จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 329

ดาบสีทองเล่มนั้น ถึงแม้ว่าจะอยู่บนศาลาเนินสูง

คมดาบนั้น ลำแสงสีทองราวกับพลังดาบ กลับไม่สะท้อนออก

เสียงดาบราวกับเสียงมังกรร้องกระจายไปทุกทิศทุกทาง

สายตาของผู้คนในงานโอสถและการฝังเข็ม ล้วนมองมาที่นี่ทั้งหมด

นำทีมโดยเย่ฉิงชาง

ตระกูลหลิง ตระกูลเย่ ผู้กล้าในประเทศหลง รวมถึงผู้นำกองกำลังต่างๆในโลก

ตอนนี้ ทุกคนตื่นตระหนก

พวกเขารู้แล้ว

เจ้าของดาบสีทองที่ยืนอยู่ด้านบนศาลาเนินสูงคือใคร！

จางจิงหลวน！

ดาบยาวสีทอง

มีชื่อว่าเทพมังกร！

มันคืออาวุธวิเศษของจางจิงหลวน！

เมื่อดาบนี้มาถึง

นั่นหมายความว่า จางจิงหลวนปรากฏตัวแล้ว！

ขอเพียงที่ใดที่จางจิงหลวนปรากฏตัวขึ้น！

ทุกคนที่อยากได้แผ่นหินสมบัติในมือของหานตี้ซือ จะต้องถูกฝังไว้ที่นี่ทั้งหมด！

นอกจากเย่ฉิงชางและคนอื่นๆ

แผ่นหินสมบัติที่อยู่ในมือของหานตี้ซือ รวมถึงเย่เฉียนหลงและคนอื่นๆที่ยืนอยู่ด้านหลังของหานตี้ซือ

วินาทีนี้ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

พวกเขาไม่คิดว่า

วันนี้ ทุกคนจะต้องถูกฝังไว้ที่นี่

เพราะ ตอนนี้พวกเขากำลังปกป้องแผ่นหินสมบัติ ความจริงแล้ว พวกเขาทำทั้งหมดเพื่อเย่อู๋เทียน

เย่อู๋เทียน พึ่งเข้าไปท้าทายอำนาจของจางจิงหลวน

และไม่นานหลังจากที่เย่อู๋เทียนที่ออกไปไม่นาน ใต้ดินที่ยืนอยู่ราวกับถูกแผ่นดินไหว！

เห็นได้ชัดว่า……

เย่อู๋เทียน อาจจะถูกจางจิงหลวนกำจัดทิ้งไปแล้ว！

ภายใต้ข้อสันนิษฐานดังกล่าว หานตี้ซือและคนอื่นๆ จะไม่เกิดความสิ้นหวังได้อย่างไร？

เมื่อมองจางฮว่าเสวียน จางฮว่าเจินทั้งสองพี่น้อง

รวมถึงอิ่นอูหยวนและนักบู๊ชุดดำที่ถูกเย่อู๋เทียนกำจัดด้วยมือตัวเอง

ตอนนี้ทุกคน คุกเข่าอยู่ทั้งสองทางเดินของศาลาเนินสูง

เห็นได้ชัด พวกเขามอบการเคารพนี้ เพื่อเป็นการต้อนรับจางจิงหลวน！

ใบหน้าของจางฮว่าเสวียน ยังเต็มไปด้วยรอยยิ้มของผู้ชนะ เขาที่คุกเข่าอยู่ข้างล่าง เหลือบมองแผ่นหินสมบัติที่อยู่ในมือของหานตี้ซือ แล้วเริ่มหัวเราะ

“ตาแก่ เมื่อกี้ฉันบอกแล้ว ส่งแผ่นหินสมบัตินี่มาซะ แล้วฉันจะไว้ชีวิตแก！”

“ทำไมแกถึงไม่ฟังห้ะ！”

“ตอนนี้ ในที่สุดคุณหนูใหญ่ของเราก็ปรากฏตัวแล้ว ฉันคิดว่าถึงแกจะคุกเข่าขอร้องอ้อนวอนยังไง มันก็สายไปแล้วล่ะ！”

เมื่อหานตี้ซือได้ยินดังนั้น สีหน้าก็ซีดเผือดราวกับกระดาษ

จางฮว่าเสวียนเหลือบมองเย่ฉิงชางอีกครั้ง แล้วหัวเราะ

“แกก็ด้วย กล้าเป็นศัตรูกับตระกูลจางเผ่าโบราณของเรา ฉันจะคอยดูว่า แกไม่รู้ว่าคำว่าตายเขียนยังไงจริงไหม！”

เมื่อเย่ฉิงชางได้ยินคำนี้ เขาก็หรี่ตาทั้งสองข้างลงทันที

สีหน้า หม่นหมองลงมาก

ความจริงเขาคิดไม่ถึง

เย่อู๋เทียน เมื่ออยู่ต่อหน้าของจางจิงหลวน จะพ่ายแพ้ราบคาบเช่นนี้！

เดิมเขาคิดว่า เย่อู๋เทียนสามารถยับยั้งจางจิงหลวนได้ครู่หนึ่ง

หลังจากนั้น เขาจะใช้จังหวะนี้ แย่งแผ่นหินสมบัติมาไว้ในมือ แล้วหนีไปให้ไกล！

ค้นหาสถานที่ และมุ่งมั่นศึกษาเส้นทางลับบนแผ่นหินสมบัติต่อไป……

แล้วค่อยมุ่งหน้าไปยังส่วนหลังภูเขาเอ๋อเหมย！

นำแผ่นหินสมบัติ……

กลับคืนสู่เจ้าของ！

แต่ตอนนี้ดูท่า……

แผนการทุกอย่างของเขา จะพังทลายไปหมดแล้ว！

ต่อไปเขาควรทำอย่างไรดี？

ถ้าเขามอบกองกำลังทั้งหมดรวบรวม ส่งให้จางจิงหลวน

เธอ จะมีชีวิตต่อไปได้หรือไม่？

แต่เมื่อเย่ฉิงชางคิดเช่นนี้ เงารูปร่างเพรียวร่างหนึ่ง ก็ค่อยๆเดินมาทางเดินหินระหว่างด้านหลังของศาลาเนินสูง