จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 187

เมื่อเสียงของทุกคนดังขึ้นด้านนอก ใบหน้าฉาวซิงเต็มไปด้วยความตะลึง

นี่มันอะไรกัน

คนของหลังภูเขาเอ๋อเหมย คุกเข่าเพื่อจะพบคุณเย่งั้นเหรอ

คุณเย่ไหน

เย่อู๋เทียนเหรอ

ตอนนี้ฉาวซิงงุนงงไปหมดแล้ว

เฉียนจิ้งคุนและภรรยา ก็งงไปกับฉาวซิงด้วย

รวมไปถึงหลี่จิงหง ที่เป็นดั่งสมบัติล้ำค่าของตระกูลหลี่เมืองหนานกั่ง เดินมาตรงริมหน้าต่างอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นภาพด้านนอก

หลี่จิงหงตกใจถึงขีดสุด

เด็กผู้ใหญ่ทั้งชายและหญิงเป็นร้อยคน ล้วนคุกเข่าอยู่บนพื้น

ถังเสี่ยวไป๋ก็รีบเดินมาที่ริมหน้าต่าง เมื่อเห็นภาพข้างนอก ลูกตาแทบจะหลุดออกมา

คนเป็นร้อยด้านนอก ถังเสี่ยวไป๋รู้จักแค่ 2-3 คนเท่านั้น

ในบรรดานั้นมีชายวัยกลางคน อายุประมาณ 50 กว่าปี เคยสอนวิชากระบี่ให้ถังเสี่ยวไป๋

ถังเสี่ยวไป๋รู้ว่าฐานะของเขาคืออะไร

เป็นผู้อาวุโสคนหนึ่งของหลังภูเขาเอ๋อเหมย แซ่ถง ใช้คำว่าน่ากลัวมาบรรยายวิชากระบี่ของเขาได้เลย

วิชาอันล้ำเลิศไร้เทียมทานที่สุดในชีวิตของผู้อาวุโสถง คือ......

กระบี่เหาะนภา!

เมื่อหลายปีก่อนถังเสี่ยวไป๋เคยเห็นครั้งหนึ่ง และมองผู้อาวุโสถงเป็นเป้าหมายที่เขาไล่ตามทั้งชีวิต

แน่นอนว่าการไล่ตามแบบนี้ ไม่ได้ไล่ตามผู้อาวุโสถง แต่ไล่ตามวิชากระบี่ของเขา!

สักวันหนึ่ง ถังเสี่ยวไป๋ก็อยากถึงระดับแดนวิชากระบี่แบบผู้อาวุโสถง!

ย่ำจากพื้นดินขึ้นไปถึงเมฆ

จากบนลงล่าง กระบี่บินแข็งแกร่งมีพลานุภาพ สามารถฆ่าศัตรูที่อยู่ห่างออกไปหลายลี้!

นั่นมันท่วงท่าระดับไหนกัน

พลานุภาพระดับไหนกัน

แต่ตอนนี้ ผู้อาวุโสถงอยู่ในกลุ่มคนด้านนอก ทำได้เพียงคุกเข่าอยู่แถวที่สี่

นั่นหมายความว่าที่หลังภูเขาเอ๋อเหมย

ผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดแบบผู้อาวุโสถง ยังไม่นับว่ายอดเยี่ยม!

คิดออกเลยว่าผู้อาวุโสถง ผู้แข็งแกร่งที่ถังเสี่ยวไป๋ไล่ตามมาทั้งชีวิต ตอนนี้คุกเข่าอยู่ด้านนอก อ้อนวอนขอพบเย่อู๋เทียน งั้นพละกำลังของเย่อู๋เทียน......

ต้องน่ากลัวถึงระดับไหนกัน

ตอนนี้ถังเสี่ยวไป๋เกือบลืมหายใจไปแล้ว

คิดยังไงก็ไม่เข้าใจ......

ก่อนหน้านี้ที่เย่อู๋เทียนไปอาคารชุนชิว เขาทำเรื่องอะไรที่นั่นกันแน่ ถึงทำให้ผู้แข็งแกร่งของหลังภูเขาเอ๋อเหมย จำนวนมากขนาดนี้ คุกเข่าเพื่อขอเจอเขาได้

ตอนนี้ฉาวซิงก็มาตรงริมหน้าต่างเหมือนกัน

เมื่อเห็นภาพข้างนอก

เขาตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นจนจะร้องไห้!

เพราะในบรรดาคนข้างนอก เขารู้จักแค่ 1-2 คน

แต่สองคนที่เขารู้จัก ตอนนี้กำลังคุกเข่าอยู่หลังสุดในบรรดาคนของหลังภูเขาเอ๋อเหมย

นี่......

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันแน่

เย่อู๋เทียนทำอะไร

ทำให้ผู้แข็งแกร่งจำนวนมากของหลังภูเขาเอ๋อเหมย ถึงขั้นมี......

มารยาท!

คนของหลังภูเขาเอ๋อเหมย จะมาสร้างความลำบากใจให้ตระกูลฉาวไม่ใช่เหรอ

ดูเหมือนตอนนี้......

มาขอร้องอ้อนวอนเหรอ

พ่อบ้านอาวุโสของตระกูลฉาว มาถึงข้างตัวฉาวซิง เมื่อเห็นภาพข้างนอกก็ตกใจจนตัวสั่น

ขณะนั้น ฉาวซิงมองพ่อบ้านอาวุโสอย่างไม่อยากเชื่อ แล้วถามว่า “ที่อาคารชุนชิวโทรมาเมื่อกี้ พูดเรื่องอะไรกันแน่”

พ่อบ้านอาวุโสพูดว่า “อีกฝ่ายพูดเพียงว่าจะมาตระกูลฉาวของเรา ใครจะไปคิดว่าพอมาถึงก็คุกเข่าเลย”

ฉาวซิงตั้งสติได้ จึงหันไปมองเย่อู๋เทียน

คิดไม่ถึงว่าเย่อู๋เทียนจะนั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางไม่ยินดียินร้าย

เหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น

ที่ไม่เข้าท่าไปกว่านั้น หยางเฟยเอ๋อร์ลูกสาวของตัวเอง ก็มีท่าทางเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเช่นกัน ยืนอยู่ข้างหลังเย่อู๋เทียน เหมือนเมียน้อยนวดไหล่ให้เย่อู๋เทียน

ส่วนผู้หญิงที่ตัวเองเข้าใจผิด ว่าอีกฝ่ายเป็นคนของหลังภูเขาเอ๋อเหมยก่อนหน้านี้ หรือผู้หญิงที่เฉียนเป่ยเฉินเรียกว่าศิษย์พี่รอง ตอนนี้กำลังชงชาและเทน้ำให้เย่อู๋เทียน!

ฉาวซิงอ้าปากค้าง อึ้งจนพูดอะไรไม่ออกสักคำ

มองเฉียนเป่ยเฉินในขณะนี้ แน่นอนว่าเขาก็มาตรงริมหน้าต่างเหมือนกัน เมื่อเห็นภาพด้านนอก ไม่ได้ตกใจเหมือนพวกฉาวซิง แต่มีท่าทางคุ้นชิน แค่มองไปด้านนอกแวบเดียว แล้วกลับมายืนข้างเย่อู๋เทียน