จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 298

หานตี้ซือถอนหายใจหนักๆออกมาพลางว่า “วิชาจิตมังกรเหลืองไม่ใช่เรื่องเล็กเลย จริงนะ ฉันไม่ได้หลอกเธอ!”

เย่อู๋เทียนหันมองหลงรั่วหาน พลางถามขึ้น “ที่คุณฝึกก็วิชาจิตมังกรเหลืองด้วย?”

หลงรั่วหานลังเลเล็กน้อยก่อนบอก “ใช่ แต่วิชาจิตมังกรเหลืองมีเก้าชั้น ฉันฝึกแค่ชั้นแรก!”

เย่อู๋เทียนถามเย่หวงเยอีกว่า “เย่ฉิงชางนั่นฝึกถึงชั้นไหนแล้ว?”

เย่หวงเยส่ายหัวบอก “ไม่รู้”

เย่อู๋เทียนยิ้มน้อยๆบอก “ขอแค่ไม่ใช่ชั้นที่เก้าก็ได้แล้ว ไม่สิ ทางที่ดีให้ฝึกถึงชั้นที่เก้าเลย ไม่อย่างนั้นผมไม่อยากสู้กับเขาเลย เพราะมันไม่ต่างอะไรกับบดขยี้มดตัวหนึ่งน่ะ!”

พอคำพูดนี้ออกมา ทุกคนในที่นั้นตัวแข็งโดยพร้อมกัน

โอหัง!

โอหังถึงขีดสุด!

ขนาดหลงรั่วหานยังทนไม่ไหวพูดออกมาว่า “เกรงว่าคุณจะไม่รู้ว่า ฝีมือที่แท้จริงเมื่อฝึกชั้นสองขึ้นไปของวิชาจิตมังกรเหลืองหมายถึงอะไร! พูดกับคุณแบบนี้แล้วกัน ต่อให้เป็นหลงวั่งเสินปู่ของฉัน ก็ฝึกถึงแค่ชั้นที่สองเท่านั้นเอง!”

เย่อู๋เทียนแค่นเสียงหยันบอก “วิชาจิตมังกรเหลือง... ก็เป็นแค่ฝีมือผกผันร่างกาย หมุนเวียนตันเหลืองเท่านั้น มีอะไรให้พูดถึงกัน? วิชาจิตมังกรเหลือง? ก็แค่นี้เอง!”

ทุกคนที่นั่นยกเว้นหลงรั่วหาน ไม่มีใครเข้าใจเลยว่าคำพูดนี้ของเย่อู๋เทียนหมายถึงอะไร

ยกเว้นหลงรั่วหาน

สายตาที่มองไปทางเย่อู๋เทียนกลายเป็นตกตะลึงขึ้นมา

“คุณ...คุณรู้สูตรลับของวิชาจิตมังกรเหลืองได้ยังไงกัน?”

เย่อู๋เทียนเหล่มองหลงรั่วหาน พลางแค่นเสียงหยัน

“หลงรั่วหาน ไม่ว่าจะเป็นคุณหรือว่าหานตี้ซืออาจารย์ของผม รวมถึงเย่หวงเย พวกคุณเหมือนจะเข้าใจผิดไปเรื่องหนึ่งนะ นั่นคือ ผมพูดเมื่อไหร่กันว่า ผนวกตันร้อยครั้งจำกัดแค่ระดับสุดของพลังตัน?”

“ผมเคยบอกเมื่อไหร่อีกว่า ผนวกตันร้อยครั้ง ที่ผนวกน่ะคือลมปราณออกเหลืองกลุ่มนั้นในด้านล่างตันเถียน ก็คือตันเหลือง?”

“หรือว่าพวกคุณไม่เคยสงสัยเลยว่า ที่ผมผนวกน่ะ จะเป็นไปได้ว่าเป็นตันเสวียนที่อยู่เหนือขึ้นไปในศีรษะ?”

พอคำนี้ออกมา ที่นี่เงียบกริบราวกับป่าช้า

ทุกคนในที่นั้นนอกจากเสิ่นรั่วชิงที่ไม่เป็นวรยุทธ์ ไม่มีใครเลยที่ไม่มองเย่อู๋เทียนด้วยสายตาตกตะลึงขั้นสุด

เย่อู๋เทียนเมินเฉยพวกหลงรั่วหาน ก่อนจะพูดคำที่ทำคนหัวใจแทบวายตายอีกครั้ง

“วิชาจิตมังกรเหลืองใช่ไหม?”

“ก็แค่วิธีออกกำลังกายอย่างหนึ่งในประเภททั่วไป หนึ่งในสิบสองประเภทในเต้าจ้างเท่านั้นเอง ตอนนี้กลับดีนี่ โดนคนอย่างพวกคุณมองเป็นสุดยอดวิทยายุทธ์ ความรู้แค่นี้ของพวกคุณนี่มันช่าง...ซาบซึ้งจริงๆ!”