูโตออกมาทำให้นักบู๊ทุกคนในโลกคลั่งไคล้ออกมา？

ถังเลี่ยนยิ่งงงเข้าไปใหญ่

แต่ว่า เขาได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว

เขาหรี่ตาลง มองไปที่แก่นเหรียญม่วงในมือของเย่อู๋เทียนตาไม่กะพริบ

จู่ๆก็มีความคิดผุดเข้ามา！

อยากจะแย่งงแก่นเหรียญม่วง นี้ไปซึ่งๆหน้า！

อย่างไรก็ตามถ้าพูดถึงเรื่องต่อสู้ คนที่อยู่ในที่นี้ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของตัวเอง

แต่ทว่า ทันทีที่ถังเลี่ยนมีความคิดแบบนั้นโผล่ขึ้นมาในหัว ชายชราหัวหงอกก็พูดกับเย่อู๋เทียนด้วยความสั่นเทาว่า“ไอ้หนุ่ม เอาแก่นเหรียญม่วงในมือของนาย ให้ฉันดูหน่อยได้ไหม？”

คนที่อยู่ในเหตุการณ์ มีเสียงลุกฮือขั้นมาอีกครั้ง

คิดไม่ถึงว่า ชายชราผมหงอกคนนี้ จะขอดูแก่นเหรียญม่วงในมือของชายหนุ่มอย่างสุภาพ

ตอนนี้ดูท่า……

แก่นเหรียญม่วงในมือของชายหนุ่ม จะเป็นของจริง

แต่ในชั่วพริบตาเดียว นักบู๊หลายร้อยคนที่อยู่ในเหตุการณ์ มีมากกว่าครึ่ง ที่คิดไม่ดี

เหมือนที่ถังเลี่ยนคิดเมื่อสักครู่ ในสายตาของผู้กล้าเหล่านี้ เย่อู๋เทียน เป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้น ต่อสู้ไม่เป็นด้วยซ้ำ

ถ้าฆ่าให้ตาย การแย่งแก่นเหรียญม่วงจากมือของเขามา เป็นเรื่องที่ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก！

เพียงแต่……

มีคนที่แข็งแกร่งมากมายปรากฏตัว แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะมีแรงจูงใจซ่อนเร้น แต่ก็ยังมีความรอบคอบอยู่มาก

ทว่า ในใจของคนส่วนใหญ่ที่อยู่ ณ ที่นี้ ไม่ว่าเย่อู๋เทียน หรือจะเป็นหยางเฟยเอ๋อร์ ล้วนเป็นของตาย

ไม่ว่าเย่อู๋เทียนจะมอบแก่นเหรียญม่วงออกมาหรือไม่ เขากับหยางเฟยเอ๋อร์ก็ต้องตาย

ยังบคงเป็นประโยคเดิม

ราษฎรเดิมไม่มีความผิด แต่เพราะมีหยกกับตัวจึงมีความผิด！

ใครจะไปคิดว่า ทุกคนคิดแบบนี้กัน

จู่ๆเย่อู๋เทียนก็พูดกับชายชราว่า“คุณคิดว่า คุณมีสิทธิ์ดูขอที่อยู่ในมือของผมหรอ？แน่นอนสิว่า ผมไม่ได้ไม่ดูประตู แต่เป็นเพราะ ผมแค่ดูถูกคุณ ”

ชายชราตกตะลึง

เขาหรอ ถูกเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมธรรมดาๆคนหนึ่ง เหยียดหยาม？

ในขณะที่ชายชรากำลังคิดแบบนี้ จู่ๆถังเลี่ยนก็ก้าวออกมา แล้วต่อยเข้าไปที่เย่อู๋เทียน

ในขณะเดียวกัน ก็มีเสียงดุดันดังขึ้น

“แกมีนรนหาที่ตาย กล้าดูหมิ่นผู้อาวุโสแห่งหลังภูเขาเอ๋อเหมยงั้นหรอ！”

เมื่อสิ้นเสีย หมัดของถังเลี่ยน ราวกับสายฟ้าฟาด พุ่งมาที่หน้าอกของเย่อู๋เทียนทันที

ทุกคนตกตะลึงจนหน้าถอดสี

คิดไม่ถึงว่า จู่ๆถังเลี่ยนจะลงมือแบบนี้

แต่เห็นได้ชัดมาก ต่อหน้าเขาออกโรงปกป้องชายชราผมหงอก แต่ความจริงแล้วอยากแย่งชิงแก่นเหรียญม่วงนั่นต่างหาก！

ทุกคนตระหนักถึงเรื่องนี้

แต่ละคนเตรียมพร้อมสู้ศึก

ราวกับขณะที่เย่อู๋เทียนถูกหมัดของถังเลี่ยนเนงาน พวกเขาก็จะลงมือพร้อมกัน

แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเวลาต่อมาทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก

ฉันเห็นว่าเย่อู๋เทียนเพียงแค่หลบไปด้านข้าง และในขณะเดียวกันก็บิดตัวของเขาจากนั้นก็ปล่อยหมัดออกไป เผชิญหน้ากับหมัดของถังเลี่ยนตรงๆ！

ตุ้ม！

สองหมัดเผชิญหน้ากัน！

เหมือนพายุฝนฟ้าคะนองที่ระเบิดออกจากอากาศ

และดุจดั่งเหล็กกับทองปะทะกัน！