จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 318

ดวงตาของเย่อู๋เทียน จับจ้องไปที่ประตูตรงหน้าเขา สีหน้าของเขาเฉยเมยอย่างน่าประหลาดใจ

เห็นได้ชัดว่า แม้ว่าเย่อู๋เทียนจะอยู่ในทางเดินนี้ แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในห้องโถงด้านใน เขารู้ทุกอย่างทะลุปรุโปร่ง

โดยเฉพาะก่อนที่เทียนหลงเอ๋อร์จะลงมือ ระหว่างที่พูดคุยกับจางจิงหลวน……

เย่อู๋เทียนได้ยินทั้งหมด

ยังมีระหว่างบทสนทนาของจางจิงหลวนกับเห้อเหลียนหวันจี ก็ถูกเย่อู๋เทียนได้ยินทั้งหมด

ในเวลานี้

เย่อู๋เทียน สงสัยแค่อย่างเดียว

ตนกับตระกูลเย่เผ่าโบราณ

ตกลงเกี่ยวข้องอะไรกันแน่

สำหรับที่มาที่ไปของจางจิงหลวน อำนาจของเธอ รวมถึงเป้าหมาย เย่อู๋เทียนราวกับไม่เคยใส่ใจมันเลย

ชายชุดเกราะสีทองที่มองเย่อู๋เทียนจากด้านหลัง

เห็นได้ชัดว่า ยังคงถูกปิดหูปิดตาเพราะชายชุดเกราะสีทอง ไม่รู้สถานการณ์ของจางจิงหลวนที่วางแผนขึ้นเพื่อต่อสู้กับเย่อู๋เทียน

แค่คิดว่า เย่อู๋เทียน เป็นเพื่อนกับจางจิงหลวน และจางจิงหลวนก็ยกให้เขาเป็นนายน้อยแห่งเกาะซวนเห้อ

ชายสวมเกราะสีทองขยับหน้ากากบนใบหน้า แล้วพูดกับเย่อู๋เทียนว่า

“ภายในห้องโถง เหมือนกับจะเป็นการต่อสู้นะครับ”

เย่อู๋เทียนไม่ได้พูดอะไร

เขาขยับปลายเท้า

เขากระโดดออกไป เหมือนกระสุนที่ยิงออกไป

ประตูตรงหน้า ถูกเย่อู๋เทียนเตะจนพัง

แสงในทางเดินสว่างขึ้นอย่างรวดเร็วในห้องโถงด้านใน

ชายชุดเกราะสีทองมองไปไกลๆ

หลังจากที่เห็นว่าด้านในห้องโถงเกิดอะไรขึ้น

หน้ากากบนใบหน้า……

เต็มไปด้วยความตกใจ

เท้าของเย่อู๋เทียน อยู่กลางห้องโถง

เห้อเหลียนหวันจีที่อยู่ตรงมุมห้องเห็นร่างของเย่อู๋เทียน ก็เกิดความตกตะลึง หลังจากนั้นร้องออกมาอย่างตกใจ

“ยะ……เย่อู๋เทียน？”

เย่อู๋เทียนมองไปที่เห้อเหลียนหวันจี อย่างลังเล แล้วสั่งการเบาๆ

“ไปจากตรงนี้”

เมื่อสิ้นเสียง ไม่รอให้เห้อเหลียนหวันจีตอบกลับ เย่อู๋เทียน ก็หายวับไปที่ ราวกับเงา ร่างกายกระโดดเข้าไปในหลุมดำ

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ร่างของเย่อู๋เทียน ปรากฏอยู่ในหลุมที่ถูกจางจิงหลวนกระแทกออก

พูดให้ถูกต้อง คือสุดขอบเหว