จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 239

เรื่องเล่นกลแบบนี้ เย่อู๋เทียนไม่ใช่เพิ่งทำเป็นครั้งแรกแล้ว

ตอนงานประชุมสุดอำนาจ เย่อู๋เทียนปลอมเป็นหัวหน้าของสิบสองผู้พิทักษ์แห่งวิหารจอมเทพ เล่นงานใหญ่ไปงานหนึ่ง！

งานประมูลชุนชิว เย่อู๋เทียนก็ได้ปลอมตัวไปเป็นอีกคนหนึ่ง ข่มสยบมือเซียนในวงการ！

ระหว่างทางไปเจียงหนาน

จ้าวลี่หน้าที่นั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ จ้องเพ่งมองหน้าเย่อู๋เทียนตาแทบไม่กะพริบ

ถึงแม้รู้ ๆ อยู่ว่าคนคนนั้นคือเย่อู๋เทียน ไม่ใช่สามีของตัว แต่มองหน้าเขาในขณะนี้ ก็ยังอดไม่ได้ที่จะเหม่อฝัน

ซ้ำร้ายกว่านั้น จ้าวลี่หน้ายังพูดออกไปเหมือนผีผลักไปว่า “ถ้าคุณเป็นสามีฉัน จะดีมากขนาดไหน？”

ขณะพูดคำนี้ บนใบหน้าจ้าวลี่หน้า เต็มไปด้วยเสน่หา

เย่อู๋เทียนก็ได้หยุดรถจอดเข้าข้างทางในทันใด พูดขึ้นว่า “ไม่ไปละ”

พูดจบ เย่อู๋เทียนก็ทำท่าจะลงจากรถ

จ้าวลี่หน้างงเซ่อ！

คิดยังไงก็คิดไม่ถึงเลย เย่อู๋เทียนจะเป็นอย่างนี้！

ใบหน้าจ้าวลี่หน้าแดงซ่านเต็ม พูดอย่างเสียงดังว่า “ก็ได้พูดกันไว้แล้ว ทำไมนึกจะเปลี่ยนใจก็เปลี่ยนเลยหละ！”

เย่อู๋เทียนพูดอย่างจริงจังว่า “งั้นเธอต้องไม่คิดออกนอกลู่กับผม！คุณต้องเข้าใจนะ ผมคือเย่อู๋เทียน ไม่ใช่ฉีเซิงหยาง！ที่คุณพูดเมื่อครู่นี้ จะยังความเข้าใจผิดได้ง่าย！”

จ้าวลี่หน้าโกรธเป็นตุเป็นตะจ้องหน้าเย่อู๋เทียนพักหนึ่ง สุดท้ายต้องยอม พูดว่า “ตกลง ฉันผิดไปแล้ว！ฉันเพ้อเจ้อไปเอง ！คุณคือเย่อู๋เทียน ไม่ใช่ฉีเซิงหยาง！”

เย่อู๋เทียนจึงได้พอใจ แล้วหันมองไปที่ฉีซือซือ พูดเสียงอย่างไม่นับญาติด้วยว่า “เธอหละ？ยืนยันท่าทีด้วย”

ฉีซือซือกกลอกกลิ้งลูกตาไปมา พูดว่า “คุณคือคุณอาเย่ ไม่ใช่คุณพ่อของหนู！”

เย่เทียนพูดว่า “อย่างนี้สิค่อยยังชั่ว”

จ้าวลี่หน้าทำเม้มปาก พูดว่า “ครั้งนี้ที่มาเข้าร่วมงานเข้าค่ายฤดูร้อน ในสายตาคนอื่น คุณก็คือฉีเซิงหยางสามีฉัน ถึงเวลานั้นฉันจะพูดยังไง？”

เย่อู๋เทียนก็พูดว่า “ผมปลอมตัวมาเป็นสามีเธอเพื่อไปงานที่เจียงหนาน ก็เพราะมีงานอื่นต้องทำ ส่วนงานเข้าค่ายฤดูร้อนที่โรงเรียนจัดนั้น เป็นเพียงเรื่องผสมโรงสนุก ๆ！”

จ้าวลี่หน้าพูดอย่างเหนื่อยหน่ายว่า “ได้ค่ะ ผสมโรงสนุก ๆ！”

เย่อู๋เทียนจึงได้เร่งเดินทางต่อ

จ้าวลี่หน้าค้อนใส่เย่อู๋เทียนอย่างขุ่นเคืองใจ ปากขยับขมุบขมิบ ไม่รู้กำลังบ่นอะไร

ดูเหมือนกับว่ากำลังแช่งด่าเย่อู๋เทียน.......

