จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 326

คำถามมากมาย……

อยู่ในสมองของเย่อู๋เทียนเต็มไปหมด

ในเวลานี้เอง หญิงชุดคลุมดำก็ก้าวเท้า เร็วยิ่งขึ้น

เย่อู๋เทยนยังคงเลือกที่จะเดินไปเงียบๆ

หลังจากติดตามไปประมาณยี่สิบนาที ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างจ้ามาจากข้างหน้า และมีเสียงน้ำด้วย

ตอนนี้อุโมงค์ได้เปลี่ยนจากเหมือง ปลายทาง เหมือนจะเป็นน้ำตก！

ตอนนี้……

มันไกลจากสถานฝึกเต๋านั้นแค่ไหน？

นี่คือปัญหา

แต่ปัญหานี้ ไม่ได้อยู่ในขอบเขตที่เย่อู๋เทียนคิดพิจารณาแล้ว

ตอนนี้สิ่งที่เขาอยากรู้มากที่สุด

คือผู้หญิงชุดคลุมสีดำตรงหน้าคือใคร

อีกอย่าง

เธอกับเขาเกี่ยวข้องอะไรกันแน่

ในเวลานี้เอง ปลายอุโมงค์ จู่ๆก็มีน้ำตกปรากฏขึ้นตรงหน้า

ผู้หญิงชุดคลุมสีดำหายเข้าไปในนั้น

แน่นอนว่าเย่อู๋เทียนรีบติดตามไปด้วยเช่นกัน

แต่หลังจากที่เข้าไปในน้ำตกนั้นแล้ว เย่อู๋เทียนก็รู้สึกเท้าเบาหวิว

เมื่อก้มลงมองด้านล่าง

ถึงเย่อู๋เทียนจะเคยเห็นเบื้องล่างพื้นดินของโลกมาเยอะแยะมากมายแค่ไหน

วินาทีนี้ เขาอดที่จะเบิกตากว้างไม่ได้

เบื้องล่าง……

เป็นทุ่มลาวาหินหนืด！

และเหนือทุ่งลาวา ก็มีปล่องภูเขาไฟ！

แต่เมื่อมองดูผู้หญิงชุดคลุมดำอีกครั้ง

เธอลงไปยังทุ่งลาวา……

ทันใดนั้นเธอก็สวมหมวดที่เดิมตกอยู่ด้านหลังกลางอากาศ

ในขณะเดียวกัน ในมือก็มีหน้ากากเพิ่มขึ้นมาอันหนึ่ง

สวมบนใบหน้า

หลังจากนั้น เธอก็ตกไปในทุ่งลาวา ราวกับตกน้ำ

ในขณะเดียวกัน เย่อู๋เทียนก็ถือดาบยาวสีทองที่แย่งมาจากมือของจางจิงหลวน เสียบไปที่กำแพงหินที่อยู่ด้านหลัง

จ๋อม！

เย่อู๋เทียนยังคงอยู่กลางอากาศ

มองภาพด้านล่างด้วยความตกตะลึง

ด้วยความรู้สึก……

ยากที่จะสงบอยู่นาน

ในเวลานี้เอง ด้านนอกเหนือปล่องภูเขาไฟ

กลุ่มควันเมฆรวมกระจุกตัว

ฟ้าร้องและฟ้าผ่าหนาเท่าอาคารดังก้องผ่านก้อนเมฆ

เสียงฟ้าร้องดังก้อง

ราวกับสวรรค์กำลังหาเป้าหมาย ในการลงโทษ

เสียงฟ้าร้อง เขย่าสั่นสะเทือนโลกันตร์！

เมื่อเย่อู๋เทียนได้ยินเสียงฟ้าผ่า ใบหน้าก็เผยให้เห็นความหวาดกลัว

มือของเขาใช้แรง

ตัดสินใจกลับน้ำตกที่อยู่กลางอุโมงค์！

ต่อมา

เย่อู๋เทียนก็ใช้วิชาซ่อนซวน พยายามผนึกพลังที่อยู่ภายในร่างกายบางส่วน

ชั่วครู่หนึ่ง

ใบหน้าของเย่อู๋เทียน

ก็มีเส้นเลือดปูดนูน

ราวกับได้รับความเจ็บปวดสาหัส

เย่อู๋เทียน……

เคยผนวกตันเหลืองมามากกว่าพันครั้ง ตันเสวียนร้อยครั้ง ตันดินสามครั้ง ตันสวรรค์ครึ่งครั้ง！

ความสามารถ……

เมื่อสามปีก่อน ได้ไปยังแดนที่ฟ้าดินไม่อาจหยั่งถึงแล้ว！

เพียงแต่ว่า จนถึงตอนนี้

ไม่มีใครรู้！

แน่นอนว่า ก่อนหน้านี้ความจริงแล้วเย่อู๋เทียนเคยพูดกับคนคนหนึ่ง

คนผู้นั้น ก็คือหานตี้ซือ

แต่น่าเสียดาย หานตี้ซือไม่รู้ ก่อนหน้านี้สิ่งที่เย่อู๋เทียนพูดกับเขา มันหมายความว่ายังไงกันแน่！

