บทสนทนาระหว่างเย่ชูอีกับเย่สืออู่ เข้าสู่หูของเย่อู๋เทียนอย่างไม่ตกหล่นแม้แต่คำเดียว
เพียงแต่ว่า ผู้หญิงทั้งสองคนไม่รู้สึกถึงว่าเย่อู๋เทียนยืนอยู่ยอดต้นไม้ที่ไม่ไกลนัก
ในเวลานี้นี่เอง
เย่ชูอีหยิบขวดเงินขนาดเล็กออกมาจากแขน
หลังจากที่เปิดจุกแล้ว ของเหลวที่คล้ายกับสารปรอทก็ไหลออกมาจากในนั้น ตกอยู่บนร่างของว่านฉิว
ในชั่วพริบตา ศพของว่านฉิว! ควันสีขาวพวยพุ่งออกมา และกลิ่นฉุดก็อบอวลอยู่ในอากาศในทันที!
เย่อู๋เทียนในค่ำคืนขมวดคิ้วมองดูฉากนี้
โดยไม่คาดคิดว่า บนตัวของเย่ชูอี ไม่นึกเลยว่าจะมีน้ำยากัดกร่อนศพของที่จัดการกับศพเป็นพิเศษแบบนี้!
สูตรของสิ่งนี้ มีต้นกำเนิดมาจากนักหมื่นพิษแห่งซีไห่!
ว่านฉิวคนนี้ ในฐานะกากเดนคนสุดท้ายของนักหมื่นพิษแห่งซีไห่ ในที่สุดร่างกายก็ถูกกำจัดโดยสิ่งที่สำนักคิดค้นขึ้นมาเอง!
ตอนนี้ดูเหมือนว่า…….
ความดีและความชั่วจะได้รับรางวัลเสมอ!
เย่ชูอีจัดการร่างของว่านฉิวเรียบร้อย ก็ถอดเสื้อออก และห่อหุ้มหัวของว่านฉิว ต่อจากนั้น ก็หายไปจากที่เดิมในค่ำคืน พร้อมกับเย่สืออู่
เย่อู๋เทียนมองดูทิศทางที่ทั้งสองคนออกไป ไม่ได้ลังเลใดๆ ตามไปอย่างรวดเร็วโดยไร้เสียง
ในเวลาเดียวกัน ในใจก็เกิดความอยากเห็นอยากรู้ที่รุนแรงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
คุณหนูรองที่เย่ชูอีกับเย่สืออู่เพิ่งจะพูดถึง มาจากที่ไหนกันแน่?
นอกจากนี้ คุณหนูรองคนนี้ มีจุดประสงค์อะไรที่มาเมืองเจียงไห่อีก?
เมื่อกี้นี้เย่สืออู่ยังพูดถึง คนที่เรียกว่าคุณหนูรองคนนี้ ดูเหมือนมีแผนการอื่น!
แผนการแบบนี้ คืออะไรอีก?
ด้วยความสงสัยแบบนี้ เย่อู๋เทียนก็เดินตามหลังของเย่ชูอีกับเย่สืออู่ที่อยู่ไม่ไกล
หลังจากนั้นประมาณห้านาที เย่ชูอีกับเย่สืออู่ ก็มาถึงทางเข้าร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้กับเขาทะเลหมอก
เวลาไม่ได้ดึก แต่ทางเข้าของร้านอาหารแห่งนี้ กลับไม่มีลูกค้าทานข้าว
ทางเข้า กลับมีคนแปลกหน้าหลายคน
สวมเสื้อคลุม แตกต่างจากการแต่งตัวกับในสังคมสมัยใหม่เป็นอย่างมาก
เห็นได้ชัดว่า คนแปลกหน้าหลายคนนี้ ไม่ใช่พนักงานของร้านอาหารแห่งนี้
เย่ชูอีกับเย่สืออู่เดินเข้าร้านอาหารอย่างคนเย่อหยิ่ง คนแปลกหน้าหลายคนก็ไม่ได้ขัดขวาง
ไม่ไกลจากร้านอาหาร เย่อู๋เทียนจ้องมองคนแปลกหน้าหลายคนที่หน้าร้านอาหารอย่างเรียบราบ
ในใจก็ค่อนข้างกลัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ด้วยสายตาของเย่อู๋เทียน คนแปลกหน้าหลายคนนี้ ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว เป็นสุดยอดผู้แข็งแกร่งในแวดวงศิลปะต่อสู้
หนึ่งคนในนั้น ก็บรรลุถึงขั้นเหมือนเซียน
สามารถพูดได้แบบนี้ว่า ถ้าคนแปลกหน้าหลายคนนี้กระทำการอยู่ในงานประมูลชุนชิวก่อนหน้านี้…….
แค่คนใดคนหนึ่ง ก็เป็นคนที่เหนือกว่าอยู่แล้ว!
ตอนนี้ หลายคนนี้ เต็มใจเป็นสุนัขเฝ้าประตูของคนอื่น !
คนที่ทานข้าวในร้านอาหารแห่งนี้ น่าจะเป็นคุณหนูรองที่เย่ชูอีกับเย่สืออู่พูดถึงนะ?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่อู๋เทียนเดินไปทางตรอกข้างร้านอาหารอย่างเงียบๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...