จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 240

ไม่น่าคิดได้ กับคำพูดที่ต่ำทรามขนาดนี้ กลับพูดออกจากปากเด็กผู้ชายวัยเพียงหกเจ็ดขวบ

แน่นอนว่าต้องเป็นผู้ปกครองสอนมา

แต่ยังไงก็แล้วแต่ อย่าว่าแต่จ้าวลี่หน้า ให้แม้แต่เย่อู๋เทียน นาทีนี้ก็เดือดขึ้นสมองแล้ว

โดยเฉพาะจ้าวลี่หน้า โกรธจนหน้าเขียว สั่นเทิ้มไปทั้งตัว

แต่ ขณะที่จ้าวลี่หน้ากำลังจะระเบิดอารมณ์ออกมา สามีภรรยาวัยกลางคนคู่หนึ่ง เดินเข้ามาหาในทันใด

ผู้ชายวัยกลางคนนั้นอยู่ในชุดสูตรรองเท้าหนัง วางมาดภูมิฐานอย่างผู้ประสบความสำเร็จ

ผู้หญิงวัยกลางคนโปะเครื่องสำอางอย่างหนาเต็มหน้า แต่งตัวด้วยเครื่องประดับแพรวพราววาววับเต็มตัว ก็เป็นไปตามบุคลิกแบบฉบับคุณนายเศรษฐีของแท้！

เห็นได้ชัดว่าจ้าวลี่หน้ารู้จักทั้งคู่ดี มองเห็นพวกเขาเดินเข้ามา จ้องหน้าผู้ชายวัยกลางคนนั้นอย่างเกรี้ยวโกรธ

“ชุยโจวมู่！ลูกแสนดีที่คุณกับเมียคุณสอนออกมานี่！ไม่เพียงแค่ขูดรถฉัน ออกปากด่าฉันอย่างหยาบคาย！ลูกสารเลวบ้านพวกคุณนี้จะมีรับการอบรมสั่งสอนกันบ้างไหมนี่！”

เผชิญหน้ากับการด่าใส่ของจ้าวลี่หน้า ชายวัยกลางคนขึ้งโกรธออกหน้า

หญิงวัยกลางคนกรีดเสียงน่าขนลุกว่าออกมา

“ทำมั๊ยเบบี้บ้านฉันไม่เห็นไปกรีดรถคนอื่นบ้างนะ จ้องกรีดแต่รถเธอ？”

พูดมาถึงนี่ หญิงวัยกลางคนสะบัดเสียงฮึออกจมูก เดินเข้าไปข้างตัวเด็กชาย ไม่มีการดุว่าเด็ก กลับหยิกแก้มหนูน้อยอย่างเอ็นดูแถมคำชมอีก

“ทำได้ดีมาก ลูกรัก！”

สีหน้าจ้าวลี่หน้าดูไม่ได้หนักยิ่งขึ้น

กำลังจะพูดอะไรออกไป

พฤติกรรมของหญิงกลางคน ทำให้เย่อู๋เทียนที่ยืนข้าง ๆ จ้าวลี่หน้า สีหน้าก็เคร่งเครียดขึ้นมา

หญิงวัยกลางคนหยิบเอธนบัตรในกระเป๋าถือของหล่อนออกมาปึกหนึ่ง โยนไปที่ขาของจ้าวลี่หน้า

“เอ้า ให้ นี่เป็นค่าเสียหายของรถแก！”

“ทีหน้าทีหลังละก้อ จำไว้หน่อยนะ เห็นเบบี้บ้านข้า หลบไปให้ห่าง ๆ หน่อย ไม่งั้นละก้อ ไอ้ที่ด่าแกนั้นยังน้อยไปนะ ยัยปีศาจจิ้งจอกหน้าด้าน！”

ให้รู้หน่อยว่า ขณะนั้นฉีซือซือกำลังเดินลงมาจากรถ

ต่อหน้าฉีซือซือ จ้าวลี่หน้าถูกแม่ของชุยเสี่ยวหวี่สบประมาท

ในทันทีนั้น น้ำตาของจ้าวลี่หน้าเกือบจะทะลักออกมาให้ได้

เย่อู๋เทียนเอ่ยปากพูดในที่สุด

“ลี่หน้า เธอรู้จักสองผัวเมียนี้หรือ？”

จ้าวลี่หน้าเล่าว่า

“ก่อนนั้นฉันทำงานหน้าเคาน์เตอร์ของบริษัทของชุยโจวมู่ เขาเคยคิดเคลมฉัน”

เย่อู๋เทียนซักต่อ

“ความคิดเขาสำเร็จมั้ย？”

“ไม่”

เย่อู๋เทียนหัวเราะหุ ๆ

“หมายถึงว่า ที่ไอ้เด็กเวรนี่มันด่าเธอ ก็เพราะพ่อของมันคิดไม่ซื่อกับเธอ แต่ไม่สำเร็จ เรื่องเป็นอย่างนี้ใช่ไหม？”

จ้าวลี่หน้าตอบว่า

“นั่นแหละ”

เย่อู๋เทียนผงกหัว

“เอาละ รู้ละ ปล่อยผมเองละ”

ชายวัยกลางคนชุยโจวมู่กับภรรยาของเขาจึงได้หันมองมาที่เย่อู๋เทียน

หญิงวัยกลางคนนั้นก็ส่งเสียงน่าขนลุกขนชันออกมาอีก

“ว้าย นี่ใครกันเนี่ย？ไม่คิดเลยอ่ะ คนร่านอย่างจ้าวลี่หน้าเธอนี่ ยังคบกันได้กับผู้ชายสุภาพเรียบร้อยได้？”

เสียงพูดเพิ่งจบ

“เพี๊ยะ！”

เย่อู๋เทียนเงิ้อมือฟาดลง

ตบใส่หน้าหญิงกลางคนนั้น

เหตุเกิดอย่างกะทันหัน หญิงกลางคนถูกตบจนหน้าหัน ตัวหมุนไปสามสี่รอบอยู่กับที่ แล้วก็ล้มลง

มุมปากโดนตบจนแตก