เนื้อหาของประโยคนั้นคือ

“ผมใช้วิธีลับเพื่อผนึกพลังของผม หากเข็มชี่ในร่างกายของผมแตกกระจาย ผมกลัวว่าโลกนี้จะไม่สามารถรับผมได้！”

ทุกอย่างกลับสู่สภาวะปกติ เย่อู๋เทียนแหวกน้ำตกอีกครั้ง แล้วกระโดดลงไป

เมื่อเท้าจรดลงพื้น

เป็นหินลาวาที่อยู่นอกน้ำตกออกไปหลายพันฟุต

เขาจ้องเขม็งไปที่ลาวาที่อยู่ตรงหน้าเขา

ด้วยความงุนงง

ตกลงมันคือชุดคลุมที่ทำจากอะไรกันแน่ ถึงได้ตกลงไปในลาวาก็ยังไม่เป็นอะไร！

ด้านล่างลาวา เป็นอุโมงค์อีกแห่งงั้นหรอ？

หญิงชุดคลุมสีดำ

ตกลงเป็นใครมาจากไหนกันแน่？

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เย่อู๋เทียนก็นึกถึงสถานที่แห่งหนึ่ง

วิหารส่วนหลังภูเขาเอ๋อเหมย！

แต่เมื่อมองไปที่ท้องฟ้าเหนือปล่องภูเขาไฟ แม้ว่าจะมีเมฆหนาทึบ แต่เมฆก็ดูเหมือนจะกระจายตัวเหมือนฟ้าร้องและฟ้าผ่าที่จะทำลายล้างโลก

ฝนตกเทลงมา

เจียงหนานมหานครสมัยใหม่ที่ทอดยาวหลายร้อยไมล์ อยู่ในสภาพเหมือนถูกชำระล้าง

พลเมืองชาวเมืองเจียงหนานนับไม่ถ้วน ตกอยู่ในความงุนงง

ภายในระยะเวลาหนึ่งชั่วโมง

ในตอนแรกมีความวุ่นวายราวกับพื้นดินสั่นไหว จากนั้นมีฝนห่าใหญ่ตกลงมาจากท้องฟ้า

นี่มันอะไรกันเนี่ย？

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ร่างของเย่อู๋เทียน ก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าของจางจิงหลวนสถานฝึกเต๋าที่เหลือแต่ซากปรักหักพัง

“ตามไปได้ไหม？”

หลังจากที่จางจิงหลวนเห็นเย่อู๋เทียน เธอก็ถามคำถามนี้เป็นคำถามแรก

แต่เย่อู๋เทียนกลับถามกลับว่า

“หญิงชุดคลุมสีดำ ชื่ออะไร？”

จางจิงหลวนตอบกลับ

“หานจื่อเซียน”

เย่อู๋เทียนถามอีกว่า

“มาจากแห่งหนใด？”

จางจิงหลวนตอบ

“เอ๋อเหมย”

เย่อู๋เทียนครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วถามอีกว่า

“ก่อนหน้านี้คุณบอกว่า แผนการที่ผ่านมาหลายปีนี้ เพื่อจู่โจมส่วนหลังภูเขาเอ๋อเหมย นี่คืออะไร？”

จางจิงหลวนไม่ตอบ

แต่จู่ๆก็ถอดชุดคลุมสีเหลืองบนตัวออก

แล้วพูดว่า

“เอากับฉันหนึ่งครั้ง แล้วฉันจะบอกนาย”

เย่อู๋เทียนขมวดคิ้ว

ในเวลานี้เอง ด้านบนของขอบเหว ก็มีลำแสงสาดส่องเข้ามา

เมื่อมองดูละเอียดแล้ว ก็คือเสิ่นรั่วชิง มือถือไฟฉายจากโทรศัพท์ จากนั้นเธอก็กระโดดลงมา

เสิ่นรั่วชิงยังไม่ทันตกลงพื้น ก็เห็น

ด้านล่างพื้น มีผู้หญิงสวมเสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชิ้น บนหัวสวมมงกุฎสีม่วงทอง กลับผู้ชายของตัวเอง……

ครึก！

คนที่ตามเสิ่นรั่วชิงมาด้วย

ยังมีเห้อเหลียนหวันจี กับเทียนหลงเอ๋อร์สองแม่ลูก

ช่วยไม่ได้

หลังจากที่สองแม่ลูกพึ่งออกจากสถานฝึกเต๋าก้นเหว ก็กลับไปยังงานโอสถและการฝังเข็ม ไม่เห็นเย่อู๋เทียนอยู่ในงาน

จึงคิดว่า เย่อู๋เทียน น่าจะยังอยู่ตรงสถานฝึกเต๋าก้นเหว

และดูจากตอนนี้……

อยู่จริงๆด้วย！

ไม่เพียงแต่เท่านั้น ยังแลกเปลี่ยนความรู้สึกจางจิงหลวน！

พร้อมด้วยเสิ่นรั่วชิง เทียนหลงเอ๋อร์ เห้อเหลียนหวันจีผู้หญิงทั้งสามคนก็ลงมาที่พื้นเช่นกัน

ผู้หญิงทั้งสามคน ดวงตาทั้งหก……

จับจ้องไปที่ร่างเย็นเฉียบของจางจิงหลวน

ตอนนี้

สถานการณ์แบบนี้

บรรยากาศ เปลี่ยนเป็นอึดอัดขึ้นมาทันที