ตลอดทางที่ไปเจียงหนาน เย่อู๋เทียนคุยกับจ้าวลี่หน้าแบบถามคำตอบคำ

สองชั่วโมงให้หลัง ก็มาถึงจุดหมาย

เจียงหนาน สวนนิทรรศการนานาชาติ

เวลาในขณะนี้ หน้าประตูสวนนิทรรศการนานาชาติ รถหรูจอดเต็มไปหมด

รถที่เย่อู๋เทียนขับมาคันนี้ เป็นรถJettaมือสองที่จ้าวลี่หน้าเอาไว้ใช้ส่งลูก

จอดเทียบเข้ามากับรถหรูพวกนี้แล้ว ดูไม่เข้าตาได้เลย

กวาดตามองไป ภายในบริเวณจอดรถหน้าสวนนิทรรศการ ที่ดูด้อยหน่อยก็ระดับบีเอ็มสั่งเข้า

เห็นเป็นที่ชัดเจน เด็กที่มาเข้าค่ายฤดูร้อนงานนี้ ที่บ้านไม่ใช่รวยมากก็ต้องระดับตำแหน่งสูง

และการเข้าค่ายในวันนี้ ยังมีบุคคลนอกเหนือจากโรงเรียนมาด้วยอีกมาก

คงไม่ใช่เรื่องยกเว้น ล้วนแล้วแต่สืบเนื่องมาจากรู้แน่ว่าเย่อู๋เทียนจะมาปรากฏตัวที่นี่แน่ ๆ จึงได้พากันมาร่วมคึกคักด้วย

ประโยคเดียวใช้จำกัดความ วันนี้ในประเทศหลง ใครผูกสัมพันธุ์กับเย่อู๋เทียนได้ ใครคนนั้นก็ได้รหัสสร้างความรวยอยู่ในมือ

เย่อู๋เทียนก็ทายได้อยู่แล้วถึงจุดนี้ ฉะนั้นจึงได้แปลงโฉมหน้า ใช้ในนามฉีเซิงหยางมาปรากฏตัวที่นี่

ไม่เช่นนั้น คงต้องมีการทำให้เกิดกระแสคลื่นเป็นการใหญ่เป็นแน่！

จัดการจอดรถเป็นที่เรียบร้อย เย่อู๋เทียนกำลังจะถามจ้าวลี่หน้าว่าจะไปเข้ากลุ่มกับครอบครัวอื่นที่ไหน

แต่ในขณะนั้นเอง เกิดมีเสียงเสียดหูดังขึ้น ลอดมาจากทางนอกรถ

เหมือนมีใครกำลังเอาของแข็งกรีดตัวถังรถ

ลงจากรถออกไปดู

ใช่เลย

เด็กผู้ชายวัยหก-เจ็ดขวบ กำลังใช้มีดเล็ก ๆ กรีดใส่รถJettaมือสองของจ้าวลี่หน้าอยู่

เย่อู๋เทียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

เด็กชายตัวน้อยอยู่ในชุดนักเรียนโรงเรียนประถมศึกษาทิงเฉา หน้าตายังเป็นเด็กอ่อน เต็มไปด้วยความเกรี้ยวโกรธ

แม้ขนาดเย่อู๋เทียนเดินเข้าไปถึงข้างตัวเขาแล้ว เขาก็ยังกรีดรถไม่ยอมหยุด เหมือนเอาแต่จะระบายอารมณ์

จ้าวลี่หน้าก็รีบลงมาจากรถ มองชัดถึงหน้าตาเด็กชายคนนั้น สีหน้าก็อึมครึมขึ้นมาเต็ม

ฝ่ายตรงข้ามมีชื่อว่าชุยเสี่ยวหวี่ ปกติอยู่ในโรงเรียน มักคอยจะรังแกลูกสาวของหล่อน

มีอยู่ครั้งหนึ่งถึงกับใช้กรรไกรตัดเปียของฉีซือซือขาดออกมาด้วย

เป็นเรื่องเลวร้ายอย่างน่าเกลียด！

จ้าวลี่หน้าตวาดใส่ไปด้วยความโกรธว่า “ชุยเสี่ยวหวี่ เจ้าเด็กนี่ทำอะไรของเธอ？มากรีดใส่รถฉันทำไม？”

เด็กชายนั้นมองจ้าวลี่หน้าไปแวบหนึ่ง แต่กลับไม่สนใจกับตัวจ้าวลี่หน้า

ทำการกรีดรถต่อไป

มิหนำซ้ำ กรีดใส่อย่างหนักขึ้นไปอีก

ยิ่งกว่านั้น เด็กชายคนนั้นกรีดรถไปพลาง ยังถ่มน้ำลายใส่ขาจ้าวลี่หน้า เริ่มด่าใส่อย่างหยาบคาย

“แม่ข้าบอกว่า แกมันลูกพวกหญิงแพศยา ลูกสาวแกก็ลูกหญิงแพศยา！แกนี่ไม่เพียงแต่จะเป็นลูกหญิงแพศยา ซ้ำร้ายยังเป็นแม่หม้ายที่ไม่มีใครเอา ยัยแม่หม้ายที่คอยจ้องจะมายั่วเย้าพ่อข้า！”

“แม่ข้ายังบอกด้วยว่า อย่างแกนี่แค่จะให้มาเลียตีนแม่ข้ายังไม่มีคุณสมบัติพอเลย ยังมีหน้าจะมายั่วยวนพ่อข้า ช่างเป็นหญิงชั่วช้าที่สุดในใต้ฟ้านี้！”