จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 176
เมื่อพูดจบ คนที่อยู่ในงานทุกคน ไม่กล้าแม้แต่จะพูด
ผู้คนไม่สงสัยเลย
ถ้ารุมโจมตี จะสามารถฆ่า“เย่จุ้นหลิน”ที่อยู่ตรงหน้าของเขาได้แน่นอน！
แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า……
ใครกล้าลุยก่อน？
ถังว่านฉาวถูกทำร้ายจนไม่รู้เป็นหรือตาย！
อีกทั้ง แค่โดนตบสามครั้ง โดนกระทืบหัวสองครั้ง ก็อยู่ในสภาพนี้แล้ว！
ถังว่านฉาวอ่อนแอ ดังนั้น……
ทุกคนที่อยู่ที่นี่ ไม่ว่าใครจะบุกลุยก่อน คนที่อยู่แนวหน้า ต้องเลี่ยงคำว่าตายไม่ได้อย่างแน่นอน！
เจี่ยนโล่จู๋เห็นคนไม่กล้าพูดอะไร ใบหน้าเคร่งขรึม เธอกัดฟันกรอด“ทำไม คนที่อยู่ ณ ที่นี้มีมากมาย หรือทุกคนจะกลัวแค่ “เย่จุ้นหลิน” คนเดียว？”
ทันทีที่พูดเช่นนี้ คนในฝูงชนก็พูดขึ้นอย่างขุ่นเคือง “คุณก็ไปก่อนสิ ขอแค่คุณกล้าลุยก่อน เราก็กล้าจะลุยตาม！”
ใบหน้าของเจี่ยนโล่จู๋ แทบตกลงพื้น
ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นโส่วจั่วอันดับหนึ่งของหลังภูเขาเอ๋อเหมย หากพูดถึงพลังของตัวเอง แต่กลับสู้ถังว่านฉาวไม่ได้！
ถังว่านฉาวถูกกระทืบจมดินขนาดนั้น หากเธอลุยก่อน คงจะไม่สามารถรับกระบวนท่ากระทืบของ “เย่จุ้นหลิน”ได้？
ชั่วขณะหนึ่ง เจี่ยนโล่จู๋ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี
ในเวลานี้เอง ถังเลี่ยนที่อยู่บนเวที จู่ๆก็พูดออกมาว่า“เดี๋ยวรอไอ้หมอนี่มันออกมาก่อน ผมจะขอลุยเอง！”
เมื่อสิ้นเสียง ก็มีเสียงเยาะเย้ยถากถางจากฝูงชนดังขึ้น
“นายเนี่ยนะ ตอนที่อยู่ข้างนอก นายก็แพ้เขาไปรอบหนึ่ง ตอนนี้นายยังจะขอลุยก่อน ไอ้คนไม่รู้จักหลาบจำ！”
“จริงด้วย ตอนนี้บรรพาจารย์อาวุโสตระกูลนายยังอยู่ในสภาพแบบนี้ ยังคิดจะทำตัวน่าเกรงขามอยู่อีก？”
“ทุกคนจะพูดแบบนี้มันก็ไม่ถูก ถังเลี่ยนร่างกายแข็งแรงทุกคนก็เห็นกันอยู่ ปล่อยให้เขาไปรับหน้าสักหน่อย เดี๋ยวเราค่อยใช้อาวุธลับสุ่มโจมตี ปล่อยเข็มออกไปพร้อมกัน ผมไม่เชื่อว่าเราจะไม่ได้เปรียบ！”
“นี่เป็นความคิดที่ดีเลยทีเดียว！”
“ใช่แล้ว ข้างๆของ“เย่จุ้นหลิน”ยังมีเด็กผู้หญิงอีกคนไม่ใช่หรอ ผู้หญิงที่ชื่อหยางเฟยเอ๋อร์นั่นไง ผู้หญิงคนนั้นไม่เป็นวรยุทธ ลองใช้กลวิธีในการปิดล้อมและโจมตีพวกเขาในช่วงเวลาสั้นๆ น่าจะสามารถสังหาร“เย่จุ้นหลิน”ได้นะ！”
“แต่ใครจะรับประกันว่าคนที่ชื่อหยางเฟยเอ๋อร์ จะเป็นผู้หญิงที่ไม่มีวรยุทธ์และอ่อนแอ？ต้องรู้ว่าก่อนที่“เย่จุ้นหลิน”จะแสดงฝีมือ เราเองก็ได้ดูผิดมองเห็นเขาเป็นชายหนุ่มธรรมดาที่ไม่เป็นวรยุทธนะ！”
สุดท้ายคำพูดประโยคนี้ไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูด
แต่ประโยคนี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ในงานเห็นว่ามีเหตุผล
คนที่นั่งอยู่ ณ ที่นี่ เริ่มหมดความมั่นใจอีกครั้ง
ต่างกำลังสงสัยว่า……
หยางเฟยเอ๋อร์เป็นปรมาจารย์ที่ไม่มีใครรู้รึเปล่า！
ถ้าเป็นปรมาจาย์ผู้หนึ่งเหมือนกันล่ะ！
อย่างงั้นถึงทุกคนจะจู่โจมสุ่มปล่อยอาวุธลับออกไปพร้อมกัน ก็คงทำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม！
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