จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 301

ภาพนี้ทำให้คนส่วนใหญ่ในที่นั้นตกใจถึงขีดสุด!

ภายในที่จัดงานที่กว้างขวาง เงียบกริบลงทันที!

ใครก็ไม่คิดว่า ฝีมือของเย่อู๋เทียนจะน่ากลัวจนถึงขั้นที่ทำให้ตกใจแบบนี้!

แค่ดาบเดียวเท่านั้น!

ก็ทำเอากำแพงของที่จัดงานแตกร้าวเป็นผุยผง!

สิบสามบัลลังก์นั่นที่เหมือนกับบัลลังก์ก็พากันหล่นร่วงไปตามๆกัน!

นี่มัน...

ยังจะเรียกว่าคนได้อีกรึ?

ที่น่ากลัวที่สุดคือ ดาบเมื่อกี้ของเย่อู๋เทียนเหมือนจะไม่ได้ใช้แรงเต็มที่!

ไม่อย่างนั้น ตอนนี้เขาจะเหลือแรงไปรักษาอิ่นโม่โฉวได้ยังไง?

พริบตาเดียว

เย่อู๋เทียนกลายเป็นจุดเด่นทันที

สายตาแต่ละคู่

พุ่งไปที่เขาคนเดียว

ในผู้ชมพวกนั้นข้างซ้ายของเวทีมีผู้คนที่ใส่ชุดคลุมยาวกลุ่มหนึ่ง แต่ละคนล้วนมีสีหน้าตกตะลึง

พวกเขาเหมือนลืมหายใจไปแล้ว

คนพวกนี้เหมือนกันหมด ตรงหน้าอกด้านซ้ายมีเข็มกลัดชิ้นหนึ่งอยู่

บนเข็มกลัดนั่นสลักคำว่าหลิงไว้

เห็นได้ชัดว่า คนพวกนี้ล้วนเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่พันธมิตรมังกร เป็นยอดฝีมือของตระกูลหลิง!

ท่ามกลางผู้ชมพวกนั้นด้านซ้ายของเวที ก็มีคนกลุ่มหนึ่งต่างตกตะลึงถึงขีดสุดในเวลานี้เช่นกัน!

เสื้อผ้าของพวกเขาให้ความรู้สึกแปลกตาพอดู

บนหน้าอกทุกคนมีเข็มกลัดเหมือนกัน

แต่บนนั้นกลับสลักอักษรสองตัว

เสวี๋ยนอู่！

เข็มกลัดบนหน้าอกด้านซ้ายของพวกเขาประหนึ่งกระดองเต่า

เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาจากเขาเสวี๋ยนอู่!

แต่ในตอนนี้กลับเงียบกริบ ทำตัวเหมือนเต่าที่หดหัวด้วยความหวาดกลัวเกินไป!

พวกเขาเคยคิด

พลังยุทธ์ของเย่อู๋เทียนจะน่ากลัวถึงระดับหนึ่ง!

แต่ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็ไม่เคยคิดเลยว่า เย่อู๋เทียนจะน่ากลัวถึงระดับนี้!

หลังจากตกตะลึงชั่วครู่ ยอดฝีมือที่มาจากเขาเสวี๋ยนอู่ต่างพร้อมใจกันมองไปทางคนผู้หนึ่ง

เป็นคนแก่ผมสีเทาที่ใส่หน้ากากสีทองคนหนึ่ง

เวลานี้คนแก่คนนี้กำลังยืนอยู่บนเวที ห่างจากเย่อู๋เทียนแค่สามสิบเมตร

คนแก่คนนี้คือเจ้าสำนักแห่งส่วนหลังภูเขาเสวี๋ยนอู๋

ชื่อจูเก่อเจิน!

เหมือนกับเจ้าวิหารแห่งวิหารจอมเทพที่พึ่งตายภายใต้ดาบเย่อู๋เทียนไปเมื่อกี้

เขาเองก็เป็นหนึ่งในสิบสามบัลลังก์บัลลังก์บนบัลลังก์ เห็นได้เลยว่าเขามีฐานะสูงส่งแค่ไหน!

จูเก่อเจินกำลังมองเย่อู๋เทียนตาไม่กะพริบ

เพราะว่าใส่หน้ากาก ดังนั้นเลยมองสีหน้าเขาไม่ออก

แต่ดูจากสายตาเขา เหมือนกับว่าไม่ได้ตกใจอะไรมากมายกับท่าทีเย่อู๋เทียนเมื่อครู่!

ตรงกันข้ามในสายตาเขายังฉายแววดูถูก

แต่กลับเห็นว่า เย่อู๋เทียนในตอนนี้ยังคงรักษาอาการให้อิ่นโม่โฉวอยู่

อิ่นโม่โฉวที่อยู่ใต้มือใหญ่นั้นรู้สึกแค่เพียงว่ามีลมปราณที่ไม่มีที่มาสายหนึ่งค่อยๆคืบคลานไปทั่วร่างกายเธอ!

บาดแผลของสองแขนและสองขาค่อยๆเริ่มคันอย่างน่าประหลาด