จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 211

บทสนทนาระหว่างเย่ชูอีกับเย่สืออู่ เข้าสู่หูของเย่อู๋เทียนอย่างไม่ตกหล่นแม้แต่คำเดียว

เพียงแต่ว่า ผู้หญิงทั้งสองคนไม่รู้สึกถึงว่าเย่อู๋เทียนยืนอยู่ยอดต้นไม้ที่ไม่ไกลนัก

ในเวลานี้นี่เอง

เย่ชูอีหยิบขวดเงินขนาดเล็กออกมาจากแขน

หลังจากที่เปิดจุกแล้ว ของเหลวที่คล้ายกับสารปรอทก็ไหลออกมาจากในนั้น ตกอยู่บนร่างของว่านฉิว

ในชั่วพริบตา ศพของว่านฉิว! ควันสีขาวพวยพุ่งออกมา และกลิ่นฉุดก็อบอวลอยู่ในอากาศในทันที!

เย่อู๋เทียนในค่ำคืนขมวดคิ้วมองดูฉากนี้

โดยไม่คาดคิดว่า บนตัวของเย่ชูอี ไม่นึกเลยว่าจะมีน้ำยากัดกร่อนศพของที่จัดการกับศพเป็นพิเศษแบบนี้!

สูตรของสิ่งนี้ มีต้นกำเนิดมาจากนักหมื่นพิษแห่งซีไห่!

ว่านฉิวคนนี้ ในฐานะกากเดนคนสุดท้ายของนักหมื่นพิษแห่งซีไห่ ในที่สุดร่างกายก็ถูกกำจัดโดยสิ่งที่สำนักคิดค้นขึ้นมาเอง!

ตอนนี้ดูเหมือนว่า…….

ความดีและความชั่วจะได้รับรางวัลเสมอ!

เย่ชูอีจัดการร่างของว่านฉิวเรียบร้อย ก็ถอดเสื้อออก และห่อหุ้มหัวของว่านฉิว ต่อจากนั้น ก็หายไปจากที่เดิมในค่ำคืน พร้อมกับเย่สืออู่

เย่อู๋เทียนมองดูทิศทางที่ทั้งสองคนออกไป ไม่ได้ลังเลใดๆ ตามไปอย่างรวดเร็วโดยไร้เสียง

ในเวลาเดียวกัน ในใจก็เกิดความอยากเห็นอยากรู้ที่รุนแรงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

คุณหนูรองที่เย่ชูอีกับเย่สืออู่เพิ่งจะพูดถึง มาจากที่ไหนกันแน่?

นอกจากนี้ คุณหนูรองคนนี้ มีจุดประสงค์อะไรที่มาเมืองเจียงไห่อีก?

เมื่อกี้นี้เย่สืออู่ยังพูดถึง คนที่เรียกว่าคุณหนูรองคนนี้ ดูเหมือนมีแผนการอื่น!

แผนการแบบนี้ คืออะไรอีก?

ด้วยความสงสัยแบบนี้ เย่อู๋เทียนก็เดินตามหลังของเย่ชูอีกับเย่สืออู่ที่อยู่ไม่ไกล

หลังจากนั้นประมาณห้านาที เย่ชูอีกับเย่สืออู่ ก็มาถึงทางเข้าร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้กับเขาทะเลหมอก

เวลาไม่ได้ดึก แต่ทางเข้าของร้านอาหารแห่งนี้ กลับไม่มีลูกค้าทานข้าว

ทางเข้า กลับมีคนแปลกหน้าหลายคน

สวมเสื้อคลุม แตกต่างจากการแต่งตัวกับในสังคมสมัยใหม่เป็นอย่างมาก

เห็นได้ชัดว่า คนแปลกหน้าหลายคนนี้ ไม่ใช่พนักงานของร้านอาหารแห่งนี้

เย่ชูอีกับเย่สืออู่เดินเข้าร้านอาหารอย่างคนเย่อหยิ่ง คนแปลกหน้าหลายคนก็ไม่ได้ขัดขวาง

ไม่ไกลจากร้านอาหาร เย่อู๋เทียนจ้องมองคนแปลกหน้าหลายคนที่หน้าร้านอาหารอย่างเรียบราบ

ในใจก็ค่อนข้างกลัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ด้วยสายตาของเย่อู๋เทียน คนแปลกหน้าหลายคนนี้ ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว เป็นสุดยอดผู้แข็งแกร่งในแวดวงศิลปะต่อสู้

หนึ่งคนในนั้น ก็บรรลุถึงขั้นเหมือนเซียน

สามารถพูดได้แบบนี้ว่า ถ้าคนแปลกหน้าหลายคนนี้กระทำการอยู่ในงานประมูลชุนชิวก่อนหน้านี้…….

แค่คนใดคนหนึ่ง ก็เป็นคนที่เหนือกว่าอยู่แล้ว!

ตอนนี้ หลายคนนี้ เต็มใจเป็นสุนัขเฝ้าประตูของคนอื่น !

คนที่ทานข้าวในร้านอาหารแห่งนี้ น่าจะเป็นคุณหนูรองที่เย่ชูอีกับเย่สืออู่พูดถึงนะ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่อู๋เทียนเดินไปทางตรอกข้างร้านอาหารอย่างเงียบๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